คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 921
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 921
อีเว็ตต์กังวลเมื่อได้ยินว่าสโลนต้องการจะเข้าไปในอุโมงค์ลับ “พี่สโลน มันมีอสูรร้ายอยู่ข้างใน พี่ต้องระวังตัวให้ดี”
สโลนพยักหน้าเงียบ ๆ ภายในชั่วพริบตา เธอก็บินไปที่ทางเข้าอุโมงค์ลับราวกับสายฟ้าแลบ
“ฮะ? เดี๋ยว…”
“หยุด!”
บรรดาสาวกที่เฝ้าปากทางเข้าไม่ทันได้ตั้งตัว สโลนแค่ยกมือขึ้นพวกเขาก็กระเด็นกระดอนไปก่อนจะร่วงลงนอนกองกับพื้น!
เมื่อเหล่าสาวกลุกขึ้นยืนตั้งตัวได้ สโลนก็เข้าไปในอุโมงค์ลับเรียบร้อยแล้ว!
ในขณะเดียวกัน แดร์ริลที่เข้าไปในอุโมงค์แล้วก่อนหน้านี้ เขามองเห็นทางเดินที่ทอดยาวอยู่ตรงหน้า อุโมงค์มีความลึกกว่าสองสามร้อยเมตร และมีโคมไฟห้อยขนาบทั้งสองข้างของกำแพงหิน
ขณะที่เขาก้าวเดินเข้าไปในอุโมงค์ พื้นที่ของมันก็ค่อย ๆ ขยายกว้างขึ้นและในเวลาเดียวกัน เขาก็รู้สึกได้ถึงคลื่นความร้อนที่พุ่งเข้ามาปะทะใบหน้า
แดร์ริลรู้สึกราวกับว่าเขาได้กลับไปอยู่ในปล่องภูเขาไฟอีกครั้ง
เปรี้ยง!
เขาสัมผัสได้ถึงการสั่นไหวของรัศมีพลังที่อยู่ด้านหลัง
แดร์ริลหันหลังกลับทันที และเขาก็หน้านิ่วคิ้วขมวด
เรือนร่างอันเย้ายวนน่าดึงดูดก็พุ่งเข้ามาหาตัวเขาอย่างรวดเร็ว
คนที่ตามหลังเขามาคือ สโลน!
แดร์ริลถึงกับหน้าบูดบึ้งเมื่อเห็นเธอ “เธอเข้ามาทำอะไรที่นี่?”
‘ฉันสั่งสาวกไปแล้วนี่ว่าไม่ให้ใครเข้ามา? แล้วทำไมพวกเขาถึงปล่อยให้เธอเข้ามาได้?’
สโลนจ้องมองแดร์ริลและกล่าวอย่างขึงขัง “นายคิดว่าลูกกระจ๊อกลูกกระโล่ของนายจะหยุดฉันได้เหรอ ถ้าฉันอยากจะเข้ามา?”
“ยัยนี่…” แดร์ริลถอนหายใจ เขาเริ่มรู้สึกกังวล ‘สโลนแหกเข้ามาในอุโมงค์งั้นเหรอ?’
โฮก!
ทันใดนั้น เสียงร้องคำรามน่าสะพรึงกลัวก็ดังสะท้อนออกมาจากอุโมงค์ลึก!
บริเวณโดยรอบร้อนขึ้นอย่างเห็นได้ชัด
เสียงคำราม
อสูรร้ายที่ติดอยู่ในนี้จะต้องดุร้ายและป่าเถื่อนมากอย่างแน่นอน!
แดร์ริลหัวใจเต้นแรง และเลือดก็สูบฉีดไปทั่วทั้งร่างกายเดือดพล่าน
‘เสียงคำรามมันหนักแน่นมาก มันจะต้องไม่ใช่สัตว์ป่าธรรมดาอย่างเสือหรือเสือดาวแน่นอน’
เมื่อแดร์ริลคิดเช่นนั้น แดร์ริลก็รีบเร่งฝีเท้าเดินเข้าไป
เขาไม่อยากจะเสียเวลาพูดเรื่องไร้สาระกับสโลน เขาแค่ต้องการที่จะเห็นสัตว์วิเศษ
สโลนมีสีหน้าเคร่งขรึม แต่เธอก็เดินตามหลังเขาเข้าไป
ไม่นานหลังจากนั้นพวกเขาสองคนก็เดินมาถึงจุดสิ้นสุดของอุโมงค์ลับ พวกเขาประหลาดใจมากถึงขนาดตัวชายืนแข็งทื่อด้วยความตกใจ
ไอ้หยา!
แดร์ริลสะดุ้งเฮือก!
เขาเห็นโซ่ตรวนขนาดมหึมาสี่เส้นที่ด้านข้างของกำแพงที่อยู่ตรงหน้า โซ่ตรวนมีลักษณะเป็นสีดำมันวาว!
แดร์ริลรู้ได้ในทันทีว่าโซ่ตรวนนั้นทำมาจากโลหะที่มีอายุเก่าแก่กว่าแสนปี
โซ่ตรวนโลหะขนาดมหึมาที่ขึงตรึงอสูรร้ายตัวใหญ่ยักษ์ที่ดูเหมือนกับเสือจำศีล มันมีลำตัวสีดำเมี่ยมและปีกสองข้างที่ขาวโพลนราวกับหิมะ และทั้งตัวของมันก็ถูกล้อมรอบไปด้วยเปลวเพลิงสีแดงเลือด
เสียงคำรามที่น่าสะพรึงกลัวนั้นมาจากอสูรร้ายใหญ่ยักษ์ตัวนี้
ตัวของมันกว้างกว่าสามเมตร และสูงสองเมตร นอกจากนี้ยังมีเครื่องหมายแปลกตาที่อยู่ตรงหน้าผากด้วย มันมีดวงตาที่เปล่งประกายแววาว ดูมีบารมีและทรงพลัง แข็งแกร่งดุดันน่าเกรงขาม
ว้าว!
แดร์ริลตกตะลึงไปนานกว่าสิบวินาทีก่อนจะดึงสติกลับมาได้ แต่เขาก็ต้องอ้ำอึ้งอีกครั้งเพราะว่าเขานั้นประทับใจมาก
อะไร? หรือว่านี่มันคือราชาอสูรเถาอู้?
