คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 922
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 922
ทันใดนั้น แดร์ริลก็หายใจกระสับกระส่าย!
แดร์ริลเคยอ่านเรื่องราวของราชาอสูรเถาอู้ในหนังสือโบราณบางเล่ม
มีตำนานเกี่ยวกับสัตว์เทพทั้งสี่ ที่เป็นผู้ปกครองสี่ทิศบนสรวงสวรรค์ซึ่งประกอบไปด้วย มังกรฟ้า หงส์แดง เสือขาว เต่าดำ และในตำนานเดียวกันนั้นมันก็มีอสูรร้ายทั้งสี่ตัวด้วยเช่นเดียวกัน
ราชาอสูรเถาอู้คือหัวหน้าของอสูรร้ายทั้งสี่
ตามที่มีในบันทึกประวัติศาสตร์ เถาอู้มีลักษณะส่วนประกอบคล้ายคลึงกับเสือมากที่สุด แต่กระนั้นร่างกายของมันก็ยังใหญ่โตมโหราฬกว่ามาก และมีปีกสองข้างอยู่บนแผ่นหลัง!
“เถาอู้!”
สโลนยืนอยู่ด้านข้าง ตัวของเธอสั่นไหวเล็กน้อย น้ำเสียงก็สั่นคลอขณะที่กล่าว “ไม่เคยนึกเลยว่าอสูรร้ายที่สำนักประกายแสงและสำนักอื่น ๆ พยายามจะจับมันมา จะเป็นหนึ่งในอสูรร้ายทั้งสี่ เถาอู้จะต้องถูกขังไว้ที่นี่มานานกว่า 500 ปีแล้ว แต่มันยังดูแข็งแรงอยู่เลย!”
สโลนกัดริมฝีปาก เธอเป็นถึงแม่ทัพหญิง เธอจึงมีความรู้รอบตัวมากมาย และเธอก็รู้จักเถาอู้เป็นอย่างดี!
แดร์ริลอ้ำอึ้ง เขายังคงติดอยู่ในอาการตกใจเขารู้สึกตื่นเต้น
เขาไม่เคยจินตนาการมาก่อนว่าเขาจะได้มาเห็นอสูรร้ายที่เขาเคยได้ยินแต่ในตำนานมาตลอดด้วยตาของตัวเอง!
โฮก!
เถาอู้ร้องคำรามเสียงดังสนั่น จนมันสั่นไหวไปทั้งสวรรค์และโลก!
เปรี้ยง!
เถาอู้พ่นลูกไฟสีแดงออกมาจากปากของมัน และเล็งไปที่ตัวแดร์ริลกับสโลน!
ลูกไฟแบกความพิโรธและความเกรี้ยวกราดของอสูรร้ายตัวนี้มาด้วย!
“เปลวเพลิงโลหิต? เถาอู้เพิ่งจะพ่นเปลวเพลิงโลหิตออกมา!”
เปลวเพลิงโลหิตเป็นเปลวเพลิงมนตราลำดับที่สิบ พลังของมันน่าเกรงขาม แต่กระนั้นมันก็มีพลังน้อยกว่าเปลวเพลิงเย็นไร้มลทินอยู่มากโข
เปลวเพลิงเย็นไร้มลทินของแดร์ริลสามารถที่จะทำลายโซ่ตรวนโลหะที่มีอายุกว่าแสนปีได้อย่างงายดาย แต่เปลวเพลิงโลหิตไม่สามารถละลายมันได้
เปรี้ยง!
เมื่อสโลนเห็นเปลวเพลิงโลหิต เธอก็ถกแขนเสื้อขึ้นและสร้างชั้นเกราะป้องกันขึ้นมาเพื่อสกัดกั้น
“มันถูกขังอยู่ในนี้มานาน 500 ปีแล้ว มันต้องเกลียดคนมากแน่ ๆ มันถึงโจมตีเราทันทีที่เห็น” สโลนกล่าวเบา ๆ
จากนั้นสีหน้าของเธอก็เปลี่ยนไป
ชั้นเกราะป้องกันของเธอไม่สามรถจะสกัดกั้นเปลวเพลิงโลหิตไว้ได้เลย!
เปรี้ยง!
เพียงแค่สิบวินาที ชั้นเกราะป้องกันของสโลนก็ทนต่อแรงอัดไม่ได้อีกต่อไป รอยแตกร้าวเริ่มปรากฏขึ้น
สโลนเริ่มเป็นกังวล เธอหันไปมองแดร์ริลและกล่าว “ใช้เปลวเพลิงเย็นไร้มลทินของนาย เร็วเข้า!”
เปลวเพลิงเย็นไร้มลทินสามารถจะกลืนกินเปลวเพลิงอื่น ๆ ได้ อาจจะกล่าวได้ว่ามันคือศัตรูตัวฉกาจของเหล่าเปลวเพลิงทั้งหลาย ถ้าหากแดร์ริลใช้มันตอนนี้ พวกเขาก็คงจะไม่ต้องกังวลกับเปลวเพลิงโลหิต เพราะเปลวเพลิงเย็นไร้มลทินสามารถจะกลืนกินเปลวเพลิงโลหิตได้อย่างง่ายดาย
แดร์ริลรู้สึกรื่นเริงเมื่อเห็นสีหน้าที่วิตกกังวลของสโลน เขาแกล้งทำเป็นเล่นตัวและกล่าว “ฉันจะใช้เปลวเพลิงเย็นไร้มลทินได้แค่สามวันครั้ง ฉันใช้มันไปแล้วในวันนี้ตอนที่สู้กับเจ้าสำนักประกายแสง ตอนนี้ฉันใช้มันไม่ได้แล้ว”
อะไร?
สโลนตัวสั่นเทาและหน้าซีดเซียวทันทีเมื่อได้ยิน
แดร์ริลรู้สึกดีใจมากจนแทบจะหัวเราะเมื่อเห็นสีหน้าท่าทางของเธอที่หันมองกลับมา เขาแต่งเรื่องเพื่อโกหกเธอ ในเมื่อเขากลืนกินเปลวเพลิงเย็นไร้มลทินไปทั้งดวง เขาเลยสามารถที่จะเรียกใช้มันได้ทุกเมื่อตามต้องการ สโลนเย่อหยิ่งทรนงตัวมาโดยตลอด และเธอก็ฝ่าฝืนบุกเข้ามาในอุโมงค์ลับนี้ด้วย แดร์ริลจึงอยากจะแกล้งให้เธอกลัวเพื่อลดอัตตาลงบ้าง
ว้าว…
จากนั้นชั้นเกราะป้องกันของสโลนก็แตกทลายลงจนหมด เปลวเพลิงโลหิตกำลังเคลื่อนที่เข้ามาหาพวกเขาอย่างต่อเนื่อง!
สโลนแตกตื่นมาก ทันใดนั้นเธอก็รีบใช้กำลังภายในสร้างเกราะป้องกันรอบตัวเธอ
อย่างไรก็ตาม ชั้นเกราะป้องกันที่สโลนสร้างขึ้นมามันสามารถป้องกันได้แค่ผิวหนังของเธอเท่านั้น ซึ่งมันก็หมายความว่าชั้นเกราะป้องกันห่อหุ้มแค่ร่างกายของเธอ แต่ไม่ได้รวมไปถึงเสื้อผ้าของเธอ!
ภายในชั่วพริบตา ชายขอบชุดกี่เพ้าของเธอก็เริ่มไหม้ละลาย!
“หลับตาเดี๋ยวนี้ แดร์ริล!” สโลนตวาดขึ้นมาขณะที่ขบริมฝีปาก
