คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 932

คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 932

โดน็อกอาศัยอยู่ที่ทวีปนี้มานานกว่าหนึ่งปีแล้ว เขากับลินเซย์เป็นคนรู้จักกัน

ลินเซย์ฉีกยิ้มและกล่าว “ท่านองคมนตรี ยังไงเจ้าหญิงอีวอนเป็นเจ้าหญิงของโลกใหม่ ถึงแม้ว่าเธอเพิ่งจะถูกแต่งตั้งขึ้นมาได้ไม่นานมานี้ ถ้าท่านดูแลเธอไม่ดีมันก็เป็นการดูถูกพวกเขาไม่ใช่รึ? ท่านต้องการฆ่าชายคนที่ชื่อว่าแดร์ริล นั่นใช่ไหม? ฉันช่วยท่านได้ และมันก็จะไม่เสี่ยงอันตรายต่อความสัมพันธ์ของเรากับโลกใหม่”

“บอกฉันมา!” โดน็อกสีหน้าลุกโชน

ลินเซย์ก็เดินเข้าไปใกล้เขาและกล่าวอย่างนุ่มนวล “ฉันเพิ่งจะปลุกเสกเครื่องรางควบคุมจิตใจสำเร็จ และฉันสามารถทำให้เจ้าหญิงทำตามคำสั่งฉันได้ ไม่ว่าจะอยู่ห่างไกลแค่ไหน เธอก็จะทำตามที่สั่งเสมอ” เสียงของเธอแผ่วเบามากมีเพียงแค่โดน็อกเท่านั้นที่ได้ยินเธอ

ลินเซย์กล่าวต่อ “ส่งตัวเธอมาให้ฉัน แล้วฉันจะสวมเครื่องรางควบคุมจิตใจให้กับเธอ แล้วท่านก็จะได้สุขสำราญกับเธอสักพักก่อนจะส่งตัวเธอคืนกลับไปหาแดร์ริล ต่อให้ฉันจะอยู่ห่างออกไปหลายพันกิโลเมตรฉันก็สั่งให้เธอฆ่าแดร์ริลได้ เธอจะทำตามคำสั่งของฉันทุกอย่าง”

ลินเซย์ฉีกยิ้ม เธอดูมีเสน่ห์และยั่วยวน

สำหรับคนที่ไม่ได้รู้จักเธอ พวกเขาอาจจะหลงเสน่ห์เธออย่างแน่นอน แต่กระนั้นสำหรับคนที่รู้จักพวกเขาจะรู้ว่ารอยยิ้มของเธอนั้นอันตรายมาก

“เยี่ยม! วิเศษไปเลย!”

โดน็อกดีใจมาก เขาไม่อาจจะปิดบังความตื่นเต้นในใจได้ “เป็นความคิดที่ดี งั้นเรามาทำตามแผนของเธอเลย”

ความจริงนั้นโดน็อกก็รู้สึกกังวล แม้ว่าเขาจะทำร้ายอีวอนสาหัสแค่ไหนมันก็คงจะทำได้แค่ให้แดร์ริลรู้สึกบอบช้ำใจเท่านั้น แต่มันก็ไม่ถึงกับทำให้เขาตาย แดร์ริลมีกำลังภายในที่ทรงพลัง ต่อให้มีขวานแยกนภา โดน็อกก็อาจจะไม่เก่งพอจะเอาชนะเขาได้

‘ด้วยเครื่องรางควบคุมจิตใจของลินเซย์บนตัวของอีวอน แดร์ริลไม่มีทางรอดไปได้แน่! เขาคงไม่คาดคิดว่าผู้หญิงที่เขารักสุดหัวใจจะฆ่าเขา!’

ขณะที่เขาคิดเช่นนั้น โดน็อกก็รู้สึกยินดีปรีดาเหนือคำบรรยาย

ลินเซย์ฉีกยิ้มที่มุมปาก เธอเดินเข้าไปหาอีวอน

“แก…”

ในขณะนั้น อีวอนก็รู้สึกหวาดกลัวขนหัวลุก เธอจ้องไปที่ลินเซย์และกล่าว “เธอต้องการอะไรจากฉัน?”

อีวอนไม่ได้ยินบทสนทนาของโดน็อกและลินเซย์ แต่เธอรู้ทันทีว่าพวกเขากำลังคุยกันถึงเรื่องทำร้ายแดร์ริล

‘ฉันไม่มีทางปล่อยให้พวกมันได้ทำตามแผนแน่นอน ต่อใหฉันต้องตายก็ตาม’

ปัง!

ทันใดนั้นลินเซย์ก็ยกมืออันนุ่มนวลของเธอขึ้นมาและชกเข้าไปที่ตัวของอีวอน

อีวอนไม่ทันตั้งตัว สายตาของเธอเริ่มเลือนลาง และทันใดนั้นเธอก็สลบไป

“ท่านองคมนตรี ฉันจะไปเสกเครื่องรางควบคุมจิตใจให้เธอคืนนี้ ฉันจะนำตัวเธอกลับมาให้ท่านตอนรุ่งสาง” ลินเซย์ฉีกยิ้มเบิกกว้าง เธอดูมั่นใจมาก

โดน็อกยิ้มกลับและพยักหน้าตอบรับ

ในเวลาเดียวกัน โดน็อกก็หันความสนใจไปที่อีวอน นอกจากความเคียดแค้นที่เขามีต่อแดร์ริลแล้ว เขาก็ยังรู้สึกอิจฉาแดร์ริลมากอีกด้วย

แดร์ริลเป็นคนโชคดีในความรัก

ผู้หญิงของเขาแต่ละคนงดงามและโดดเด่นมากกว่าใครทั้งหมด

ภรรยาคนแรกของเขาเป็นถึงเทพธิดาแห่งเมืองตงไห่ผู้โด่งดัง

อีวอนเองก็ไม่ได้น้อยหน้าไปกว่ากัน

“หลังจากเธอเสกเครื่องรางควบคุมจิตใจไว้ที่อีวอนแล้ว รีบเอาตัวเธอกลับมาให้ฉันทันที” โดน็อกยิ้มอย่างเย็นชา “ฉันอยากจะเสพสมกับเธอให้ถึงใจก่อนจะส่งกลับไปให้แดร์ริล”

“ไม่ต้องห่วงท่านองคมนตรี” ลินเซย์ยิ้มและกล่าว “ด้วยเครื่องรางควบคุมจิตใจ มิสยังจะเชื่อฟังฉันอย่างไม่มีข้อแม้ และฉันจะปล่อยให้เธอรับใช้ท่านองคมนตรีเป็นอย่างดี”