คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 942
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 942
เจ้าศักดินาเคนนี่นั้นก็ดีใจที่ได้ยินว่าสำนักประกายแสงถูกทำลายลง
อย่างไรก็ตาม เมื่อเขารู้ว่าคนที่ถล่มสำนักประกายแสงลงได้คือแดร์ริล เจ้าศักดินาเคนนี่ก็ไม่สบอามรณ์ทันที เขาขุ่นเคืองเหนือคำบรรยาย
ไทเลอร์หวาดกลัวกับความโกรธของเจ้าศักดินาเคนนี่ เขารีบกล่าวตอบทันควัน “ท่านเคนนี่ ได้โปรดสงบสติอารมณ์ลงก่อน ผมจะรีบไปเร่งสำนักสุญตาอีกครั้ง และบอกให้พวกเขาลงมือทันที”
ไทเลอร์นั้นวิตกกังวลกระสับกระส่าย
สำนักสุญตาเป็นพรรคนักฆ่าผู้ลอบสังหารที่เก่งกาจที่สุดในโลกใหม่ แล้วทำไมมันถึงยากเย็นมากสำหรับพวกเขาที่จะจัดการกับแดร์ริล?
…
ในวันต่อมาที่เมืองเล็ก ๆ ใกล้กับภูเขาแห่งปัญญา
ถึงแม้ว่าเมืองจะมีขนาดเล็ก แต่มันก็ครึกครื้นเป็นอย่างมาก ทันทีที่ถึงตอนเที่ยง ท้องถนนก็พลุกพล่านไปด้วยผู้คน
เรือนร่างผอมเพรียวเดินเตร่อยู่ท่ามกลางผู้คน เธอมีใบหน้างดงามเป็นเอกลักษณ์ และที่เธอก็สวมชุดเดรสยาวสีขาวที่เผยโฉมทรวดทรงอันไร้ที่ติ เธอดูสง่างามราวกับเทพธิดา
เธอคือเดบร้า
เดบร้าเดินทางลงมาจากภูเขาแห่งปัญญาเมื่อคืนนี้เพื่อสงบสติอารมณ์ของตัวเอง เธอเดินเลยมาถึงเมืองอย่างเหม่อลอย
คำกล่าวที่ว่า สาวงามมักจะดึงดูดความสนใจไม่ว่าเธอจะเดินทอดน่องไปที่ใด ก็คงจะเป็นเรื่องจริงในคราวนี้ บรรดาผู้คนบนท้องถนนต่างเพ่งสายตาไปที่เดบร้า อย่างตั้งใจและไม่ได้ตั้งใจ
เฮือก!
ชายจำนวนนับไม่ถ้วนถึงกับอ้ำอึ้งกลืนน้ำลาย บางคนอยากจะเข้ามาฉอเลาะกับเธอ แต่ว่าก็ต้องถอยร่นออกไปเมื่อสัมผัสได้ถึงรัศมีอันทรงพลังของเธอ
เดบร้าเดินเตร่ไปตามท้องถนนอยู่สักพัก เธอรู้สึกผ่อนคลายมากขึ้นจากเหตุการณ์เมื่อคืนก่อน
เดบร้าก็นึกขึ้นได้ว่าถ้าหากมีคนกล่าวหาว่าเธอคือคนที่ทำร้ายจีเวลในคืนก่อน แดร์ริลก็คงไม่ปักใจเชื่อเช่นเดียวกัน แล้วทำไมเธอจะต้องไปโกรธเขาด้วย?
เดบร้ายังคงไม่มั่นใจกับอาการของจีเวล เธอจึงตัดสินใจที่จะรีบกลับไปหลังจากที่แวะซื้อของกินไปฝาก
ไม่นานหลังจากนั้นเดบร้าก็มาถึงร้านอาหาร
เจ้าของร้านอาหารใจดีจัดที่นั่งให้เดบร้าในห้องที่ตกแต่งอย่างสวยงามบนชั้นสอง เขาทำตัวราวกับว่าไม่เคยเห็นผู้หญิงที่สวยงามมากขนาดนี้มาก่อน
ทันทีที่เธอนั่งลงหลังจากที่เดินเข้าไปในห้อง ทั้งใดนั้นห้องข้าง ๆ ก็ส่งเสียงโหวกเหวกโวยวายปั่นปวนดึงดูดความสนใจของเธอ
มีคนสองสามคนนั่งรวมตัวกันอยู่ในห้องข้าง ๆ
ในบรรดาพวกเขามีชายสวมเสื้อคลุมสีดำและสีขาว ดูเฉลียวฉลาดและหยิ่งทรนง
ชายคนนั้นคือ โยเอลจากสำนักสุญตา และชายอีกสองคนก็เป็นนักฆ่าระดับพระกาฬจากสำนักเดียวกัน ทั้งสามคนมาที่นี่เพื่อสนับสนุนแลนวินในภารกิจลอบสังหาร
โยเอลยกน้ำชาขึ้นจิบและกล่าว “เวรตะไล! ทำไมมันเหนื่อยขนาดนี้ที่จะลอบฆ่าไอ้เจ้าแดร์ริลนี่ พวกนายได้ยินข่าวอะไรเกี่ยวกับเขาบ้างไหม พวกนายว่าเขายังอยู่บนภูเขาแห่งปัญญารึเปล่า?”
สหายของเขาสองคนก็หันมามองหน้ากัน หนึ่งในนั้นก็ส่ายหัวและกล่าวขึ้นมาอย่างขุ่นเคือง “เขาน่าจะยังอยู่บนนั้น เราได้สำรวจพื้นที่ของภูเขาเรียบร้อยแล้ว เราแอบเข้าไปข้างในได้ในคืนพรุ่งนี้เพื่อไปดักลอบสังหาร เราจะลงมือพร้อมกับศิษย์พี่แลนวิน เราทั้งสี่คนคงจะจัดการแดร์ริลได้ก่อนที่ใครจะไหวตัวทัน”
โยเอลรู้สึกปราบปลื้ม เขาปรบมือชอบใจ “เยี่ยมไปเลย! เดี๋ยวเราค่อยเล่าศิษย์พี่แลนวินฟังตอนที่เธอมาถึง”
เปรี้ยง!
ทันใดนั้นประตูห้องก็พังทลาย เดบร้าก้าวเข้ามาภายในห้องมีสีหน้าที่เย็นชา
ว้าว! สวยอะไรขนาดนี้!
โยเอลและคนอื่นที่เหลือต่างตกตะลึง พวกเขาจ้องไปที่เดบร้าอย่างใจจดใจจ่อ พวกเขารู้สึกหายใจไม่ทั่วท้อง
ทำไมโลกถึงมีสาวงามมากมายขนาดนี้? แลนวินดูธรรมดาไปเลยเมื่อเทียบกับแม่นางคนนี้
หรือว่าเธอจะเป็นนางฟ้าที่ลงมาจุติจากสรวงสวรรค์?
เดบร้าไม่รีรอที่จะให้พวกเขาได้ตั้งตัว เธอกล่าวเสียงแข็ง “พวกแกอยากจะฆ่าแดร์ริลงั้นเหรอ?”
ถึงแม้ว่าพวกเขาจะกล่าวออกมาเสียงแผ่วเบา แต่เดบร้าก็ได้ยินชัดเจนเต็มสองหูจากห้องข้าง ๆ
โยเอลขมวดคิ้วและข่มขู่เดบร้า “แกเป็นใคร?” เขาถามในเชิงหลบเลี่ยงการปะทะ
“ฉันจะถามแกอีกครั้ง ทำไมพวกแกถึงอยากจะฆ่าแดร์ริล?” เดบร้าเปล่งรัศมีที่ทรงพลังออกมา
เฮือก!
ขณะที่พวกเขาสัมผัสได้ถึงพลังของรัศมีเดบร้า โยเอลก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากจะต้องกล้ำกลืนน้ำลาย เขาพยายามสุดความสามารถที่จะควบคุมสติอารมณ์ เขาแกล้งทำเป็นยิ้มและกล่าว “แล้วมันเกี่ยวอะไรกับเธอล่ะ?”
“มันเกี่ยวอะไรกับฉันงั้นเหรอ?” เดบร้าฉีกยิ้มอ่อน ๆ
เปรี้ยง!
รัศมีพลังอันเข้มข้นก็ปะทุขึ้นมาจากตัวเธอ!
จากนั้นพัดหยกสีเขียวมรกตก็โผล่ขึ้นมาในมือของเดบร้า พัดหยกมีขอบที่แหลมคมมาก และสบัดเปิดปิดแผ่ขยายย่อได้ มันเปล่งแสงสีเขียวมรกตออกมา!
“เฮ้ เดี๋ยวก่อน แม่นาง! หยุดก่อน! หยุดก่อน!” โยเอลตัวสั่นเทา ในหัวของเขาปั่นป่วน เขานั้นไม่ได้โง่เขลาเขารู้ดีว่าเดบร้ากำลังจะโจมตีพวกเขา!
“แม่นาง ฉันอยากจะลอบสังหารแดร์ริลและฉันรู้ว่าเธอคงจะฆ่าฉันเพราะเรื่องนั้น แต่ก่อนที่ฉันจะตาย ฉันมีเรื่องอยากจะบอกเธอ” โยเอลกลืนน้ำลาย เขารู้ว่ามันไม่มีทางเป็นไปได้ที่เขาจะรอดออกไป เขากลอกตา เอามือไขว้ไปด้านหลังและดึงเข็มออกมา
มันคือเข็มเงิน และเป็นอาวุธลับของสำนักสุญตา เข็มดอกพิรุณ
ปลายเข็มอาบยาสลบ หากมันทิ่มแทงโดนใครก็ตาม พวกเขาก็จะหมดสติทันทีไม่ว่าจะมีพละกำลังมากมายขนาดไหน!
“อยากจะบอกอะไรก็รีบพูดมา!” เดบร้ากล่าวนำ้เสียงขึงขัง
เธอนั้นเป็นเจ้าสำนักพราน ถึงแม้ว่าตำแหน่งของเธอจะสูงศักดิ์ แต่เธอก็จะไม่มีวันสังหารผู้บริสุทธ์ แต่กระนั้นพวกเขาเหล่านี้มีเจตนาที่จะลอบสังหารแดร์ริล มันหนักหนาเกินกว่าที่เธอจะรับได้ เธอจำเป็นต้องจัดการพวกเขาให้รู้แล้วรู้รอด
โยเอล กลืนน้ำลายเฮือกใหญ่ก่อนจะกล่าวเบา ๆ “แล้วเธอรู้ไหมว่าทำไมพวกเราถึงอยากจะลอบสังหารแดร์ริล?”
“ทำไม?” เดบร้าขมวดคิ้วกล่าวถาม
“เพราะว่า…” โยเอลก้าวเท้าขึ้นมา เขาสะบัดข้อมือและพุ่งตัวบุกใส่เดบร้าอย่างไม่ทันตั้งตัวพร้อมกับเข็มเงินในมือ
