คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 96
มีเพียงแค่แดร์ริลแล้วที่จะช่วยเขาได้ตอนนี้
“แดร์ริล ได้โปรด ฉันขอร้อง ช่วยเขา” เมแกนกล่าวอย่างเป็นทุกข์
แดร์ริลยิ้มอย่างนุ่มนวล “ยังไง? คุณต้องขอร้องยังไง? มันต้องมีความจริงใจกว่านี้สิ”
“คุณหมายความว่าไง?” เมแกนถามเสียงเบา
“เอาเป็น ถ้าคุณเรียกผม “พี่ชายที่ยอดเยี่ยมของฉัน” —แล้วผมจะปล่อยเขาไป” แดร์ริลเสนอด้วยความขี้เล่น
ใบหน้าของเมแกนแดง เธอกัดริมฝีปากแล้วคิดอย่างหนัก นี่เป็นครั้งแรกที่มีคนขออะไรแบบนี้จากเธอ เธอมีตำแหน่งที่สูง และทุกคนก็มักจะเรียกเธอว่าพี่สาว
เคนท์ทนการอัปยศนี้ไม่ได้อีก เขาต้องการจะขัดขวาง แต่เขาก็นึกได้ว่าชีวิตเขาอยู่ในมือของแดร์ริล—เขากลืนศักดิ์ศรีลงคอไปเลย
“ถ้าคุณไม่ทำ ผมก็จะไปแล้ว” แดร์ริลเดินไปด้วยความร่าเริง ในเวลาเดียวกัน เขาก็คิด ‘ให้ตายสิ เมแกนคนนี้สมบูรณ์แบบในทุกด้าน เสียของชะมัดที่เธอต้องแต่งงานกับเคนท์
“อย่าไป! พี่… พี่ชายที่ยอดเยี่ยมของฉัน” เมแกนกล่าวเสียงเบาหวิว เมื่อเสียงของเธอถูกเปล่งออกไป เธอก็งุดหน้าลงด้วยความอับอาย
“โอเค เห็นแก่ความจริงใจของคุณ ผมจะยอมรับคำขอของคุณ” แดร์ริลกล่าวอย่างสนุกสนาน
เคนท์—คิดอย่างหงุดหงิด—แต่ก็ถอนหายใจอย่างโล่งอก
ยังไงก็ตาม แดร์ริลยังไม่จบ เขาหันไปหาเคนท์แล้วกล่าว “ฉันทำแบบนี้เพราะเห็นแก่คู่หมั้นนาย ถ้าไม่ใช่เพราะเมแกนเรียกฉันว่าพี่ชายที่ยอดเยี่ยม ฉันคงให้นายกราบฉันด้วยความสำนึกผิด”
“ไอ้เ-ี้ย แดร์ริล คอยดูเถอะ!” เคนท์ขู่
แดร์ริลส่ายหน้าด้วยความผิดหวัง เขากล่าว “ยังจองหองเหมือนเดิม ฉันจะปล่อยนายไว้แบบนี้แล้วกัน ฉันว่าพวกเขาน่าจะตื่นในอีกไม่นาน ฉันไม่อยากเสียเวลากับนายอีกแล้ว”
เคนท์ตื่นตระหนก เขารีบร้องออกมา “แดร์ริล ฉันขอโทษจริง ๆ! มันเป็นความผิดของฉันทั้งหมด ฉันยกโทษให้นายหมดเลย! ได้โปรดยกโทษให้ฉันเถอะ”
เขาดูเสียใจ แต่ในใจนั้น ‘ไอ้เ-ี้ย แดร์ริล ฉันจะแก้แค้นแน่!’
แดร์ริลแค่นหัวเราะแล้วปลดกุญแจมือให้เคนท์ จากนั้นพวกเขาก็มุ่งหน้าหาทางออก ทางซับซ้อนมากจนพวกเขาหลงอยู่หลายครั้ง ครึ่งชั่วโมงให้หลัง พวกเขาก็มาถึงทางออก
เมื่อพวกเขามาถึงทางออก สิ่งที่พวกเขาพบไม่มีอะไรเลยนอกจากทะเล ที่ตั้งของสาขานิกายจ้าวสวรรค์ตั้งอยู่ใต้หน้าผาที่ด้านหน้าเป็นทะเล เมแกนจดจำสถานที่ไว้ จากนั้นก็ขับมินิแวนมุ่งหน้าเข้าเมือง
…
เมื่อแดร์ริลมาถึงบ้าน มันก็เลยเที่ยงคืนไปแล้ว ทั้งซาแมนธาและลิลี่นั้นหลับไปแล้ว เขาจึงไปที่ห้องรับแขกชั้นสองเพื่อที่จะไม่ไปปลุกพวกเขาเข้า
เขาปิดประตูลง จากนั้นก็เอาคัมภีร์ลับที่ได้มาจากนิกายจ้าวสวรรค์ออกมาทันที ในหน้าแรก มันเขียนไว้ว่า:
“มังกรนพเก้าทะยานฟ้านั้นเป็นยอดวิชาของนิกายจ้าวสวรรค์ ผู้ใดที่บรรลุวิชานี้ถึงขีดสุดจะมีอำนาจพอที่จะคว้าท้องนภา”
“คัมภีร์ลับนี้มีเพียงประมุขนิกายเท่านั้นที่ฝึกฝนได้ ใครก็ตามที่แอบฝึกฝนวิชานี้โดยไม่ได้รับอนุญาตจะต้องถูกโทษประหาร! ไม่เว้นแม้แต่ราชทูตหยินหยาง เช่นเดียวกับจตุราชันย์พิทักษ์!”
สกายเลอร์ต้องแอบขโมยคัมภีร์นี้มาแน่ แต่ตอนนี้มันกลับอยู่ในมือของแดร์ริล!
แดร์ริลกล่าวตามคำสวดของคัมภีร์แล้วเริ่มฝึกฝนการบ่มเพาะของเขา
กว่าที่เขาจะรู้สึกตัว มันก็เช้าแล้ว แม้ว่าเขาจะไม่ได้นอนเลย เขาก็ยังเต็มไปด้วยพลังงานและความตื่นเต้น! เขาเชี่ยวชาญทักษะของมังกรนพเก้าทะยานฟ้า พลังของมันน่าสะพรึงกลัว
แดร์ริลยืดกล้ามเนื้อ เก็บคัมภีร์ แล้วออกจากห้อง เขาพบเข้ากับลิลี่
“นายกลับมาแล้ว!” ลิลี่อุทาน เธอสวมกระโปรงสั้นในวันนี้—เธอเจิดจ้ามาก ๆ
