คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 966

คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 966

วิลเลียมลุกขึ้นยืนอย่างช้า ๆ และกล่าวน้ำเสียงเรียบเฉย “ก่อนหน้านี้พ่อลิลี่หลอกเงินตระกูลเราไปกี่พันล้าน พวกเราเคยทวงคืนบ้างไหม? ตอนนี้พวกเราก็แค่ขอคืนร้อยห้าสิบล้าน แต่พวกแกก็ยังโอดโอยหาว่าพวกเราไม่มีมนุษยธรรมงั้นเหรอ?”

ทันใดนั้นสีหน้าท่าทางของวิลเลียมก็เคร่งขรึมขึ้นมา “ฉันจะบอกอะไรให้ พรุ่งนี้แกควรจะรีบหาเงินมาให้พวกเรา ไม่อย่างนั้นฉันจะหาคนมาจำนองบ้านหลังนี้ ถ้าพวกแกไม่ยอมทำตามก็แค่เตรียมใจว่าพ่อลิลี่ต้องติดคุกได้เลย”

วิลเลียมหันหลังและเดินจากไปทันทีที่เขากล่าวเช่นนั้น

“แก…” ลิลี่หน้าซีดเซียวและอยากจะแย้งกลับแต่วิลเลียนนั้นออกไปแล้ว

“ป่าเถื่อนที่สุด! แล้วเราจะอยู่ยังไง…”

ซาแมนธาตัวสั่นด้วยความโกรธขณะที่เธอนั่งน้ำตาคลอเบ้า

…

วันต่อมา ที่สถาบันหกวิถีในเมืองตงไห่

เมื่อหนึ่งปีที่แล้ว เมืองตงไห่ตกอยู่ในวิกฤตการณ์อย่างไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนในตอนที่กองทัพโลกใหม่รุกรานบุกโจมตี กระนั้นก็ดี ต้องขอบคุณการต่อต้านและการเข้าสกัดกั้นของสำนักต่าง ๆ เมืองตงไห่จึงรอดพ้น แม้แต่สถาบันหกวิถีก็ไม่มีรอยขีดข่วนจากสมรภูมิรบในครั้งนั้น

วันนี้เป็นวันหยุดสุดสัปดาห์ เวลาพักของบรรดานักเรียน แต่อย่างไรก็ตาม ห้องโถงของสถาบันหกวิถีกลับดูมีชีวิตชีวาอย่างน่าประหลาดใจ

ในช่วงสองวันที่ผ่านมา ข่าวใหญ่ได้แพร่กระจายไปทั่วทั้งยุทธภพ โดยสำนักบู๊ตึ๊งและสำนักเส้าหลินเป็นผู้นำอีกห้าสำนัก วางแผนจัดการประชุมยุทธภพครั้งแรกในสถาบันหกวิถี

นับตั้งแต่กองทัพโลกใหม่บุกเข้ารุกราน ทั้งห้าสำนักก็ได้รับบทเรียน

เมืองตงไห่เกือบจะตกไปอยู่ในมือของศัตรูเพราะไม่มีความสามัคคีปรองดองกันในหมู่สำนักและไม่มีความกลมเกลียวเป็นน้ำหนึ่งอันเดียวกัน ดังนั้นทั้งห้าสำนักจึงพร้อมใจที่จะผนึกกำลังกันและเชื้อเชิญสำนักอื่น ๆ ทั้งหมด เพราะการรวมตัวกันเท่านั้น พวกเขาถึงจะสามารถเตรียมรับมือกับการรุกรานจากโลกใหม่ในครั้งต่อไปได้

สำนักต่าง ๆ ส่วนใหญ่ก็มาถึงแล้ว ในตอนที่แดร์ริลและพี่น้องร่วมสาบานรีบไปที่ห้องโถง

ตรงกลางห้องโถง มีเวทีขนาดใหญ่ถูกสร้างขึ้น ซึ่งมีเพียงเจ้าสำนักไม่กี่สิบคนเท่านั้นที่มีคุณสมบัติเหมาะสมที่จะได้นั่งตรงนั้น

จะเห็นได้ว่ามีเจ้าสำนักหลายคน เช่น ลีโอนาร์ดเจ้าสำนักบูตึ๊ง รี้ดประมุขนิรันดร์เจ้าสำนักเส้าหลิน ออโรร่า แฮนเซ่นเจ้าสำนักง้อไบ๊ เจ้าสำนักวณิพก สำนักวาฬยักษ์ สำนักฝ่ามือเหล็ก และสำนักมีดนั่งประจำที่อยู่ตรงนั้นมาสักพักหนึ่งแล้ว

ด้านล่างของเวทีนั้นมีผู้คนหลายพันคนนั่งอยู่ราวกับทะเลสีดำ ซึ่งแต่ละคนนั้นเป็นจอมยุทธระดับสูงจากสำนักต่าง ๆ มันเป็นภาพที่น่าตื่นตาตื่นใจ

เจ้านักและประมุขนิกายคนอื่น ๆ บนเวที ก็ยืนขึ้น และฉีกยิ้มทักทายเมื่อพวกเขาเห็นแดร์ริล แด๊กซ์ และเชสเตอร์ก้าวเข้ามาในห้องโถง

“ท่านประมุขสำนักดาร์บี้ หวังว่าท่านคงจะสบายดี”

“เราไม่ได้เจอกันมานานเป็นปี แต่นายยังดูร่าเริงเหมือนเดิม”

ก่อนหน้านี้ ที่สมรภูมิรบหอคอยดาวปราถนา แดร์ริลแสดงวีรกรรมอันยิ่งใหญ่ในตอนที่พวกเขาสู้รบกับกองทัพโลกใหม่ ความกล้าหาญและความเต็มใจที่จะเสียสละของเขาทำให้สำนักอื่น ๆ ยกย่องเขาอย่างสุดซึ้ง

แน่นอนว่าพวกเขาทั้งหมดกำลังยิ้มให้กับแดร์ริลในขณะนั้น

ออโรร่า แฮนเซ่นนั่งอยู่ตรงนั้นพร้อมกับสีหน้าที่เย็นชาและไม่แยแสที่จะลุกขึ้นยืนในขณะที่จ้องมองแดร์ริลด้วยความจงเกลียดจงชังเข้ากระดูกดำ!

ปีที่แล้ว เธอเป็นคนผลักแดร์ริลให้ตกลงไปในปล่องภูเขาไฟและมั่นใจว่าเขานั้นเสียชีวิต

กระนั้นก็ดี เธอไม่ได้คาดคิดว่าไม่ใช่แค่เขายังไม่ตายแต่ระดับกำลังภายในของเขาก็บรรลุทวีคูณขึ้นด้วย แถมเขายังช่วยตระกูลคาร์เตอร์จากหายนะได้ทันท่วงทีในตอนที่เขากลับมาจักรวาลโลกอีก

เธออดกลั้นกับความเคียดแค้นในจิตใจไม่ได้เมื่อคิดถึงแม่ชีแห่งโชคชะตาน้องสาวของเธอ ที่ต้องมาเสียชีวิตเพราะฝีมือของแดร์ริล!

อย่างไรก็ตาม วันนี้เป็นการประชุมยุทธภพซึ่งมันเกี่ยวข้องกับมั่นคงความปลอดภัยของจักรวาลโลก ฉะนั้นแล้วออโร่ร่าจึงต้องระงับความโกรธและต้องอดทนอดกลั้นเอาไว้

แดร์ริลฉีกยิ้มและทักทายกับเจ้าสำนักต่าง ๆ ก่อนที่จะเดินขึ้นไปบนเวทีและนั่งประจำที่ของเขา

แด๊กซ์และเชสเตอร์ ก็นั่งประกบข้างเขา

พี่น้องร่วมสาบานมาจากกิ่งก้านสาขาของต้นไม้ต้นเดียวกัน พวกเขาจึงถูกจัดให้นั่งด้วยกันอย่างเป็นธรรมชาติ

ทันใดนั้น แดร์ริลก็สัมผัสได้ถึงแววตาอันเย็นเยียบของออโรร่าขณะที่พวกเขาสบสายตากัน

‘จักพรรดิยุทธขั้นหนึ่ง?’ แดร์ริลอกสั่นขวัญหนี ครั้งสุดท้ายที่เขาเห็นออโรร่า เธอยังอยู่ในระดับปราชญ์ยุทธ ภายในช่วงระยะเวลาสั้น ๆ ไม่ถึงปี เธอสามารถบรรลุขึ้นไปเป็นระดับจักพรรดิยุทธได้?

แดร์ริลไม่ใช่ผู้ชายคนเดียวที่กำลังจ้องมองออโรร่า ผู้ชายส่วนใหญ่จับจ้องสายตาไปที่เธอไม่ว่าจะรู้ตัวหรือไม่ก็ตาม เจ้าสำนักง้อไบ๊ออโรร่ามักจะชอบใส่ชุดเดรสยาวมาตลอด แต่ในวันนี้เธอกลับสวมกางเกงยีนย์สีน้ำเงินเข้มและเสื้อเชิ้ตเข้ารูป

ต้องขอบอกว่าเธอนั้นเย้ายวนมาก

อย่างไรก็ตาม แดร์ริลไม่ได้สนใจในตัวเธอเลยแม้แต่น้อย มีแต่ความเคียดแค้นเป็นฝืนไฟ! เพราะเธอเป็นคนผลักเขาลงไปในปล่องภูเขาไฟเมื่อปีที่แล้ว และเกือบจะทำให้เขาต้องตาย!

แดร์ริลมองเธอด้วยรอยยิ้มและกล่าว “ท่านเจ้าสำนักแฮนเซ่น ผมไม่ได้เจอคุณมาเป็นปีแล้ว คุณกำลังเปลี่ยนแนวมาทางเซ็กซี่ใช่ไหม?”