คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 99

พอล เจมส์ เรียกเธอว่าพี่สะใภ้ นี่ลิลี่มีชู้รึเปล่า? ทุกคนงุนงงไปหมด

จากนั้นพอลก็เดินมาหาแดร์ริล แล้วคำนับให้เขา!

“พี่ ถ้าผมรู้ว่าพี่สะใภ้คือลิลี่ ผมคงไม่ต้องวิ่งไปวิ่งมาแบบนี้”

แดร์ริลไม่ได้กล่าวอะไร เขาเพียงแค่พยักหน้า

“ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ผมไปก่อนนะครับ” พอลกล่าว แล้วจากไป

ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วเกินไป เมื่อพอลจากไป เหล่าลินดันถึงตั้งสติได้

มันเกิดอะไรขึ้นกัน? หุ้นห้าสิบเอ็ดเปอร์เซ็นเป็นของลิลี่?

คุณย่าลินดันจ้องไปที่ลิลี่ด้วยความไม่ชอบมาพากล เธอต้องการคำอธิบาย แต่เธอพูดไม่ออก

ในอีกด้านหนึ่ง ลิลี่กำลังสั่นเทา มันเหมือนเธอกำลังฝัน เธอซ่อนความสงสัยไม่ได้เลย เธอถามแดร์ริล “แดร์ริล นายกับพอล…”

“ก็แค่เพื่อนน่ะครับ” แดร์ริลตอบง่าย ๆ เขาต้องการหยุดลิลี่จากการตรวจสอบตัวเขา เขากล่าว “ผมต้องไปแล้ว ไม่อย่างนั้นผมคงไปทำงานสาย” จากนั้นเขาก็หันหลังจากไป

ในรถ เขากังวลเล็กน้อย เขาส่งข้อความให้ลิลี่ “กอดหุ้นนั้นไว้ให้ดี ๆ ต่อให้คุณย่าลินดันเปิดปากขอ คุณก็ห้ามให้เธอ จากนี้ไป คุณจะเป็นเจ้าของอสังหาริมทรัพย์ของลินดัน”

ลิลี่ ผู้ซึ่งยังคงตะลึงได้รับข้อความ เธอก็ตอบกลับทันที ‘เข้าใจแล้ว”

หลังจากเรื่องมันเกิดขึ้น เธอก็ได้เห็นว่าตระกูลของเธอเป็นคนยังไง ตอนนี้หุ้นในมือของเธอเป็นดั่งเครื่องรางคุ้มภัยให้เธอ แน่นอน เธอไม่มีทางมอบให้ใครง่าย ๆ แน่

แดร์ริลถอนหายใจอย่างโล่งอกเมื่อส่งข้อความให้ลิลี่เสร็จ เขาก็ขับรถออกไป

เมื่อเขามาถึงบริษัท แพลทินัม มือถือของเขาก็ดังขึ้น มันมาจากหมายเลขไม่ระบุชื่อ แต่เบอร์นี้ลงท้ายด้วยเลขแปดถึงหกตัว หลังจากการพินิจย์อยู่ครู่หนึ่ง เขาก็รับสาย

“ฮัลโหล นี่ใช่คุณดาร์บี้รึเปล่าครับ?” เสียงจากผู้โทรฟังดูเหมือนชายวัยกลางคน ที่มีเสียงต่ำ เหมือนบาริโทน

แดร์ริลขมวดคิ้วแล้วถาม “คุณเป็นใคร? คุณได้เบอร์ผมมาได้ยังไง?”

ชายคนนั้นหัวเราะแล้วตอบอย่างสุภาพ “แบรนดอนให้เบอร์คุณกับผม”

แบรนดอน?

“จากข้อมูลของเขา เขาบอกว่าคุณดาร์บี้มีเม็ดยาเทวะวิเศษที่สามารถช่วยเหล่าผู้บ่มเพาะที่กำลังดิ้นรนหาทางทะลวงระดับได้ ผมต้องการมันอย่างมาก ได้โปรดบอกราคามาเลยครับ” ชายคนนั้นกล่าว

‘นรกจริง ๆ ถึงยานั่นจะไม่ได้ทำยาก แต่มันไม่ใช่ผลไม้ที่จะหามาเมื่อไหร่ก็ได้นะ! มันต้องใช้เวลากลั่น! ฉันเอาหม้อดินเผามาแค่อันเดียว ฉันทำได้แค่สองถึงสามเม็ดต่อครั้งเท่านั้น’

‘ครั้งก่อนฉันทำไว้สอง—ฉันขายให้แบรนดอนไปหนึ่ง อีกหนึ่งให้ไอ้เวรเคนท์ ฮูห์ นั่น ฉันไม่เหลือมันแล้ว ต่อให้ฉันเริ่มกลั่นมันตอนนี้เลย ฉันก็ยังต้องใช้เวลาหลายชั่วโมง’ แดร์ริลคิด

เขาตอบห้วน ๆ “ถ้าคุณต้องการมัน มาหาผมอีกครั้งวันพรุ่งนี้”

“แต่ผมไม่คิดว่าคุณจะจ่ายไหวนะ” แดร์ริลเสริม

ชายคนนั้นหัวเราะ เขากล่าว “ไม่ต้องห่วงครับ เงินไม่ใช่ปัญหา คุณคิดจะขายมันเท่าไหร่? ผมจะได้เตรียมการไว้”

“สามพันล้าน” แดร์ริลกล่าวอย่างไม่ลังเล

ก่อนหน้านี้เขาขายให้แบรนดอนไปสองพันล้าน แบรนดอนตาเป็นประกาย แดร์ริลจึงรู้สึกว่าเขาขายถูกไป

แน่นอน การมอบยาให้เคนท์นั้นยิ่งกว่าเสียของเสียอีก!

“สามพันล้าน ตกลง! ผมจะติดต่อคุณดาร์บี้ไปในวันพรุ่งนี้” ชายคนนั้นตกลงโดยไม่ถามอะไรเพิ่มเติม จากนั้นก็วางสาย

‘โว้ว! ตกลงจ่ายสามพันล้านโดยไม่ถามอะไรเลย เขาบ้ารึเปล่าเนี่ย?’ แดร์ริลคิด

ใกล้ห้องทำงาน เขาเห็นเพิร์ล เลขาของเขาเข้ามาหาเขา

“ท่านประธาน มีแขกสองท่านรอคุณอยู่ที่ห้องทำงานค่ะ พวกเขารอคุณมาค่อนข้างนานแล้ว” เพิร์ลกล่าว

แขก?

แดร์ริลขมวดคิ้วแล้วเดินเข้าไป

ในตอนที่เขาเข้าไป เขาก็ตึงเครียด และตามมาด้วยความดีใจและตื่นเต้นผสมกันไป

พ่อของเขา แดเนียล ดาร์บี้ และแม่ของเขา ลูน่า ชอว์—คู่รักวัยกลางคนที่ดูธรรมดา เสื้อผ้าทั่วไป—นั่งอยู่ที่โซฟาห้องทำงาน

“พ่อ แม่ ทำไมมาอยู่ที่นี่?”