คุณหนูสี่ สตรีเปื้อนเลือด - ตอนที่ 46.2 ยุทธการปล้นอสูร! (2)

“แม่นางฉินเป็นผู้ฝึกสัตว์อสูรอย่างนั้นหรือเนี่ย? ”

อู๋เผยถามออกมาด้วยตาที่เบิกกว้าง

“ใช่” ครั้งนี้เป็นลั่วอวิ๋นที่ได้ยินและเอ่ยตอบแทนสหายสาวสั้น ๆ แต่กลับไม่ได้ขยายความสิ่งใดเพิ่ม

ขวงจ้านประหลาดใจจนนิ่งไปชั่วขณะ ครั้นได้สติขึ้นมาเขาก็รีบตะโกนเรียกรองหัวหน้าของกลุ่มทหารรับจ้างสลาตันให้เข้าไปหานางทันที

รองหัวหน้าของกลุ่มทหารรับจ้างสลาตันมีนามว่าต้าหาน อสูรมายาคู่ใจของเขาเป็นเพียงอสูรระดับภูตเท่านั้น ในตอนที่ได้ยินขวงจ้านเรียกให้เขาออกไปรับอสูรศักดิ์สิทธิ์ เขาก็ไม่ลังเลที่จะยกเลิกพันธสัญญากับอสูรคู่ใจและมอบมันให้สมาชิกคนอื่นที่อยู่ใกล้ ๆ

เหล่าสหายในกลุ่มสลาตันช่วยกันคุ้มกันต้าหานให้ฝ่าไปให้ถึงจุดที่ฉินอวี้โม่อยู่ รองหัวหน้ากลุ่มทหารรับจ้างหนุ่มรีบเข้าไปหาสตรีโฉมงามผู้น่าทึ่งอย่างรวดเร็ว บนใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความประหลาดใจปนประหม่าเขินอาย

“แม่นางฉิน ข้าผูกพันธสัญญากับเจ้าตัวนี้ได้จริง ๆ หรือ? ”

เมื่อเห็นสีหน้าขัดเขินปนตื่นเต้นของต้าหาน ฉินอวี้โม่ก็อดอมยิ้มขึ้นมาไม่ได้

“หากไม่ลองก็คงไม่รู้หรอก”

ต้าหานเดินเข้าไปหาสิงโตขนาดใหญ่ยักษ์ ในสายตาเขามันดูสูงส่งและสง่างามไม่น้อย เขารีบทำพันธสัญญากับมันทันทีและแน่นอนว่าในชั่วอึดใจต่อมา แสงแห่งการเลื่อนระดับก็ปรากฏขึ้นที่ใต้ฝ่าเท้าของบุรุษหนุ่มนามว่าต้าหานผู้นั้น

และเนื่องจากได้ผูกพันธสัญญากับอสูรมายาระดับสูง ต้าหานจึงเลื่อนขึ้นไปหลายขั้นดาราได้ในครั้งเดียว ซึ่งนั่นก็ทำให้เขาประหลาดใจเป็นอย่างมาก

“ฮ่า ๆ ๆ สวรรค์มีตา ไม่คิดเลยว่าชีวิตนี้ข้าจะมีวาสนาได้อสูรศักดิ์สิทธิ์เป็นอสูรคู่ใจเช่นนี้ วันนี้ข้ามีความสุขจริง ๆ ”

บุรุษผู้เป็นรองหัวหน้ากลุ่มทหารรับจ้างสลาตันระเบิดเสียงหัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่งก่อนจะคุกเข่าลงแล้วก้มหัวคำนับฉินอวี้โม่ “ข้าน้อยต้าหาน ขอบคุณแม่นางมากจริง ๆ หากในอนาคตท่านมีเรื่องเดือดร้อนสิ่งใด ต่อให้ต้องบุกน้ำลุยไฟข้าก็พร้อมเข้าช่วย! ”

“ไม่ต้องเกรงใจถึงเพียงนั้นหรอก ข้าต่างหากควรจะขอบคุณที่พวกท่านมาช่วยข้า เจ้าตัวนั้นถือเป็นสิ่งตอบแทนน้ำใจจากข้า”

ฉินอวี้โม่ยิ้มและส่ายหน้า หากไม่ใช่เพราะได้ความช่วยเหลือจากเหล่าพันธมิตร การแข่งขันในวันนี้นางก็คงจะตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบอย่างหนักหน่วง

บุรุษหนุ่มผู้ที่เพิ่งได้รับสิงโตระดับศักดิ์สิทธิ์ไป พาอสูรมายาตัวใหม่ของเขากลับเข้าไปร่วมต่อสู้เคียงข้างพี่น้องในกลุ่มทหารรับจ้างอย่างเบิกบาน

ทางด้านของขวงจ้านและอู๋เผยเองก็มีความสุขและตื่นเต้นมาก เมื่อได้เห็นว่าต้าหานผ่านพ้นการทำพันธสัญญากับอสูรศักดิ์สิทธิ์แล้ว

ตอนนี้จากที่พวกเขาเพียงชื่นชมก็เปลี่ยนเป็นซาบซึ้งในตัวสตรีงดงามผู้นี้มากขึ้น

ก่อนหน้านี้ที่พวกเขาตัดสินใจเข้าร่วมกับฉินอวี้โม่เพราะหนึ่งคือชมชอบในความเด็ดเดี่ยวของสตรีตัวเล็ก ๆ ผู้นี้ และสองคือเกลียดชังความน่ารังเกียจของกลุ่มทหารรับจ้างหมาป่าปีศาจและบุรุษจากอารามนามว่าลิ่วเยว่ผู้นั้น

พวกเขาคิดแล้วว่าวันนี้อาจจะต้องเสียประโยชน์ไปมากมายจากการแสดงความแข็งข้อต่อคนของขุมกำลังที่มีอำนาจล้นฟ้า แต่เพื่อคงไว้ซึ่งเกียรติยศและศักดิ์ศรีพวกเขาขอยอมเลือกทางนี้ ทว่าไม่คาดคิดเลยว่าไม่เพียงไม่เสียประโยชน์พวกเขากลับได้รับประโยชน์ตอบแทนมามหาศาล การได้ผูกไมตรีกับผู้ฝึกสัตว์อสูรนับเป็นเรื่องที่วิเศษที่สุดแล้ว

“เฮ้! อย่ามัวแต่ยืนบื้อซาบซึ้งกันนานนัก รีบทำอะไรบ้างเถอะ ตอนนี้ข้าหิวจะแย่แล้ว ถ้าพวกท่านไม่รีบมาช่วยจับมัน ข้าจะย่างเจ้าพวกนี้กินแทนมอบให้แล้วนะ! ”

เมื่อเห็นสีหน้าที่ตื่นเต้นดีใจของทั้งขวงจ้านและอู๋เผย ฉินอวี้โม่ก็อมยิ้มก่อนจะแสร้งเอ่ยเสียงดังเพื่อหยอกล้อพวกเขา ขณะเดียวกันก็เร่งมือสยบอสูรศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่โดยรอบ

เมื่อขวงจ้านและอู๋เผยได้ยินวาจากึ่งด่าทอกึ่งหยอกล้อและน้ำเสียงห้าวหาญเกินสตรีของโฉมนารีผู้ที่พวกเขากำลังชื่นชมกันอยู่อย่างหลงใหลนั้น บุรุษทั้งสองก็หันมองหน้ากัน ก่อนจะระเบิดหัวเราะออกมาอย่างอดไม่ได้ ในตอนนั้นเองที่พวกเขาได้รับรู้ว่าการเข้าร่วมกลุ่มกับฉินอวี้โม่เป็นหนึ่งในการตัดสินใจที่ถูกต้องที่สุดในชีวิต

“ทุกคนฟังข้า ท่านหญิงอวี้โม่จะช่วยพวกเจ้าทุกคนสยบอสูรมายา อย่างไรก็ตามต้องอย่าให้นางเหน็ดเหนื่อยอยู่เพียงผู้เดียว ใครอยากได้อสูรมายาตัวไหนก็เลือกจับได้เลย แต่แน่นอนว่าให้คำนึงถึงความปลอดภัยเป็นสำคัญ เข้าใจหรือไม่?! ”

ขวงจ้านตะโกนสั่งการกลุ่มทหารรับจ้างสลาตันด้วยความฮึกเหิม

อู๋เผยเองก็สั่งการคนของเขาเช่นกัน เหล่าหัวหน้าของแต่ละกลุ่มต่างก็สั่งความคนของตัวเองให้ช่วยฉินอวี้โม่สยบอสูรมายา ไม่นานนักความแข็งแกร่งของฝ่ายพันธมิตรอวี้โม่ก็พุ่งขึ้นสูงอย่างฉับพลัน

อีกด้านหนึ่ง เมื่อได้เห็นความเร็วในการสยบอสูรมายาของฉินอวี้โม่ ผู้อาวุโสสมาคมฝึกสัตว์อสูรก็เบิกตากว้างจนดวงตาเล็ก ๆ เปลี่ยนเป็นเบิกกว้างมากอย่างคล้ายจะหลุดออกมาด้วยความประหลาดใจ

“เป็นไปไม่ได้! ”

ผู้อาวุโสแห่งสมาคมผู้ฝึกสัตว์อสูรส่ายศีรษะและปฏิเสธจะเชื่อในสิ่งที่เห็น

ความเร็วในการสยบอสูรศักดิ์สิทธิ์ของฉินอวี้โม่สูงกว่าเขามาก ต้องทราบก่อนว่าแม้เขาจะไม่ใช่ประธานสมาคมซึ่งเป็นผู้ที่เชี่ยวชาญในการสยบอสูรมายามากที่สุด แต่ตัวเขาเองก็เป็นถึงระดับอาจารย์หรือผู้อาวุโสแล้ว ทว่าเห็นได้ชัดว่าความสามารถของเขามิอาจเทียบเทียมแม่นางน้อยผู้นั้นได้เลย เรื่องนี้นับเป็นเรื่องที่เหลือเชื่อเลยก็ว่าได้

‘…แม่นางผู้นั้นใช้เวลาในการสยบอสูรมายาเพียงสั้น ๆ แต่กลับยังมีสีหน้าที่ผ่อนคลายราวกับไม่เหน็ดเหนื่อยเลยสักนิด ! ’

‘…สาวน้อยผู้มีอายุเพียงสิบหกหรือสิบเจ็ดปี จะเป็นไปได้อย่างไรที่นางจะแข็งแกร่งกว่าเขา ! ’

อย่างไรก็ตาม ในระหว่างที่เขากำลังประหลาดใจอยู่นั้น ฉินอวี้โม่ก็สยบอสูรศักดิ์สิทธิ์และให้รองหัวหน้ากลุ่มทหารรับจ้างพเนจรทำพันธสัญญาไปอีกหนึ่งตัวเป็นที่เรียบร้อย

ผู้อาวุโสแห่งสมาคมผู้ฝึกสัตว์อสูรประหลาดใจหนักขึ้นกว่าเดิม ‘นะ… นั่นเป็นไปได้ด้วยหรือ ? เป็นไปได้อย่างไรที่จะสยบสัตว์อสูรต่อเนื่องกันด้วยความเร็วที่สูงถึงเพียงนั้น ? ยิ่งกว่านั้นสีหน้านั่น… ใบหน้างดงามของนางไม่เปลี่ยนแปลงไปเลย แม้แต่อาการเหนื่อยล้าก็ไม่มีให้ได้เห็น ต่อให้ประธานสมาคมมาเองก็เกรงว่าคงทำแบบสตรีผูนั้นไม่ได้ ! ’

ภายในพริบตาฉินอวี้โม่ก็สยบอสูรศักดิ์สิทธิ์ไปอีกตัว ภาพนั้นทำให้หลี่เปียวและลิ่วเยว่ต่างก็ได้แต่ยืนนิ่งอึ้งอยู่กับที่และมองดูอย่างโง่งม

“มัวยืนทำอะไรอยู่? รีบเข้าไปชิงมาเร็วเข้า! ”

หลี่เปียวที่ตั้งสติได้ก่อนหันไปสั่งการสมาชิกที่เอาแต่ยื่นอึ้งด้วยเสียงดุดัน ถ้าพวกเขาไม่ทำอะไรสักอย่าง อสูรศักดิ์สิทธิ์พวกนั้นจะต้องถูกฉินอวี้โม่สยบไปหมดแน่ และนั่นไม่ใช่สิ่งที่หลี่เปียวหรือลิ่วเยว่ต้องการจะรับรู้

“ผู้อาวุโสจางไม่ต้องกังวลไป นางก็แค่สตรีตัวเล็ก ๆ ตอนนี้ปล่อยให้นางได้ใจไปก่อนเถอะ ข้าก็อยากจะเห็นเหมือนกันว่านางจะสยบอสูรมายาได้อีกสักกี่ตัวกันเชียวก่อนที่พลังมายาของนางจะเหือดแห้งไป”

หลี่เปี่ยวปลอบใจผู้อาวุโสจางและหันไปมองฉินอวี้โม่ด้วยใบหน้าเย้ยหยัน แม้ว่าเขาจะไม่ใช่ผู้ฝึกสัตว์อสูร แต่เขาก็รู้ดีกว่าการสยบอสูรมายาแต่ละตัวต้องใช้พลังมากมายมหาศาล

ขณะที่ฉินอวี้โม่สยบอสูรมายาไปทีละตัว ๆ หัวหน้ากลุ่มทหารรับจ้างหมาป่าปีศาจก็ตั้งตารอดูวาระสุดท้ายของนางในตอนที่พลังมายาหมดลงอย่างใจจดใจจ่อ

ทว่าใช้เวลารอไปเพียงไม่นานนัก สิ่งที่เกิดขึ้นจริงก็ดูเหมือนจะทำให้ภาพในจินตนาการของหลี่เปียวพังทลายลงไปกว่าครึ่ง! เพราะภายในชั่วอึดใจ ฉินอวี้โม่ก็สยบอสูรมายาสำเร็จไปอีกสองตัวและยังไม่มีท่าทีว่าจะเหนื่อยล้าเลยแม้แต่น้อย ในทางกลับกัน ยิ่งนางสยบอสูรมายามากเท่าไหร่ สีหน้าของนางก็ยิ่งดูดีขึ้นเรื่อย ๆ

สิ่งที่หลี่เปียวยังไม่ทราบในตอนนี้ก็คือวิธีสยบอสูรมายาของฉินอวี้โม่นั้นแตกต่างจากผู้ฝึกสัตว์อสูรทั่ว ๆ ไป ยิ่งไปกว่านั้น ยิ่งนางสยบอสูรมายาได้จำนวนมากก็จะยิ่งทำให้ระดับพลังของนางเพิ่มขึ้นไปอย่างรวดเร็ว

…ตอนนี้ เมื่อการสยบอสูรศักดิ์สิทธิ์ตัวที่ห้าจบลง ระดับพลังของฉินอวี้โม่จากเดิมที่อยู่ขอบเขตมายารัตนะสองดาราก็กลายเป็นมายารัตนะห้าดาราแล้ว…

ฉินอวี้โม่มั่นใจว่าหลังจากจบเทศกาลอสูรล้อมเมืองในครั้งนี้ นางจะสามารถพัฒนาไปถึงระดับมายารัตนะเก้าดาราได้… หรือถ้าหากว่าโชคดีกว่านั้นก็อาจจะทะลวงผ่านขึ้นไปถึงขอบเขตนภมายาได้เลย

รอยยิ้มเริงร่าปรากฏขึ้นบนใบหน้าของสาวนักฆ่าอย่างอดไม่อยู่