คุณหนูใหญ่ผู้นี้ไม่ต้องการก้าวหน้า - ตอนที่ 1057 เด็กดื้อหวนคืนสู่นรกอีกครั้ง

ตอนที่ 1057 เด็กดื้อหวนคืนสู่นรกอีกครั้ง

………………..

เมื่อได้ฟังคำของเฟิงซิว ฉินหลิวซีเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะเอ่ย “เจ้าหมายความว่า ค่ายอาคมนี้เป็นเพียงการทดลองเล็กๆ ที่เขาทำเล่นๆ อย่างนั้นหรือ”

“เป็นไปได้” เฟิงซิวเอ่ยเสียงหนักแน่น “ค่ายอาคมห้าธาตุเกื้อกูลกัน มีการขัดแย้งอยู่ในความเกื้อกูล ในความขัดแย้งก็ยังมีการเกื้อกูลซึ่งกันและกัน พวกมันสนับสนุนและส่งเสริมกัน หากใช้ดวงชะตาและธาตุของมนุษย์มาจัดเรียงเป็นค่ายอาคมแล้ว มันจะเกิดผลลัพธ์อย่างไรเล่า หากไม่ผ่านการทดลองซ้ำๆ หลายครั้งจะรู้ได้อย่างไร”

การจัดค่ายอาคมนั้นก็ไม่ต่างจากการปรุงยา ทุกสิ่งล้วนต้องผ่านการทดลองนับร้อยครั้ง ไม่มีทางที่จะสำเร็จได้ในการทดลองเพียงครั้งเดียว

ฉินหลิวซีหัวเราะเย็นชา “นั่นยิ่งทำให้ข้าสงสัยว่าวิชาห้าธาตุเสริมให้มีบุตรผู้สูงศักดิ์ของจวนซิ่นหยางอ๋องนี้มาจากรากเหง้าเดียวกันหรือไม่ หรือเป็นศาสตร์ที่ต่อยอดมาจากสิ่งนี้”

เฟิงซิวไม่ได้ตอบ เขารู้สึกว่านางอาจเอ่ยถูก

ขณะที่พวกเขากำลังสนทนาอยู่ในหลุมศพ ลี่เสวียฟู่เฝ้าดูท้องฟ้าเริ่มมืดครึ้มเหมือนหิมะกำลังจะตก เขากลัวจนเหงื่อแตกพลั่ก

พวกท่านเก่งก็จริง แต่ขอร้องเถอะเปลี่ยนที่คุยกันได้หรือไม่ พวกเราหวาดกลัวเหลือเกิน

“ท่านเจ้าอาวาส ตอนนี้มันเกิดอะไรขึ้น แล้วเราควรจะจัดการอย่างไร” เขาขัดจังหวะการสนทนาของพวกเขา มองไปที่ซากกระดูกที่ดำคล้ำด้วยใบหน้าซีดเผือด

ฉินหลิวซีเอ่ย “ค่ายอาคมห้าธาตุมีทั้งการเกื้อกูลและการขัดแย้ง ในช่วงเริ่มต้นค่ายอาคมนี้แปรเปลี่ยนพลังงานไปเป็นโชคลาภ จากการที่ได้รับประโยชน์จากภูเขามงคลและฮวงจุ้ย ทำให้ตระกูลลี่ของเจ้าร่ำรวยขึ้น นอกจากนี้ยังเพราะต้นชาถูกเลี้ยงดูด้วยปุ๋ยจากศพพวกนี้ จึงทำให้เกิดชาล้ำค่า ‘หยกหมอก’ ที่ทุกคนเชิดชู”

ลี่เสวียฟู่ “!”

ขอร้องเถิด อย่าเอ่ยถึงชาอีกเลย ข้ารู้แล้วว่าตระกูลลี่ของข้าโดนล้างผลาญจนหมดสิ้นแล้ว

“เมื่อเวลาผ่านไป ซากศพของผู้คนที่ถูกฝังทั้งเป็นนี้สะสมความแค้น จนกลายเป็นพลังงานชั่วร้าย ค่ายอาคมที่เคยสร้างพลังชีวิตของห้าธาตุจึงเปลี่ยนเป็นค่ายอาคมชั่วร้าย แปรเปลี่ยนพลังงานเป็นความแค้นและพลังอัปมงคล ฉะนั้นตระกูลลี่ของเจ้าจึงพบกับความหายนะ มีแต่คนตายหรือพิการ นี่คือกรรมที่พวกเจ้าสะสมไว้เพียงใดก็ต้องชดใช้เท่านั้น ตอนนี้เมื่อซากศพถูกขุดขึ้นมา เจ้าควรเตรียมโลงศพมาจัดการใหม่ และทำการฝังศพอย่างเหมาะสม ข้าจะทำพิธีส่งวิญญาณให้พวกเขา ส่วนเรื่องสถานะของพวกเขา เจ้าควรจะไปตรวจสอบบันทึกลับของตระกูลลี่ว่ามีเรื่องใดที่ซ่อนเร้นอยู่ จงคืนความยุติธรรมให้กับพวกเขา เพราะหากฝังโดยไม่มีชื่อ พวกเขาจะไม่ได้รับโอกาสไปเกิดใหม่ แม้วิญญาณของพวกเขาจะหายไปแล้วก็ตาม”

ลี่เสวียฟู่รู้สึกอึดอัดใจอย่างมาก ส่งคนงานที่ไว้ใจได้ไปจัดเตรียมโลงศพ แม้จะหวาดกลัว แต่เพราะฉินหลิวซีได้มอบยันต์ป้องกันให้ เขาจึงเหมือนถูกปล่อยให้พ้นจากการจองจำและรีบลงจากเขาไป

“ข้าสาบานจริงๆ ว่าข้าไม่รู้อะไรเกี่ยวกับความลับใต้ต้นชาเหล่านั้น ไม่ว่าบรรพบุรุษของข้าจะทำอะไรก่อนหน้านี้ ข้าลี่เสวียฟู่ไม่รู้แม้แต่น้อย ข้าขอสาบาน” ลี่เสวียฟู่ชูสองนิ้วเอ่ยสาบาน “หากข้าลี่เสวียฟู่ปกปิดสิ่งใด ข้าขอให้ครอบครัวข้าประสบกับเคราะห์กรรม ไม่ตายดีทั้งตระกูล”

ฉินหลิวซีเชื่อว่าเขาไม่รู้จริงๆ แต่ความจริงนี้ก็ไม่สามารถล้างบาปได้ ความโหดร้ายปรากฏให้เห็นอยู่ตรงหน้าแล้ว การที่ไม่รู้ความจริงไม่ได้หมายความว่าจะสามารถหนีความรับผิดชอบไปได้

“ไม่ว่ารู้หรือไม่รู้ ความผิดของบรรพบุรุษย่อมตกเป็นความรับผิดชอบของลูกหลาน พวกเจ้าตระกูลลี่ได้รับผลประโยชน์จากการกระทำอันโหดร้ายของบรรพบุรุษ โดยการใช้วิธีชั่วร้ายเพื่อสร้างความร่ำรวย เมื่อถึงเวลาต้องชดใช้ บรรพบุรุษของเจ้าหาได้อยู่ไม่ คนรุ่นหลังอย่างพวกเจ้าจึงต้องรับกรรมแทน นี่ก็ยุติธรรมดีแล้ว”

ลี่เสวียฟู่ร้องไห้พร้อมเอ่ยเสียงเศร้า “แต่ข้าไม่รู้เรื่องนี้จริงๆ แถมในบ้านก็ไม่มีบันทึกอะไรเลย ข้าอยากไถ่บาป แต่ไม่รู้จะเริ่มต้นอย่างไร ข้าจะต้องไปขอให้บรรพบุรุษมาเข้าฝันเพื่อถามเขาอย่างนั้นหรือ”

“เจ้าต้องการไถ่บาปจริงๆ หรือ แม้จะต้องสละทุกสิ่งในตระกูลลี่ ทำให้ทุกอย่างของพวกเจ้าสูญสิ้นไป เจ้าก็ยังเต็มใจทำหรือไม่” ฉินหลิวซีถามพร้อมเหลือบมองเขา

ลี่เสวียฟู่ตาเบิกกว้าง ไม่สามารถตอบอะไรได้ทันที แต่เมื่อเขามองไปที่กองซากศพในหลุม เขาก็ขบกรามแน่น เอ่ย “หากตระกูลลี่ต้องสละสมบัติทั้งหมด จะสามารถปกป้องเชื้อสายของตระกูลลี่ได้ใช่หรือไม่”

“ใช่” ฉินหลิวซีเอ่ย “แต่ในสองรุ่นนี้ พวกเจ้าจะไม่มีทางร่ำรวยขึ้นมาได้อีก”

ลี่เสวียฟู่รู้สึกเจ็บปวดในใจอย่างหนัก เข่าทรุดลง เอ่ย “กรรมย่อมสนอง นี่เป็นผลกรรมของตระกูลลี่ ข้าและครอบครัวของข้าสมควรรับโทษนี้ แม้จะต้องล่มสลายก็ตาม”

ฉินหลิวซียกคิ้วขึ้นพลางเอ่ย “ดูเหมือนท่านยินยอมแล้ว”

ลี่เสวียฟู่พยักหน้า ชะตาชีวิตถึงตอนนี้ แม้ไม่ยินดีก็ต้องยินดี หนึ่งเพราะต้นชาถูกรื้อหมดสิ้น เรื่องนี้หากปิดบังได้ย่อมถือเป็นกำไร แต่หากปิดไม่อยู่ หากข่าวรั่วไหลออกไปว่าของบรรณาการนั้นปลูกเช่นนี้ ยังเป็นประโยคนั้น เก้าชั่วโคตรก็ไม่เพียงพอให้ฮ่องเต้ตัดหัว

สอง เพราะชีวิตอันอ่อนเยาว์นี้ถูกฝังทั้งเป็น เป็นกรรมของบรรพบุรุษตระกูลลี่เขาต้องชดใช้ ลูกหลานย่อมต้องใช้หนี้แทนบิดา

ลี่เสวียฟู่คว่ำหน้าอยู่หน้าหลุม เอ่ยพลางสะอึกสะอื้น “เป็นการกระทำชั่วของตระกูลลี่ ข้ายินยอมเททรัพย์สินของตระกูลเพื่อล้างบาป”

ถาม จะถามอย่างไร

แน่นอนว่าจะต้องใช้เครือข่ายความสัมพันธ์ที่อยู่เบื้องล่าง

ฉินหลิวซีสั่งให้เฟิงซิวดูแลคนที่จัดการศพ ส่วนนางนั่งขัดสมาธิ ทำท่าทางสวดมนต์ เปิดประตูผีวิญญาณเข้าไป

เฟิงซิวเห็นดังนั้นก็ใช้เวทมนตร์สร้างเกราะเล็กๆ เพื่อไม่ให้มีผู้ใดมารบกวน

เหล่าทหารยมทูตที่เฝ้าประตูผีเห็นมีคนล่วงล้ำเข้ามา กำลังจะดุ ดันเห็นหน้าของฉินหลิวซี จึงคุกเข่าลงทันที พร้อมกับยิ้มแย้ม เอ่ยว่า “ท่าน ท่านมาแล้ว”

“อืม ยมทูตผู้พิพากษาอยู่ที่บ้านหรือไม่ ข้ามีเรื่องต้องการถามเขาเล็กน้อย” ฉินหลิวซียื่นก้อนทองเล็กๆ ให้

ยมทูตไม่คิดว่าจะมีเรื่องน่ายินดีในวันนี้ ยิ้มจนตาหยี เอ่ย “อยู่ขอรับ ช่วงนี้ในโลกมนุษย์เกิดภัยหิมะตก ผีใหม่ถูกจับมาเพิ่มมากมาย ท่านผู้พิพากษากำลังยุ่งอยู่กับการพิพากษา ท่านไปที่วังในยมโลกก็จะเจอขอรับ”

ฉินหลิวซีพุ่งออกไปเหมือนดาวตก

เทพเฟิงตูที่ได้รับข่าวก็ตื่นตระหนก วิ่งไปหากษิติครรภโพธิสัตว์ เอ่ย “นางกลับมาอีกแล้ว เพิ่งไปได้ไม่นาน ไยจึงกลับมาอีก คิดว่าประตูผีในยมโลกเปิดให้นางเข้าออกได้อย่างอิสระหรืออย่างไร”

กษิติครรภโพธิสัตว์หัวเราะ “เด็กน้อยมาก็มาแล้ว ดูท่านกระวนกระวายเข้าสิ”

เทพเฟิงตูหัวเราะเยาะ มองไปที่มือของเขา เอ่ย “ท่านไม่กระวนกระวายเลยสินะ เช่นนั้นก็วางไม้จินกังลงเสียสิ เด็กดื้อนั่นไม่เอาไปหรอก มันไม่คุ้ม”

กษิติครรภโพธิสัตว์ชะงักมือ ก่อนจะนำอาวุธไม้จินกังออกมาจากแขนเสื้อ ลูบตัวอักษรที่ส่องแสงระยิบระยับด้านบน ยิ้มเอ่ย ”ไม่คุ้มค่าจริงๆ คงไม่เท่ากับถุงสมปรารถนาของท่าน รักษาโรค เก็บของได้มาก มีถุงเฉียนคุนสมปรารถนา ย่อมสามารถใส่ของได้มากมายอย่างแน่นอน”

เทพเฟิงตูรีบคว้าไปที่เอว นี่เป็นสิ่งที่เขาเอามาจากท่านยายเมิ่ง[1]หาได้ยากยิ่ง

“ท่านว่านางกลับมาทำไม คงไม่มาอาละวาดกระมัง” เทพเฟิงตูกังวลอยู่ในใจ

กษิติครรภโพธิสัตว์มองไปยังรอยไหม้ที่เสาในตำหนักของเขา “คงไม่แล้ว เด็กอย่างไรก็ต้องเติบโต”

เทพเฟิงตูมุมปากกระตุก คิดในใจว่าเติบโตแล้วก็ส่วนเติบโต แต่พฤติกรรมชิงของจะเปลี่ยนตามไปหรือไม่ เขาจนหมดแล้ว

ฉินหลิวซีเอ่ย กลับบ้านแล้วดีจัง ทุกคนต่างต้อนรับดีมาก ข้าชอบจริงๆ

[1] ท่านยายเมิ่ง มีหน้าที่ให้ทุกวิญญาณดื่มน้ำแกงเพื่อให้ลืมเรื่องราวในอดีตก่อนจะไปเกิดใหม่