คุณหนูใหญ่ผู้นี้ไม่ต้องการก้าวหน้า - ตอนที่ 1063 ปัญหาจากยาฟื้นคืนชีพ

ตอนที่ 1063 ปัญหาจากยาฟื้นคืนชีพ

นักพรตเต๋าชราใกล้จะไม่ไหวแล้วอย่างนั้นหรือ

หัวใจของฉินหลิวซีบีบรัดแน่นขึ้น นางรีบก้าวเข้าไปหา เห็นนักพรตเต๋าชรานอนหลับตาอยู่ สีหน้าเหลืองซีดดุจกระดาษทองคำ ใบหน้าแผ่กลิ่นอายแห่งความตาย ลมหายใจออกมากกว่าลมหายใจเข้า อีกทั้งยังมีเข็มเงินปักอยู่บนร่างกายหลายจุด ที่หน้าอกปรากฏรอยฝ่ามือสีดำชัดเจน ยังมีส่วนที่ยุบลงไปเล็กน้อย

“โดนพิษหรือ” ฉินหลิวซีรีบหยิบเข็มทองที่พกติดตัวออกจากถุงเฉียนคุน จัดเรียงอย่างรวดเร็ว นางหยิบเข็มยาวสองเล่ม ปักลงไปยังจุดชีพจรแห่งความเป็นความตาย พร้อมกับใช้มืออีกข้างดึงเข็มเงินเหล่านั้นออกมา เมื่อสัมผัสร่างกายของนักพรตเต๋าชราที่เย็นเฉียบดั่งหิมะในฤดูหนาว นางเอ่ยอย่างเคร่งขรึม “นี่คือฝ่ามือเยือกแข็งใช่หรือไม่ ให้ยาแก้พิษแล้วหรือยัง”

ฝ่ามือเยือกแข็งเป็นวิชาที่เป็นพิษเย็นถึงขั้นสุด เมื่อโดนฝ่ามือพิษนี้ไม่เพียงร่างกายจะได้รับความเสียหาย ความเย็นจะซึมเข้าสู่ร่างกายกลายเป็นพิษเย็น ซึ่งจะทำให้พิษเย็นกระจายไปทั่วร่าง สุดท้ายจะทำให้เส้นชีพจรแข็งตัวและตายเพราะพิษเย็น

หากจะทำให้วิชานี้ยิ่งชั่วร้ายกว่านี้ก็จะทาพิษเพิ่มที่ฝ่ามืออีกชั้น ทำให้พิษทับซ้อนขึ้นไปอีก ผู้ที่ถูกฝ่ามือนี้แทบไม่มีโอกาสรอดชีวิต

ยามนี้นักพรตเต๋าชราก็เป็นเช่นนี้ ฝ่ามือหนึ่งที่ตบลงบนหน้าอก นางยื่นมือไปสัมผัสเบาๆ พบว่าในอกยุบลง มีกระดูกที่หักแล้ว

ชิงหย่วนเอ่ย “ให้ยาไปแล้ว แต่…”

เขาเผยสีหน้าเศร้าหมอง นักพรตเต๋าชราอายุมากแล้ว โดนพิษเช่นนี้ แม้จะให้ยาแก้พิษไปแล้ว ก็ไม่สามารถขับพิษเย็นออกหมดได้ พิษเย็นต้องถอนออกให้สิ้นซาก ซึ่งเขาทำไม่ได้

นอกจากพิษแล้ว กระดูกในอกก็หัก แม้จะช่วยชีวิตไว้ได้ แต่เกรงว่านักพรตเต๋าชราคงมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่นาน

ฉินหลิวซีจับชีพจรของนักพรตเต๋าชรา เอ่ย “ไปเอายาฟื้นคืนชีพในห้องลับมา”

ชิงหย่วนชะงัก รู้สึกเศร้ายิ่งขึ้น

“ทำไม” ฉินหลิวซีเหลือบมองเขา

ชิงหย่วนถอนหายใจ “ที่นักพรตเต๋าชราเกิดเรื่องก็เพราะยาฟื้นคืนชีพ เดี๋ยวข้าจะเล่าให้ท่านฟังภายหลัง”

เขารีบร้อนจากไป

ฉินหลิวซีไม่เอ่ยอะไรอีก นางดึงเข็มออกต่อไป พิษเย็นต้องถูกถอน นางต้องใช้วิชาเก้าเข็มเทพสุริยัน[1]เพื่อลบล้างพิษเย็นนี้

วิชาฝังเข็มนี้แตกต่างจากวิชาเชาซานหั่วทั่วไป ปกติการใช้วิชาเชาซานหั่วต้องฝึกฝนซ้ำแล้วซ้ำเล่าให้ชำนาญ เพื่อให้ฝึกวิชาเชาซานหั่วออกมาได้ถึงขั้น แต่การถอนพิษเย็นจากฝ่ามือเยือกแข็งนั้น ต้องใช้ทักษะการฝังเข็มที่ซับซ้อนยิ่งกว่า การใช้เข็มยากกว่ามาก หากไม่เชี่ยวชาญจะไม่สามารถทำได้

แต่ฉินหลิวซีปักเข็มอย่างรวดเร็ว ขณะที่บิดเข็มทองแล้วค่อยๆ ปักเข้าไปตื้นๆ ลมปราณของนางไหลผ่านเข็มทองเข้าสู่ร่างกายของนักพรตเต๋าชรา ซึ่งเสียทั้งสมาธิและเสียพลังอย่างมาก

เมื่อปักเข็มสุดท้ายลงไป หน้าผากของนางก็มีเหงื่อซึมออกมาเล็กน้อย ใบหน้าขาวซีด

ขณะนั้นปลายเข็มทองที่ปักอยู่บนร่างของนักพรตเต๋าชราเกิดการสั่นไหวเล็กน้อย ความเย็นแผ่ออกมาจากปลายเข็มอย่างแผ่วเบา

ชิงหย่วนกลับมาทันเวลา ในมือของเขาถือขวดหยกประณีตเล็กๆ ส่งให้ฉินหลิวซี

ฉินหลิวซีหยิบยาฟื้นคืนชีพออกมาหนึ่งเม็ด ยกศีรษะของนักพรตเต๋าชราขึ้นเล็กน้อย แล้วป้อนยาลงไป ก่อนวางราบลงตามเดิม

ยาฟื้นคืนชีพนั้นล้ำค่าอย่างยิ่ง สามารถปลุกชีวิตที่ใกล้สิ้นให้ฟื้นคืนได้ ในอดีตนางเคยปรุงออกมาได้สามเม็ด ให้หนึ่งเม็ดแก่อาจารย์ อีกหนึ่งเม็ดให้แก่น้องชายฉินหมิงเยี่ยน อีกเม็ดให้กงปั๋วเฉิงไป หมดไปแล้ว นางขูดผงยาที่เหลือในเตาหลอมมาแล้วปั้นเป็นเม็ดเก็บไว้ นอกจากนี้ยังได้เก็บอีกสองเม็ดที่ปรุงขึ้นใหม่ไว้ในอารามเพื่อใช้ยามจำเป็น

ขณะที่เข็มปักอยู่นั้น ฉินหลิวซีกลับเอ่ยถามด้วยใบหน้าเย็นชา “ว่ามาเถิด ทำไมนักพรตเต๋าชราถึงถูกฝ่ามือเยือกแข็งนี้ เจ้าบอกว่าเขาได้รับบาดเจ็บเพราะยาฟื้นคืนชีพ เป็นเรื่องเกี่ยวกับทหารที่ปักหลักคุมการเข้าออกข้างนอกงั้นหรือ”

ชิงหย่วนตอบด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม “พวกนั้นเป็นคนของจวนจงกั๋วกงจากเมืองหลวง”

“มีจงกั๋วกงออกมาตั้งแต่เมื่อใดกัน ในต้าเฟิงไม่ใช่ว่ามีเพียงสามกงหรือ”

“เมื่อสามปีก่อน หลังจากบิดาของไทเฮาสิ้นอายุขัย จวนเฉิงเอินกงก็ถูกลดขั้นเป็นจงกั๋วกง ทุกวันนี้หัวหน้าตระกูลคือโจวกั๋วจิ้ว ส่วนพระสนมผู้เป็นมารดาขององค์รัชทายาทก็คือธิดาของโจวกั๋วจิ้ว” ชิงหย่วนอธิบาย

องค์ชายใหญ่หากไม่ใช่เพราะครอบครัวฝั่งมารดาคอยเสริมกำลัง อีกทั้งไทเฮายังมีชีวิตอยู่ อีกทั้งยังมีฐานะเป็นโอรสองค์โต คงจะไม่อาจเอื้อมถึงตำแหน่งรัชทายาทด้วยซ้ำ

ฉินหลิวซีแค่นหัวเราะเบาๆ “มิน่าใจกล้าหยิ่งผยองเช่นนี้ ใช้ทหารคุ้มกัน แท้จริงก็มีไทเฮาและรัชทายาทหนุนหลังอยู่ เอ่ยต่อไป”

“ท่านไม่อยู่มาหลายปี คงไม่เข้าใจสถานการณ์ของบ้านเมืองนัก หลังจากบิดาของไทเฮาสิ้นไป นางก็มีอาการซึมเศร้าอยู่ตลอด ต้องพึ่งยาวิเศษของมีค่ามาช่วยบำรุงร่างกาย จงกั๋วกงไม่รู้ได้ยินจากที่ใดว่าในอารามของเรามียาฟื้นคืนชีพ จึงได้มาขอยาเพื่อถวายแก่ไทเฮา” ชิงหย่วนเอ่ย

เมื่อฉินหลิวซีได้ฟัง นางก็เข้าใจทันทีว่าจวนจงกั๋วกงคิดอย่างไร พวกเขากลัวว่าไทเฮาจะสิ้นไป หากเป็นเช่นนั้น ฐานะของตระกูลที่เป็นเครือญาติของรัชทายาทคงจะถดถอยลงเรื่อยๆ โดยเฉพาะเมื่อรัชทายาทยังไม่ได้ขึ้นครองราชย์ หากไทเฮาไม่อยู่แล้ว ผู้ใดจะหนุนตระกูลโจวให้คงอยู่ในความรุ่งเรืองอีกหลายสิบปีได้

องค์รัชทายาทหรือ ก็คงทำได้ แต่เขายังไม่ได้ขึ้นครองบัลลังก์ ต่อให้เขาขึ้นครองบัลลังก์แล้ว ตำแหน่งไทเฮาที่ถูกต้องก็ต้องเป็นของฮองเฮาองค์ปัจจุบัน แม้แต่พระสนมเสียนกุ้ยเฟยก็อาจได้ตำแหน่งไทเฮาเช่นกัน แต่นางก็ต้องอยู่ในตำแหน่งที่ต่ำกว่าฮองเฮาอยู่ดี ไม่มีทางเทียบเท่ากับไทเฮาในตอนนี้ได้เลย

ยิ่งไปกว่านั้น อาจจะเกิดเรื่องขึ้นก่อนที่องค์รัชทายาทจะได้ขึ้นครองบัลลังก์ ดังนั้นการที่ไทเฮามีอายุยืนยาวย่อมเป็นการดีที่สุด

ชิงหย่วนเอ่ยต่อ “เมื่อวันขึ้นปีใหม่ โจวซื่อจื่อของจวนกั๋วกงมาขอยา ตอนนั้นท่านปรุงยาได้แค่สามเม็ด ยาที่เก็บอยู่ในอารามก็เป็นยาปรุงขึ้นใหม่ ไหนเลยจะให้ไปง่ายๆ ได้ พวกเราจึงปฏิเสธ เพียงบอกว่าท่านไม่อยู่ หากต้องการยาก็ต้องเตรียมวัตถุดิบมาให้ท่านปรุงเมื่อท่านกลับมา แต่ผู้ใดจะคาดคิดว่า…”

“พวกเขากระทำการโดยไร้เหตุผล บังคับให้อาจารย์อาเชิญท่านกลับมา แต่ท่านหายตัวไปไร้ร่องรอย อาจารย์จึงเข้ามาอธิบายเพียงสองประโยค อธิบายว่าการขอยานั้นก็เหมือนกับการขอยันต์ ต้องมีบุญสัมพันธ์ถึงจะได้ แต่ผู้ใดจะคิดว่าข้างกายโจวซื่อจื่อมีคนผู้หนึ่ง เขาบอกว่ามีวิธีหนึ่งที่จะเชิญท่านกลับมาได้ แล้วจึงฟาดนักพรตเต๋าชราไปฝ่ามือหนึ่ง” ซานหยวนเอ่ยพร้อมเสียงสะอื้น “พวกเขาไม่เพียงทำร้ายนักพรตเต๋าชรา แต่ยังให้คนล้อมอารามชิงผิงไว้ ไม่ยอมให้ผู้แสวงบุญเข้าออก บังคับว่าให้เราเชิญท่านกลับมา”

ชิงหย่วนเอ่ยต่อ “เหตุการณ์เกิดขึ้นกะทันหัน ฝ่ามือเยือกแข็งออกฤทธิ์เร็ว มีหลายระดับ ข้าจึงทำได้เพียงรักษานักพรตเต๋าชราเบื้องต้น คิดว่าจะควบคุมสถานการณ์ได้แล้วค่อยส่งข่าวถึงท่านผ่านนกกระเรียนกระดาษ แต่ท่านก็กลับมาทันเวลา”

ฉินหลิวซีรู้สึกถึงความเย็นเยียบแผ่ซ่านออกมาจากร่างกาย เอ่ย “ได้สิ พวกจวนจงกั๋วกง ช่างบังอาจนัก กล้าใช้กำลังบุกมาที่อารามเพื่อขอยา ยังกล้าโอหังถึงเพียงนี้ ไม่กลัวว่าจะขอได้ยาพิษแทนหรือไร”

เฟิงซิวที่ยืนพิงประตูฟังอยู่ตลอดเอ่ยขึ้น “ไม่ใช่สิ รัชทายาทให้ราชครูไร้เทียมทานผู้นั้นปรุงยาให้ฝ่าบาทมิใช่หรือ จะขอยาไยจึงไม่ไปขอราชครู ตามหลักแล้ว ราชครูที่พวกเขาหามาด้วยตนเอง ควรน่าเชื่อมั่นถึงจะถูก ไยต้องเดินทางไกลมาขอยาที่อารามชิงผิง นี่ไม่สมเหตุสมผลเท่าใดนัก”

ฉินหลิวซีเอ่ย “ราชครูคนนั้นเป็นผู้ใด น่าจะรู้ดีอยู่แก่ใจ พวกเขาอาจจะเคยได้ยาจากราชครูมาให้ไทเฮากินแล้ว คิดว่าผลลัพธ์คงไม่ดีนัก เมื่อได้ยินว่าที่อารามชิงผิงมียาฟื้นคืนชีพจึงมาเพื่อแย่งชิง”

ตระกูลโจวช่างกล้าเสียจริง ถึงขั้นบุกมาทำร้ายคนในอารามเพื่อแย่งยา หากนางไม่กลับมา พวกเขาคงคิดจะสังหารคนในอารามเพื่อบังคับให้นางปรากฏตัวใช่หรือไม่

เช่นนั้นปัญหาก็มาแล้ว อีกทั้งพวกเขารู้ได้อย่างไรว่าอารามชิงผิงมียาฟื้นคืนชีพ

[1] เก้าเข็มเทพสุริยัน ใช้เพื่อฟื้นฟูพลังงานในร่างกาย หรือกระตุ้นจุดลมปราณ ซึ่งสามารถช่วยในการรักษาอาการบาดเจ็บหนัก หรือแม้กระทั่งการเสริมพลังวิทยายุทธ์ให้แก่ผู้ฝึกหากใช้ร่วมกับการฝึกวิชาลมปราณ