คุณหนูโลลิคลั่งเนีย・ลิสตัน - ตอนที่ 134 จดหมายถึงมหาราชหมี จดหมายจากเจ้าชายหมี
134 จดหมายถึงราชา จดหมายจากเจ้าชาย
การสอบเลื่อนชั้นจบลงแล้ว อีกไม่กี่วันก็จะถึงวันสิ้นสุดภาคเรียน
” ――คุณหนูค่ะ ฮิลเดโทร่าซามะมาขอพบค่ะ”
หลังเลิกเรียน ฉันกลับมาที่หอพักด้วยความเหนื่อยล้า และกำลังเขียนจดหมายอยู่ในห้อง
ริโนกิสที่ตอบรับเสียงเคาะประตู ได้บอกชื่อแขกที่ไม่คาดคิดให้ได้ยิน
รู้สึกเหมือนเป็นเรื่องไม่คาดคิดจริง ๆ
จะเรียกว่ามาได้จังหวะเหมาะดีไหม สะดวกสุด ๆ ไปเลย
“อนุญาต”
เมื่อฉันออกคำสั่งกับริโนกิส ไม่นานก็มีสาวน้อยผมบลอนด์เดินเข้ามาในห้อง”
“โกกิเกงโย เนีย ขออภัยด้วยที่เรามาอย่างกะทันหัน”
“ไม่ต้องเป็นห่วง ฉันเองก็มีเรื่องที่อยากขอให้ฮิลเด้ทำให้เหมือนกัน”
ฉันได้คุยกับฮิลเดโทร่าเพียงครั้งเดียวระหว่างภาคเรียนที่สาม ส่วนหนึ่งเป็นเพราะเราเรียนคนละระดับชั้น และอีกส่วนหนึ่งเป็นเพราะเราทั้งคู่มีงานยุ่ง
“ต้องการให้เราทำอะไรให้งั้นเหรอคะ?”
“ใช่ ฉันอยากให้ช่วยส่งจดหมายที่ฉันกำลังเขียนอยู่ให้กับราชาหน่อยน่ะ”
เป็นจังหวะที่ดีจริง ๆ
ถ้าเราไม่ได้พบกันแบบนี้ ฉันคงต้องหาโอกาสไปพบเธอพรุ่งนี้หรือมะรืนนี้
“ถึงราชา……หมายถึงรายงานเกี่ยวกับการรวบรวมเงินหนึ่งพันล้านครัมนั่นรึเปล่าคะ?”
อุมุ
นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้คุยเกี่ยวกับเรื่องนี้กับฮิลเดโทร่า นับตั้งแต่ที่ฉันไปเที่ยวเกาะลอยฟ้าเมื่อฤดูร้อนที่แล้ว เธอได้รับคำสั่งจากราชาโดยตรงให้เป็นผู้ประสานงานระหว่างฉันกับราชา
“บางทีคงรอมาสักระยะแล้วสินะ?”
ฮิลเดโทร่านั่งลงตรงข้ามกับฉันอย่างสง่างามบนเก้าอี้ที่ริโนกิสเลื่อนไว้ให้
“นั่นสินะคะ ตั้งแต่นั้นมา ก็ไม่เคยได้ยินหัวข้อนี้อีกเลย เราเองก็อยากรู้เช่นกันค่ะ ――ขอดูได้ไหมคะ?”
เธอกำลังมองกระดาษจดหมายแผ่นแรกที่ฉันเขียนเสร็จแล้วบนโต๊ะ ฉันไม่มีอะไรจะซ่อนอยู่แล้วเลยส่งให้เธอเอง
“……เอ๊ะ ระ ระดมเงินได้กว่าร้อยเก้าสิบล้านแล้วอย่างงั้นเหรอคะ?”
“ใช่ ฉันคิดว่าน่าจะเป็นความคิดที่ดีที่จะรายงานเรื่องนี้”
เมื่อพิจารณาว่าราชาจะเป็นคนอ่านเอง เนื้อหาจึงเรียบง่ายตัดส่วนที่ไม่จำเป็นทิ้งไป
ส่วนแรกก็คือ จำนวนเงินทั้งหมดสำหรับการแข่งขันศิลปะการต่อสู้ที่ปัจจุบันมอบให้กับบริษัทเซโดนีดูแล
ส่วนที่สองคือ จำนวนเงินที่คาดหวังว่าจะสามารถหาได้ก่อนสิ้นสุดวันหยุดฤดูร้อนหน้า และขอความเห็นเกี่ยวกับอัตราการหารายได้
นี่ไม่ได้หมายความว่าโครงการจะไม่เคลื่อนไหวจนกว่าจะสร้างรายได้ถึงระดับพันล้าน
ถ้าแค่ระดับเตรียมการก็น่าจะเริ่มได้ด้วยเงินร้อยล้านครัม และถ้ารู้ว่าจะต้องใช้เท่าไหร่เมื่อไร ก็จะสามารถจัดหาได้อย่างมีประสิทธิภาพและไม่สูญเวลาเปล่า เหมือนกับการกำหนดโควต้าเอาไว้ เท่านี้ก็จะคาดการณ์การใช้จ่ายได้อย่างง่ายดาย
ฉันต้องการทราบความคิดเห็นของเขาเกี่ยวกับเรื่องนั้น ――นอกจากนี้ยังรวมไปถึงการให้อนุญาตจากฝั่งฉันให้ใช้เงินที่ฝากไว้ในตอนนี้ได้ ตราบเท่าที่สามารถดำเนินโครงการได้ในทันที
“หามาได้ยังไงกันคะเนี่ย?”
“นักผจญภัยริโนะ รู้จักไหม? ตอนนี้เธอมีชื่อเสียงในอาร์ตัวร์มากเลยนะ”
“เอ๊ะ? ค่ะ ถ้าแค่ชื่อ……”
“เจ้าหล่อน”
ฉันชี้ไปที่ริโนกิสซึ่งกำลังชงชาดำโดยใบชาราคาแพงที่แม้แต่ฉันเองก็ดื่มไม่บ่อยนัก
“นักผจญภัยริโนะคือ สาวใช้ของฉันเอง เธอกำลังหาเงินให้ฉัน”
“……อะ จริงเหรอคะเนี่ย”
นั่นคือทั้งหมดที่ฉันได้ยินจากฮิลเดโทร่าซึ่งรู้สึกประหลาดใจมาก
“ม๊า……ก็มีสถานการณ์บางอย่างล่ะนะ ฉันขอไม่พูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ก็แล้วกัน”
เดาว่ามีหลายเรื่องที่เธออยากถาม
อย่างทำไมเจ้าหล่อนที่ทำงานเป็นสาวใช้ถึงไปทำงานเป็นนักผจญภัยได้ หรือ สงสัยว่าทำไมเจ้าหล่อนถึงทำเงินได้มากขึ้น ถ้าเธออุทิศตัวให้กับการเป็นนักผจญภัยแทนที่จะทำงานในฐานะแม่บ้าน
เป็นการประกาศว่า「ฉันจะไม่พูดอะไร」แล้วก็กลืนความสงสัยเหล่านั้นลงไปซะ
“เก็บไว้เป็นความลับด้วยล่ะ”
ได้มาได้ยังไง
ฉันตัดสินใจบอกฮิลเดโทร่าเผื่อไว้ในกรณีที่ถูกราชาถามคำถามเดียวกันนี้
เรเลียเรดค่อนข้างทำตัวน่าสงสัยมากกว่า แต่ฮิลเดโทร่าเป็นชนชั้นสูงที่เหนือกว่า ทั้งยังเป็นราชวงศ์ชั้นสูงสุดอีกด้วย
ในสังคมชนชั้นสูง เป็นเรื่องปกติที่แต่ละฝ่ายจะดึงขาซึ่งกันและกัน ต้องตระหนักให้ดีว่าหากคุณเปิดเผยความลับอย่างไม่ระมัดระวัง จะมีข้อเสียตามมามากมาย หรือแม้แต่ตำแหน่งของคุณที่อาจจะถูกสั่นคลอนลงได้ ฉันไม่คิดว่าเธอจะเอาไปเปล่าประกาศโดยขาดความเข้าใจ
“แล้ว ฮิลเด้มาที่นี่ทำไมเหรอ? เพื่อดื่มชา?”
“อะ ใช่แล้วใช่แล้ว เพราะมัวแต่ตกใจ เราเลยลืมเรื่องนี้ไปสนิทเลย”
และ เธอก็พับจดหมายวางกลับลงบนโต๊ะ
“อันที่จริง เราได้รับฝากจดหมายจากโอนี่ซามะให้นำมามอบให้น่ะ”
เรื่องบังเอิญเกิดขึ้นได้เสมอ ฮิลเดโทร่าดึงซองจดหมายสีขาวธรรมดา ๆ ออกมาจากกระเป๋าด้านในของเสื้อแจ็คเก็ตเครื่องแบบของเธอ
โห๊ว จดหมายจากโอนี่ซามะ
เป็นเรื่องบังเอิญอย่างแน่นอน ฮิลเดโทร่ามาส่งจดหมายให้ฉัน แล้วนำจดหมายจากฉันติดตัวกลับไปที่ปราสาทสินะ
เป็นเรื่องดีที่ไม่เสียเปล่า
“พูดถึงโอนี่ซามะของฮิลเด้แล้ว ฉันเคยพบแค่กับเจ้าชายฮิเอโร่คนเดียวเอง”
ถ้าฉันจำไม่ผิด ฮิลเดโทร่าน่าจะมีพี่ชายหลายคน
ยังมีพี่สาวด้วย แต่ไม่มีน้องสาวเลย
นอกจากนี้ยังมีข่าวลือว่ามีลูกนอกสมรสของราชาที่ระบุตัวตนไม่ได้……ด้วยอุปนิสัยของราชาแล้ว ฉันแน่ใจว่ามีอยู่แน่นอน ลูกนอกสมรสที่เกิดขึ้นมาตามแผนบ้า ๆ ของราชา เพื่อให้ได้ทรัพยากรบุคคลที่ดีเยี่ยม ……ถ้าลองคิดดูดี ๆ ล่ะก็ เขานี่เป็นราชาที่ชอบสร้างเรื่องยุ่งวุ่นวายจริง ๆ
“มาจากฮิเอโร่โอนี่ซามะแหละค่ะ”
อ้า เหรอ น่าสงสัย
“ช่วยรอสักเดี๋ยว ฉันจะรับเขียนให้เสร็จเดี๋ยวนี้เลย”
หลังจากปรึกษากับริโนกิสแล้ว ฉันก็สรุปสิ่งที่ต้องเขียนได้ ที่เหลือก็แค่เขียนลงไปด้วยลายมือของฉันเอง
รีบจัดการให้เสร็จอย่างรวดเร็วแล้วใส่ไว้ในซองจดหมาย
ฉันเดาว่าไม่จำเป็นต้องประทับตรา จึงส่งให้ฮิลเดโทร่าทั้งอย่างงี้เลย
“เราจะดูแลให้เอง――เช่นนั้นเชิญค่ะ”
ฉันยื่นซองจดหมายให้เธอและรับซองจดหมายอีกฉบับกลับมา นี่ก็ไม่ได้ปิดผนึกเช่นกัน มารีบดูเนื้อหากันเลยดีกว่า
“……อาร๊า”
ฉันรู้สึกประหลาดใจกับเนื้อหาในจดหมายจากฮิเอโร่ รู้สึกประหลาดใจมาก
“เขียนอะไรที่ทำให้รู้สึกกวนใจอย่างนั้นเหรอคะ?”
ถึงแม้จะไม่ได้ปิดผนึก แต่ดูเหมือนฮิลเดโทร่าจะไม่ได้แอบอ่านมาก่อน
ม๊า แต่ความจริงที่ว่าไม่ได้ถูกปิดผนึก หมายความว่าเธอมีโอกาสที่จะเห็นไปแล้ว ถ้าเป็นแบบนั้นก็ไม่มีปัญหาอะไรที่จะให้เธอรู้
“อยากให้เธอมาเข้าร่วมงานแต่งงานที่จะจัดขึ้นที่แว็ง เดอ ครุช ในช่วงวันหยุดฤดูใบไม้ผลิของเธอ”
“เอ๊ะ งานแต่งงานเหรอคะ?”
โดยละเอียดคือ「ซัคเฟิร์ดและฟิเลเดียเชิญเราไปงานแต่งงานของพวกเขา ดังนั้นได้โปรดมาด้วย เราจะหารือรายละเอียดโดยตรงในภายหลัง」นั่นคือเนื้อหา
“งานแต่งงาน……พอมาคิดดูแล้ว เราก็ได้ยินมาเช่นนั้นเหมือนกันว่าบุตรชายของตระกูลอาสกิตันซึ่งเป็นเจ้าของชูกาคุคังแห่งแว็ง เดอ ครุช กับบุตรีของตระกูลคอร์คูลิสแห่งอาณาจักรทหารจักรกล มาเวเลีย จะแต่งงานกันทันทีที่เมื่อสำเร็จการศึกษา”
สมกับที่เป็นเชื้อพระวงศ์
แม้แต่เด็กที่งานยุ่งและตัวเล็กอย่างฮิลเดโทร่าก็ดูเหมือนว่าจะได้รับข้อมูลประเภทนั้นด้วย
ม๊า เรื่องนั้นช่างไปก่อน
ปัญหาคือ ไม่ใช่ว่าฉันได้รับเชิญไปงานแต่งงานเอง
แต่นั่นคือสิ่งที่เจ้าชายฮิเอโร่บอก「จงมา」
กล่าวอีกนัยหนึ่ง นี่อาจเกี่ยวข้องกับกิจกรรมเผยแพร่เมจิกวิชั่นด้วย
นอกจากนี้ เมื่อพิจารณาวถึงความตั้งใจ「ฮิเอโร่ที่กำลังพยายามขายไปยังประเทศอื่น ๆ เป็นคนเรียก」บางทีการขายอาจกำลังประสบความสำเร็จ
นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันรู้สึกประหลาดใจ
การเรียกหาฉัน แสดงว่าเขากำลังต้องการความร่วมมือจากฉันในเรื่องที่เกี่ยวกับเมจิกวิชั่น
แม้ว่าจะไม่ได้เขียนรายละเอียดไว้ แต่――ก็มีความเป็นไปได้มากว่างานของฮิเอโร่จะก้าวหน้าไปมากแล้ว
……ลองคิดดูแล้ว ฉันเดาว่าพวกเจ้าชายน่าจะทำเรื่องชั่วร้ายที่ตั้งใจลงไปแล้ว และบางทีน่าจะได้ผลด้วย
“ช่วยแจ้งไปว่าฉันเข้าใจแล้ว แต่ว่า อยากให้แจ้งกำหนดการล่วงหน้ากลับมาโดยเร็วที่สุดที”
ฉันต้องเตรียมเวลาว่างนานแค่ไหนในช่วงวันหยุดฤดูใบไม้ผลิ
ฉันแน่ใจว่าตารางเวลาในช่วงวันหยุดฤดูใบไม้ผลิน่าจะเต็มไปด้วยตารางการถ่ายทำในดินแดนลิสตัน ดูเหมือนฉันต้องทำการปรับเปลี่ยนเวลาบางส่วนไม่น้อย
ทว่า ฉันยุ่งอยู่กับทั้งการดูแลลูกศิษย์ ทั้งการถ่ายทำ ทั้งคิดเกี่ยวกับแผนการไปทำงานต่างประเทศ และยังลดการป้องกันตัวจากริโนกิสที่ไร้ความยับยั้งชั่งใจไม่ได้ด้วย ฉันอยากได้รับกำหนดการเพิ่มเติมโดยเร็วที่สุด แต่――
หากได้รับแจ้งว่าเกี่ยวกับการเผยแพร่เมจิกวิชั่น ฉันก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องให้ความร่วมมือ
สิ่งสำคัญคือต้องทำให้ผลิตภัณฑ์เป็นที่นิยมในอาร์ตัวร์ แต่ก็ยังสามารถทำกำไรได้มากยิ่งขึ้นจากการขายให้กับประเทศอื่น ๆ ……ม๊า ก็ไม่ใช่ว่ากำไรจะตกมาถึงฉันตรง ๆ หรอกนะ
“เข้าใจแล้วค่ะ เราจะกลับมาในเร็ว ๆ นี้ เพื่อแจ้งเกี่ยวกับกำหนดการล่วงหน้าของโอนี่ซามะให้ทราบเองค่ะ”
หลังจากพูดคุยอีกเล็ก ๆ น้อย ๆ พร้อมดื่มชาจนหมดแก้ว ฮิลเดโทร่าก็รีบลุกขึ้นจากไป
