คุณหนูโลลิคลั่งเนีย・ลิสตัน - ตอนที่ 2 ถ้าไม่ได้ร่างโลลิคงฆ่าไปแล้ว
02 ถ้าไม่ใช่ฉันคงตายไปแล้ว
“――คุก！？ แค่ก แค่กๆๆๆ！！”
ในระหว่างที่กำลังตื่นขึ้นอย่างช้า ๆ ก็เกิดความรู้สึกไม่สบายอย่างเฉียบพลัน…..ไม่สิ เหมือนกำลังดึงความปวดร้าวของร่างกายออกมา
――ร่างกายนี้มันอะไรกัน！
ฉันหยุดไอไม่ได้
อาการเย็นวูบวิ่งไปตามกระดูกสันหลังทุกครั้งที่มีอาการไอ
ราวกับว่าเทพเจ้าแห่งความตายกำลังลูบไล้อยู่
นี่……ใช่แล้ว อาการนี้กำลังลิดรอนชีวิตของฉัน
ช่วงระยะเวลาหนึ่ง อาการไออย่างต่อเนื่องที่ลิดรอนชีวิตทำให้ฉันรู้สึกถึงรสชาติความหวาดกลัวที่ยังคงฝังแน่นเหล่านั้น
อวัยวะภายในลั่นดังเอี๊ยดอ๊าดราวกับว่ากำลังจะแตกเป็นเสี่ยง ๆ
สัญชาตญาณการเอาตัวรอดกำลังกรีดร้อง
ความตายปรากฎขึ้นและหายไปเป็นระยะ ๆ
――ประสบการณ์ที่ไม่ว่าจะเจอกี่ครั้ง สิ่งที่น่ากลัวก็ยังน่ากลัว
――ประสบการณ์ที่ไม่ว่าจะเจอกี่ครั้ง…..ประสบการณ์ที่ไม่ว่าจะเจอกี่ครั้ง？
อาการไอของฉันลดลง
ฉันเหนื่อยมากจนแม้แต่การขยับนิ้วก็ดูเหมือนเป็นงานหนัก ฉันทิ้งร่างกายลงอย่างไร้เรี่ยวแรง ―― ม๊า ดูเหมือนฉันจะอยู่บนเตียงแต่แรกอยู่แล้ว
” ―― สงบลงได้แล้วสินะ？”
ในที่สุด เมื่อฉันมีเวลาให้สามารถสนใจกับสิ่งรอบข้าง ฉันก็ได้ยินเสียงผู้ชายคนหนึ่งอยู่ใกล้ ๆ
“…….”
เมื่อฉันหันไปมอง……มีชายคนหนึ่งที่ฉันไม่รู้จัก ชายในชุดคลุมสีดำสวมฮู้ดลึก มองแทบไม่เห็นใบหน้า
ไม่สิ ม๊า ไม่ใช่แค่「ไม่รู้จัก」ที่นี่ที่ไหน ร่างกายนี้เป็นใคร ฉันก็ไม่รู้เช่นกัน
กล่าวอีกนัยหนึ่งคือ เรื่องที่รู้ เรื่องที่เข้าใจมีน้อยเกินไป
ไม่สิ ถ้าพูดว่า「เรื่องที่เข้าใจไม่มีเลย」จะชัดเจนและถูกต้องกว่า
มีแสงเตรียมเอาไว้ในระดับต่ำสุดเท่านั้น ดูเหมือนห้อง……ภายในบ้านสักแห่ง
ฉันกำลังนอนอยู่บนเตียง และกำลังถูกกอดโดยความตายเพื่อนของฉัน
ร่างกายนี้น่าจะป่วยอยู่
เป็นความตายที่มาจากภายใน ไม่ได้มาจากปัจจัยภายนอก
ถึงเกลียดแต่ก็เข้าใจ
ร่างนี้อยู่ได้อีกไม่นาน
“มีเรื่องที่ต้องการขอร้อง”
ชายสวมฮู้ดดำกล่าว
“แค่หนึ่งวัน ช่วยมีชีวิตอยู่โดยไม่ต้องทำสิ่งใด”
ฉันเปิดปากถาม
” ―― บอก ―― สถานการณ์”
เสียงแหบแห้งไร้ซึ่งพลังชีวิตเล็ดลอดออกมาจากปากที่แห้งผาก เสียงสูง ราวกับเด็ก
“ข้าได้ใช้ศาสตร์เรียกวิญญาณคนตายเพื่อเงิน วิญญาณของร่างกายนี้ได้จากไปแล้ว……ดังนั้น ข้าจึงใส่วิญญาณสำรองเข้าไปแทนที่ นั่นคือคุณ”
วิญญาณสำรอง?
….ไม่สิ งั้นเหรอ อย่างงั้นเองหรือ
“เนื่องจากร่างกายนั้นเป็นของบุตรีขุนนาง พ่อแม่ที่ไม่ต้องการให้บุตรีของตนตาย และมีเงินทองกองพะเนินมหาศาล จึงมาจ้างข้า
ข้าจำเป็นต้องใช้เงิน
……บางที ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปคงสามารถมีชีวิตอยู่ต่อได้อีกเพียงไม่กี่วันเท่านั้น ร่างกายนี้เกินขีดจำกัดมานานแล้ว…..”
อุมุ……แบบนั้นเอง เข้าใจดีแล้ว
“ข้าไม่รู้ว่าคุณเป็นใคร
อาจเป็นตัวร้ายที่ไม่ธรรมดา อาจไม่ใช่มนุษย์ อาจเป็นวิญญาณชั่วร้าย หรือ ปีศาจ
แต่ว่าได้โปรด
ขอแค่มีชีวิตอยู่รอดอีกแค่วันเดียวโดยไม่ต้องทำสิ่งใดก็ได้
จนกว่าข้าจะได้รับเงินและออกไปจากเกาะแห่งนี้ ให้เวลาข้าจนถึงตอนนั้นที”
ชายสวมฮู้ดดำพูดแต่เรื่องที่เห็นแก่ตัวมากมาย เอาแต่พูดเฉพาะสิ่งที่เขาต้องการจะพูด และเดินจากไป
“ขอโทษ ข้ารู้สึกขอโทษจริง ๆ”
เขาขอโทษและออกจากห้องไป
จากนั้น ฉันหลับตาลง
หรือพูดอีกอย่าง ผู้ชายคนนั้น บังคับปลุกฉันที่ตายไปแล้วขึ้นมา จากนั้นฝืนยัดฉันเข้ามาในร่างกายที่กำลังจะตายลงในอีกไม่กี่วัน
หรือก็คือ เรียกฉันให้ฟื้นขึ้นมาเพื่อที่จะปล่อยให้ฉันตายในอีกไม่กี่วันงั้นเหรอ
หรือก็คือ กำลังบอกให้ฉันไปตายรอบสอง
หรือก็คือ นั่นเป็นเหตุผลที่ยัดเยียดร่างกายที่เหลืออายุขัยเพียงน้อยนิดให้กับฉันที่ไม่มีใครรู้จัก
เพียงเพื่อให้มีชีวิตอยู่หนึ่งวัน
“คุ คุๆๆๆ……… ！”
ไม่คิดว่าน่าขันหรือ
ฉันไม่เคยคิดเลยว่าจะได้มีโอกาสตายเป็นครั้งที่สอง
ไม่มีทางรู้เลยว่าจะเกิดอะไรขึ้นในชีวิต
ม๊า ชีวิตที่แล้วของฉันก็จบลงไปนานแล้ว
“――ถ้าไม่ใช่ ฉัน คงตายไปแล้ว”
ฉันยกมืออันหนักอึ้งราวกับกำลังถือเหยือกน้ำมาวางทาบลงเหนือหัวใจ
เหมือนศพในโลงศพ
แต่นี่เป็นรูปลักษณ์ของคนที่ยังมีชีวิตอยู่
จริงเลย ๆ
ถ้าฉันไม่ได้ศึกษา「คิ」มาคงได้ตายไปแล้ว
