คุณหนูโลลิคลั่งเนีย・ลิสตัน - ตอนที่ 69 และเรื่องราวเบื้องหลังหมีสาวก็เช่นกัน
69 การเตรียมการสำหรับการประลองกำลังดำเนินไปอย่างต่อเนื่อง และเรื่องราวเบื้องหลังก็ดำเนินไปอย่างต่อเนื่องเช่นกัน
การเตรียมการสำหรับการประกลองกำลังดำเนินไปอย่างต่อเนื่อง
บุคคลทั่วไปรวมถึงนักเรียนมัธยมปลายสามารถเข้าชมงานพบปะแลกเปลี่ยนระหว่างสำนักประจำปีได้
ใช่แล้ว เป็นงานอีเว้นต์ขนาดใหญ่ที่กระตุ้นเมืองหลวง เพราะเฉพาะในวันนี้เท่านั้นที่ผู้คนจะได้มีโอกาสเข้าชมกิจกรรมสร้างผลงานของลูกหลาน และสถาบันการศึกษา
ในทางกลับกัน การประลองศิลปะการต่อสู้ในครั้งนี้ ไม่สามารถปฏิเสธได้เลยว่าเป็นกิจกรรมที่กะทันหันไม่น่อย และแม้จะเปิดให้สาธารณชนสามารถรับชมผ่านเมจิกวิชั่นได้ แต่ก็ไม่อนุญาตให้เข้ารับชมแบบสาธารณะ
หรือก็คือ เป็นเหตุการณ์ขนาดเล็กที่มีเพียงนักเรียนเท่านั้นที่สามารถเข้าชมได้โดยตรง
ด้วยเหตุนี้ ――พูดอย่างเป็นรูปธรรม เมื่อไม่มีคนธรรมดาเข้าออก จึงไม่จำเป็นต้องมีการตั้งกฎระเบียบหรือการนำทาง การเตรียมการจึงดำเนินไปอย่างค่อนข้างราบรื่น
ในการสัมภาษณ์ผู้เข้าร่วม มีการเพิ่มเด็กที่สมัครในนาทีสุดท้าย และนอกจากมียังทำการออกอากาศบรรยากาศการเตรียมความพร้อมทุกวัน มีนักเรียนจำนวนมากที่มีส่วนร่วมในการเตรียมการ
กล่าวอีกนัยหนึ่งคือ มีแรงงานฟรีให้ใช้ได้เป็นจำนวนมาก ดังนั้นจึงเป็นไปได้ด้วยดี
――หากทำตัวอ่อนแอในระหว่างเวลาสัมภาษณ์ ก็จะไม่มีการออกอากาศจนกว่าจะถึงทัวร์นาเมนต์
สิ่งนี้ถูกกำหนดไว้แล้วตั้งแต่แรก
ถึงอย่างงั้น อุปกรณ์ที่ใช้ในการถ่ายทำ และหินเวทมนตร์ที่ใช้ในการบันทึกภาพและเสียงก็ไม่ได้ราคาถูกเลย
การถ่ายทำที่ไม่มีใครต้องการเป็นการเสียเงินและทรัพยากรโดยเปล่าประโยชน์ ดังนั้นจึงเป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้
ถ้าไม่ทำกำไรจะถูกยกเลิกทันที ฉันกำลังพูดอย่างนั้น
ถ้าถูกยกเลิก เราจะเคลื่อนไหวตามนโยบาย ออกอากาศซ้ำเฉพาะฟุตเทจการสัมภาษณ์ที่ถ่ายทำมาจนถึงตอนนี้เท่านั้น
มีการตัดสินใจให้ออกอากาศบทสัมภาษณ์ และการเตรียมความพร้อมส่วนที่เพิ่มมาทีหลังตามลำดับอย่างรวดเร็วพอสมควร
ดังนั้น ฉัน เรเลียเรด และฮิลเดโทร่าจึงจะอยู่ด้วยกันสามคนตลอดช่วงหนึ่งสัปดาห์ของการถ่ายทำต่อจากนี้
พวกเราคาดหวังไว้ว่าจะได้รับอนุญาตให้ถ่ายทำฉากระหว่างการฝึกซ้อมของผู้เข้าแข่งขัน และข้อมูลของการเตรียมตัว
ปริมาณงานไม่มากนัก แต่ฉันจะช่วยต่อไปจนกว่าจะถึงทัวร์นาเมนต์
――เป็นช่วงเวลาเช่นนั้น
เหลือเวลาอีกเพียงไม่กี่วันก่อนการประลอง ฉันไปที่โรงฝึกของทลายสวรรค์ทันทีหลังเลิกเรียน
ฉันวิ่งนำหน้าคนอื่นมาก่อน จึงยังไม่มีใครมาเลย
จากนี้ไป เราจะถ่ายทำฉากฝึกซ้อมของผู้เข้าแข่งขัน แต่ฉันรีบมาถึงที่นี่ก่อนหนึ่งก้าว โดยไม่รอทีมงานถ่ายทำ
ทีมถ่ายทำจะมาถึงเร็ว ๆ นี้ แต่ ―― ยังไงก็ตาม
ไม่ว่ายังไงก็ตาม ฉันต้องการเวลาส่วนตัวสักครู่
” ――เนียโดโนะ ยินดีต้อนรับนะขอรับ”
แม้จะเป็นเพียงช่วงเวลาสั้น ๆ แต่ฉันก็ต้องการเวลาเพื่อพบกับชายคนนี้อย่างลับ ๆ
ผู้ช่วยอาจารย์สำนักทลายสวรรค์ แกนดอล์ฟ ชายร่างใหญ่เหมือนหินยักษ์
วันนี้ก็ยังคงเป็นชายร่างใหญ่ยักษ์เช่นเคย
เขากำลังรอลูกศิษย์อยู่เพียงลำพังในโรงฝึก และทันทีที่เห็นฉัน เขาก็วิ่งเข้ามาทักทายฉันพร้อมกับก้มหัวลง ต่ำกว่าฉัน ที่เป็นเด็กน้อยวัยหกขวบ ไม่ไม่
“อย่าทำอย่างนั้น ขอร้องล่ะ”
ฉันหมายถึง เพราะฉันรู้สึกว่าถ้าทำไปมากกว่านั้นจะทำให้ดูงี่เง่ามากเลยนะสิ แล้วฉันก็ไม่อยากให้มากเกินไปแบบนั้น
“ฮะ แต่ว่า ไม่มีคำว่าแก่กว่าหรืออ่อนกว่าในวิถีแห่งศิลปะการต่อสู้”
ความแข็งแกร่งคือทุกสิ่ง
แกนดอล์ฟเงยหน้าขึ้นและมองลงมาที่ฉันด้วยท่าทางจริงจัง ความแตกต่างของร่างกายนั้นน่าทึ่งมาก
“ถ้าท่านอนุญาต ข้าขอเรียกท่านว่าชิโชวได้หรือไม่ขอรับ”
กำลังพูดถึงอะไรก๊าน ……อู๊ว ช่างสว่างจ๊าบาดตา อย่ามองฉันด้วยแววตาเปร่งประกายเหมือนเด็กผู้ชายแบบนั้น
“หากเรียกตอนอยู่กันตามลำพังก็ไม่มีปัญหาค่ะ”
“จริงเหรอขอรับ！？ เนียชิโชว！”
“แต่คุณน่ะ เป็นคนสำนักทลายสวรรค์ไม่ใช่เหรอ จะทิ้งสำนักทลายสวรรค์อย่างงั้นเหรอ?”
“……ก็ลังเลอยู่ขอรับ”
ก็นะ ต้องลังเลอยู่แล้ว ไม่มีใครที่สามารถทิ้งสิ่งที่พยายามทำมาหลายทศวรรษได้ง่าย ๆ
“ติดตามผู้แข็งแกร่ง ขอร้องให้สอน ฉันก็ไม่ได้เกลียดตรรกะวิถีเก่าของวงการศิลปะการต่อสู้หรอกนะ แต่นี่ไม่ใช่ยุคสมัยแบบนั้นแล้วจริงไหม
และฉันก็ไม่ได้มีเจตนาจะเพิกเฉยรุ่นพี่ของการใช้ชีวิตด้วย”
ม๊า วิถีเก่าอาจจะเหมาะกับฉันมากกว่าก็ได้
หากรู้ว่าคู่ต่อสู้แข็งแกร่งกว่าตัวเอง ก็พร้อมที่จะก้มหัวให้อย่างตรงไปตรงมาเพื่อขอร้องให้สอนวิชาโดยไม่สนว่าอีกฝ่ายจะอายุน้อยกว่าหรือไม่ ทัศนคติต่อศิลปะการต่อสู้เช่นนี้ ฉันไม่ได้เกลียด กลับกันออจะชอบมากกว่า
แต่ ไม่มีทางทำได้ในยุคสมัยนี้
“อีกอย่างคุณเป็นพ่อของฉัน ฉันอยากให้คุณคุยเหมือนปกติกับฉันได้ไหม”
“ฮะ ……เช่นนั้น เอาตามนั้น ขอรับ”
อืม ม๊า ก็ต้องใช้เวลาเพื่อทำความคุ้นเคยกันล่ะนะ
“――ที่สำคัญกว่านั้น เป็นยังไงบ้าง?”
ใช่แล้ว เรื่องที่ควรพูดถึงในตอนนี้ คือเรื่องของอีเว้นต์สังเวียนใต้ดิน
ฉันทำเวลามาเพื่อฟังเรื่องนี้
แน่นอน ฉันยังไม่ยอมแพ้
ฉันไม่ได้คุยกับริโนกิสเกี่ยวกับเรื่องสังเวียนใต้ดินอีกเลยนับจากตอนนั้นเป็นต้นมา ฉันแน่ใจว่าเธอคงคิดว่าฉันยอมแพ้ไปแล้ว
แต่ขอโทษด้วย！ ฉันไม่มีทางยอมแพ้เด็ดขาด！
ที่เบื้องหลังของการเตรียมการสำหรับงานประลองศิลปะการต่อสู้ แผนการเพื่อมุ่งสู่สังเวียนใต้ดินก็ดำเนินไปอย่างต่อเนื่องเช่นกัน
“สำหรับเรื่องนั้น มีเรื่องใหม่ ๆ ที่ได้ยินมาหลายอย่างเลยขอรับ”
อืม
ถ้อยคำนั้นน่าสงสัย แต่ลองฟังโดยไม่ต้องกังวลดูก่อน
ทาบทามให้พูดคุย จัดประลองที่เห็นผลลัพธ์ชัดเจนด้วยเล่ห์เหลี่ยม และชัยชนะก็เป็นไปตามที่คาดไว้โดยไม่มีการพลิกผันใด ๆ จนเห็นผลลัพธ์ชัดเจน
หลังจากที่แพ้ฉัน แกนดอล์ฟก็บอกมาว่า「ข้าจะตรวจสอบอีเว้นต์ของสังเวียนใต้ดินให้ ดังนั้นขอเวลาให้ข้าสักหน่อย」
บอกตามตรงฉันไม่วันที่แน่ชัดของงานด้วยซ้ำ นี่จึงเป็นเหมือนความปรารถนาที่เป็นจริง
และในเวลาว่างอันน้อยนิดที่หาได้ตอนนี้ ฉันกำลังจะได้ยินเรื่องราวที่อยากได้ยิน
“――เนียโดโนะ เคยได้ยินชื่อ นักดาบปีศาจ หรือไม่ขอรับ?”
นักดาบปีศาจ?
“ไม่เลย ให้ฉันเดา นั่นเป็นนามแฝงของปรมาจารย์ดาบใช่ไหม?”
“เอ่ อา อืม เขาเป็นนักดาบที่อยู่ฝั่งนักผจญภัยขอรับ ส่วนนั้นเป็นฉายา หรือไม่ก็ชื่อบ้าน ๆ ของเขา”
ฟู๊ว ดีจัง！
“หรือก็คือบางคนตั้งฉายาเกินจริงที่ให้ฟังดูน่าตื่นเต้นสินะ สงสัยจังว่าเขาจะแข็งแกร่งแค่ไหน”
แต่ฉันก็รู้ดีว่าเป็นพวกที่ดีแต่ชื่อเท่านั้น
แต่ถึงอย่างงั้น เมื่อนึกถึงแม้จะด้วยความหวังลม ๆ แล้ง ๆ ว่าเขาอาจจะแข็งแกร่งกว่าฉัน เลือดของฉันก็เดือดพล่านและใจเต้นรัว ฉันก็ยังอดไม่ได้ที่จะตื่นเต้น
“เขาเป็นนักผจญภัยที่มีชื่อเสียงอยู่ไม่น้อยขอรับ ดังนั้นไม่ต้องสงสัยเลยว่าเขาเป็นคนที่มีความสามารถอย่างแท้จริง”
โอ้ งั้นเหรอ！ ฟังดูดีขึ้นเรื่อย ๆ แล้ว！
“คิดว่าน่าจะเข้าใจชัดเจนแล้ว แต่พวกเขากำลังเดินทางมาที่สังเวียนใต้ดินแล้วขอรับ”
โฮโฮ๊ว ดี ดี！
หรือก็คือ อีเว้นต์ของสังเวียนใต้ดินครั้งต่อไป นักดาบปีศาจคนนั้นจะเป็นแขกพิเศษนั้นเอง！
“และมีการกำหนดวันเรียบร้อยแล้วขอรับ อาจเป็นเรื่องผิดปกติ หรืออาจเป็นเรื่องบังเอิญ งานจะจัดขึ้นในอีกไม่กี่วันซึ่งตรงกับคืนของวันงานประลองศิลปะการต่อสู้ของสถาบัน”
อะ เร็วอย่างคาดไม่ถึงเลย
ฉันคิดว่าเป็นปกติวิสัยที่จะมีขึ้นหลังทัวร์นาเมนต์ แต่……พอคิดดูแล้ว ฉันได้ยินเรื่องพวกนี้มากจาก「ที่พักหนูเงาสนธยา」ตั้งแต่เมื่อสองสัปดาห์ก่อนแล้ว ดังนั้นก็ไม่ใช่อะไรมี่น่าแปลกใจรึเปล่า
“ตั้งตารอเลย！”
ฉันไม่ได้คาดหวังการแข่งขันการต่อสู้ที่มีแต่เด็ก ๆ แต่ในค่ำคืนของงานประลองศิลปะการต่อสู้ ฉันจะไปดูปรมาจารย์เจ้าของฉายานักดาบปีศาจให้ได้
ฉันก็ตั้งหน้าตั้งตารอ แม้จะเป็นในสถานที่อื่นที่มีความหมายต่างกันกับทุกคนก็ตาม
“……ข้าไม่มีความสุขเลยจริง ๆ ที่ต้องปล่อยเลยตามเลยเช่นนี้ แต่คำสัญญาก็คือคำสัญญา ข้าจะพาเนียโดโนะไปด้วยขอรับ”
อุมุ！
“ฉันจะตั้งหน้าตั้งตารอเลย ฝากด้วยนะ แกนดอล์ฟ”
“ฮะ ……ยังไงก็ตาม ต้องขออภัยที่ต้องเปลี่ยนเรื่อง แต่อยากจะขอให้ช่วยประเมินการฝึกฝนของข้าด้วยขอรับ”
เอาสิ ดีเลย
“ตอนนี้ฉันอารมณ์ดีมาก เตรียมตัวให้พร้อม ฉันจะดูให้เอง”
“――ฮะ！ ขอบพระคุณมากขอรับ！！”
“อีกอย่างระวังคำพูดของคุณหน่อย”
“――ฮะ！ จะระวังขอรับ！！”
หลังจากนั้น ทีมถ่ายทำก็มาถึงทันที ดังนั้นฉันจึงได้ดูการฝึกของแกนดอล์ฟแค่ในช่วงเวลาสั้น ๆ เท่านั้น
แต่ถึงอย่างนั้น เขาก็ดูมีความสุขมาก
ปล.ตอนนี้ร้อนจัดๆจนอยู่นิ่งก็เหงื่อท่วมเปียกทะลุยันพื้น ฮา ปัญหาจริง ฝื่นคันขึ้นทั่วตัวเลย นั่งนิ่งแทบไม่ได้ต้องเกาให้ได้ ต้องทายาจนกลิ่นยาหึ่ง ทำเอาไม่มีอารมณ์ทำอะไรเลย ทำเอาแปลนิยายช้าลงด้วย ฮา
