คุณหนูโลลิคลั่งเนีย・ลิสตัน - ตอนที่ 93 วิ่งแข่งกับสุนัขหมีที่คิดไม่ซื่อต่อเจ้าหญิงโลลิ
93 วิ่งแข่งทั้งสุนัขทั้งเจ้าหญิง
“เนีย！”
ฉันกับเมียร์โก・ไทล์ ตัวแทนทีมถ่ายทำเมืองหลวงมาพบกับฮิลเดโทร่า เจ้าหญิงลำดับที่สามที่จุดนัดพบบนเกาะลอยฟ้าได้อย่างปลอดภัย
“ไม่เจอกันนานเลยนะ ฮิลเด้”
เรือเหาะของฉันลงจอดข้างกับเรือเหาะที่มาถึงก่อน และเมื่อฉันลงจากเรือเหาะ เธอก็อยู่ตรงนั่น เนื่องจากเธออยู่ในตำแหน่งที่มีฐานะทางสังคมสูง เธอจึงมาพร้อมกับผู้คุ้มกันนอกเครื่องแบบหลายคน ซึ่งน่าจะเป็นอัศวิน แต่ดูไม่น่าเชื่อถือนิดหน่อย
เรื่องนั้นช่างไปก่อน
ฮิลเดโทร่าที่ไม่ได้เจอกันมาประมาณหนึ่งเดือนยังคงดูมีชีวิตชีวาเหมือนเด็ก
“เธอแต่งตัวแปลก ๆ จังนะ”
จุดสีแดงบนดวงตาสีเขียวใสซึ่งเป็นหลักฐานแห่งราชวงศ์ เหมือนเช่นปกติ
แต่ว่า การแต่งตัวต่างออกไป
เธอมัดผมยาวสีบลอนด์ และสวมชุดจั๊มสูทสีชมพูน่ารักอีกด้วย
สวมรองเท้าบูทและถุงมือ เป็นชุดสำหรับทำงานอย่างสมบูรณ์แบบ
ในฐานะราชวงศ์และเจ้าหญิง ฉันเคยเห็นฮิลเดโทร่าแต่งตัวหรูหราเท่านั้น แต่……ม๊า เธอก็ยังเป็นเด็ก ดังนั้นไม่ใช่เรื่องแปลกที่ชุดที่มีชีวิตชีวาแบบนี้จะเหมาะกับเธอ
――ฉันหมายถึง แทบจะเป็นชุดแบบเดียวกับกับชุดทำงานที่ฉันใส่อยู่ แต่คนละสี ฉันแน่ใจว่าถูกเตรียมไว้โดยเจตนา
“จากนี้เราจะไปช่วยงานที่ฟาร์มปศุสัตว์กันค่ะ เนียอยากจะได้ด้วยกันกับเราไหม?”
“ค่ะ ตามที่เห็น”
ไม่ว่ายังไง แม้ว่าสีจะต่างกัน แต่ฉันก็แต่งตัวแบบเดียวกับเธอแล้ว และก็พร้อมเต็มที่
เกาะนี้มีขนาดเล็ก
มีไม่กี่ครัวเรือน และดูเหมือนว่ามีคนประมาณสิบกว่าคนที่ทำงานในฟาร์มปศุสัตว์และไร่นา
สิ่งมีชีวิตจำนวนมากบนเกาะลอยฟ้าได้ผ่านวิวัฒนาการในแบบของตัวเอง
ผลที่เกิดขึ้นส่งผลให้ที่ดินแห่งนี้ปลูกพืชผัก ธัญพืช และเลี้ยงปศุสัตว์ได้ง่าย
ในอดีต เกาะลอยฟ้าหลายแห่งถือกำเนิดขึ้นจากอาละวาดของสัตว์อสูรระดับพิเศษ 「วิเครันด้า ผู้ฉีกแผ่นดิน」 ที่แยกแผ่นดินออกจากทะเล
ที่นี่คือหนึ่งในนั้น
เมื่อทุกอย่างเกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหัน ความกดอากาศ อากาศ ลม และแสงแดด โดยเฉพาะเมื่อเทียบกับสภาพแวดล้อมโดยรอบจากที่เคยอยู่ในทะเล ทำให้ดูเหมือนพืชผลจะมีความเปลี่ยนแปลงเป็นอย่างมาก
ถ้าพูดง่ายๆ ก็คือ ถ้าเป็นเกาะลอยฟ้าที่เหมาะทำฟาร์มปศุสัตว์ ก็จะสามารถปลูกหญ้าสำหรับปศุสัตว์ได้อย่างง่ายดาย และคุณภาพของหญ้านั้นก็ดีอย่างประหลาด
ฉันเคยไปที่ฟาร์มปศุสัตว์บนเกาะลอยฟ้าใกล้กับเมืองหลวง และได้กินเนื้อวัวคุณภาพสูงที่เรียกว่าเนื้อวัวโมอามูระที่เลี้ยงที่นั่น และถูกขายให้กับราชวงศ์และขุนนาง
ยังคงสดใหม่ในความทรงจำของฉันจนรู้สึกประหลาดใจว่า การเติบโตในสภาพแวดล้อมที่เหมาะสมทำให้เกิดความแตกต่างได้มากขนาดนั้น
แน่นอนว่าไม่ใช่แค่สิ่งแวดล้อมเท่านั้น แต่ยังเป็นผลมาจากความพยายามอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยของเกษตรกรอีกด้วย
“ไม่แตกต่างจากงานที่เคยทำมาจนถึงตอนนี้เลยเหรอ?”
จนถึงตอนนี้ ผลงานของฮิลเดโทร่าเป็นเหมือนงานพระกรณียกิจของราชวงศ์ เช่น การเยี่ยมเยียนปลอบประโลมใจโรงพยาบาล การแนะนำสนามฝึกและพาชมบรรยากาศฉากการฝึกของอัศวิน การเยี่ยมชมเมืองหลวง และสถานที่ท่องเที่ยวรอบเมืองหลวง
โดยเฉพาะอย่างยิ่งมีการเยี่ยมเยียนโรงพยาบาลและสถานเลี้ยงเด็กกำพร้ามากมาย และจากนั้นเธอก็กลายเป็นเจ้าหญิงลำดับที่สามที่ได้รับความนิยมในหมู่ประชาชน
「เจ้าหญิงที่คุณสามารถพบโดยไม่คาดฝัน」――วลีนั้นไม่ได้มีไว้แค่โชว์
นั่นเป็นเหตุผลที่ฮิลเดโทร่ากำลังทำงานในฟาร์มปศุสัตว์กับฉัน เป็นอะไรที่แปลกใหม่ในสายตาของฉันมาก พูดกันตามตรงแล้วเธอไม่ควรทำงานประเภทนี้
ยังไงก็ตาม ฉันมาที่นี่หลายครั้งเพื่อทำงานเยี่ยมชมธุรกิจ และช่วงหลังมานี้ ฉันมาที่นี่บ่อยมากเพราะสุนัข
“นั่นสินะคะ เรารู้สึกว่าควรมีการขยายขอบเขตงานของเราออกไปซักเล็กน้อยในช่วงฤดูร้อนนี้”
เห๊ เป็นแบบนั้นเองเหรอ
“คุณหนูแห่งตระกูลลิสตัน และคุณหนูแห่งตระกูลซิลเวอร์กำลังพยายามอย่างเต็มที่ ฉะนั้นเราเองก็จะแพ้ไม่ได้เหมือนกันค่ะ”
งั้นเหรอ
ม๊า ก็ถูกล่ะนะ
ฮิลเดโทร่าเป็นคนที่ต้องการให้เมจิกวิชั่นเป็นที่แพร่หลายมากกว่าพวกเราทุกคน
ฉันไม่คิดว่ามันเป็นสิ่งที่เจ้าหญิงควรทำ แต่ก็พูดได้ตามปากว่าที่เธอทุ่มสุดตัว ก็เพราะเธอเป็นเจ้าหญิง
โครงการเมจิกวิชั่นถูกบริหารโดยรัฐ และหลังจากลงทุนไปจำนวนมากก็มาถึงปัจจุบัน
พูดตามตรง ยังไม่ได้ผลกำไรที่น่าพอใจเลยด้วยซ้ำ
หากโครงการเมจิกวิชั่นไม่เป็นไปตามแผนการ เรื่องนี้จะกลายเป็นเรื่องของนโยบายระดับชาติ――กลายเป็นความรับผิดชอบของกษัตริย์ซึ่งเป็นพ่อของฮิลเดโทร่า
สำหรับฮิลเดโทร่านี่จึงไม่ใช่ปัญหาของคนอื่นอย่างแท้จริง
“นอกจากนี้ สำหรับเราแล้ว งานในครั้งนี้ก็ไม่ได้แตกต่างกันเท่าไหร่”
“อย่างงั้นเหรอ?”
สำหรับฉันก็เป็นเหมือนการเยี่ยมชมธุรกิจตามปกติ
หลังจากการถ่ายทำงานเสร็จสิ้น บนโต๊ะที่เตรียมไว้ภายใต้ท้องฟ้าสีครามก็เรียงรายไปด้วยอาหารที่ใช้วัตถุดิบที่เติบโตในฟาร์มปศุสัตว์และไร่นา ดูน่าอร่อยมาก
“――ฟาร์มนี้กำลังมองหาผู้มีความสามารถหนุ่มสาวอยู่นะคะ”
“――พวกเราแก่กันแล้ว การทำงานหนักเลยค่อนข้างลำบาก แต่จะหยุดก็ไม่ได้ เพราะกำลังคนไม่เพียงพอ……”
ในช็อตสุดท้าย เจ้าของฟาร์มซึ่งเป็นคู่สามีภรรยาสูงอายุที่คุยกับฮิลเดโทร่าบ่นเกี่ยวกับสภาพปัจจุบันของฟาร์มปศุสัตว์
อ้า เข้าใจล่ะ เป็นการถ่ายทำพร้อมกับประกาศรับสมัครงานไปด้วยสินะ
จากมุมมองของ「เจ้าหญิงที่คุณสามารถพบโดยไม่คาดฝัน」ที่เป็นมิตรกับผู้คน การให้ความช่วยเหลือร่วมมือกับประชาชนอยู่ในรูปแบบเช่นนี้เอง หรือก็คือมีสไตล์แบบนี้
หลังจากแนะนำฟาร์มสั้น ๆ จากคู่สามีภรรยาเจ้าฟาร์มแล้ว เจ้าหญิงผู้โด่งดังก็กล่าวเสริม
“กล่าวกันตามตรง การทำงานในฟาร์มปศุสัตว์นั้นยากลำบาก ต้องตื่อนแต่เช้าตรู่ ทำงานอย่างหนัก และไม่มีวันหยุดที่แน่นอน เพราะคุณต้องดูแลสิ่งมีชีวิต
แต่ว่า มีผู้คนที่ยอมอุทิศตนทำงานอย่างแข็งขันในฟาร์มปศุสัตว์และไร่นาเช่นนี้ ก็เพื่อผลิตอาหารให้เราทุกคนสามารถมีชีวิตอยู่ได้โดยไม่หิวโหย
งานเกษตรเป็นงานที่หนัก
บางทีแม้จะทำงานอย่างหนัก ค่าตอบแทนที่ได้ก็อาจน้อยนิด
แต่ว่า เราคิดว่านี้เป็นงานที่น่าภาคภูมิใจไม่จำเป็นต้องอายผู้ใด
สำหรับผู้ที่สนใจได้โปรดพิจารณาด้วยนะคะ”
…………
เข้าใจ ฮิลเดโทร่ามักจะมีด้านที่แปลกประหลาดมากมาย แต่การแสดงออกและคำพูดที่จริงใจของเธอก็เหมาะกับเธอเป็นอย่างดี
ฉันรู้สึกว่าเธอมีพลังในการโน้มน้าวใจอย่างแปลกประหลาดในสถานการณ์เช่นนี้ ทำให้รู้สึกว่าสมเป็นราชวงศ์มาก ๆ
อนึ่ง
“ซ้า เนีย มาแข่งกันเถอะคะ！”
หลังจากถ่ายทำที่ฟาร์มปศุสัตว์ ฉันได้รับประทานอาหารกลางวันก่อนเวลากับทีมงานถ่ายทำด้วยอาหารที่เตรียมไว้
จากนั้น ก็ย้ายไปทำงานถัดไป
――ใช่ น้องหมาล่ะ
ที่ฟาร์มแห่งนี้ยังมีสุนัขต้อนแกะที่คอยไล่ต้อนแกะอีกด้วย
ตอนนี้กำลังวิ่งไปรอบ ๆ ทุ่งอย่างกระฉับกระเฉง ดูเหมือนฝีเท้าจะเร็วเช่นกัน ในแบบสุนัข
แล้วในตอนที่ฉันคิดว่าจะเอาชนะตามปกติ ด้วยเหตุผลบางอย่างฮิลเดโทร่าก็เข้ามาขัดจังหวะ
“แม้ว่าเราจะดูเป็นเช่นนี้ แต่เราก็ได้เรียนรู้ศิลปะการต่อสู้โบราณที่เป็นความลับของราชวงศ์เพื่อป้องกันตัวมาตั้งแต่เด็ก ๆ เราก็มั่นใจเรื่องการเคลื่อนไหวนิดหน่อยเหมือนกันนะคะ”
ฮ้า ศิลปะการต่อสู้โบราณ ……ม๊า ฉันรู้อยู่แล้วล่ะว่าเธอกำลังฝึกอยู่ แต่
“อย่าคิดว่าจะเป็นคนเดียวที่สามารถเอาชนะสุนัขได้นะคะ！”
ห๊า อืม
“พร้อมที่จะถูกสุนัขเกลียดแล้วใช่ไหม?”
สุนัขขนาดกลางที่มีขนสีทูโทนขาวดำกำลังเลียมือของฮิลเดโทร่าอย่างหนัก
ถึงจะเป็นสุนัขเลี้ยงแกะที่น่ารัก ขนปุกปุย และบุคลิกที่เป็นมิตรก็ตามแต่
――หลังการแข่งขัน ฉันมักจะถูกเกลียด จะโดนเห่าเสียงดังใส่ ราวกับจะบอกว่า「รีบไสหัวกลับบ้านไปเดี๋ยวนี้เลย」
จู่ ๆ ความเป็นมิตรนั้นก็เปลี่ยนไปราวกับโกหกในทันใด
จะทนได้จริง ๆ เหรอ?
ถูกสุนัขที่เคยรัก เกลียดขี้หน้า ค่อนข้างช็อกเลยนะ
“ฟุๆ……ผู้ชนะมักเดียวดายค่ะ”
ฉันเห็นด้วย
“――มาทำให้สถิติไร้พ่ายของคุณ ต้องแปดเปื้อนที่นี่และเดี๋ยวกันเถอะค่ะ！”
ผลลัพธ์ ฉันถูกเกลียดจากสุนัข และ ……ฮิลเดโทร่า
ดีดๆกลางคืนนอนไม่หลับมาหลับบ่าย นาฬิกาชีวิตน่าจะพังเละแล้ว เอ๊ะ หรือแค่เราอยู่ผิดซึกโลก ฮา
