คุณหนูโลลิคลั่งเนีย・ลิสตัน - ตอนที่ 98 เสียงหมีโหยหวน
98 หมัดอัดอากาศ(คิเคน)・เสียงอสนีบาต
เรื่องราวดำเนินไปเนิ่นนาน แต่พักเรื่องวิญญาณวีรชนไว้ก่อน
ฉันตัดสินใจที่จะเริ่มการฝึกตามแผนที่วางไว้
แม้จะเป็นเรื่องยืดยาว แต่ก็ไม่เสียเปล่า
การที่ริโนกิสรู้เกี่ยวกับสถานการณ์ของตัวฉัน ช่วยให้อะไร ๆ ง่ายขึ้นมาก ด้วยเหตุนี้ เรียกได้ว่าไม่มีความจำเป็นต้องเกรงใจเธออีกต่อไป
โชคดีมากที่ฉันได้พูดคุยเกี่ยวกับวิญญาณวีรชนก่อนที่จะเริ่มต้นการฝึกฝนเทคนิคโดยใช้「คิ」เต็มรูปแบบ
ฉันเป็นใคร?
คำถามพื้นฐานดังกล่าวยังไม่ชัดเจนมากว่าสองปี
ฉันไม่ได้มีปัญหาพิเศษอะไร ดังนั้นจึงไม่มีเหตุผลที่จะรีบเร่งในตอนนี้ ฉันยังคิดว่าต่อให้ไม่รู้ฉันก็ไม่สนด้วยซ้ำ
ถ้าหากมีเวลาว่างและอารมณ์สนใจ ถึงตอนนั้นค่อยตรวจสอบดูก็ได้
พอได้รู้ว่ามีปรากฎการณ์ที่เรียกว่า วิญญาณวีรชนสิงสู่ และพบว่าสอดคล้องกันจริง ๆ ความสงสัยเกี่ยวกับตัวเองของฉันก็คลี่คลายไปมากกว่าครึ่ง
สำหรับตอนนี้ ก็ไม่เป็นไรถ้าฉันจะไม่รู้จักตัวตนที่แท้จริงของตัวเอง
ปัจจุบันสำคัญกว่าอดีต
ตอนนี้ ในฐานะ เนีย・ลิสตัน ฉันแค่ต้องทำในสิ่งที่ควรให้ความสำคัญก่อน
“ฉันอยากจะแสดงให้เธอเห็นกี่ครั้งก็ได้ แต่ว่าฉันไม่สามารถทำต่อเนื่องรัว ๆ ด้วยร่างกายนี้ได้ ดังนั้นอย่าคลาดสายตาเชียวล่ะ”
เทคนิคเกือบทั้งหมดของฉันมีพลังร้ายแรง
ดังนั้นร่างกายของเด็กที่ยังไม่โตเต็มที่นี้จึงยังไม่สามารถต้านปฏิกิริยาตอบโต้ของเทคนิคส่วนใหญ่ได้
นั่นเป็นเหตุผล เทคนิคนี้จึงเหมาะสม
เทคนิคที่จะสอนให้ริโนกิสเป็นเทคนิคพื้นฐานที่สุดในการควบคุม「คิ」
ในขณะเดียวกันก็เป็นเทคนิคที่ที่เหมาะกับเธออย่างแน่นอน
“พื้นฐานมีอยู่ในริโนกิสอยู่แล้ว”
แสดงให้เห็น แกนดอล์ฟซึ่งอยู่ในวันวัดร่างกายก่อนการเข้าเรียน และให้เห็นลำตัวที่มีความเร็วสูงในตอนที่ต่อสู้กับนักดาบปีศาจที่สังเวียนใต้ดินนั้น
การเชี่ยวชาญด้านความเร็ว นำไปสู่การโจมตีก่อน
“ดูเหมือนนี่จะเป็นเทคนิคลับในสำนักทลายสวรรค์ แต่นี่น่ะเป็นแค่เทคนิคสำหรับผู้เริ่มต้นเท่านั้น――หมัดอัดอากาศ(คิเคน)・เสียงอสนีบาต
กำหมัดมือขวา และต่อยออกไปอย่างเรียบง่าย
“อย่ากระพริบตาซะล่ะ เพียงพริบตา”
ใช่ เพียงพริบตา
ฉันอัด「คิ」ภายในร่างกายไปทั่วตัว ก้าวไปข้างหน้าก้าวใหญ่ พร้อมชกกำปั้นออกไป
โด๊นนนนน！！
เสียงดังกึกก้องราวกับฟ้าร้องดังก้องฟ้า
คลื่นกระแทกที่เกิดจากกำปั้นทะลุทะลวงผ่านทะเลสาบเล็ก ๆ ――จนแยกออกเป็นสองส่วน
――อุมุ
“อ่อนแอ”
ฉันประเมินอย่างยอมรับหลังจากเห็นผลลัพท์ที่ปรากฎ ก่อนพยักหน้าหนึ่งครั้ง
ภายใต้เสียงนกที่ตกใจจนบินหนีไป น้ำในทะเลสาบที่แยกก็กลับมาเป็นปกติ
แค่เสียงก็ฟังดูฉูดฉาดดี แต่หากพูดกันตามตรงแล้ว พลังที่เปราะบางนี้……ใช้ได้กับสัตว์อสูรระดับกลางเท่านั้น
แต่ว่า ม๊า ก็ถือผ่านเกณฑ์ล่ะน่ะ
นี่เป็นครั้งแรกในชาตินี้ที่ฉันได้ปลดปล่อยเทคนิค――ถ้าเป็นแค่ระดับ「เสียงอสนีบาต」ขั้นพื้นฐาน ก็ไม่ส่งผลเสียต่อร่างกายมากนัก
ในระดับนี้ ฉันคิดว่าน่าจะสามารถใช้เทคนิคเพิ่มได้อีกหนึ่งหรือสองเทคนิค
ทว่า อาจจะอันตรายเกินไปซะหน่อย
วินาทีที่ปลดปล่อยออกไป กระดูกทั้งร่างของฉันจะหัก กล้ามเนื้อและเส้นเอ็นของฉันจะขาดออกจากกัน
“เห็นไหม?”
“ค่ะ……ค่ะ คุณหนู เมื่อครู่ วิเศษ มาก เลยค่ะ……”
ก็ไม่ได้ดีอะไรเป็นพิเศษ
ม๊า ฉันรู้ว่าเธอก็แค่ประหลาดใจ เพราะได้เห็นของเพื่อโชว์กับตาเท่านั้นเอง
“ตามทฤษฎีแล้วคือการระเบิดพลังไปพร้อมกับการชิงโจมตีก่อนของเธอ ยังไงก็ตาม การจัดสรร『คิภายใน』แตกต่างออกไป”
“เอ๊ะโตะ…… นี่คือ『คิดภายนอก』อย่างงั้นหรือคะ?”
“ไม่ ยังอยู่ในหมวดหมู่『คิภายใน』ฉันไม่เคยสอน『คิดภายนอก』ให้เธอมาก่อน ดังนั้นเธอใช้ไม่ได้หรอก”
――「คิ」ประกอบด้วยองค์ประกอบแปดประการ แต่สามารถแบ่งได้สองประเภทใหญ่ ๆ
「คิภายใน」อยู่ภายในร่างกาย และ「คิภายนอก」จะปลดปล่อยออกภายนอกร่างกาย
「คิภายใน」เป็นพื้นฐานที่สำคัญที่สุดของ「คิ」
「คิภายนอก」เป็นหัวใจสำคัญของการประยุกต์ใช้「คิ」
อย่างแรก หากไม่ฝึกฝน「คิภายใน」ให้ได้ในระดับหนึ่ง จะไม่มีทางจัดการกับ「คิภายนอก」ได้
……เรื่องที่ว่ามา ฉันสอนริโนกิสทันทีที่เธอกลายเป็นลูกศิษย์ของฉัน ดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องอธิบายเพิ่มเติม
“แต่ว่า ที่ทำให้ทะเลสาบแยกออกจากกัน……ไม่ใช่『คิภายนอก』หรอกเหรอคะ? อย่างปลด『คิ』บินออกไปอะไรทำนองนั้น?”
อ้า งั้นเหรอ
“นั่นคือคลื่นกระแทกจากกำปั้นน่ะ”
“คลื่นกระแทก?”
“ไม่ใช่อะไรที่สำคัญหรอก นั่นคือเสียงยังไงล่ะ”
“เมื่อกี้บอกว่า เสียง……ที่เหมือนกับฟ้าร้องนั่น……?”
“ถูกต้อง นั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อสามารถทำความเร็วได้เกินความเร็วของเสียง และการเคลื่อนไหวร่างกายที่รวดเร็วเป็นพิเศษก็ทำให้เกิดเสียง นั่นคือ『เสียงอสนีบาต』ส่วนคลื่นกระแทกนั่นเป็นแค่ของแถมเท่านั้น
ว่าไง? แบบที่ริโนกิสชอบเลยไม่ใช่เหรอ?”
ทั้งในการประลองกับแกนดอล์ฟ ทั้งในการประลองกับนักดาบปีศาจ ริโนกิสชิงเปิดฉากก่อนเพื่อกลายเป็นผู้ชนะ
เธอพยายามตัดสินการต่อสู้ด้วยการโจมตีอย่างรวดเร็วโดยไม่สนว่าจะมีการพูดคุยหรือไม่
「เสียงอสนีบาต」เป็นเทคนิคที่ส่งเสริมวิถีที่เธอชอบใช้
ค่อนข้างไม่ค่อยเหมาะที่จะใช้สู้กับสัตว์อสูร แต่ถ้าคู่ต่อสู้เป็นมนุษย์ก็ถือว่าเพียงพอแล้ว ถ้าโดนบนลำตัวน่าจะตายแน่นอน ความแตกต่างคือตายทันทีหรือไม่
“จะบอกว่าเปลี่ยนพลัง『คิภายใน』ทั้งหมดให้เป็นความเร็วงั้นเหรอคะ?”
“ตอนส่วนนั้น เพราะเป็นเรื่องละเอียดอ่อนของแต่ละคน ฉันอยากหลีกเลี่ยงการพูดที่เจาะจงเกินไป แต่แนวความคิดนี้ไม่เป็นไรหรอก
ข้อได้เปรียบหลักของเทคนิคนี้คือ จะส่งเสียงหากทำสำเร็จ เข้าใจง่ายใช่ไหมล่ะ?”
แต่เสียงของฉันไปไม่ถึงเธอ
ริโนกิสเริ่มเข้าโหมดฝึก「เสียงอสนีบาต」แล้ว
ดูเหมือนเธอจะชอบเอามาก ๆ
ในระดับนี้ อาจจะไม่ต้องรอถึงหนึ่งปีเพื่อเรียนรู้ก็ได้
เท่านี้ก็เพียงพอแล้ว
ในกรณีนี้ ต่อให้ฉันปล่อยเธอไว้เพียงลำพัง เธอก็จะฝึกต่อไปจนกว่าจะหมดแรง และเมื่อเธอหมดแรงก็จะกลับมาเอง
ระหว่างนี้ ฉันจะไปเข้าเฝ้าพระราชา
ฉันยังมีงานที่ต้องทำอีกมาก
ได้เวลากำจัดปัญหาทั้งหมดและเที่ยวพักผ่อนให้สนุก
วันนี้ตื่นมาทำอะไรนิดทำอะไรหน่อย เหน็บก็กินขารัวๆเลย ขยับทีเสียวแป๊บๆ ฮา
