คู่ชะตาบันดาลรัก - บทที่ 544 นักเต้นระบำชาวหู
หมิงเวยตื่นแต่เช้า และพบจี้เสียวอู่ยืนเงยหน้ามองต้นพุทราอยู่กลางลานบ้านจึงถามด้วยความแปลกใจ “เหตุใดวันนี้ท่านพี่ถึงอยู่บ้านได้กัน”
“ท่านอาจารย์ให้ข้าลาพักได้!” เขาถามนาง “ผลพุทราปีนี้กินหมดหรือยัง”
“สิ้นเดือนเก้าแล้วแน่นอนว่าต้องทานหมดแล้วสิเจ้าคะ” หมิงเวยพูด
“อา! เหตุใดไม่รอกันบ้างล่ะ หนึ่งปีออกผลครั้งหนึ่งข้ายังไม่ได้ทานเลย!”
หมิงเวยพูด “บนถนนสายนี้น่าจะมีลูกสุกช้าขายอยู่เดี๋ยวให้คนออกไปซื้อให้นะเจ้าคะ”
“มันเหมือนกันตรงไหนนี่เป็นผลจากบ้านข้านะ!”
หมิงเวยไม่เข้าใจว่าไม่เหมือนกันตรงไหน แต่ขี้เกียจคุยกับเขาจึงเดินเข้าห้องไป หลังจากนั้นไม่นานจี้เสียวอู่เองก็เดินเข้ามา
ในครอบครัวมีเด็กเกิดใหม่ทุกคนจึงอารมณ์ดียิ้มแย้มแจ่มใส นอกจากนี้นายท่านจี้ยังมีท่าทีอ่อนโยนต่อเขาจนจี้เสียวอู่ที่ได้รับความโปรดปรานยังรู้สึกประหลาดใจ โตขนาดนี้แล้วท่าน พ่อไม่เคยใจดีกับเขาเช่นนี้มาก่อน!
หลังอาหารเย็นจี้เสียวอู่ไปหาหลานชายของเขา ใกล้จะพระจันทร์เต็มดวงแล้ว เด็กน้อยเติบโตขึ้น ตัวขาวๆ นุ่มๆ หน้าตาน่ารัก
จี้เสียวอู่หยอกล้อเขาหัวเราะอย่างมีความสุขมากจนพูดออกมาตรงๆ ว่า “พี่ใหญ่ ท่านเห็นหรือไม่ว่าเสี่ยวเป่าชอบข้ามากเพียงใดเขาหัวเราะตลอดเลย”
จี้หลิงตอบอย่างเย็นชา “คงเพราะกำลังดูลิงอยู่!”
จี้เสียวอู่ไม่พอใจ “หากข้าเป็นลิงพี่ใหญ่ก็เป็นลิง เสี่ยวเป่าก็เป็นลิงน้อย! จริงหรือไม่เจ้าลิงน้อย” เสี่ยวเป่ายังคงยิ้มแย้ม
จี้หลิงยิ้ม “เจ้าคิดเช่นนั้นหรือ”
ในตอนที่จูเอ๋อร์เกิดจี้เสียวอู่ทำตัวเป็นลิงปีนต้นไม้หาไข่ทั้งวัน แต่ตอนนี้เขารู้ถึงความน่ารักของเด็กแล้ว หลังจากเล่นไปได้สักพักหนึ่งเขาก็พูดว่า “พี่ใหญ่ ท่านกับพี่สะ ะใภ้ควรมีลูกอีกสักสองสามคนนะ หลังจากนี้ข้ารับเลี้ยงเอง”
จี้หลิงพูด “เจ้ายอมแพ้ซะเถอะ ข้ากับพี่สะใภ้เจ้าคุยกันเรียบร้อยแล้วว่าจะไม่มีลูกอีกจะเอาเด็กที่ไหนมาให้เจ้ากัน เจ้าอยากมีก็มีเองสิ!”
“แต่ข้าออกบวชแล้ว!” จี้เสียวอู่พูด
“บวชได้ก็สึกได้” จี้หลิงพูดกับเขา “ตอนแรกให้เจ้าแต่งกับน้องหญิงเจ้าก็ไม่แต่ง ตอนนี้มาเสียใจทีหลังหรืออย่างไร หากแต่งงานไปไม่แน่ผู้ที่ได้กลายเป็นบิดาคงเป็นเจ้า”
จี้เสียวอู่เบะปาก “พี่ใหญ่คิดว่าข้าไม่เคยคิดหรือ ก่อนหน้านี้น้องหญิงอยู่ในช่วงไว้ทุกข์! หากแต่งงานกันจริงๆ ก็เป็นเรื่องในปีนี้จะไปทันได้อย่างไร!”
“เดี๋ยว!” จี้หลิงเลิกคิ้ว “เจ้าเคยคิดจริงๆ หรือ”
จี้เสียวอู่ปฏิเสธทันที “เคยคิดอะไร ข้าแค่ชี้ให้เห็นความผิดพลาดของท่านต่างหาก!”
หลังจากเล่นกับหลานชายไปพักหนึ่งจี้เสียวอู่ก็รู้สึกเบื่อแล้วถามหมิงเวยว่า
“น้องหญิง ออกไปซื้อของกันดีหรือไม่ ได้ยินว่าที่สระฉางเล่อมีกลุ่มนักเต้นระบำชาวหู สามารถเต้นระบำโคมแดงได้เจ้าเคยเห็นหรือไม่”
หมิงเวยตรวจบัญชีพลางพูดกับเขาว่า “ตัวพี่ห้าอยู่บนเขา แต่ใจอยู่บนโลกมนุษย์! แม้แต่ข้ายังไม่รู้ว่าระบำโคมแดงคืออะไรเลยเจ้าค่ะ ท่านฝึกฝนอยู่ในเสวียนตูกวัน แต่ก็ ยังรู้เรื่องนี้”
จี้เสียวอู่ไม่พอใจ “พวกเราเสวียนตูกวันให้ความสนใจกับเรื่องของทางโลก ไม่สนใจความรุ่งเรืองของโลกมนุษย์จะรู้ซึ้งทางโลกได้อย่างไร เจ้าไม่รู้อะไรก็อย่ามาพูด!”
หมิงเวยยิ้ม “ได้ๆๆ ข้าไม่รู้เจ้าค่ะ” นางวางพู่กันลงแล้วหันไปถาม “ตัวฝู อยากออกไปเดินเล่นหรือไม่”
ตัวฝูลังเล “คาถาครั้งก่อนบ่าวยังฝึกไม่สำเร็จเลยนะเจ้าคะ!”
หมิงเวยพูดกับจี้เสียวอู่ “ท่านดูสิ ตัวฝูขยันกว่าท่านอีกนะเจ้าคะ”
จี้เสียวอู่ยืนยัน “อยู่ในเสวียนตูกวันข้าก็ขยัน! เจ้าอย่ามาให้ร้ายข้า ท่านอาจารย์บอกว่าในเมื่อลาพักร้อนก็ไปสนุกสนานให้เต็มที่ เจ้าไม่ไปก็ไม่ไป แต่อย่ามาให้ร้ายข้า!”
เมื่อเห็นเขาโกรธจนเดินออกไปหมิงเวยจึงยิ้ม “ได้ ข้าพูดมากเอง หายากที่พี่ห้าจะกลับบ้านเช่นนั้นพวกเราไปกันเถอะ!”
………..
หมิงเวยเองก็ยุ่งมาหลายวันกว่าจะได้พัก ออกมาเดินเล่นพักผ่อนสักหน่อยก็ดี สองพี่น้องพร้อมกับตัวฝูขึ้นรถม้าไปที่สระฉางเล่อ
ทั้งสามกินไปเดินเล่นไปจนถึงเวลาบ่ายถึงได้เห็นเรือสำราญจอดอยู่กลางทะเลสาบ และเริ่มตีกลอง
เสียงกลองดังขึ้นนักท่องเที่ยวก็แห่กันไปที่ทะเลสาบ เสียงเพลงแห่งความสุขที่เต็มไปด้วยกลิ่นอายต่างถิ่น นักเต้นระบำชาวหูสวมชุดระบำโปร่งบางปรากฏขึ้นบนเวที
ชุดระบำของสาวงาม แต่ละคนทั้งบางทั้งโปร่งใสเผยให้เห็นหน้าอกขนาดใหญ่ อีกทั้งที่แขน ข้อเท้า และเอวบางผิวขาวประดับด้วยสีทองมีเสียงกริ๊งๆ เวลาเดิน พวกนางเต้นตามเสียงเพลง เอวของพวกนางแกว่งไปมาราวกับปลาที่กำลังว่ายน้ำ
ผู้ชมส่งเสียงชื่นชมเงินรางวัลถูกโยนลงไปในเรือที่ริมทะเลสาบ มีนักกวีแต่งบทกลอน และอ่านออกเสียงดัง หากแต่งได้ดีก็จะได้รับเสียงชื่นชมเช่นกัน
จี้เสียวอู่มองพลางพูดกับนางว่า “ได้ยินว่านักเต้นระบำพวกนั้นมาจากเผ่าซีหรง ปีก่อนเกิดความวุ่นวายที่เป่ยหู เผ่าซีหรงฉวยโอกาสฝ่าประตูเข้ามา และยึดเมืองของพวกเราไป แม่ทั พผู้หนึ่งจากตระกูลจงถูกฆ่าตายจากเหตุการณ์นี้
หลังจากนั้นแม่ทัพจงได้ส่งกองกำลังไปยึดเมืองคืนบุกทะลวงกองกำลังพันธมิตรซีหรง สังหารพวกเขาไปจนถึงวังของพวกเขา ตอนนี้หลายเมืองในซีหรงเป็นของพวกเรา ครอบครัวพวกผู้ดีเก่าแก่ข ของเผ่าซีหรงล่มสลายไปไม่น้อย คุณหนูเหล่านั้นตกต่ำจนมาเป็นนักเต้นระบำ…เฮ้อ ช่างน่าสงสารจริง”
หมิงเวยถอนหายใจ “ใช่เจ้าค่ะ!”
“อันที่จริงก็ไม่เลว” จี้เสียวอู่พูด “หากเปลี่ยนเป็นผู้อื่นนำทัพ ชะตากรรมของพวกนางคงจะน่าเศร้ายิ่งกว่านี้อีก แม่ทัพจงมีจิตใจดี ควบคุมทหาร ปล้นสมบัติไม่ปล้นคน ไม่เช่นนั้น แม้แต่นักเต้นระบำพวกนางคงไม่ได้เป็น”
หมิงเวยไม่ได้พูดอะไร นางชินกับเรื่องนี้ตั้งแต่ชาติก่อนแล้วซึ่งนางไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้
หลังจากแสดงมานานกว่าหนึ่งชั่วยามการร้องเต้นก็หยุดลงชั่วคราว
จี้เสียวอู่รู้สึกเบิกบาน และพูดกับนางว่า “น้องหญิง นักเต้นระบำชาวหูพวกนั้นหน้าตาไม่เหมือนกับพวกเรา! พวกเราไปดูทางด้านนั้นกันเถอะ!”
หมิงเวยไม่ได้สนใจ แต่จี้เสียวอู่อยากไปจึงต้องตามไปด้วย พวกเขาไปยืนอัดแน่นอยู่ที่ทะเลสาบ จี้เสี่ยวอู่ไปถามผู้คุมเรือว่าค่าเข้าชมการแสดงภายในเท่าไหร่
จากนั้นก็จ่ายส่วนแบ่งให้สามคนแล้วนำพวกนางขึ้นเรือสำราญไป
แม้ว่าเป่ยฉีจะมีสตรีมากมายออกมาเดินเล่น แต่ส่วนใหญ่ที่ขึ้นเรือมามักเป็นพวกดื่มสุราเคล้านารี จี้เสียวอู่พาพวกนางขึ้นมาอย่างสบายๆ เช่นนี้ทำให้เป็นที่ดึงดูดสายตาของผู้คน จำนวนมาก
ตัวฝูยืนบังหมิงเวยแล้วบ่นเสียงเบา “คุณชายห้าเจ้าคะ ท่านประมาทเกินไปแล้ว หากมีผู้ใดจำคุณหนูขึ้นมาได้จะถูกเอาไปนินทานะเจ้าคะ”
จี้เสียวอู่ไม่เห็นด้วย “นินทาอะไร”
“คุณหนูมีคู่หมั้นแล้วนะเจ้าคะ!”
จี้เสียวอู่พูด “ไม่ใช่ว่ามาชมการแสดงหรือ เรื่องเล็กน้อยแค่นี้หากเขาไม่พอใจ งั้นก็ไม่ต้องแต่งงาน!”
ตัวฝูโกรธ “ท่านพูดอะไรน่ะเจ้าคะ ถูกถอนหมั้นไปครั้งหนึ่งแล้ว จะให้ถูกถอนหมั้นอีกหรือ คุณชายห้า เป็นเพราะท่านต้องการออกบวชจึงถอนหมั้นท่านต้องการให้คุณหนูควงกระบองเปล่า[1 1]ตามท่านหรือ!”
จี้เสียวอู่พ่นลมแล้วพึมพำ “ควงกระบองเปล่าไม่ดีตรงไหนกัน”
ตามความเห็นของเขาหมิงเวยไม่จำเป็นต้องแต่งงาน ในฐานะที่เป็นเสวียนชื่อควรท่องไปทั่วหล้าอย่างห้าวหาญ การแต่งงานนั้นลำบากพออยู่แล้ว คนผู้นั้นยังเป็นถึงชินอ๋องอีกแค่คิด ว่าน้องหญิงต้องอาศัยอยู่ในจวนอ๋องเขาก็ตัวสั่นแล้ว
น่ากลัว เหตุใดถึงคิดไม่ออกนะ นักดนตรีหูเหรินดึงดูดความสนใจของหมิงเวย
แปลก เห็นได้ชัดว่านักเต้นระบำพวกนี้เป็นชนเผ่าซีหรง แต่เหตุใดนักดนตรีผู้นี้ถึงดูเหมือนชาวเป่ยหูล่ะ
………………
[1] ควงกระบองเปล่า : เป็นโสด
YOU MAY ALSO LIKE
