จอมบงการเทพยุทธ์ - บทที่ 196 จอมจักรพรรดิผู้เหี้ยมหาญขอพบจ้าวแห่งเกาะสุขาวดี!

บทที่ 196 จอมจักรพรรดิผู้เหี้ยมหาญขอพบจ้าวแห่งเกาะสุขาวดี!

เลือดสีแดงราวกับแสงที่เจิดจ้าสาดกระเซ็นไปทั่วในจักรวาลและเลือดทุกหยดสามารถทําลายแดนดาราด้วยพลังอันสูงสุด

ที่มาจากองค์ชายยู่ มันทั้งตระการตาและน่าสะพรึงกลัว

จอมจักรพรรดิผู้เหี้ยมหาญฟื้นคืนชีพเดินออกมาจากเขตต้องห้ามยุคแร้นแค้นแล้วผลักองค์ชายยู่บินออกไปสู่ขอบจักรวาลด้วยฝ่ามือเดียวสิ่งนี่ทําให้สิ่งมีชีวิตทั้งหมดต่างตกตะลึงไม่มีใครคาดหวังผลในตอนนี้จอมจักรพรรดิที่ยิ่งใหญ่ไม่เพียงแต่พ่ายแพ้แต่ยังพ่ายแพ้อย่าง

ง่ายดาย! เขาไม่ใช่ศัตรูของจอมจักรพรรดิผู้เหี้ยมหาญเลยแม้แต่น้อย!

“นี่… มันจะเป็นไปได้อย่างไร!” “องค์ชายยู่พ่ายแพ้จริงๆ…..”

“องค์ชายยู่คือผู้ที่พิสูจน์เส้นทางที่ถูกต้องคนปัจจุบัน!เขาจะพ่ายแพ้ง่ายๆแบบนี้ได้อย่างไร

เขาไม่สามารถเอาชนะจอมจักรพรรดิผู้เหี้ยมหาญได้เลยแม้แต่กระบวนท่าเดียวงั้นรึ?”

สิ่งมีชีวิตเผ่าพันธุ์หมื่นเซียนดูเหมือนจะจุกอยู่ที่ลําคอและไม่เชื่อผลลัพธ์ที่ปรากฏในตอนนี้

และในตอนนี้ อารมณ์ของพวกเขาราวกับกําลังตกจากเก้าสวรรค์ไปยังพื้นพิภพความสูญเสียและความหดหู่ของพวกเขามาจนถึงขีดสุด

แต่เผ่าพันธุ์มนุษย์กลับมีท่าทีที่ตรงกันข้ามโดยสิ้นเชิง พวกเขาต่างโห่ร้องด้วยความตื่นเต้นจนห้ามตัวเองไม่ได้

จอมจักรพรรดิผู้เหี้ยมหาญอยู่เป็นนิรันดร์ และคําพูดของจอมจักรพรรดิผู้ไม่สิ้นหวังยังคงดําเนินต่อไป!

“เป็นไปได้อย่างไร… ข้าไม่ยอม!”

ที่ขอบจักรวาล องค์ชายยู่แผดเสียงคํารามด้วยความโกรธจัดอย่างหาที่เปรียบมิได้

สายใยที่ไหลผ่านเนื้อและเลือดของเขา ช่วยซ่อมแซมอาการบาดเจ็บได้ในตอนนี้

อันที่จริงถ้าเขาไม่ได้รับสายเลือดของจอมจักรพรรดิมมรณะและเกิดมาพร้อมกับพลังแห่งความหยั่งรู้เพียงแค่ฝ่ามือของจักรพรรดินีก็อาจจะระเบิดร่างของจอมจักรพรรดิได้

แต่ถึงอย่างนั้นในตอนนี้องค์ชายยู่ก็ได้รับบาดเจ็บอย่างมากเช่นกัน

แต่ทว่า มันก็เป็นเรื่องยากสําหรับองค์ชายยู่ที่จะยอมรับมันเขาเป็นใครกัน?

ลูกแห่งจอมจักรพรรดิมิมรณะที่ได้พิสูจน์เส้นทางที่ถูกต้องในพิภพนี้!

ในประวัติศาสตร์ จอมจักรพรรดิหมื่นเซียนหลังจากที่พิสูจน์เส้นทางที่ถูกต้องได้สําเร็จแล้วหากไม่ได้ปกครองพิภพเขาจะกวาดไปทั่วสามพันพิภพอยู่เป็นนิรันดร์ในฟ้าดินได้หรือ?

มีเพียงแค่เขาเท่านั้นที่พิสูจน์เส้นทางที่ถูกต้องได้สําเร็จและยังไม่ได้ประกาศศักดิ์ศรีของตัว

เอง แต่เขากลับถูกจอมจักรพรรดิผู้เหี้ยมหาญแห่งเผ่าพันธุ์มนุษย์โจมตีจนบินออกไปสุดขอบจักรวาลด้วยฝ่ามือเดียว

สิ่งนี้ไม่เคยได้ยินมาก่อน!

ตัวตนที่พิสูจน์เส้นทางที่ถูกต้องของพิภพได้สําเร็จ แต่ทว่า วันนี้เขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของจักรพรรดินีแห่งเผ่าพันธุ์มนุษย์เลยแม้แต่น้อย นี่เป็นความอัปยศอย่างยิ่งสําหรับองค์ชายยู่!

“ข้าไม่ยอม ข้าไม่ยอมเด็ดขาด!”

องค์ชายยู่คําราม ความโกรธและความขุ่นเคืองในใจของเขามาถึงขีดสุดแล้ว

เขาต้องการโจมตีกลับไป และพยายามอย่างเต็มที่ที่สุดเพื่อจะได้ขับเคี่ยวกับจอมจักรพรรดิผู้เหี้ยมหาญ!

แต่ทว่า เมื่อองค์ชายยู่ตัดสินใจจะโจมตีอีกครั้ง เขาก็ถูกดาบมิมรณะหยุดไว้

“จอมจักรพรรดิผู้เหี้ยมหาญเผ่าพันธุ์มนุษย์อาจจะไปถึงเขตแดนเดียวกันกับจอมจักรพรรดิมิมรณะแล้วเป็นเรื่องปกติที่เจ้าจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของนาง

อย่าดิ้นรนโดยไม่จําเป็น อดทนรออีกสักระยะฝึกฝนเคล็ดวิชาลับของจอมจักรพรรดิเพิ่มความ

แข็งแกร่งของเจ้า และในอนาคตไม่ใช่ว่าเจ้าจะไม่มีโอกาสได้ขับเคี่ยวกับมัน”

ดาบสวรรค์มิมรณะกล่าว

“เขตแดนเดียวกับพ่อของข้า…..”

องค์ชายยู่เงียบลง

ในความประทับใจของเขาจอมจักรพรรดิมิมรณะคือสิ่งมีชีวิตที่อยู่เป็นนิรันดร์

แม้ว่าเขาประสบความสําเร็จในการพิสูจน์เส้นทางที่ถูกต้องเขารู้ตัวว่าเขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของจอม

จักรพรรดิมิมรณะและยังคงถือว่าจอมจักรพรรดิมิมรณะเป็นสิ่งสูงสุดในพิภพ

แต่ตอนนี้ ดาบสวรรค์มิมรณะกล่าวว่าจอมจักรพรรดิผู้เหี้ยมหาญแห่งเผ่าพันธุ์มนุษย์ได้มาถึง

เขตแดนเดียวกับจอมจักรพรรดิมิมรณะแล้วซึ่งไม่ต้องสงสัยเลยว่าในตอนนี้เขาไม่สามารถเป็นคู่ต่อสู้ของจอมจักรพรรดิผู้เหี้ยมหาญนี้ได้อย่างแน่นอน

“แต่…..”

เสียงขององค์ชายยู่ยังคงไม่เต็มใจนัก

หากเรื่องเป็นเช่นนี้ และหากเขาไม่กล้าโจมตีกลับนั่นจะไม่เท่ากับเป็นการบอกสิ่งมีชีวิตหลาย

พันล้านในจักรวาลว่าเขาไม่ใช่คู่ต่อสู้จอมจักรพรรดิผู้เหี้ยมหาญและไม่กล้าเป็นศัตรูกับพวกเขา

หรอกรึ?

สิ่งที่เขาเคยทําไว้ในอดีต จะกลายเป็นเรื่องขําขันที่เผยแพร่ออกไปในพิภพเป็นเวลาหลาย

พันปี และมันจะกลายเป็นหลักฐานที่แสดงถึงพลังอันสูงสุดของจอมจักรพรรดิผู้เหี้ยมหาญแห่งเผ่าพันธุ์มนุษย์!

“ความสําเร็จหรือความล้มเหลวชั่วขณะคืออะไร?มีเพียงผู้ที่หัวเราะสุดท้ายเท่านั้นที่เป็นผู้ชนะที่แท้จริง”

ดาบสวรรค์มิมรณะหมุนวน

“ก็ได้ ข้าจะอดทนไปสักพักแล้วหลังจากนั้นข้าจะชําระแค้นของวันนี้ในอนาคตอย่างแน่นอน!”องค์ชายยู่ไม่เต็มใจเท่าใดนักแต่เขาก็เห็นด้วยกับสิ่งที่ดาบสวรรค์มรณะกล่าว

แดนร้างตะวันออก

หลังจากที่จักรพรรดินีโจมตีองค์ชายยู่จนกระเด็นออกไปที่ขอบจักรวาลองค์ชายยู่ก็ไม่ปรากฏ

ตัวขึ้นอีกเลย ราวกับว่าเขาได้หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย

นี่คือการบอกสิ่งมีชีวิตทั้งหมดอย่างไม่ต้องสงสัย ว่าองค์ชายยู่เป็นฝ่ายพ่ายแพ้!

และเขาก็พ่ายแพ้อย่างราบคาบจนคิดว่าตัวเองไม่ใช่คู่ต่อสู้ของจอมจักรพรรดิผู้เหี้ยมหาญและเขาไม่กล้าแม้แต่จะกลับมาและต่อสู้อีก!

“จอมจักรพรรดิผู้เหี้ยมหาญแห่งเผ่าพันธุ์มนุษย์แข็งแกร่งขนาดนั้นเชียว……”

“หลังจากวันนี้ ชื่อเสียงของจอมจักรพรรดิผู้เหี้ยมหาญจะเพิ่มขึ้นไปอีกระดับอย่างไม่ต้องสงสัย!”

“นี่มันเหมือนกับจอมจักรพรรดิสวรรค์ในอดีตเลย!ฝ่ามือของจอมจักรพรรดิสวรรค์กําราบจอมจักรพรรดิโบราณในพิภพได้และจอมจักรพรรดิผู้เหี้ยมหาญก็เอาชนะองค์ชายยู่ด้วยฝ่ามือเดียว

โดยไม่ยอมให้จอมจักรพรรดิสวรรค์มีชื่อเสียงรุ่งโรจน์ไปมากกว่านี้!”

สรรพชีวิตทั้งหมดในพิภพต่างถอนหายใจศักดิ์ศรีและอํานาจสูงสุดของจอมจักรพรรดิผู้เหี้ยมหาญได้รับการสถาปนาขึ้นอย่างสมบูรณ์ในวันนี้

หลังจากวันนี้ เขตต้องห้ามยุคแร้นแค้นจะกลายเป็นสถานที่ซึ่งน่ากลัวที่สุดในพิภพแม้กระทั่งเหนือกว่าเขตต้องห้ามอื่นๆ ในพิภพ!

ในตอนที่สิ่งมีชีวิตทั้งหมดต่างตกตะลึงและถอนหายใจจอมจักรพรรดิผู้เหี้ยมหาญไม่ได้กลับไปที่เขตต้องห้ามยุคแร้นแค้นแต่ยืนอยู่เหนือเก้าสวรรค์มองออกไปไกลราวกับกําลังมองไปที่ไหนสักแห่ง

จอมจักรพรรดิผู้เหี้ยมหาญกําลังมองหาอะไร? นางกําลังรออะไรอยู่หรือไม่?

สิ่งมีชีวิตทั้งหมดต่างรู้สึกงุนงง

แต่ช่วงเวลาต่อมา ฉากที่ทําให้สรรพชีวิตทั้งหมดต้องตกตะลึงก็ปรากฏขึ้น

จอมจักรพรรดิผู้เหี้ยมหาญเปิดปาก นางมองไปเหนือสวรรค์ทั้งเก้าและพูดด้วยน้ําเสียงที่ชัดเจน

“จอมจักรพรรดิผู้เหี้ยมหาญแห่งเผ่าพันธุ์มนุษย์ ขอพบจ้าวแห่งเกาะสุขาวดี!”

จอมจักรพรรดิผู้เหี้ยมหาญต้องการพบจ้าวแห่งเกาะสุขาวดี!

ทุกสรรพชีวิตต่างตะลึงงันแต่อย่างไรก็ตามเมื่อนึกถึงจอมจักรพรรดิผู้เหี้ยมหาญและจ้าวแห่ง

เกาะสุขาวดี ดูเหมือนว่าเมื่อหลายล้านปีก่อนจอมจักรพรรดิผู้เหี้ยมหาญได้มายังพิภพและเขตต้องห้ามสุขาวดีก็ปรากฏขึ้นสิ่งมีชีวิตทั้งหมดต่างรู้สึกโล่งใจ

ทั้งสองอยู่ในยุคเดียวกันดูเหมือนว่าจะสมเหตุสมผลที่พวกเขาจะพบกันอีกหลังจากผ่านไปหลายล้านปี

แต่ทว่าถ้อยคําของจอมจักรพรรดิผู้เหี้ยมหาญทําให้ทุกสรรพชีวิตรู้สึกถึงสถานะสูงสุดของจ้าวแห่งเกาะสุขาวดีมากยิ่งขึ้นหลังจากที่ทุกสรรพชีวิตได้ประเมินอย่างรอบคอบแม้แต่ผู้แข็งแกร่งอย่างจอมจักรพรรดิผู้เหี้ยมหาญ หากต้องการพบจ้าวแห่งเกาะสุขาวดียังต้องได้รับอนุญาตก่อน

แสดงให้เห็นว่าตัวตนของจ้าวแห่งเกาะสุขาวดีนั้นสูงส่งเพียงใด!

ไม่นานหลังจากที่เสียงของจอมจักรพรรดิผู้เหี้ยมหาญจบลง

เหนือท้องฟ้าของแดนร้างตะวันออก เขตต้องห้ามสุขาวดีซึ่งซ่อนอยู่ในพิภพนี้มานานในที่สุดก็ปรากฏขึ้นอีกครั้งในเวลาเดียวกันเสียงอันดังของผู้ยิ่งใหญ่ก็ดังขึ้นภายในเขตต้องห้ามสุขาวดี

“เข้ามาได!”

จ้าวแห่งเกาะสุขาวดีตอบรับคําขอของจอมจักรพรรดิผู้เหี้ยมหาญ

สิ่งมีชีวิตสูงสุดทั้งสองเมื่อหลายล้านปีก่อนได้มาพบกันในวันนี้!