จอมบงการเทพยุทธ์ - บทที่ 218 ท่าทีของผู้โดดเดี่ยวหวนกลับมาเอาชนะเซียนนิรันดร์!

บทที่ 218 ท่าทีของผู้โดดเดี่ยวหวนกลับมาเอาชนะเซียนนิรันดร์!

ทันใดนั้นชายหนุ่มก็ปรากฏตัวขึ้นต่อหน้าอนุสรณ์โบราณสร้างความสั่นสะเทือนไปทั้งสิบทิศทุกสายตาและความสนใจทั้งหมดต่างจับจ้องมาที่เขาและทุกสายตาเปี่ยมไปด้วยความไม่เชื่อ

“ร่างจริงงั้นรึ?ไม่มันไม่ใช่ร่างที่แท้จริงแต่เป็นร่องรอยของวิถีแห่งเต๋าที่ถูกจารึกไว้ในฟ้าดินด้วยชื่อ”ผู้โดดเดี่ยว”และตอนนี้มันปรากฏขึ้นและผสานกับฟ้าดินจนกลายเป็นร่างนี้”

ดวงตาของราชันเฉียนนั้นเปี่ยมไปด้วยความเฉลียวฉลาด และเขาสามารถเข้าใจผลลัพธ์นี้ได้ในครั้งแรกที่เห็น

สิ่งที่ปรากฏอยู่ข้างหน้าไม่ใช่ผู้โดดเดี่ยวที่แท้จริงแต่เป็นร่องรอยวิถีแห่งเต๋าที่จารึกชื่อไว้เมื่อในอดีตบัดนี้ได้สะท้อนกับฟ้าดินและปรากฏขึ้นอีกครั้งในพิภพแต่ถึงกระนั้นก็ช่างน่าอัศจรรย์พอแล้ว

เป็นเพียงชื่อและวิถีแห่งเต๋าที่อยู่ในนั้นแต่ก็ได้แสดงให้เห็นและปรากฏขึ้นอีกครั้งในร่างที่แท้จริงหลังจากผ่านไปไม่รู้กี่ยุคสมัย!

อย่างไรก็ตาม หลังจากสัมผัสได้ถึงกระแสพลังที่เล็ดลอดออกมาจากร่างกายของผู้โดดเดี่ยวนี้ราชันเฉียนก็ขมวดคิ้วอย่างอดไม่ได้

กระแสพลังของผู้โดดเดี่ยวนี้น่าจะอยู่ในเขตแดนสูงสุดของเหล่ามนุษย์ และยังไม่ถึงขอบเขตของเซียนนิรันดร์ที่แท้จริง

และแม้กระทั่งตอนนี้ในบรรดาราชันผู้กําแหงของทั้งสองดินแดนที่รวมตัวกัน ระดับเขตแดนของพวกเขานั้นสูงกว่ามาก

เขตแดนเซียนนิรันดร์และเขตแดนสูงสุดความแตกต่างระหว่างสองเขตแดนคือช่องว่างที่ไม่สามารถผ่านไปได้

ตัวตนที่อยู่ในเขตแดนสูงสุดมันเป็นไปไม่ได้เลยที่จะเป็นคู่ต่อสู้ของตัวตนของเซียนนิรันดร์และตอนนี้เมื่อพิจารณาจากร่างที่ปรากฏขึ้นอีกครั้งของผู้โดดเดี่ยวนี้ย่อมหมายความว่าในอดีตผู้โดดเดี่ยวที่เคยต่อสู้กับราชันผู้กําแหงแห่งแดนทมิฬในชายแดนร้างนี้ เป็นเพียงจอมยุทธ์ที่มีเขตแดนสูงสุดเท่านั้น

ด้วยเขตแดนพลังยุทธ์นี้เขาสามารถเอาชนะราชันผู้กําแหงจํานวนมากในแดนทมิฬได้อย่างไร?

เขาต้องรู้ว่าในบรรดาศพเหล่านั้นที่ถูกฝังอยู่รอบๆอนุสรณ์โบราณ เป็นตัวตนของเซียนนิรันดร์จํานวนมาก

มนุษย์ที่มีเขตแดนสูงสุดต่อสู้กับตัวตนของเซียนนิรันดร์งั้นรึ?

ราชันเฉียนรู้สึกเหลือเชื่อ

เป็นไปได้หรือไม่ว่าเหล่าสิ่งมีชีวิตเซียนอมตะแห่งแดนทมิฬที่ตายไปไม่ได้เกิดจากการกระทําของผู้โดดเดี่ยว

ราชันเฉียนค้นพบสิ่งนี้ราชันผู้กําแหงแห่งแดนทมิฬมากมายก็ค้นพบเช่นกันจอมยุทธ์ที่มีเขตแดนพลังยุทธ์สูงสุดเพียงผู้เดียวจะอยู่เหนือราชันผู้กําแหงแห่งแดนทมิฬทั้งหมดได้อย่างไร?

เดี่ยว

ต้องมีบางอย่างผิดปกติกับอันดับที่ปรากฏอยู่อนุสรณ์นี้!

“ผู้โดดเดี่ยวงั้นรึ?มันเป็นกลอุบายที่ใช้หลอกลวงเท่านั้น”

เทียนหวู่เยาะเย้ย ความตกใจที่เพิ่งเกิดขึ้นในใจของเขาหายไปในทันที

เขายกแขนขึ้นและชี้ทวนสวรรค์ในมือของเขาไปข้างหน้าและจงใจฟาดทวนไปทางผู้โดด

ไม่ว่าสิ่งที่ปรากฏขึ้นจะเป็นร่างจริงหรือร่างจําแลงก็ตาม ทวนสวรรค์ของเทียนหวู่จะโค่นมันลง

เพื่อทําลายทั้งหมดนี้ให้เป็นเถ้าถ่าน และกวาดล้างราชันผู้กําแหงจํานวนมากของฝั่งแดนนิรันดร์!
ฉี่วะ!

ท้องฟ้าเคลื่อนผ่าน แสงสีทองส่องประกายไปทั่วท้องฟ้าราวกับว่ากําลังจะแยกพิภพทวนสวรรค์โบราณเปรียบเสมือนหอกสงครามที่แหลมคมพุ่งอาละวาดไปทั่วผืนฟ้าและทําลายพิภพ!

แสงศักดิ์สิทธิ์เปล่งประกายเจิดจ้ากวาดล้างสวรรค์และดินแดนที่ผู้โดดเดี่ยวยืนอยู่มันยากที่จะหลบหนีและทุกสิ่งทุกอย่างจะถูกทําลาย

เทียนหวู่ในฐานะราชันผู้กําแหงแห่งแดนทมิฬตอนนี้เขามีพลังยุทธ์ในเขตแดนเซียนอมตะและร่างของผู้โดดเดี่ยวที่ปรากฏออกมา มันเป็นเพียงความผันผวนของเขตแดนสูงสุดเท่านั้น

การระเบิดครั้งนี้หากจอมยุทธ์เขตแดนสูงสุดทั่วไปต้านรับก็เกรงว่าพวกเขาจะถูกกําจัดในทันที!

แต่ทว่า เมื่อเผชิญหน้ากับการทําลายล้างของเทียนหวู่ ผู้โดดเดี่ยวกลับมีท่าทีที่สงบมาก

เขาเพียงแค่ยกฝ่ามือขึ้นและตบทวนสวรรค์ที่เหวี่ยงมาจากเทียนหวู่ จากนั้นเปลวไฟศักดิ์สิทธิ์

เก้าสีก็ลุกขึ้นรอบตัวเขาทําให้ความว่างเปล่าเกิดความบิดเบี้ยวราวกับจะเผาไหม้ผ่านท้องฟ้า!

ดวงตาของเขานั้นสงบและไม่แยแสยิ่งกว่าและแสงนิรันดร์ก็ส่องสว่างจากตัวเขาราวกับเป็นเซียนนิรันดร์ไม่เกิดความปั่นป่วนใดๆ

ฝ่ามือค่อยๆ ผลักไปข้างหน้าดูเหมือนธรรมดาและเรียบง่าย แต่มันมีพลังอันยิ่งใหญ่ที่ราชันผู้กําแหงแห่งแดนนิรันดร์หลายคนไม่สามารถจินตนาการได้เลย แม้ว่าพวกเขาจะอยู่ห่างไกลเพียงแค่มองไปที่นั่นก็รู้สึกตื่นตระหนกได้!

“อวดดี!”

แต่อย่างไรก็ตาม เมื่อเผชิญกับทั้งหมดนี้ เทียนหวู่ก็ส่งเสียงตวาดอย่างโกรธแค้นและยุทธภัณฑ์ของเขาก็อดไม่ได้ที่จะเคลื่อนไหวเร็วขึ้น

มันเป็นเพียงสิ่งมีชีวิตเขตแดนสูงสุดแม้ว่ามันจะกล้าเป็นศัตรูกับเขาแต่ตอนนี้มันเป็นแค่ศัตรูที่มีพลังยุทธ์เขตแดนสูงสุดที่ใช้เพียงฝ่ามือเนื้อเท่านั้นซึ่งดูหมิ่นพลังยุทธ์และความแข็งแกร่งของ
เขาอย่างสิ้นเชิง!

เทียนหวู่ได้เพิ่มพลังการต่อสู้โดยไม่รู้ตัว

เพราะเขาต้องการสังหารชายผู้หยิ่งผยองที่อยู่ข้างหน้าเขาในครั้งเดียว

เพื่อให้ผู้คนจากแดนนิรันดร์เหล่านี้รู้ว่า ความยิ่งใหญ่ของแดนทมิฬมิอาจล่วงล้ำได้!

เป็นเพียงเขตแดนสูงสุดเท่านั้นอยากจะท้าทายสวรรค์งั้นรึ?

ฮิม!

แสงระยิบระยับของทวนสวรรค์ทะลุผ่านท้องฟ้าราวกับดวงอาทิตย์ดวงใหญ่ตกลงมาจากทิศตะวันออกดึงดูดความสนใจของทุกคน

แต่หลังจากที่ได้เห็นผู้โดดเดี่ยวรับมือกับเขาด้วยฝ่ามือ ราชันผู้กําแหงแห่งแดนนิรันดร์จํานวนมากก็อดทนดูไม่ได้

แม้ว่าผู้โดดเดี่ยวจะไม่ใช่คนในพิภพนี้ และเป็นเพียงร่องรอยของวิถีแห่งเต๋าที่ปรากฏออกมาจากอนุสรณ์โบราณ

แต่ท้ายที่สุดแล้วเขาก็เป็นอดีตราชันผู้กําแหงแห่งแดนนิรันดร์ และตอนนี้เมื่อเผชิญหน้ากับ

เทียนหวู่ หากเขาแพ้อย่างน่าสลดใจ มันจะเป็นระเบิดที่ไม่คาดคิดสําหรับฝั่งแดนนิรันดร์ “สังหารชายผู้หยิ่งผยองคนนี้ซะ!ความยิ่งใหญ่ของดินแดนของข้าจะถูกล่วงล้ำได้อย่างไร?””เป็นเพียงเขตแดนสูงสุดกล้าที่จะเป็นคู่ต่อสู้กับเซียนนิรันดร์อย่างนั้นรึ?”

“อาา นี่คือราชันผู้กําแหงสูงสุดของแดนนิรันดร์งั้นรึ?ช่างอ่อนแอเสียจริง มันสามารถกําจัด

ออกไปได้แค่เพียงพลิกฝ่ามือ”

“เป็นเพียงเศษเสี้ยวของวิญญาณเมื่อหลายพันล้านปีก่อนเจ้าไม่สามารถจินตนาการได้เลยหรือว่าไม่ควรท้าทายสวรรค์อาาดูเหมือนว่าแดนนิรันดร์นั้นอ่อนแอมากมาตั้งแต่อดีตแม้กระทั่งวันนี้

ข้าเกรงว่า แดนนิรันดร์ในตอนนั้นผู้ที่สามารถฝึกฝนสู่เขตแดนสูงสุดได้ก็จะถือว่าเป็นราชันผู้กําแหงอันดับต้นๆใช่หรือไม่?”

ทางฝั่งของราชันผู้กําแหงแห่งแดนทมิฬจํานวนมากต่างยิ้มหยัน ราวกับว่าพวกเขาได้เห็นผลลัพธ์สุดท้ายแล้ว

แต่ทว่า เมื่อฝ่ามือเนื้อของผู้โดดเดี่ยวปะทะกับทวนสวรรค์ที่อยู่ในมือของเทียนหวู่ผลของการต่อสู้ครั้งนี้ก็ถูกเปิดเผยออกมาอย่างแท้จริง

เหนือชายแดนร้าง เสียงทั้งหมดหายไปราวกับว่ากําลังจุกอยู่ในลําคอ พวกเขาทั้งหมดต่างก็เงียบสงัด!

เลือดของเทียนหวู่สาดกระเซ็นออกไปทั่วบริเวณและทวนสวรรค์ที่อยู่ในมือของเขาก็ถูกทําลายจนกลายเป็นสองส่วนโดยผู้โดดเดี่ยว!

ในอีกด้านหนึ่ง ผู้โดดเดี่ยวไม่ได้รับบาดเจ็บและเขาไม่ได้ก้าวถอยหลังเลยแม้แต่ครึ่งก้าวเขาแค่ยืนอยู่ตรงนั้นอย่างเงียบๆราวกับว่าเขากําลังล้อเล่นกับศัตรูทั่วสิบทิศ!

ด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว เทียนหวู่ก็พ่ายแพ้อย่างน่าสลด

ที่เหลือเชื่อไปกว่านั้นก็คือตั้งแต่ต้นจนจบ ร่างกายของเขาปล่อยเพียงกระแสพลังของเขตแดนสูงสุดออกมาเท่านั้น!

ได้

ด้วยเขตแดนสูงสุดของเหล่ามนุษย์ กลับเอาชนะเขตแดนเซียนนิรันดร์!

ฉากนี้ แม้แต่ราชันเฉียนก็รู้สึกตกใจอย่างหาที่เปรียบไม่ได้!

เนื่องจากสิ่งนี้ขัดกับสามัญสํานึก แม้แต่ตัวตนของเขตแดนราชันเซียนนิรันดร์ก็ไม่อาจเข้าใจระหว่างเขตแดนสูงสุดและเขตแดนเซียนนิรันดร์ มันมีความแตกต่างกันมากกว่านี้ไม่ใช่หรือ?

นั่นคือตัวตนของสองเขตแดนที่แตกต่างกัน และไม่มีความเป็นไปได้ที่จะถอยหลังอย่างแน่นอน

แต่ตอนนี้ฉากนี้ได้ปรากฏขึ้นแล้ว

ไม่รู้ว่ากี่ยุคแล้ว ที่ผู้โดดเดี่ยวปรากฏตัวอีกครั้งเพื่อหวนกลับมาเอาชนะเซียนนิรันดร์!