จอมบงการเทพยุทธ์ - บทที่ 222 แผนของราชันอมตะ ช่วงเวลาแห่งวิกฤตการณ์!

บทที่ 222 แผนของราชันอมตะ ช่วงเวลาแห่งวิกฤตการณ์!

เหนือแม่น้ำพลังของฟ้าดินปะทุขึ้นอย่างดุเดือดต่อสู้กับการปรากฏตัวของอันทรานและราชันอมตะอีกสี่ตน

พลังของฟ้าดินถูกกระตุ้นจนถึงขีดสุดเทียบได้กับพลังของฟ้าดินทั้งหมด

หากที่นี่มีราชันอมตะเพียงตนเดียวอาจจะถูกกําราบไปนานแล้ว และแม้กระทั่งกระดูกก็จะหายไปทั้งหมด

แต่ตอนนี้มีราชันอมตะถึงห้าตนที่เคลื่อนไหวอยู่ข้างกัน แม้แต่พลังที่ไร้ที่สิ้นสุดของฟ้าดิน

พวกเขาก็ไม่หวาดกลัวแต่อย่างใด และพวกเขายังต้านทานพลังของฟ้าดินได้อีกด้วย!

ยุทธภัณฑ์โบราณของราชันบรรพบุรุษทั้งสี่นี้เบื้องหลังนั้นถูกควบคุมโดยสี่ราชันอมตะแห่งแดนทมิฬ!

ลักษณะของพวกมันที่ปรากฏมานั้นเป็นตัวแทนของราชันอมตะทั้งสี่แห่งแดนทมิฬ!นอกจากอันหรานที่ข้ามพรมแดนแล้วราชันอมตะทั้งหมดก็รวมกันเป็นห้าตน!

ในการเผชิญหน้ากับราชันบรรพบุรุษจากดินแดนต่างพิภพจํานวนมากถึงแม้จะเป็นพลังแห่งแม่น้านิรันดร์ก็ยังยากที่จะต่อต้าน!
ถ้วน

“ราชันอมตะ ราชันอมตะ!”

ในแดนทมิฬอันไกลโพ้นดูเหมือนว่าจะได้ยินเสียงร้องคํารามอย่างบ้าคลั่งของสิ่งมีชีวิตนับไม่

นั่นคือกองทัพแห่งแดนทมิฬนับล้านยืนอยู่ตรงหน้าแม่น้ำเพียงรอให้อันหรานทลายการ

ป้องกันของแม่น้ำแล้วพวกเขาจะเข้าร่วมกับอันทรานและเข้าสู่แดนนิรันดร์ทันที!

ด่านชายแดนร้างแดนนิรันดร์โองการของราชันอมตะล่องลอยอยู่เหนือศีรษะของราชันผู้กําแหงแห่งแดนทมิฬจํานวนมากราวกับดวงอาทิตย์สีดาขนาดใหญ่บนท้องฟ้าปกป้องพวกเขาให้ปลอดภัย

ไกลออกไป ก็มีแสงนิรันดร์สาดส่องผ่านไปและร่างที่แท้จริงของราชันเฉียนก็ลงมาแทนที่ร่างจำแลง

แต่อย่างไรก็ตาม สําหรับกระทิงทองและคนอื่นๆภายใต้การคุ้มครองของโองการราชันอมตะพวกเขาไม่ได้สนใจเลยแม้แต่น้อย ดวงตาของเขาหยุดอยู่ที่ท้องฟ้าที่เปี่ยมไปด้วยความหมายอันยิ่งใหญ่

ถ้ามีเพียงแค่โองการของราชันอมตะราชันเฉียนที่อยู่ต่อหน้าก็ไม่มีอะไรที่ต้องกลัว

ถ้าเขาต้องการ เขาก็สามารถทําลายโองการราชันบรรพบุรุษนี้ได้ทุกเมื่อและกําจัดราชันผู้กําแหงแห่งแดนทมิฬเหล่านี้ได้ทั้งหมดในความคิดเดียว

แต่เมื่อต้องเผชิญหน้ากับราชันอมตะอันหรานที่กําลังจะมาถึง ทั้งหมดนี้ก็ไร้ความหมายหากไม่สามารถหยุดอันหรานที่ข้ามพรมแดนได้แม้ว่าจะสังหารราชันผู้กําแหงของแดนทมิฬเหล่านี้ไป ก็ไร้ประโยชน์

นอกจากนี้ ราชันผู้กําแหงแห่งแดนทมิฬที่นี่ไม่ใช่เมล็ดพันธุ์แห่งแดนทมิฬที่คาดว่าจะบรรลุ’เขตแดนราชันบรรพบุรุษ’ อย่างแท้จริง
แม้ว่าจะสังหารพวกมันไปก็ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงอะไร

“ไม่ว่าจะผ่านมากี่ยุคสมัยทั้งสองดินแดนจะมีแม่น้ำปิดกั้นไว้ แต่วันนี้แม่น้ำจะถูกเปิดออกและแดนนิรันดร์จะต้องพังพินาศ!”

อันหรานคําราม ร่างจําแลงอันยิ่งใหญ่ของเขาก็ปรากฏขึ้นและตั้งตระหง่านอยู่เหนือฟ้าดินมันเป็นร่างที่ยิ่งใหญ่อย่างหาที่เปรียบมิได้ เชื่อมโยงท้องฟ้าและผืนดินราวกับเทพอสูรอมตะที่ข้ามฟากฟ้ามา

เหล่าทวยเทพคนแล้วคนเล่าพยายามหยุดอันหรานไว้โดยใช้โซ่ตรวนห่อหุ้มร่างจําแลงของอันหรานแต่พวกเขาก็ถูกขัดขวาง

ในที่สุดอันหรานก็คํารามด้วยความโกรธจัดและยกมือข้างหนึ่งขึ้นไปบนท้องฟ้าเพื่อต้านพลังของฟ้าดินทั้งหมดและจับแม่น้ำนิรันดร์ด้วยมืออีกข้างของเขาจากนั้นก็ยกแม่น้ำนิรันดร์นี้ขึ้น!”ฮ่าฮ่าฮ่า น่าเสียดายจังเลยนะ!”

ราชันอมตะอันหรานยกมือขึ้นสูงยืนอยู่บนรถศึกโบราณสําริดอันเก่าแก่ค่อยๆ ก้าวไปยังแดนนิ

รันดร์อย่างมั่นคงพลังมหาศาลเช่นนี้มันช่างสิ้นหวังเสียจริง!

“อันหราน เจ้าบังอาจเกินไปแล้ว!”

ราชันเฉียนคํารามด้วยความโกรธจัดในที่สุดเขาก็นิ่งเฉยไม่ได้อีกแล้ว

ร่างกายของเขาสั่นสะท้านและร่างจําแลงราชันเซียนนิรันดร์อันยิ่งใหญ่ซึ่งสูงหลายล้านก็ปรากฏตัวขึ้นยืนอยู่ระหว่างฟ้าดินแล้วรวมพลังเหนือธรรมชาติอันสูงสุดราวกับว่ามีจักรวาลปรากฏอยู่ในมือของเขาและโยนมันออกไปด้วยมือเดียว!

ตัวตนของราชันเซียนนิรันดร์ก็เช่นเดียวกันพลังของราชันเฉียนนั้นไม่มีใครเทียบได้ พลังซึ่งเปิดพิภพได้ด้วยการยกมือขึ้นเท่านั้นการสร้างและการทําลายทั้งหมดซ่อนอยู่ในนั้นเช่นเดียวกับการขุดจักรวาลโบราณที่ดูเหมือนว่าจะสามารถทําลายฟ้าดินได้!

ในตอนที่อันหรานต่อต้านการโจมตีอย่างหนักของเหล่าทวยเทพที่บุกทะลวงเข้ามาเป็นช่วงเวลาที่เขาอ่อนแอที่สุดมันจึงเป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุดในการโจมตีเขาแน่นอนว่าราชันเฉียนจะไม่พลาดโอกาสนี้อย่างแน่นอนเขายกมือขึ้นแล้วชกไปยังทิศทางที่

อันหรานอยู่อย่างแรงจนหาที่เปรียบไม่ได้เพื่อผลักอันหรานให้กลับสู่แดนทมิฬแต่ทว่าเมื่อต้องเผชิญกับการบุกโจมตีของราชันเฉียน อันหรานก็ไม่ได้หลบเลี่ยงแต่อย่างใดแต่เขากลับยิ้มหยันราวกับเขาได้คํานวณทั้งหมดนี้ไว้แล้ว

ทันใดนั้น ในทิศทางของแดนทมิฬร่างจําแลงทั้งสี่ที่น่าเกรงขามก็ปรากฏขึ้นเชื่อมต่อจากท้องฟ้าสู่พื้นดินและพวกเขาได้รวมพลังกันโจมตีไปยังทิศทางที่แม่น้ำตั้งอยู่ พลังนั้นได้ชนเข้า

กับพลังการโจมตีของราชันเฉียนทําให้ความว่างเปล่าหลายพันล้านลี้พังทลายลง!

“ราชันเฉียน อย่าจู่โจมโดยไม่จําเป็นวันนี้ข้าได้ข้ามพรมแดนมาแล้ว ทําไมเจ้าไม่คิดถึงฉากนี้บ้างล่ะ?”

อันหรานเย้ยหยัน ทุกอย่างอยู่ภายใต้การควบคุมของเขา

โองการราชันอมตะที่นํามาโดยกระทิงทองไม่ได้แสดงถึงเจตจํานงของราชันอมตะแต่มันใช้ในการตรวจจับการเคลื่อนไหวของแดนนิรันดร์ได้อย่างแม่นยําา…..

ทุกอย่างในวันนี้ ทั้งหมดเป็นไปตามความคาดคิดของอันหราน

ในการต่อสู้ที่ยิ่งใหญ่ระหว่างสองดินแดนทางฝั่งของแดนนิรันดร์จะมีราชันเซียนนิรันดร์อยู่แต่ก็ไม่ได้รับความสนใจมากนักอย่างมากที่สุดราชันเซียนนิรันดร์เหล่านี้จะถูกส่งไปต้านแรงกดดันจากอีกฝ่าย

และผลลัพธ์สุดท้ายก็ไม่เกินความคาดหมายของอันหรานมีเพียงราชันเฉียนและราชันเซียนนิรันดร์เท่านั้นที่มา

หลังจากทราบข้อมูลทั้งหมดนี้แล้วอันหรานก็ไม่ลังเลเลยที่จะติดต่อกับราชันอมตะอื่นๆอีกหลายตนทันทีทลายแม่น้ำนิรันดร์แล้วข้ามพรมแดน!

หลังจากการสํารวจหลายครั้งอันหรานและราชันอมตะคนอื่นๆ ของแดนทมิฬได้รับการพิสูจน์

มานานแล้ว ว่าในทุกยุคสมัยแม่น้ำนิรันดร์จะมีช่วงเวลาที่อ่อนแอ

และช่วงเวลานี้จะสั้นๆมากอาจน้อยกว่าหนึ่งวันหรืออาจหายใจเพียงไม่กี่ครั้งเท่านั้น

วันนี้เป็นช่วงเวลาที่ราชันอมตะแห่งแดนทมิฬได้คํานวณเอาไว้

และตอนนี้ ทุกอย่างก็พร้อมแล้วและแผนก็ดําเนินไปได้อย่างราบรื่น!

เมื่ออันหรานข้ามพรมแดนเข้าสู่แดนนิรันดร์และร่วมมือกับราชันอมตะแห่งแดนทมิฬจนเปิดทางผ่านชั่วคราวบนท้องฟ้าได้และกองทัพทั้งหมดของแดนทมิฬหลายพันล้านคนก็จะถูกส่งต่อได้สําเร็จ!

นอกจากนี้ ราชันอมตะของแดนทมิฬก็จะข้ามพรมแดนด้วยเช่นกัน

เมื่อถึงเวลานั้น มันจะเป็นช่วงเวลาที่แดนนิรันดร์ถูกทําลาย!

“น่าเสียดายยิ่งนัก! หากราชันดอกบัวอยู่ที่นี่ และร่วมมือกับข้า บางทีพวกข้าอาจจะหยุดภัยพิบัติครั้งนี้ได!”

แววตาสิ้นหวังของราชันเฉียนปรากฏขึ้น

ถ้าเขาบอกกับราชันดอกบัวว่าให้มาด้วยกันก่อนหน้านี้บางทีทั้งสองคนอาจจะรวมพลังกันในตอนนี้และพวกเขาก็จะสามารถหยุดอันหรานที่ข้ามพรมแดนมาได้

แต่ตอนนี้มันสายเกินไปแล้วแม้ว่าเขาจะส่งข้อความกลับไปที่แดนนิรันดร์แล้วแต่เมื่อราชัน

ดอกบัวมาถึงทุกอย่างก็คงจะจบลงแล้ว

สถานการณ์ของแดนนิรันดร์ตกอยู่ในช่วงเวลาวิกฤตอย่างยิ่ง!

แต่ทว่า ณ เวลานี้ผู้โดดเดี่ยวที่อยู่ตรงหน้าอนุสรณ์โบราณมาโดยตลอดก็เคลื่อนไหว!

เขามองไปที่อันหราน และเสียงที่ไม่แยแสก็ดังก้องไปทั่วฟ้าดิน

“น่าสนใจ หลังจากหลายร้อยล้านปีแดนทมิฬก็ได้ฟื้นคืนชีพอีกครั้ง ดูเหมือนว่าความมืดยังไม่หายไปและความเจ็บปวดที่เจ้านําพามาในอดีตนั้นไม่เพียงพอ!”