จอมบงการเทพยุทธ์ - บทที่ 237 ความจริงเมื่อหลายล้านปีก่อนที่แม้แต่เขตแดนราชันเซียนนิรันดร์ก็มิอาจทนได้!ชายแดนร้างแดนนิรันดร์

บทที่ 237 ความจริงเมื่อหลายล้านปีก่อนที่แม้แต่เขตแดนราชันเซียนนิรันดร์ก็มิอาจทนได้!ชายแดนร้างแดนนิรันดร์

สงครามสิ้นสุดลงแล้วแต่ด้านแดนนิรันดร์ทุกคนยังไม่อาจสงบอารมณ์ลงได้แม้กระทั่งราชันเฉียนภายในใจของเขายังคงมีความสงสัยและตกใจมากเกินไปอนุสรณ์โบราณผู้โดดเดี่ยวจอมจักรพรรดิสวรรค์จอมจักรพรรดิอู๋จื่อ……. เหตุการณ์ครั้งสําคัญนี้เปี่ยมไปด้วยข้อสงสัยและไม่สามารถมองออกได้

ในอีกด้านหนึ่งการสังหารราชันผู้กําแหงจํานวนมากของแดนทมิฬได้สิ้นสุดลงแล้ว

ราชันผู้กําแหงของแดนทมิฬเหล่านี้ถูกสังหารทั้งหมด บวกกับการปรากฏตัวของผู้โดดเดี่ยวจึง

ใช้เวลาไม่นานสําหรับการสังหารราชันผู้กําแหงของแดนทมิฬที่เข้าสู่แดนนิรันดร์แม้ว่าราชันผู้กําแหงที่ไปยังแดนนิรันดร์ในครั้งนี้จะไม่ใช่ราชันผู้กําแหงอันดับต้นๆของแดน

ทมิฬ แต่ก็ถือได้ว่าเป็นกระดูกสันหลังในรุ่นเยาว์แห่งแดนทมิฬ การสังหารราชันผู้กําแหงเหล่านี้ยังสามารถสะกัดกั้นการเติบโตของรุ่นเยาว์แห่งแดนทมิฬได้ผลประโยชน์ที่ด้านแดนนิรันดร์ได้รับนั้นนับไม่ถ้วน

“ราชันอมตะได้ล่าถอยกลับเราชนะแล้ว!”

“ชัยชนะ! จะไม่มีอันตรายอีกต่อไป!”

“ฮ่าๆๆๆ พวกเราชนะ พวกเราชนะแล้ว!”

ราชันผู้กําแหงของแดนนิรันดร์จํานวนมากมองดูศพของราชันผู้กําแหงของแดนทมิฬทุกหนทุกแห่งรวมถึงร่างของอันหรานที่หลบหนีไปพวกเขาก็อดไม่ได้ที่จะตะโกนเสียงดัง

สิ่งที่พวกเขาประสบในวันนี้ สําหรับพวกเขามันคือประสบการณ์ที่ยอดเยี่ยมที่สุดในชีวิตของ
พวกเขาอย่างแน่นอน

โดยเฉพาะอย่างยิ่งในตอนแรกแดนทมิฬที่เป็นฝ่ายคุกคามนั้นมีอํานาจที่เหนือกว่าและพลังการต่อสู้มหาศาล

ราชันผู้กําแหงแดนนิรันดร์หลายคนเสียชีวิตอย่างน่าอนาถโดยไม่มีแม้แต่กระดูกเหลืออยู่ราชันผู้กําแหงของแดนนิรันดร์เหล่านี้ต่างก็คิดว่านี่คือจุดจบที่พวกเขาจะต้องเผชิญ

แต่สุดท้ายสถานการณ์ก็พลิกกลับและตอนจบทั้งหมดก็ถูกเขียนขึ้นใหม่ ไม่เพียงแต่พวกเขารอดชีวิตแต่พวกเขายังสังหารราชันผู้กําแหงของแดนทมิฬเหล่านี้เพื่อล้างแค้นให้กับพวกเขาก่อนหน้านี้ได้อีกด้วย

ในช่วงเวลาของเสียงโห่ร้องแห่งความสุขที่ยาวนานราชันผู้กําแหงของฝ่ายแดนนิรันดร์เหล่านี้อดไม่ได้ที่จะหันมามองผู้โดดเดี่ยวที่ยังไม่ได้สลายไปและในสายตาที่มีต่อผู้โดดเดี่ยวนั้นต่างเปี่ยมไปด้วยท่าทางนอบน้อมและความยําเกรง

พวกเขารู้ว่าทําไมสถานการณ์ของการต่อสู้ในปัจจุบันจึงถูกเขียนใหม่ นั่นเป็นเพราะตัวตนของบุคคลนี้ทั้งหมด

ราชันผู้กําแหงที่ไม่มีใครเทียบของแดนนิรันดร์เมื่อหลายพันล้านปีก่อนไม่เคยถูกบันทึกไว้ในพงศาวดารของประวัติศาสตร์

การปรากฏตัวของเขาเปลี่ยนแปลงผลการต่อสู้ของวันนี้เรียกได้ว่าเป็นการพลิกกระแสได้อย่างแท้จริง!

“มันยากที่จะจินตนาการว่าเมื่อหลายล้านปีก่อนเป็นยุคสมัยแบบใด มันคือความโชคร้ายและโชคดีที่เกิดในรุ่นเดียวกับราชันผู้กําแหงคนนี้!”

ราชันผู้กําแหงของแดนนิรันดร์อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ

เขาเป็นราชันผู้กําแหงรุ่นเยาว์ในดินแดนของราชันเฉียนเขาถือว่าตัวเองมีพรสวรรค์และมีความกล้าหาญอย่างหาที่เปรียบไม่ได้

แต่ในเวลานี้เขาชื่นชมผู้โดดเดี่ยวอย่างแท้จริง

ถ้าเป็นรุ่นเดียวกันเขารู้ว่าตัวเองคงไม่มีทางเป็นศัตรูกับผู้โดดเดี่ยวได้อย่างแน่นอน

นี่คือสิ่งมีชีวิตที่ทรงอํานาจอย่างแท้จริงการจัดอันดับบนอนุสรณ์โบราณนั้นเป็นความจริงอย่างยิ่งและไม่มีผู้ใดจะตั้งคําถามในตอนนี้

ถ้าสิ่งมีชีวิตดังกล่าวมีอยู่จริงหากไม่เรียกว่าเป็นอันดับหนึ่งของทั้งสองดินแดนแล้วผู้ใดสมควรได้รับมัน?

ผู้ที่เกิดในรุ่นเดียวกับผู้โดดเดี่ยวเกรงว่าในชีวิตนี้คงไม่มีความหวังที่จะมีชัยชนะในการต่อสู้

และสามารถมีชีวิตอยู่ได้ภายใต้ความยิ่งใหญ่ของอีกฝ่ายเท่านั้น ซึ่งถือว่าเป็นเรื่องที่โชคร้ายแต่ในเวลาเดียวกันนี่ก็นับเป็นพรที่ยิ่งใหญ่เช่นกัน!

เนื่องจากการมีอยู่ของตัวตนดังกล่าวสามารถต่อสู้กับทุกอย่างแบกไว้ด้วยไหล่ข้างเดียวต่อสู้กับแดนทมิฬและปกป้องความสงบสุขของแดนนิรันดร์!

“สหายเต๋า ข้ามีคําถามบางอย่างข้าไม่รู้ว่าสหายจะไขปริศนาของข้าได้หรือไม่?”เมื่อเห็นแม่น้ำสายยาวแห่งกาลเวลา ร่างของจอมจักรพรรดิสวรรค์ และจอมจักรพรรดิอู๋จื่อค่อยๆหายไปทีละคนผู้โดดเดี่ยวเองก็ติดตามอย่างใกล้ชิดกลับไปยังแม่น้ำแห่งกาลเวลาที่ทอดยาวราชันเฉียนไม่อาจทนความสงสัยของเขาได้อีกต่อไป ในชั่วพริบตาร่างของราชันเฉียนก็ปรากฏที่แม่น้ำแห่งกาลเวลาเขาจ้องมองไปที่ผู้โดดเดี่ยวสายตาของเขาเปี่ยมไปด้วยความสงสัย และต้องการแสวงหาความรู้!

เขาอยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นเมื่อหลายล้านปีก่อน!

ในฐานะที่เป็นราชันเซียนนิรันดร์แม้ว่าเขาจะมีอํานาจสูงสุดและสามารถเดินทางในแม่น้ำแห่งกาลเวลาได้ใหญ่

แต่ยุคสมัยอันนับไม่ถ้วนที่ผ่านมามันเป็นช่วงเวลาแห่งความลึกลับและความยอดเยี่ยมอันยิ่ง

เมื่อเวลาผ่านไปหลายปีเหล่านั้นถูกพลังอันลึกลับฝังกลบไว้แม้แต่ยักษ์ที่มีเขตแดนราชันเซียนนิรันดร์ก็ไม่สามารถข้ามและลงมาที่เมืองเฉียนหวงโดยรู้ทุกอย่างได้

ตอนนี้ผู้โดดเดี่ยวถูกแยกออกจากช่วงเวลาเหล่านั้นซึ่งเป็นช่วงเวลาสั้นๆ

ดังนั้น ถ้าอยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นในตอนนั้นถามผู้โดดเดี่ยวคงเป็นทางเลือกที่ดีที่สุดอย่างแน่นอน”เจ้าอยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นในยุคสมัยที่ไม่รู้จบก่อนหน้านั้นใช่หรือไม่?”

ผู้โดดเดี่ยวยืนอยู่บนแม่น้ำสายยาวแห่งกาลเวลาชุดสีขาวพริ้วไสว สายตาของราชันเฉียนเปี่ยมไปด้วยความอยากรู้และความสงบ และดูเหมือนว่าเขาจะเดาคําถามที่ราชันเฉียนอยากจะถามได้แล้ว

“ใช่แล้ว ข้าอยากรู้”

ราชันเฉียนพยักหน้า

“หลายปีอันไร้ที่สิ้นสุดที่ผ่านมามันเป็นพิภพที่งดงามและข้าได้รู้ทุกอย่างโดยธรรมชาติแต่ข้าไม่สามารถบอกกับเจ้าได้”

ผู้โดดเดี่ยวพูดอย่างใจเย็น เมื่อเห็นราชันเฉียนมีสีหน้าที่งุนงงเขาจึงพูดต่อไปอย่างช้าๆว่า”เพราะเหตุและผลกระทบของเวลาหลายปีเหล่านั้นไม่ใช่สิ่งที่เจ้าจะทนได้ในสถานะปัจจุบันของเจ้า”

“ในระดับเขตแดนพลังยุทธ์ของข้าไม่สามารถรับกรรมเช่นนั้นได้งั้น……”

ราชันเฉียนพึมพํา การตอบกลับของผู้โดดเดี่ยวทําให้เขาต้องตกตะลึงและดวงตาของเขาเปี่ยมไปด้วยความเคร่งขรึม

เขาคงไม่สงสัยในความจริงที่ผู้โดดเดี่ยวพูดยิ่งไปกว่านั้นอีกฝ่ายก็ไม่จําเป็นต้องโกหกเขาเขาแค่ตกใจกับคําตอบของผู้โดดเดี่ยว

มันเป็นเพียงความจริงทางประวัติศาสตร์ของเวลาหลายปีที่ผ่านมาอย่างไม่รู้จบมันเป็นเหตุและผลกระทบที่แม้แต่เขตแดนพลังยุทธ์ของเขาก็ไม่สามารถทนได้อย่างนั้นหรือ?

ในกรณีนี้ มีความเป็นไปได้เพียงอย่างเดียวเท่านั้น

นั่นคือความจริงทางประวัติศาสตร์หลายปีอันไร้ที่สิ้นสุดก่อนหน้านี้ ที่เกี่ยวข้องกับตัวตนที่น่าสะพรึงกลัวอย่างแท้จริงที่เหนือกว่าเขตแดนราชันเซียนนิรันดร์

ด้วยวิธีนี้เท่านั้นพลังแห่งเหตุและผลนั้นเป็นสิ่งที่แม้แต่แดนนิรันดร์ที่แข็งแกร่งก็ไม่สามารถเกี่ยวข้องได!