จอมบงการเทพยุทธ์ - บทที่ 278 แผนสํารองของเซียนต้นกําเนิด ถึงวาระสิ้นสุด?

บทที่ 278 แผนสํารองของเซียนต้นกําเนิด ถึงวาระสิ้นสุด?

ร่างกายของผู้กุมชะตาจอมจักรพรรดิเซียนนิรันดร์แห่งความมืดที่แข็งแกร่งถูกผ่าครึ่งเป็นสองส่วนเลือดของเขาหลั่งรินออกมามหาศาลและตกอยู่ในความโกลาหลเลือดทุกหยดมีพลังอันยิ่งใหญ่ที่สามารถทําลายพิภพได้

ในความเป็นจริงถ้าไม่ใช่เพราะการป้องกันจากจอมจักรพรรดิผู้โดดเดี่ยว ด้วยความแข็งแกร่งของผู้กุมชะตาเพียงแค่เลือดที่หยดมาจากร่างของจอมจักรพรรดิเซียนนิรันดร์แห่งความมืดก็สามา

รถทำลายพิภพได้นับไม่ถ้วน!

“ขาแพงันรี?”

จอมจักรพรรดิเซียนนิรันดร์แห่งความมืดตกอยู่ในความโกลาหล และน้ำเสียงที่ยิ่งใหญ่ก็เจือไปด้วยความสับสนเล็กน้อย

พูดให้ถูกต้องคือเดิมทีเขาวางแผนจะรับมือกับพลังที่เหนือธรรมชาติเพื่อป้องกันความพ่ายแพ้

แต่มันแตกต่างจากครั้งแรกที่ล้มเหลวก่อนหน้านี้เขาไม่มีแม้แต่พลังที่จะต้านทานดังนั้นเขาจึงถูกความมืดจากเลือดดําหยดนั้นรุกรานจนเกือบจะสูญเสียตัวเองและสามารถรักษาร่างของเขาได้เพียงแค่ครึ่งเดียวเท่านั้นและครั้งนี้เป็นการขับเคี่ยวระหว่างเขตแดนเดียวกันคือเขตแดนผู้กุมชะตา

และผู้โดดเดี่ยวก็เพิ่งเข้าสู่เขตแดนนี้และในแง่ของเวลาในการเข้าสู่เขตแดนของผู้กุมชะตานั้นน้อยกว่าเขามากแต่ทว่าเขากลับเป็นคนที่ล้มเหลว!

“พลังเหนือธรรมชาติไม่ได้ดีกว่าระยะเวลาเวลาที่ผ่านมาของข้าเป็นเท่าไหร่กัน!ข้าคือผู้กุมชะตามีระยะเวลาที่เหนือกว่า!”

จอมจักรพรรดิเซียนนิรันดร์แห่งความมืดคารามต้องการรวบรวมพลังเขตแดนจอมจักรพรรดิ

สูงสุดและต่อสู้กับผู้โดดเดี่ยวอีกครั้ง

อย่างไรก็ตามเมื่อมาถึงจุดนี้การต่อสู้ทั้งหมดนั้นไร้ประโยชน์

จอมจักรพรรดิผู้โดดเดี่ยวถือกระบี่โบราณเป็นเวลานานจากนั้นกระบี่ก็ถูกกดลงบนร่างแห่งความมืดอีกครั้งและแม้ว่าเขาจะเป็นจอมจักรพรรดิเซียนนิรันดร์แห่งความมืดก็สามารถทําได้เพียงแค่มองดูด้วยความรู้สึกเศร้าใจเท่านั้น

“น่าเศร้าใจยิ่งนักข้าที่วางแผนมาเป็นเวลาหลายร้อยล้านปีช่างสูญเปล่าไม่คิดเลยว่าวิถีแห่งฟ้าจะมอบอานาจให้กับเจ้าเอง”

หลังจากที่เลือดสาดกระเซ็นอีกครั้งจอมจักรพรรดิเซียนนิรันดร์แห่งความมืดก็เลิกต่อต้านน้ำเสียงของเขาก็กลับมาเย็นชาอีกครั้ง ไม่ได้รับรู้ถึงความล้มเหลวใดๆในน้ำเสียงนั้นเหมือนกับการบอกเล่าเรื่องของคนอื่น

“ถึงแม้ว่าข้าจะไม่มีอํานาจวิถีแห่งฟ้า แต่เจ้าก็ไม่สามารถเอาชนะข้าได้”

ผู้โดดเดี่ยวปล่อยมือของเขาและตัวอ่อนกระบี่โบราณซึ่งมาจากอํานาจวิถีแห่งฟ้าก็ค่อยๆสลายหายไปในความว่างเปล่าและกลับคืนสู่ฟ้าดินอีกครั้ง
“หึหึ ก็อาจจะเป็นเช่นนั้น”

จอมจักรพรรดิเซียนนิรันดร์แห่งความมืดไม่ยอมแพ้

วิถีแห่งฟ้าของพิภพนี้มอบอํานาจของตัวเองให้กับผู้โดดเดี่ยว

อย่างไรก็ตามสิ่งมีชีวิตทั้งหมดในพิภพจะไม่ยอมมอบชีวิตและความตายของตนไปอยู่ในมือของผู้อื่นโดยง่าย

เนื่องจากวิถีแห่งฟ้าของพิภพนี้ให้กําเนิดสติปัญญา เช่นเดียวกับสิ่งมีชีวิต

ด้วยการควบแน่นของอํานาจแห่งสวรรค์ ถูกส่งไปยังผู้โดดเดี่ยว นั้นหมายความว่าผู้โดดเดี่ยวได้เข้ามาแทนที่วิถีแห่งฟ้าเป็นการชั่วคราวในฐานะผู้ควบคุมที่แท้จริงของพิภพนี้เดี่ยว

อื่น!

แม้ว่าจะเป็นวิถีแห่งเต๋าของพิภพนี้แต่ชีวิตและความตายของมันล้วนอยู่ในความคิดของผู้โดด

หากเขาอยู่ในตําแหน่งนั้น สัมผัสของความมืดจะไม่ตอบสนองต่อผู้ถูกครอบงํา

เขตแดนผู้กุมชะตามีเพียงเขาผู้เดียวเท่านั้นและจะไม่ยกอํานาจของตัวเองให้อยู่ในมือของผู้

แต่อย่างไรก็ตามการพูดทั้งหมดนี้ไม่สมเหตุสมผลอีกต่อไป

เขาพ่ายแพ้ไปแล้วแผนการทั้งหมดของเขาที่กินเวลาหลายร้อยล้านปีนั้นสูญเปล่า

“เจ้าชนะบ่าแล้ว แต่แล้วยังไงล่ะ?

เจ้าเพิ่งมีอํานาจวิถีแห่งฟ้าได้เพียงครู่เดียวข้าคิดว่าเจ้าต้องเรียนรู้ความจริงบางอย่างผู้กุม

ชะตาเป็นนิรันดร์และไม่สามารถทําลายได้ เจ้ารู้หรือไม่?

สวรรค์เหล่านี้ได้วางร่องรอยของตัวตนของเซียนต้นกําเนิดเอาไว้ และความมืดได้หยั่งรากลึกลงไปในส่วนที่ลึกที่สุดในพิภพไม่สามารถกําจัดมันได้

นอกเสียจากว่าเจ้าจะสามารถเลื่อนเขตแดนไปสู่ตัวตนเดียวกับเซียนต้นกําเนิดนั้นได้เจ้าจึงจะสามารถกําจัดทุกสิ่งที่เกี่ยวข้องกับเขาออกจากพิภพนี้ได้อย่างสมบูรณ์

มิฉะนั้น ผลลัพธ์สุดท้ายก็จะมาถึงและทุกอย่างจะไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้และไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้อย่างแน่นอน”

น้ำเสียงของผู้กุมชะตาจอมจักรพรรดิเซียนนิรันดร์แห่งความมืดแสดงถึงความเย้ยหยันเล็กน้อย

ราวกับจะเยาะเย้ยผู้โดดเดี่ยวที่ว่าถึงแม้ว่าจะเอาชนะเขาได้แต่ก็จะไม่สามารถเปลี่ยนแปลงสิ่งต่างๆ ทั้งหมดนี้ได้เลย

นี่มันเป็นการดูถูกอย่างไม่ต้องสงสัย!

“แล้วยังไง เซียนต้นกําเนิดไม่ได้อยู่เป็นนิรันดร์ไร้ที่สิ้นสุดไม่ช้าก็เร็วข้าก็จะได้รับการเลื่อนขั้นไปสู่เขตแดนนั้นและจะกําจัดทั้งหมดนี้ให้หมดสิ้นไป”

ผู้โดดเดี่ยวกล่าวอย่างเฉยเมย

สิ่งที่จอมจักรพรรดิเซียนนิรันดร์แห่งความมืดพูดนั้นถูกต้อง ในตอนที่เขารับผิดชอบวิถีแห่งฟ้านั้นเขาได้เรียนรู้ความจริงบางอย่างแล้ว

ตัวตนของเซียนต้นกําเนิดอยู่เหนือผู้กุมชะตาทั่วไป คงไม่ต้องพูดถึงนั่นคือร่องรอยที่ถูกทิ้งไว้เบื้องหลังซึ่งเป็นนิรันดร์ไร้ที่สิ้นสุด

เขาเคยมายังพิภพนี้และได้ทิ้งร่องรอยไว้ในพิภพแห่งนี้

และเลือดของเซียนต้นกําเนิดที่หยดจากโลงศพโบราณไม่เพียงแต่ทําให้จอมจักรพรรดิเซียน

นิรันดร์ถูกความมืดรุกรานเท่านั้นแต่ความมืดมิดนั้นยังรุกรานฟ้าดินด้วย!

พลังการรุกรานของความมืดมิดนั้นลึกมากมันหยั่งรากลึกลงไปในต้นกําเนิดของพิภพคงไม่ต้องพูดถึงการกําจัดมัน แม้แต่การค้นหามันก็เป็นเรื่องยากลําบากแล้ว

หากไม่ใช่ผู้โดดเดี่ยวได้เข้าครอบครองอํานาจวิถีแห่งฟ้าชั่วขณะก็คงยากที่จะค้นพบสิ่งต่างๆทั้งหมดนี้

และแม้ว่าเขาจะมีอํานาจวิถีแห่งฟ้าก็ตาม ก็ไม่สามารถกําจัดร่องรอยของตัวตนของเซียนต้นกําเนิดนี้ได้

เพราะเซียนต้นกําเนิดอยู่เหนือทุกเขตแดน

แม้แต่วิถีแห่งฟ้านั้นก็ไม่สามารถลบร่องรอยที่เหลือจากตัวตนของเซียนต้นกําเนิดได้!เพราะเซียนต้นกําเนิดนั้นสูงสุดร่องรอยทางความคิดทั้งหมดจึงเป็นนิรันดร์!จุดจบของเขาก็ยากที่จะทําลาย!

และร่องรอยที่มืดมิดนี้ หน้าที่ของมันคือการชี้นําทุกสรรพชีวิตให้ค่อยๆ เสื่อมลงและกลายเป็นอาหารแห่งความมืด

หากไม่ถูกแทรกแซงก็สามารถคาดการณ์ได้ว่าแม้ว่าจะไม่มีจอมจักรพรรดิเซียนนิรันดร์แห่งความมืดก็ตามเมื่อเวลาผ่านไปหลายพันล้านปี พิภพนี้จะยังคงถูกครอบงําด้วยความมืดที่ไร้ขอบเขตและจะตกอยู่ในความมืดมิดในที่สุด

สิ่งมีชีวิตหลายพันล้านชีวิตต่างก็จะพบกับจุดจบอันน่าสมเพช!

นี่คือแผนสํารองของเซียนต้นกําเนิด

ต่อให้ผู้กุมชะตาดับสูญ แต่พลังของเขาก็ยังคงอยู่!

เว้นแต่ผู้โดดเดี่ยวจะทําลายพิภพนี้โดยสมบูรณ์จึงจะสามารถลบร่องรอยของตัวตนของเซียนต้นกําเนิดได้

แต่จะเป็นเช่นนั้นได้หรือ?

ดังนั้น

จุดจบจึงมาถึงตั้งแต่เริ่มต้นแล้ว ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้!