จอมบงการเทพยุทธ์ - บทที่ 7 เริ่มสร้างเขตแดนลับที่สอง
ไม่ใช่แค่เสวี่ยหรูเยียน ในตอนนี้ผู้ฝึกยุทธ์ที่มีความคิดเฉียบแหลมบางคนก็ตั้งเป้าไปที่สถานที่ซึ่งเก้ามังกรลากโลงหายตัวไป
ที่นั่น ครั้งหนึ่งจักรพรรดินีของเผ่าพันธุ์มนุษย์ได้เคยทำแหวนสําริดหล่นลงในเทือกเขาเทียนตวนด้านล่าง
สันนิษฐานว่าจักรพรรดินีทำสิ่งนี้มาก่อนในยุคสมัยของเธอ
แม้ว่าจะผ่านไปนานแล้ว แหวนสําริดจะยังอยู่หรือไม่❓
ในช่วงเวลานี้ผู้ฝึกยุทธ์จำนวนมากแทบรอไม่ไหวที่จะออกเดินทางในทันที และรีบวิ่งไปที่เทือกเขาเทียนตวนวันนั้น เพื่อมองหาโชคที่จอมจักรพรรดิทิ้งไว้❗️
…………
เจ้าได้รับแต้มตกใจ +50 จากหลี่หยง❗️’
‘เจ้าได้รับแต้มตกใจ +200 จาก กู่ตงไหล❗️’
‘เจ้าได้รับแต้มตกใจ +300 จากโม่เฉิน❗️’
ภาพจำแลงเก้ามังกรลากโลงหายไปแล้ว แต่ฉินมู่ยังคงเก็บเกี่ยวแต้มตกใจอย่างต่อเนื่อง
วันนี้ แต้มตกใจได้ก้าวข้ามไปสู่ 150,000 แต้ม และใกล้ถึง 200,000 แต้มแล้ว❗️
ถ้ามีเพียงเขตแดนลับเก้ามังกรลากโลงปรากฏขึ้น เกรงว่าจะไม่สามารถทำให้เกิดความตกใจครั้งใหญ่กับผู้ฝึกยุทธ์เผ่าพันธุ์มนุษย์ได้ขนาดนี้
และตอนนี้มีร่างจำแลงจักรพรรดินีที่ฉินมู่เพิ่มเข้ามาและภายใต้การตกใจซ้ำแล้วซ้ำเล่า สิ่งนี้ทําให้ฉินมู่ได้รับแต้มตกใจจำนวนมาก
“ในตอนนี้ ผู้ฝึกยุทธ์บางคนคิดไปแล้วว่า อาจมีวัตถุของจอมจักรพรรดิเผ่าพันธุ์มนุษย์ถูกทิ้งไว้ในเทือกเขาเทียนตวนนับตั้งแต่วันนั้นแล้ว❓”
ฉินมู่มีรอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้า
ทุกอย่างอยู่ภายใต้การควบคุมของเขา
เขตแดนลับเก้ามังกรลากโลงนี้ เป็นเพียงจุดเริ่มต้นของชุดเขตแดนพิศวงลึกลับที่เขาสร้างขึ้น
เมื่อสร้างเขตแดนลับ ฉินมู่ก็ได้คิด
แค่สร้างเขตแดนลับเก้ามังกรลากโลงยังไม่พอ
เขาต้องการทิ้งความสงสัยไว้ในเขตแดนลับแห่งแรกนี้❗️
ทิ้งความสงสัยที่เพียงพอให้ผู้ฝึกยุทธ์เผ่าพันธุ์มนุษย์สำรวจต่อไป❗️
และแหวนสําริดที่จอมจักรพรรดิผู้เหี้ยมหาญทิ้งไว้ นั่นคือความสงสัยที่ฉินมู่ตั้งขึ้น❗️
ด้วยความสงสัยนี้ แน่นอนว่าจะมีผู้ฝึกยุทธ์มเผ่าพันธุ์มนุษย์มากมายมุ่งหน้าไปยังเทือกเขาเทียนตวน เพื่อสำรวจพื้นที่ซึ่งจอมจักรพรรดิผู้เหี้ยมหาญทำแหวนหล่นเอาไว้
เมื่อเวลานั้นมาถึง เขาเพียงแค่ต้องสร้างเขตแดนลับที่สองที่เกี่ยวข้องกับมันแล้วโยนมันลงไปในเทือกเขาเทียนตวน ซึ่งตามปกติแล้วจะมีผู้ฝึกยุทธ์มากมายที่ไม่ได้รับเชิญ❗️
นี่เป็นสิ่งที่ฉินมู่คิดมานานแล้ว
อย่างไรก็ตาม เขตแดนลับเหมาะกับสถานที่ซึ่งไม่มีคนอาศัยอยู่เท่านั้น
มีใครเคยได้ยินบ้างว่า เขตแดนลับตั้งอยู่ในสถานที่ที่เต็มไปด้วยผู้คน❓
แต่ทว่า จะเกิดอะไรขึ้นถ้าเขตแดนลับถูกจัดวางในสถานที่ซึ่งมีประชากรเบาบางและไม่มีใครเข้ามา❓
ไม่รู้ว่าจะต้องรอนานแค่ไหน แทนที่จะเป็นเช่นนี้ เป็นการดีกว่าที่จะทําด้วยตัวเอง โดยเชื่อมโยงเขตแดนลับทีละแห่งเข้าด้วยกัน เพื่อดึงดูดผู้ฝึกยุทธ์เผ่าพันธุ์มนุษย์มากมาย❗️
เมื่อถึงเวลา เขตแดนลับนี้จะถูกค้นพบและทำให้เกิดความรู้สึกต่างๆ มากมายตามที่คาดหวังไว้
“คาดว่าในวันนั้น จะมีผู้ฝึกยุทธ์ที่สำรวจในเทือกเขาเทียนตวนมากมาย และข้าควรจะเริ่มสร้างเขตแดนลับที่สอง”
ฉินมู่พึมพำกับตัวเอง
เขาไม่ได้รีบร้อน เนื่องจากเขตแดนลับที่สองนี้ฉินมู่ไม่ได้ตั้งใจที่จะสร้างเขตแดนลับขนาดใหญ่เช่นเดียวกับเก้ามังกรลากโลง
เขตแดนลับที่สองนี้ เขามีแผนและความคิดของตัวเองอยู่แล้ว และพร้อมที่จะสร้างเขตแดนลับขนาดเล็กเท่านั้น
ดังนั้น เขาเพียงแค่ต้องสร้างเขตแดนลับและวางเขตแดนลับนี้ในภูเขาเทียนตวนและรอให้ ‘คนที่กำหนดไว้ล่วงหน้า’ มา โดยไม่ต้องกังวล
“เอาล่ะ เริ่มสร้างเขตแดนลับแห่งที่สองได้❗️”
ความคิดของฉินมู่เปลี่ยนไป และคนก็เข้าไปถึงพื้นที่เขตแดนลับอีกครั้ง
ความโกลาหลไร้ระดับ หมอกที่วุ่นวายปกคลุมอากาศ
ที่นี่ ฉินมู่เปรียบเสมือนเทพเจ้าแห่งการสรรค์สร้าง ด้วยความรู้สึกว่าทุกสิ่งอยู่ภายใต้การควบคุม
“ก่อนอื่น สร้างทางเดินก่อน❗️”
เพียงความคิดเดียวของฉินมู่ ทางเดินรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้าก็ค่อยๆ ก่อตัวขึ้น
ทางเดินกว้างขวาง กว้างถึงสิบจั้งและยาวหลายร้อยจั้ง
ทางเดินปูด้วยอิฐสีน้ำเงินและหยก มีภาพจิตรกรรมฝาผนังจารึกอยู่บนผนังว่างเปล่าทั้งสองข้าง
ฉินมู่มองไปที่ฝาผนังที่ว่างเปล่าและหายใจเข้าลึกๆ
การสร้างทางเดินเป็นเรื่องง่ายมาก
แต่เขารู้ว่า การทำให้เกิดเนื้อหาภาพจิตรกรรมฝาผนังที่สมบูรณ์แบบคือสิ่งสำคัญของเขตแดนลับลำดับที่สองนี้❗️
ด้วยความคิดและการสร้างของฉินมู่ เส้นเริ่มปรากฏเป็นภาพจิตรกรรมชิ้นแรกบนฝาผนังที่ว่างเปล่าและในที่สุดก็สมบูรณ์ กลายเป็นภาพ
ในภาพ มีเด็กสองคน
เด็กชาย เด็กหญิงตัวน้อย เหมือนพี่ชายและน้องสาว
เด็กชายเดินออกไปในระยะไกล เขาหันหลัง ไม่ปรากฏหน้าตาในภาพจิตรกรรมฝาผนัง
เด็กหญิงตัวน้อยผิวสีชมพูเหมือนถูกแกะสลักด้วยหยกขาว มีผมเปียสองข้างบนหัวของเธอ กำลังไล่ตามเด็กชายที่อยู่ข้างหน้า ใบหน้าที่อ่อนโยนของเธอเต็มไปด้วยรอยยิ้มที่มีความสุข
จิตรกรรมฝาผนังภาพแรกเสร็จแล้ว ฉินมู่เริ่มสร้างจิตรกรรมฝาผนังภาพที่สอง
ใช้เวลาไม่นานนัก จิตรกรรมฝาผนังภาพที่สองก็เสร็จสมบูรณ์เช่นกัน
ในรูปนี้ เด็กชายมอบหน้ากากสำริดและแหวนที่ทำด้วยสำริดให้เด็กหญิงตัวน้อย
จะเห็นได้ว่า นี่เป็นของเล่นที่ทําโดยเด็กชายสําหรับเด็กผู้หญิงตัวน้อยแม้ว่ามันจะหยาบมาก แต่เด็กหญิงตัวเล็กๆ ก็ยังคงมีความสุขมากและกอดแขนของเด็กชายไว้แน่น
สองภาพแรกนั้นอบอุ่นมาก
แต่เมื่อมาถึงภาพที่สาม ภาพนี้เปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน
ไม่มีเด็กชายในรูป เหลือเพียงเด็กหญิงตัวเล็กๆ วิ่งไปที่แท่นเคลื่อนย้ายมิติ ไม่ได้สวมรองเท้า ร่างกายของเธอเต็มไปด้วยฝุ่น และใบหน้าของเธอก็เปี่ยมไปด้วยน้ำตา
แต่ทว่า เธอกำหน้ากากสำริดและแหวนสำริดไว้แน่น
ไม่มีเด็กชายอีกต่อไป เหลือเพียงเด็กหญิงตัวเล็กๆ เท่านั้น
เธอโตขึ้นและมักจะเฝ้าตามหาพี่ชายอยู่เสมอ
เธอได้ยินมาว่าเซียนสามารถเดินทางได้หลายพันลี้ต่อวัน และเดินทางไปทั่วทั้งห้าภูมิภาคของโลกโบราณ ดังนั้นเธอจึงต้องการเป็นศิษย์สำนักเซียน
แต่ไม่มีสำนักเซียนไหนที่จะยอมรับเธอ
เพราะเธอมีคุณสมบัติไม่พอ ไม่มีพรสวรรค์แม้กระทั่งร่างกายก็ด้อยกว่าคนธรรมดาและเป็นไปไม่ได้ที่จะฝึกฝน
เธอไม่ได้ท้อแท้ ไม่ได้หดหู่ แต่ฝ่าฟันต่อสู้กับวิถีโลก ด้วยความหมกมุ่นในใจที่จะตามหาพี่ชายของเธอ เธอจึงลุกขึ้นสู้กับโลก!❗️
เธอต่อสู้กับสวรรค์ ขับเคี่ยวกับโลก ต่อสู้กับผู้อื่นและต่อสู้กับตัวเอง ไม่มีพรสวรรค์ที่โดดเด่น แต่อาศัยความแข็งแกร่งของตัวเอง เธอได้สังหารราชันทั้งหมดของโลก ประหารจักรพรรดิที่นองเลือด เป็นอิสระจากสวรรค์ทั้งเก้า และเฝ้ามองยุคสมัยจากสวรรค์❗️
จากร่างกายที่ด้อยกว่าไปสู่จุดสูงสุดของร่างมนุษย์ มาเป็นหนึ่งในสิ่งมีชีวิตที่ทรงอำนาจที่สุดในสมัยโบราณ❗️
เธอเป็นผู้หญิงที่เก่งที่สุดในสมัยโบราณ สร้างความตื่นตะลึงให้ทุกยุคสมัย ยืนอยู่เหนือสวรรค์ทั้งเก้า ทำให้เทพทั้งปวงสั่นสะท้าน
แต่เธอทำทุกอย่างไม่ใช่เพื่อความอมตะที่ผู้ฝึกยุทธ์ทุกคนใฝ่ฝัน
เธอต่อสู้อยู่ในโลกมนุษย์
กําลังรอใครบางคนอยู่
รอเด็กคนนั้นอยู่
รอเขาย้อนกลับมา
เมื่อถึงจุดนี้ รูปภาพก็สิ้นสุดลง
จิตรกรรมฝาผนังบนเส้นทางเดินยาวหลายร้อยจั้ง ในที่สุดก็สร้างเสร็จแล้ว❗️
…………