จอมบงการเทพยุทธ์ - บทที่ 79 ศัตรูที่ไม่มีใครเทียบได้
เส้นทางสู่นิรันดร์นั้นเป็นแรงผลักดันสําหรับคนที่โดดเด่นและวีรบุรุษจํานวนมากในสมัยโบราณการฝึกฝนตลอดชีวิตมีเป้าหมายเพื่อก้าวขึ้นไปบนเส้นทางสู่นิรันดร์แล้วเดินทางไปยังจุดสิ้นสุดจนกลายเป็นนิรันดร์ได้อย่างสมบูรณ์
แต่ตลอดทุกยุคทุกสมัย ไม่เคยมีสิ่งมีชีวิตใดที่สามารถทําสิ่งนี้ได้
ถ้าไม่เข้าไปในเขตแดนนี้ จะไม่มีคุณสมบัติที่จะได้เห็นเส้นทางโบราณในตํานาน ซึ่งจะนําไปสู่แดนสวรรค์ได้เลย
ถึงแม้จะเป็นการมีอยู่ของเส้นทางอันสุดโต่งเหนือหมื่นเส้นทาง ในบันทึกของประวัติศาสตร์ก็ไม่มีใครสามารถก้าวข้ามเส้นทางนิรันดร์นี้ไปได้อีกทั้งเส้นทางนี้นั้นเปี่ยมไปด้วยความเป็นนิรันดร์
จอมจักรพรรดิโบราณระดับสูงสุด ผ่านสวรรค์ทั้งเก้าข้ามสิบภพ ส่งเสียงกู่ก้องอย่างหยิ่งผยองผ่านยุคสมัยแต่ไม่ว่าอย่างไรก็ต้องจบลงอย่างน่าเศร้าเพราะความชราแล้วก็ตายลงในที่สุด
เส้นทางโบราณสายนี้ เป็นที่หวงแหนของสิ่งมีชีวิตที่มีอํานาจมากที่สุดในยุคนั้นและถูกสํารวจโดยจอมจักรพรรดิอสรเมื่อหลายล้านปีก่อนนี่เป็นข่าวที่เพียงพอสําหรับการล้มล้างจักรวาล !
อีกก้าวเดียวเท่านั้น จอมจักรพรรดิอสูรจะสามารถผ่านเส้นทางสายนี้ ก้าวขึ้นสู่แดนสวรรค์และกลายเป็นนิรันดร์ได้อย่างสมบูรณ์ !
แต่ในที่สุด เหตุใดจอมจักรพรรดิอสูรถึงถอยออกจากแดนสวรรค์นี้โดยที่ไม่เข้าไป?
เกิดอะไรขึ้นที่ทําให้จอมจักรพรรดิอสูรสละโอกาสที่จะค้นพบการขึ้นสู่สวรรค์นิรันดร์และถอนตัวออกจากเส้นทางนิรันดร์สายนี้ ?
เหล่าจักรพรรดิถอนหายใจและมองไปยังจอมจักรพรรดิอสูรที่อยู่ตรงหน้าในใจเปี่ยมไปด้วยความสงสัยและความไม่เข้าใจ
พวกเขาอยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นที่ทําให้จอมจักรพรรดิอสูรตัดสินใจไม่เข้าไปในแดนนิรันดร์ !
“ในเวลาที่เหมาะสม ในสถานที่ที่เหมาะสม ข้ามีพลังการต่อสู้สูงสุดในการขับเคี่ยวกับสวรรค์ถ้าข้าไม่สนใจทุกสิ่งข้าจะได้เข้าสู่แดนสวรรค์ที่ประเสริฐที่สุดแล้วก้าวข้ามไปสู่นิรันดร์ได้อย่างแน่นอน”
“แต่โชคไม่ดีเลย ข้าทําไม่ได้”
จอมจักรพรรดิอสูรถอนหายใจ น้ำเสียงของเขามีความเหงาซึ่งไม่สามารถอธิบายได้
จอมจักรพรรดิอสูรที่ไม่มีใครเทียบ เข้าสู่แดนสวรรค์โดยสัญชาตญาณสร้างตํานานและได้รับการขึ้นสู่สวรรค์
แต่สุดท้าย ด้วยเหตุผลบางอย่าง เขาหยุดอยู่ตรงหน้าสวรรค์นิรันดร์และถอยออกมาในที่สุด
เสียงของจอมจักรพรรดิอสูรเปี่ยมไปด้วยความสิ้นหวัง
ถ้าเป็นไปได้ เขายังต้องการที่จะก้าวขึ้นไปบนเส้นทางนิรันดร์และจบการเข้าสู่สวรรค์
แต่เขาทําไม่ได้ !
“ข้าคิดว่าเมื่อข้าไปถึงสุดสูงสุด ข้าจะได้ลิ้มความยิ่งใหญ่ของสวรรค์ แต่ข้าไม่เคยคิดว่ามันเป็นเพียงจุดเริ่มต้นของทุกสิ่ง
โดยการเข้าสู่เขตแดนนี้เท่านั้น จึงจะรู้ว่าต้องทนและเผชิญกับสิ่งใดบ้าง
นั่นคือความเหงาที่ไม่สามารถบรรยายได้ เป็นเส้นทางที่เปี่ยมไปด้วยความเหงาและอันตราย ไม่รู้จบถ้าข้าไปใครจะเป็นผู้พิทักษ์สรรพสัตว์ทั้งหลาย?”
จอมจักรพรรดิอสูรพึมพํากับตัวเอง ด้วยน้ำเสียงที่บ่งบอกถึงความเหงา และบอกใบ้ของความไร้หนทาง
เมื่อได้ยินคําพูดของจอมจักรพรรดิอสูร ร่างกายของเหล่าจักรพรรดิ์ก็สันสะท้าน
ประวัติศาสตร์นับล้านปีมาแล้ว ดูเหมือนจะเปิดอีกมุมหนึ่งที่อยู่ด้านหน้าของ ทําให้ได้เห็นความจริงในอีกมุมหนึ่งของประวัติศาสตร์ !
จอมจักรพรรดิอสูรที่ไม่มีใครเทียบได้ แต่กลับไม่สามารถเข้าสู่แดนนิรันดร์ได้
ในโลกนี้ มีบางอย่างที่ดูเหมือนจะรั้งเขาไว้
จอมจักรพรรดิอสูรก็เลือกเอง เขาไม่ได้เลือกที่จะเข้าสู่แดนสวรรค์ แต่เลือกที่จะอยู่ในจักรวาลแห่งนี้ !
เสียงของจอมจักรพรรดิอสูรเงียบลง และภาพก็ค่อยๆ ผันผวน สลายไปในความว่างเปล่า
แต่ทุกอย่างไม่ได้จบเพียงแค่นั้น ในขณะที่ภาพก่อนหน้าหายไป ภาพอื่นก็ปรากฏขึ้น !
และเมื่อพวกเขาเห็นภาพนี้ บรรดาจักรพรรดิทุกคนก็ร้องอุทานออกมา น้ำเสียงเปี่ยมไปด้วยความเหลือเชื่อ !
“อะไรนะ !”
“ไม่ มันเป็นไปไม่ได้ !”
“จอมจักรพรรดิอสูรที่ไม่มีใครเทียบ มันเป็นแบบนี้ได้อย่างไร ? !”
น้ำเสียงของเหล่าจักรพรรดินั้นแทบไม่อยากจะเชื่อเลย เพราะเนื้อหาในภาพนั้นอัศจรรย์จนแทบไม่น่าเชื่อ !
ในภาพ เป็นจอมจักรพรรดิอสูรในอีกช่วงอายุหนึ่ง
เขายังคงสง่างามและน่าเกรงขาม เสื้อผ้าสีขาวของเขานั้นไร้ที่ติ แต่วันเวลานั้นเปลี่ยนแปลงไปตามยุคสมัยแม้ว่าจะมีพลังในการกลืนกินเมฆา แต่เขาก็แก่มากแล้วไม่ใช่บุคคลสําคัญของยุคอีกต่อไป
ที่น่าแปลกใจยิ่งกว่าคือกลิ่นอายของจอมจักรพรรดิอสูรในตอนนี้นั้นบ่งบอกได้ว่าเขารับบาดเจ็บแล้วจริงๆ
เลือดสีแดงสดชโลมลงบนเสื้อผ้าสีขาวของเขา มันค่อยๆ แผ่ออกทีละน้อย ดูช่างสะดุดตาและนาสยดสยอง
เขายังคงยืนอยู่บนโลกนี้ ร่างของเขายังคงสูงและตรงราวกับภูเขา แต่มีร่องรอยของเลือดที่ไหลออกมาจากมุมปากซึ่งน่ากลัวและน่าตกตะลึง !
จอมจักรพรรดิอสูรที่ไม่มีใครเทียบได้รับบาดเจ็บ !
ไม่น่าเชื่อ !
นี่คือสิ่งมีชีวิตที่อยู่อยู่ยงคงกระพันและยืนอยู่บนจุดสูงสุด!เป็นตัวแทนสูงสุดของโลกแม้ว่าเขาจะแก่แล้วเขาก็ยังสามารถกดดันสวรรค์นิรันดร์ได้ใครจะสามารถทําร้ายเขาได้ในโลกนี้ ?
ยิ่งไปกว่านั้น จอมจักรพรรดิอสูรผู้ต่อสู้บนเส้นทางนิรันดร์ในอดีตการลงโทษอันน่าสะพรึงกลัวทุกชนิดไม่เคยทําร้ายเขาเลยแม้แต่น้อย
ตอนนี้ เขาบาดเจ็บงั้นรึ ?
ใครเป็นคนทํา ? !
ในภาพ จอมจักรพรรดิอสูรยืนอยู่ในขณะที่บรรทัดจักรพรรดิอสูรที่ลอยอยู่บนฝ่ามือนั้นสั่นตลอดเวลาราวกับว่ากําลังคร่ครวญถึงจอมจักรพรรดิอสูร
“ข้าไม่จําเป็นต้องเสียใจ ข้าได้ก้าวขึ้นไปสู่จุดสูงสุดและลิ้มรสสวรรค์อันยิ่งใหญ่นี้แล้ว”
“อีกทั้งยังได้ทําตามสัญญาของข้าอย่างดีที่สุด และข้าไม่เสียใจเลยในชีวิตนี้”
จอมจักรพรรดิอสูรลูบบรรทัดโบราณในมือของเขาด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าราวกับว่าเขากําลังปลอบโยนยุทธภัณฑ์โบราณที่ติดตามเขามาตลอด
บรรทัดจักรพรรดิอสูรสั่นเหมือนกับรับรู้ถึงความรู้สึกที่มืดมนและไม่ยุติธรรมราวกับว่ามันกําลังกรีดร้องถึงจอมจักรพรรดิอสูรและมันก็ไร้ค่าสําหรับเขา
“ในอดีต ข้ามีโอกาสเข้าสู่แดนนิรันดร์แต่ข้าเลือกที่จะยอมแพ้แม้จะเป็นเวลาหลายหมื่นปีข้าก็ไม่เคยคิดเสียใจ
บนเส้นทางสายนี้ จะต้องมีผู้บุกเบิกที่จะต้องใช้เลือดเนื้อและชีวิตเพื่อทําให้ทุกสิ่งสงบลงเสมอ
เมื่อข้าเกิดมา มันเป็นภารกิจของข้าที่จะต้องทําในสิ่งที่ต้องทํา”
จอมจักรพรรดิอสูรกระซิบเบาๆ ด้วยความหวังในดวงตาของเขา
“หลังจากการไล่ล่านับหมื่นปี ดูเหมือนข้าจะได้รู้ความจริงของอีกมุมหนึ่งในประวัติศาสตร์
ก่อนยุคโบราณอันยิ่งใหญ่ ใครบางคนเคยฝ่าฟันผ่านยุคสมัยด้วยกระบี่ แยกสลายความทุกข์ทนและความมืดมิดทั้งหมด
รุ่นแล้วรุ่นเล่าของผู้บุกเบิกก็ได้ปเส้นทางเส้นนี้ใหม่เพื่อขจัดความมืดด้วยเลือดและกระดูกของ
ตนเอง
จะมีผู้ตามมาที่มีความสามารถน่าอัศจรรย์ ทําตามแบบอย่างของผู้บุกเบิกใช้ความพยายามนับอนันต์จัดการเรื่องทั้งหมดนี้ให้สงบลงในที่สุดหรือไม่ ข้าตั้งตารอวันนั้น
น่าเสียดายที่ข้าแก่แล้ว และข้าก็ไร้สหาย ดังนั้นข้าจึงไม่สามารถทําให้ทั้งหมดนี้สงบลงได้และข้ามองไม่เห็นผลลัพธ์สุดท้าย…
จอมจักรพรรดิ์อสูรจับบรรทัดจักรพรรดิอสูรในมือ ดวงตาของเขาเปี่ยมไปด้วยความทรงจําและแรงปรารถนา
เขามองลึกไปยังบรรทัดโบราณในมือ แล้วยกมือโยนมันขึ้นเหนือสวรรค์ทั้งเก้าทันที
เหนือสวรรค์ทั้งเก่า เส้นทางสู่นิรันดร์ที่จากไปนานนับหมื่นปีก็ได้ปรากฏขึ้นอีกครั้ง !
“ข้า เย่หลิงเสวี่ยขอใช้ชีวิตให้คู่ควรกับฟ้าดิน และมีชีวิตอยู่กับสรรพสัตว์ทั้งหลาย ! ข้าเป็นหนี้นางและเจ้าเท่านั้น”
“เจ้ามีโอกาสตามข้าไปสู่แดนสวรรค์ที่ประเสริฐที่สุดเท่าที่มีมา และกลายเป็นยุทธภัณฑ์สวรรค์แต่สุดท้ายเจ้าต้องตามข้าเข้าไปในโลกมนุษย์และต่อสู้เป็นเวลาหลายหมื่นปี
เอาล่ะ ข้าจะช่วยเจ้าต้านทานแดนสวรรค์บุกเข้าไป! มองดูโลกใบนั้นแทนข้าและเป็นพยานสําหรับทุกสิ่ง !
จงดูว่ามีอะไรอยู่ในแดนสวรรค์นี้ที่ทําให้ทุกสรรพสัตว์ในโลกนี้หมกมุ่นและบ้าคลั่ง !”
จอมจักรพรรดิอสูรคํารามและเคลื่อนจักรวาล แม้ว่าเขาจะได้รับบาดเจ็บสาหัสเสื้อผ้าของเขาเปื้อนเลือดแต่เขาก็ยังคงมีรูปลักษณ์ที่สง่างามและเป็นอมตะ !
เส้นทางนิรันดร์ปรากฏขึ้น ขุนเขาแตกสลาย และแสงนิรันดร์หลายร้อยล้านเส้นตกลงมาจาก ท้องฟ้า…
เหมือนเช่นในอดีต เมื่อจอมจักรพรรดิอสูรอยู่ในจุดสูงสุด เขาถูกบังคับให้ต้องเข้าไปในเส้นทางนิรันดร์
แต่ทว่า จอมจักรพรรดิอสูรปัจจุบันชราแล้วอีกทั้งยังบาดเจ็บสาหัส แต่เขายังมีชีวิตอยู่จนถึงโอกาสอันยิ่งใหญ่ที่ไม่อาจเปลี่ยนแปลงได้ในอดีต
เขาเดินบนเส้นทางนิรันดร์ เดินไปด้วยเท้าที่สั่นสะท้านราวกับจะล้มบนเส้นทางได้ทุกเมื่อ
ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม เขายังคงเป็นจอมจักรพรรดิอสูรที่อยู่ยงคงกระพันและไม่มีใครเทียบได้
แม้ว่าเขาจะได้รับบาดเจ็บสาหัส แม้ว่าเขาจะแก่และอ่อนแอ แต่เขาก็ยังก้าวไปข้างหน้าอย่างมั่นคงและไม่หยุดยั้ง !
ในที่สุด เขาก็ไปถึงจุดสิ้นสุดของเส้นทางนิรันดร์อีกครั้งเหมือนเมื่อหมื่นปีก่อน
ห่างไปแค่ก้าวเดียว เขาจะสามารถเข้าสู่แดนสวรรค์ !
บรรทัดจักรพรรดิอสูรส่งเสียงและสั่นสะเทือน
ดูเหมือนจะไม่ต้องการเข้าสู่แดนสวรรค์ที่อยู่ตรงหน้า แต่อยากอยู่เคียงข้างกับจอมจักรพรรดือ
แต่เจตจํานงของจอมจักรพรรดิอสูรไม่สามารถต่อต้านได้
บรรทัดจักรพรรดิอสูรรีบพุ่งตัวออกไป และด้วยความช่วยเหลือของจอมจักรพรรดิอสูรพลังของวิถีอันสุดยอดก็เบ่งบานอย่างเต็มที่พยายามจะเอาชนะอุปสรรคสุดท้ายนี้และสร้างตํานาน !
แต่ทว่า ในช่วงเวลาวิกฤตินี้ ซึ่งอยู่ห่างจากการสร้างประวัติศาสตร์เพียงเส้นบางๆ ทันใดนั้นภาพก็จางลงทันที
ในภาพ มีกระแสพลังที่ทรงอํานาจอย่างสุดจะพรรณนาพุ่งขึ้นและระเบิดออกมา ต่อสู้กับจอมจักรพรรดิอสูร !
ความโกลาหลวุ่นวาย พื้นที่พังทลายและทุกอย่างถูกปกคลุม
บรรดาจักรพรรดิทุกคนได้ยินแต่เสียงคํารามของจอมจักรพรรดิอสูรและเสียงที่ก้องกังวานของบรรทัดจักรพรรดิอสูร !
ในที่สุด ภาพทั้งคู่ก็วาบหายไปต่อหน้าบรรดาจักรพรรดิทั้งหมด จากนั้นภาพทั้งหมดก็หายไปทุกอย่างสงบลงอย่างสมบูรณ์
ในภาพแรก แผ่นโลหะสําริดโบราณขนาดใหญ่ถูกจอมจักรพรรดิอสูรบดจนกลายเป็นผงบนแผ่นมีจารึกสลักว่า”นรก”ไว้ !
ในภาพที่สอง บรรทัดจักรพรรดิอสูรครึ่งหนึ่งแตกกระจายออกเป็นห้าชิ้นอย่างยุ่งเหยิงในขณะที่บรรทัดจักรพรรดิอสูรที่เหลืออยู่อีกครึ่งหนึ่งได้เปล่งประกายด้วยความช่วยเหลือของจอมจักรพรรดิอสูรมันฝ่าฟันผ่านอุปสรรคมากมายในโลกใบนี้หายไปแล้วพุ่งเข้าไปในแดนสวรรค์นั้นจริงๆ !
YOU MAY ALSO LIKE
