จอมบงการเทพยุทธ์ - บทที่ 97 พายุก่อตัวอีกครั้ง

ยี่สิบล้านแต้มตกใจเป็นจํานวนมหาศาล

แต่สําหรับฉันม่แล้ว มันไม่ยากเกินไปที่จะเก็บยี่สิบล้านแต้มตกใจ

ตราบใดที่ยังมีดินแดนลับที่พอจะสร้างความตื่นตะลึงให้กับโลกใบนี้ได้ เป็นธรรมดาที่เขาจะสามารถสะสมแต้มตกใจยี่สิบล้านแต้มได้

ดินแดนลับภาคต่อของจอมจักรพรรดิผู้เหี้ยมหาญก็เริ่มจัดเตรียมได้

อย่างไรก็ตาม ฉันม่ไม่อาจจัดเตรียมดินแดนลับอย่างสุ่มสี่สุ่มห้าเพื่อให้ได้รับยี่สิบล้านแต้มตกใจนี้ได้

แดนลับที่เขาจัดเตรียมล้วนเกี่ยวข้องกับประวัติศาสตร์ที่หายสาบสูญไปเมื่อหลายล้านปีก่อนและยังมีความเกี่ยวข้องกันอีกด้วย

หากจัดตั้งอย่างสุ่มสี่สุ่มห้าในตอนนี้ ย่อมส่งผลเสียการจัดตั้งดินแดนลับของฉันมู่ในภายหลังอีกมากมาย

ดังนั้น เขาจึงไม่รีบร้อน

ในช่วงเวลาหลังสิ้นสุดแดนลับฟ้าว่าง ฉินมู่ก็ออกเดินทางไปทั่วแดนางตะวันออก แม้กระทั่งในเขตต้องห้ามอันยิ่งใหญ่หลายแห่งเขาไม่ได้รบกวนยอดยุทธ์สูงสุดโบราณในเขตต้องห้ามเพียงแต่เฝ้าสังเกตการณ์อยู่ไกลๆหลายหมื่นล

ในระหว่างนี้ เขาก็กําลังคิดหาวิธีจัดตั้งดินแดนลับแห่งต่อไปของเขาด้วย

แต่ทว่า วันที่เงียบสงบสุขเหล่านี้ไม่ยาวนานนัก

ผ่านไปเพียงครึ่งเดือน แดนร้างตะวันออกที่ได้สงบลงก็กลับมาระส่ําระสายอีกครั้ง!

สาเหตุของการเปลี่ยนแปลงทั้งหมดเหล่านี้ เพราะโอรสของจอมจักรพรรดิหมื่นเซียนตื่นขึ้นและปรากฏตัวในโลกนี้

แดนร้างตะวันออก เทือกเขาหมื่นมังกร

ที่นี่เป็นสถานที่ลึกลับเป็นอย่างมาก

ยอดเขานับหมื่นยาวต่อเนื่อง ยิ่งใหญ่และสง่างามราวกับมังกรที่ยึดเกาะรวมตัวกันมากกว่าหมื่นตัว

และในใจกลางยอดเขาเหล่านั้น มียอดเขาสีแดงสูงตระหง่านไร้ที่สิ้นสุดอยู่ท่ามกลางหมู่เมฆ

ราวกับมังกรยักษ์เฝ้าสังเกตการณ์อยู่ตรงนั้น ยิ่งใหญ่น่าเกรงขาม

ที่นี่เป็นบ้านของหนึ่งในราชวงศ์แห่งเผ่าหมื่นเซียน ทายาทของสายเลือดจอมจักรพรรดิว่านหลง!

จอมจักรพรรดิว่านหลง ยอดยุทธ์ระดับสูงสุดแห่งเผ่าหมื่นเซียน หนึ่งในจอมจักรพรรดิหมื่นเซียนในอดีตผู้ที่เคยครองพิภพหลายหมื่นปีอ้างตนว่ามีเลือดมังกรที่แท้จริงอยู่ในร่างของเขาเป็นผู้นําของชาวหมื่นมังกรและวิญญาณทั้งหมดสายเลือดของเขาสูงส่งยิ่งนัก

บัดนี้ องค์ชายโบราณได้ตื่นขึ้นในเทือกเขาหมื่นมังกร!

เขาเป็นโอรสของจอมจักรพรรดิว่านหลงในอดีต และถูกผนึกในต้นกําเนิดพลังศักดิ์สิทธิ์ด้วยมือของเขาเอง และหลังจากผ่านไปนับแสนปี ต้นกําเนิดพลังศักดิ์สิทธิ์ก็แตกออกและโอรสของจอมจักรพรรดิว่านหลงก็ออกมาจากต้นกําเนิดพลังศักดิ์สิทธิ์และปรากฏตัวขึ้นในโลก!

โอรสจอมจักรพรรดิหมื่นเซียนตื่นขึ้น ความหมายเบื้องหลังสิ่งนี้ช่างน่าอัศจรรย์ยิ่งนัก

เมื่อโอรสจอมจักรพรรดิหมื่นเซียนปรากฏตัวขึ้นในโลก เผ่าพันธุ์หมื่นเซียนทั้งหมดในแดนร้างตะวันออกล้วนตกตะลึง

แม้แต่ราชันหมื่นเซียนบางคนถึงกับเดินทางไปที่เทือกเขาหมื่นมังกรเพื่อแสดงความยินดีกับเขา

สถานะขององค์ชายหมื่นมังกรนั้นสูงส่งและยิ่งใหญ่เกินไป

ในอดีต เมื่อจอมจักรพรรดิว่านหลงครองพิภพ สิ่งมีชีวิตเผ่าพันธุ์หมื่นเซียนทั้งหมดในจักรวาลทั้งหมดล้วนเทิดทูนบูชาเขา

สายเลือดของจักรพรรดิหมื่นมังกรไหลเวียนอยู่ในร่างกายขององค์ชายหมื่นมังกร เมื่อเผชิญหน้ากับเขาแม้แต่ราชันหมั่นเซียนผู้แข็งแกร่งก็เคารพและปฏิบัติต่อเขาด้วยความสุภาพ!

เทือกเขาหมื่นมังกรที่เคยลึกลับ บัดนี้กลับมีชีวิตชีวาขึ้นแล้ว

มีราชันหมื่นเซียนมากมายเดินทางมาเทือกเขาหมื่นมังกรจากทุกทั่วแดนร้างตะวันออกพวกเขาต้องการเห็นหน้าที่แท้จริงขององค์ชายหมื่นมังกร

บัดนี้ ในใจกลางวิหารโบราณแห่งเทือกเขาหมื่นมังกร

ราชันหมื่นเซียนมากมายได้มารวมตัวกัน กระแสพลังอันทรงอํานาจที่เล็ดลอดออกมาจากร่างของพวกเขาพุ่งขึ้นไปยังฟากฟ้าทําให้หมู่เมฆทั่วทั้งสิบทิศสลายไป

อย่างไรก็ตาม เหล่าราชันบรรพบุรุษที่ครองพิภพไปทั่วทั้งสิบทิศในอดีต บัดนี้ดูต่ําต้อยมากพวกเขากระจัดกระจายไปรอบๆวิหารโบราณ ต่างก็จับจ้องสายตาไปตรงกลางของวิหารโบราณ

ในสถานที่ซึ่งสายตาของราชันบรรพบุรุษทุกคนมาบรรจบกัน มีชายหนุ่มยืนสง่าราวกับเทพปีศาจ!

เขาตัวสูง ผมสีดําสยาย ร่างกายของเขาห่อหุ้มด้วยเสื้อคลุมหมื่นมังกรแลดูหยิ่งผยองและร่างกายของเขาเต็มไปด้วยพลังมังกร กระแสพลังที่สูงส่งและกดดันวนเวียนอยู่รอบตัว!

เขาเป็นโอรสของจอมจักรพรรดิว่านหลง หลงคู่!

“การปรากฏตัวขององค์ชายหลงคู่เป็นเรื่องดีต่อเผ่าพันธุ์หมื่นเซียน

น่าเสียดาย สมัยก่อนเมื่อจอมจักรพรรดิโบราณว่านหลงปกครองพิภพพวกเรายังไม่เกิดและได้ซึ่งโอกาสที่จะได้พบเห็นพลังยุทธ์ระดับสูงสุดของจอมจักรพรรดิหมื่นเซียนว่านหลง”

ราชันหมื่นเซียนเอ่ยแสดงความยินดีแล้วพูดต่อ

“อ่า ข้าไม่มีโอกาสได้เห็นจอมจักรพรรดิว่านหลงครองพิภพ แต่ตอนนี้ข้าได้มีโอกาสเห็นองค์ชายหลงก่ผู้กล้าหาญและยังมองเห็นถึงความยิ่งใหญ่ของจอมจักรพรรดิหมื่นเซียนว่านหลงได้ในระดับหนึ่ง ”

ราชันหมื่นเซียนอีกคนกล่าวก่อง

“ความแข็งแกร่งของข้าไม่ได้เลิศเลอเท่าท่านพ่อ แล้วข้าจะเปรียบเทียบกับท่านพ่อได้เยี่ยง ไร?”

หลงก่ส่ายศีรษะเบาๆ สีหน้าของเขาหม่นลงเล็กน้อยและเมื่อกล่าวถึงหลงก่ผู้เป็นบิดาของเขาดวงตาของเขาเปี่ยมไปด้วยความนอบน้อม

“อ่า ไม่ว่าอย่างไร การปรากฏตัวขององค์ชายหลงคู่เป็นข่าวดีอันหาได้ยากสําหรับเผ่าพันธุ์หมื่นเซียนหลายปีที่ผ่านมานี้แดนร้างตะวันออกเปลี่ยนแปลงครั้งแล้วครั้งเล่าเผ่าพันธุ์มนุษย์มีความเห็มเกริมมากขึ้นเรื่อยๆด้วยการปรากฏตัวขององค์ชายหลงภู่ ผนวกกับราชวงศ์หมิ่นเซียนมากมายย่อมสามารถกําราบความเย่อหยิ่งของเผ่าพันธุ์มนุษย์ได้อย่างแน่นอน!”

ราชันบรรพบุรุษเฒ่าผู้หนึ่งพูดด้วยรอยยิ้ม แสดงถึงจุดประสงค์ที่เหล่าราชันโบราณมาที่นี่

ราชันหมื่นเซียนเหล่านี้มายังเทือกเขาหมื่นมังกร ไม่เพียงเพราะการปรากฏกายขององค์ชายหลงคู่

จุดประสงค์ที่สําคัญอีกประการ คือหวังว่าหลงภู่ จะใช้สถานะองค์ชายเพื่อรวมราชวงศ์เผ่าหมื่นเซียนต่างๆในแดนร้างตะวันให้เป็นหนึ่งเดียวกันเพื่อกําราบความเย่อหยิงของเผ่าพันธุ์มนุษย์

แม้ว่าพละกําลังโดยรวมของราชวงศ์หมื่นเซียนจากมากมายมมหาศาล แต่ก็ไม่อาจพูดได้ว่าเป็นหนึ่งเดียวกัน

ในอดีต มีเพียงจอมจักรพรรดิหมื่นเซียนที่สามารถรวบรวมเผ่าหมื่นเซียนเป็นหนึ่งเดียวได้เท่านั้น

ส่วนเวลาอื่นๆ แต่ละเผ่าล้วนแล้วแต่เป็นเจ้านายของตัวเอง ไม่มีใครเชื่อฟังใครอีก

และด้วยเหตุนี้ จึงมีพื้นที่ให้เผ่าพันธุ์มนุษย์อยู่อาศัยได้ในโลกนี้

หากเผ่าพันธุ์หมื่นเซียนร่วมมือกันจริงๆ และรวมกันเป็นหนึ่งเดียว เกรงว่าเผ่าพันธุ์มนุษย์ก็คงถูกล่ามโซ่ไปนานแล้ว

แม้หลงภู่มิใช่จอมจักรพรรดิหมื่นเซียน แต่สายเลือดของจอมจักรพรรดิหมื่นเซียนก็ไหลเวียนอยู่ในร่างกายของเขาผู้เป็นโอรสของจอมจักรพรรดิ

ถ้าเขาแสดงตน ย่อมมีผู้ติดตาม

ราชวงศ์หมื่นเซียนที่เคยอยู่ในสมัยที่จอมจักรพรรดิว่านหลงครองพิภพ อาจจะติดตามหลงคู่

ถึงตอนนั้น แม้ว่าราชวงศ์หมื่นเซียนในแดนร้างตะวันออกจะรวมตัวกันเพียงเล็กน้อย มันก็เพียงพอที่จะกราบและกดขี่เผ่าพันธุ์มนุษย์อย่างรุนแรง

“หลังจากที่ข้าตื่นขึ้น ก็รับรู้ทุกเรื่องในโลกภายนอก”

สีหน้าของหลงภู่ ดูเงียบขรึม มองไปรอบๆ วิหารพร้อมกับพูดด้วยเสียงอันหยิ่งยะโสอย่างสุดจะพรรณนาได้

“ในอดีต ท่านพ่อของข้าครองพิภพ เผ่าพันธุ์มนุษย์เป็นดั่งมดปลวก ดิ้นรนไปวันๆ

บัดนี้หลายร้อยหลายพันปีผ่านพ้นไปแล้ว เป็นแค่เผ่าพันธุ์มนุษย์แต่คิดอยากเป็นใหญ่งั้นรึ?

เหอะ มันจะเป็นไปได้อย่างไร โลกนี้เป็นของเผ่าพันธุ์หมื่นเซียนของข้ามาโดยตลอดเผ่าพันธุ์มนุษย์คู่ควรเป็นแค่คนรับใช้ของพวกเราเท่านั้น!

“แต่องค์ชายหลงคู่ ทุกวันนี้เผ่าพันธุ์มนุษย์มีร่องรอยประวัติศาสตร์ของจอมจักรพรรดิในสมัยโบราณและยอดฝีมือระดับสูงสุดของเผ่ามนุษย์นั้นเรียกได้ว่าเจิดจรัสและรุ่งโรจน์อย่างที่สุด

นอกจากนี้เผ่าพันธุ์มนุษย์ในแดนร้างตะวันออกยังมียุทธภัณฑ์จักรพรรดสุดยอดพวกเขาไม่ได้ถูกเข่นฆ่าโดยพวกเราเหมือนแต่ก่อนแล้ว”

ราชันหมื่นเซียนพูดด้วยความสงสัย

“จอมจักรพรรดิโบราณงั้นรึ? น่าขัน! จอมจักรพรรดิหมื่นเซียน เช่นเดียวกับท่านพ่อเป็นผู้ปกครองพิภพตัวจริง!

มีเพียงจอมจักรพรรดิหมื่นเซียนระดับสุดยอดเท่านั้นที่สูงสุดอย่างแท้จริง!”

เสียงของหลงก่หนักแน่นและมั่นคง

เขาได้สัมผัสถึงยุคสมัยที่จอมจักรพรรดิหมื่นเซียนว่านหลงปกครองพิภพและพลังของจอมจักรพรรดิหมื่นเซียนก็เป็นสัญลักษณ์ของความไร้เทียมทานในสายตาของเขา

หลังจากหลงภู่ปรากฏตัวออกมา ก็ได้ยินข่าวลือเกี่ยวกับจอมจักรพรรดิโบราณเผ่าพันธุ์มนุษย์เช่นกัน

แต่เขาเชื่อมั่นว่ามันไม่ได้เป็นอะไรนอกจากความเท็จ

แม้จะมีเผ่าพันธุ์มนุษย์ที่แข็งแกร่งในอดีต แล้วยังไงกัน?

จอมจักรพรรดิหมื่นเซียนนั้นอยู่ยงคงกระพัน!

เจ้าแห่งฟ้าดิน ตั้งแต่สมัยโบราณถึงปัจจุบัน เป็นเผ่าหมื่นเซียนมาโดยตลอด

และจะเป็นเช่นนี้ตลอดไป!

มันไม่มีพื้นที่ในโลกนี้สําหรับเสียงที่สอง

หลงภู่มีแผนในใจอยู่แล้ว

ครั้งนี้ เขาต้องการรวบรวมเผ่าพันธุ์ทั้งหมด เพื่อกําราบความเย่อหยิ่งของเผ่าพันธุ์มนุษย์และสร้างความรุ่งโรจน์อันสูงสุดเช่นเดียวกับเมื่อครั้งที่จอมจักรพรรดิหมื่นเซียนว่านหลงปกครองพิภพ!