จอมมารแค่อยากเป็นคนดี [反派少爷只想过佛系生活] - บทที่ 10 ดาร์ก เดม่อนกับกับดักไร้ค่า

บทที่ 10 ดาร์ก เดม่อนกับกับดักไร้ค่า

“มันจะมีแผนผังชั้นหนังสือของห้องสมุดให้ไหมนะ?”

ดาร์กหยิบการ์ดคัดสรรออกมาแล้วใส่พลังเวทมนตร์เข้าไป

เมื่อการ์ดคัดสรรรับรู้ความคิดของเด็กชาย มันก็แสดงแผนผังชั้นหนังสือของห้องสมุดบนพื้นผิวของการ์ดให้เห็น

ห้องสมุดของสถาบันเซนต์แมเรียนมีเพียงชั้นเดียว ทว่าความสูงของชั้นหนังสือแต่ละชั้นกลับสูงจรดเพดาน

สถาบันใช้วิธีการแยกแบบกายภาพ โดยวางหนังสือที่ทำความเข้าใจยากไว้ชั้นบนสุด

หากคุณไม่มีความสามารถในการบิน คุณก็ไม่มีทางได้สัมผัสหนังสือลึกลับเหล่านั้นได้

แต่วิญญาณรับใช้ของดาร์กมีปีก นี่จึงนับเป็นข้อได้เปรียบ!

เห็นได้ชัดว่ามันเป็นวิญญาณรับใช้ที่เข้ามาแทนที่ ‘นกฮูก’ กระนั้นวิญญาณรับใช้ของนักเรียนส่วนใหญ่ก็ไม่มีปีกและบินไม่ได้ ซึ่งน่าหงุดหงิดมาก

ดาร์กหาบริเวณที่มีเครื่องหมาย [วิญญาณรับใช้] บนแผนผังชั้นหนังสือของห้องสมุด และเดินเข้าไปทันที

ความแตกต่างระหว่าง ‘วิญญาณรับใช้’ และ ‘สปิริตทั่วไป’ คือ พวกมันสามารถอยู่นอกการ์ดเวทมนตร์เป็นเวลานานได้ และไม่จำเป็นต้องใช้พลังเวทมนตร์ของเจ้านาย

ส่วนสปิริตไม่เป็นเช่นนั้น ไม่ว่าพวกมันจะมีพลังมากแค่ไหน การดำรงอยู่ของพวกมันก็มีเวลาจำกัด

เมื่อเกินเวลาที่กำหนด พวกมันจะเริ่มใช้พลังเวทมนตร์ของตัวเองและจะหายไปเมื่อพลังเวทมนตร์เหลือศูนย์

ยิ่งกว่านั้น ระดับสติปัญญาของสปิริตคือสอง ซึ่งต่ำกว่าระดับของวิญญาณรับใช้ครึ่งระดับ ไม่พอพวกมันยังอยู่ในระดับเดียวกับโกเลมชั้นต่ำอีกด้วย

เนื่องจากห้องสมุดมีขนาดใหญ่มาก ดาร์กจึงใช้เวลาเกือบสิบนาทีในการหาชั้นวางหนังสือที่มีป้ายกำกับว่า [วิญญาณรับใช้] แม้ว่าจะมีแผนผังชั้นหนังสือก็ตาม

มีชั้นวางที่มีแต่หนังสือที่เกี่ยวข้องกับวิญญาณรับใช้ทั้งหมดอยู่ด้วย!

“ตอนนี้ฉันต้องหาเองแล้วสินะ”

ดาร์กอดไม่ได้ที่จะเงยหน้าขึ้น

ความสูงของชั้นหนังสือนั้นมากจนมองไม่เห็นด้านบน

แล้วเขายังให้ชื่อชั้นหนังสือนี้ว่า ‘สูงตระหง่านเทียมเมฆ’ ด้วย!

ดาร์กไม่รู้ว่าชั้นหนังสือนี้เก็บหนังสือไว้กี่เล่มกันแน่!

“แล้วฉันจะหาหนังสือที่ต้องการได้ยังไง? หรือว่าต้องกลับไปถามบรรณารักษ์อีกครั้งเนี่ย?”

“บ้าจริง แม้แต่การทำการบ้านก็เสี่ยงเพิ่มค่าชี้วัดด้วย”

ท้ายที่สุด ดาร์กจึงทำได้เพียงปักหลักและเริ่มค้นหาอย่างช้า ๆ จากล่างขึ้นบน

รุกกี้เดวิมอนอยู่ในประเภทปีศาจ ดังนั้นเขาแค่ต้องการหาหนังสือที่เกี่ยวข้องกับประเภทปีศาจ

แต่พอผ่านไปได้ไม่เท่าไหร่ เขาก็พบว่าตำราในชั้นหนังสือนี้กลับเต็มไปด้วย ‘สปิริตพิเศษ – วิญญาณรับใช้’ ‘เรื่องเล่าของวิญญาณรับใช้และสปิริต’ ‘คู่มือการผลิตวิญญาณรับใช้ขั้นพื้นฐาน’ ‘การสร้างวิญญาณรับใช้ 101’ และอื่น ๆ!

“เป็นไปได้ไหมว่าฉันมาหาผิดที่”

ดาร์กตระหนักว่าเขาอาจเข้าใจอะไรผิดไป

ข้อมูลเกี่ยวกับรุกกี้เดวิมอนม่ควรอยู่ในชั้น [วิญญาณรับใช้] แต่ควรอยู่ในชั้น [การ์ดเวทมนตร์] หรือ [สปิริต] โดยตรง!

จะเป็นการดีที่สุดที่คือหมวด ‘หนังสือภาพวิญญาณ’ ที่มีรายการจำนวนมากให้ดู!

หลังจากรู้เรื่องนี้แล้ว ดาร์กก็เปิดการ์ดคัดสรรเพื่อค้นหาชั้นหนังสือสปิริต!

และมีชั้นหนังสือหลายสิบแถวที่มีป้ายกำกับว่า [สปิริต]!

“ก็นะ คราวนี้ไม่เพียงแค่มองไม่เห็นยอดเท่านั้นแล้ว…”

ดาร์กถอนหายใจและเริ่มการค้นหาที่ยาวนาน

…

หลังจากใช้เวลาครึ่งชั่วโมงเต็ม ดาร์กก็สังเกตเห็นหนังสือชื่อ ‘สู่ห้วงลึก’ ซ่อนตัวอยู่ในมุมหนึ่งของหนังสือหลายพันเล่ม!

หัวใจที่แทบจะสิ้นหวังของเขาฟื้นคืนชีพขึ้นมาทันที และเขาก็รีบดึงหนังสือหนาสองนิ้วออกมาพลิกดูอย่างรวดเร็ว

มีแค็ตตาล็อกอยู่!

เริ่มจากหน้าที่สองเป็นหน้ารายการซึ่งบันทึกเกี่ยวกับปีศาจนับพัน!

ดาร์กไม่ได้เอาไปอ่านที่ห้องอ่านหนังสือ แต่ยืนกวาดสายตาอยู่ตรงหน้าชั้นวาง

เมื่อพลิกกลับมาที่หน้าแรกก็เจอประโยคสั้น ๆ

[จ้องมองลงไปในก้นเหว]

เดิมทีดาร์กอยากเพิกเฉย แต่จู่ ๆ เขาก็รู้สึกเวียนหัว และข้อความจู่ ๆ ก็เปลี่ยนไปกลายเป็นข้อความอีกแบบหนึ่งที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อนแต่ดันเข้าใจได้

“วิธีแบบนี้…มันคือคัมภีร์ลับโบราณงั้นเหรอ?”

ข้อความลับโบราณเป็นข้อความเวทมนตร์ชนิดหนึ่งที่มีการเข้ารหัสในตัวเองซึ่งปีศาจโบราณใช้เพื่อถ่ายทอดความรู้

ข้อความเวทมนตร์ชนิดนี้มีเอกลักษณ์เฉพาะ ระดับการเข้ารหัสอยู่ระหว่าง 1-12 และจำเป็นต้องมีลำดับของเลือดปีศาจที่สอดคล้องกันจึงจะเข้าใจ

ในโลกนี้ มันยังเป็นวิธีการเข้ารหัสแบบพิเศษอีกด้วย!

ดาร์กไม่รู้ว่าลำดับสายเลือดของเขาในปัจจุบันนั้นสามารถจัดอยู่ในลำดับใดได้ และไม่รู้ระดับการเข้ารหัสของข้อความเวทมนตร์นี้เลยแม้แต่น้อย

ทว่ามันไม่ได้ทำให้เขาไม่เข้าใจคำเหล่านี้

[สลายม่านหมอก เสาะหาความแท้จริง คราจันทร์เต็มดวงจะนำพาเจ้าไป]

…

ดาร์กกะพริบตาแล้วถอนหายใจ มือพลิกไปยังหน้ารายการโดยตรง

เขาพบหนังสือภาพประกอบสายพันธุ์ปีศาจชื่อ [รุกกี้เดวิมอน] ตามลำดับตัวอักษร

ท้ายที่สุดมันก็เป็นแค่การบ้านของชั้นปีแรก ดาร์กสงสัยว่าศาสตราจารย์ซิลเวอร์อาจแค่ต้องการให้พวกเขาเรียนรู้วิธีหาข้อมูลในห้องสมุด

เนื่องจากข้อมูลโดยละเอียดเกี่ยวกับรุกกี้เดวิมอนนั้นถูกเขียนไว้อย่างชัดเจนในหนังสือภาพประกอบเล่มนี้ เขาจึงสามารถทำการบ้านให้เสร็จได้ เพียงแค่คัดลอกข้อมูลในนั้น

ดาร์กหยิบปากกาและกระดาษออกมาแล้วคัดลอกอย่างรวดเร็ว

รุกกี้เดวิมอนเป็นประเภทปีศาจ คุณสมบัติของมันคือความมืด และอยู่ใน ‘ลำดับที่สิบสองของวิญญาณรับใช้’ ในการจัดลำดับของปีศาจ และยังถือว่าเป็นปีศาจชั้นต่ำที่มีลำดับต่ำสุด

คำอธิบายเขียนไว้ว่ามันเป็นขยะในหมู่พวกปีศาจ เจ้าตัวน้อยที่น่ารังเกียจ ไร้ซึ่งพลังแต่ชอบการกลั่นแกล้งและกลอุบาย อีกทั้งยังขี้ประจบผู้ที่อยู่เหนือกว่าด้วย

<รุกกี้เดวิมอน>

เลเวล: 1 ดาว

พลังเวทมนตร์: 100 หน่วย

พลังโจมตี: 100 หน่วย

พลังป้องกัน: 100 หน่วย

สกิล: [เดมิ ดาร์ท]

รุกกี้เดวิมอนจะยิงเข็มฉีดยาขนาดใหญ่ใส่ฝ่ายตรงข้ามและดูดเลือดของคู่ต่อสู้ออกมา โดยใช้พลังเวทมนตร์ห้าสิบหน่วย

ในฐานะวิญญาณรับใช้ พลังโจมตีและการป้องกันของ รุกกี้เดวิมอนจึงถูกตั้งไว้ที่หนึ่งร้อยหน่วย และมีพลังเวทมนตร์อีกหนึ่งร้อยหน่วย ทว่าไม่มีท่าไม้ตาย แต่ถึงอย่างนั้น ความเร็วในการบินของมันก็มีโบนัสพิเศษซึ่งมาพร้อมกับสกิลพิเศษของวิญญาณรับใช้ [ติดตาม]

โดยพื้นฐานแล้ว วิญญาณรับใช้ส่วนใหญ่สามารถใช้สกิลนี้ได้ พวกมันเก่งในการรับส่งจดหมาย และสามารถแทนที่นกฮูกหรือนกกาเหว่าได้

ดาร์กคัดลอกข้อมูลอย่างรวดเร็วและเอาหนังสือกลับไปวางที่ชั้นโดยไม่มีปัญหา

จากนั้นเขาก็เจอหนังสือ ‘รวมสปิริต’ ใกล้ ๆ จึงถือเข้าไปในห้องอ่านหนังสือ

หากไม่มีการบ้านของวิชาเวทมนตร์และวิชาปรุงยา เขาจะว่างตั้งแต่ตอนบ่ายนี้จนถึงเวลานอน

นักเรียนใหม่ชอบเดินเล่นรอบโรงเรียนหลังจากทำการบ้านเสร็จ หรือเล่นเกมเล็ก ๆ ในห้องส่วนกลาง

บางคนชอบทำการบ้านหลังจากเล่นสนุกแล้ว

ดาร์กไม่สนใจที่จะไปเยี่ยมชมปราสาทหรือคิดจะพบปะกับผู้คน ดังนั้นห้องสมุดน่าจะเป็นที่ที่ดีที่สุดสำหรับเขา

หลังจากเทถ้วยชาดำพิเศษลงในชุดน้ำชาที่มุมห้องแล้ววางลงบนมุมโต๊ะ ดาร์กก็เปิดหนังสือ ‘รวมสปิริต’ และอ่านมันประหนึ่ง ‘กำลังอ่านนิตยสารบันเทิง’

ลึก ๆ แล้วดาร์กรู้สึกว่าชีวิตที่สงบสุขแบบนี้เหมาะกับเขามากที่สุด

สถาบันเซนต์แมเรียนอันแสนกว้างใหญ่มีเพียงมุมเล็ก ๆ นี้เท่านั้นที่สามารถทำให้เขาสบายใจได้

มันดีมาก

ตัวชี้วัดมหาบาปไม่เพียงจะไม่เพิ่มขึ้น แต่ [โทสะ] และ [เกียจคร้าน] ยังลดลงเล็กน้อยด้วย