จอมมารแค่อยากเป็นคนดี [反派少爷只想过佛系生活] - บทที่ 8 ดาร์ก เดม่อนเชี่ยวชาญในการแบ่งน้ำหนักการเรียนและการพักผ่อน

บทที่ 8 ดาร์ก เดม่อนเชี่ยวชาญในการแบ่งน้ำหนักการเรียนและการพักผ่อน

“ประเภทปีศาจ?”

ศาสตราจารย์ซิลเวอร์เดินเข้ามาใกล้ดาร์กโดยที่เขาไม่รู้ตัว กลิ่นหอมอันเป็นเอกลักษณ์ของเอลฟ์ลอยเข้าไปในโพรงจมูกเด็กชาย ทำให้เขารู้สึกกระตือรือร้นในการจะทำบางอย่างที่ไม่สามารถอธิบายได้เล็กน้อย

ดาร์กสูดหายใจเข้าเล็กน้อยและถามด้วยความสงสัย “ศาสตราจารย์ นี่ยังไม่หมดยุคของปีศาจอีกหรือครับ? ทำไมผมถึงสามารถอัญเชิญวิญญาณรับใช้ประเภทนี้ได้?”

ศาสตราจารย์ซิลเวอร์อธิบายด้วยน้ำเสียงเรียบ ๆ ว่า “วิญญาณรับใช้ของการ์ดคัดสรรเป็นเพียงวิญญาณเวทมนตร์ชนิดหนึ่ง ซึ่งเป็นผลผลิตของการเล่นแร่แปรธาตุที่ซับซ้อน มันเหมือนกับโกเลม ไม่มีชีวิตที่แท้จริง ดังนั้นสิ่งที่เรียกว่า [ประเภทปีศาจ] เป็นเพียงการจำแนกประเภทของวิญญาณเวทมนตร์เท่านั้น ไม่ใช่ว่ามันจะเป็นปีศาจจริง ๆ ในฐานะที่เป็นจอมเวท เธอต้องเรียนรู้ที่จะแยกแยะความจริง สำรวจมัน และอย่าสับสนกับรูปลักษณ์ ส่วนทำไมเธอถึงอัญเชิญประเภทปีศาจออกมาได้ นั่นเป็นเพราะพลังเวทมนตร์ ความรู้ และบุคลิกภาพของเธอล้วนมีส่วนเกี่ยวข้องกับมัน นอกจากนี้เทคโนโลยีของวิญญาณเวทมนตร์จริง ๆ แล้วยังไม่สมบูรณ์แบบ จึงมีหลายสิ่งหลายอย่างที่ยังไม่สามารถอธิบายได้”

นักเรียนใหม่ที่อยู่รอบ ๆ ต่างผงกศีรษะอย่างงุ่มง่าม แม้ว่าพวกเขาจะไม่รู้ว่าศาสตราจารย์หมายถึงอะไร แต่ก็ยังประทับใจในเรื่องนี้

มีเพียงดาร์กเท่านั้นที่ถามอย่างจริงจังว่า “ศาสตราจารย์ครับ วิญญาณรับใช้ของผมชื่อว่าอะไร?”

ศาสตราจารย์ซิลเวอร์ตอบอย่างด้วยเสียงจริงจัง “นี่จะเป็นการบ้านของเธอ ก่อนเริ่มคาบเรียนอัญเชิญครั้งต่อไป เธอจะต้องอัญเชิญวิญญาณรับใช้ของตัวเองให้สำเร็จ ไปหาประเภท ชื่อ ลักษณะของพวกมันแล้วเขียนรายงานสามร้อยคำส่งให้ฉัน เอาล่ะ ห้าคะแนนสำหรับเดม่อน!”

ขณะที่ศาสตราจารย์ซิลเวอร์พูด เธอก็เดินไปหานักเรียนอีกคน

ดาร์กมองตามแผ่นหลังของอาจารย์ไป นึกสงสัยว่าเธอคงไม่รู้จักชื่อปีศาจประเภทนี้เหมือนกัน

ท้ายที่สุดเจ้านี่ก็คือ <รุกกี้เดวิมอน> !

‘ดูเอล! เซนต์แมเรียน ซูเปอร์ XX อะคาเดมี!’ สมควรถูกเรียกว่าเกมมอนสเตอร์อย่างแท้จริง พวกเขาลอกแม้แต่ <อนิเมะที่มอนสเตอร์อาศัยอยู่ในโลกดิจิทัล> มาด้วย!

แม้ดาร์กจะรู้ดีว่าเกมนี้ลอกเลียนผลงานของคนอื่น แต่เขาก็ไม่รู้ว่ามันจะขนาดนี้

เด็กชายรู้สึกปวดหัวเล็กน้อย

รุกกี้เดวิมอนเหมือนจะสามารถพัฒนาเป็น <แวมเวน่อม> ได้ด้วยใช่ไหมนะ?

สาขาวิวัฒนาการของมอนสเตอร์ใน <อนิเมะที่มอนสเตอร์อาศัยอยู่ในโลกดิจิทัล> นั้นมีมากและซับซ้อนเกินไป เขาจึงจำไม่ได้อย่างชัดเจน

อย่างไรก็ตาม วิญญาณรับใช้ของการ์ดคัดสรรควรเป็นของวิญญาณเวทมนตร์ระดับล่าง หน้าที่หลักของพวกมันคือช่วยเจ้าของส่งข้อความ หรือรับส่งจดหมายแบบ ‘นกฮูก’ ใน <ภาพยนตร์โรงเรียนเวทมนตร์>

ตามข้อมูลจากจอมเวท ระดับสติปัญญาของวิญญาณรับใช้คือ 2.5 ซึ่งต่ำกว่าสัตว์ทั่วไปเล็กน้อยและไม่เป็นอันตราย

ดาร์กจิ้มที่หัวของรุกกี้เดวิมอน และพบว่าการตอบสนองของมันยังคงเฉื่อยชาเล็กน้อย น่าจะเป็นเพราะมันเพิ่งเกิดหรือเปล่า?

ร่างของรุกกี้เดวิมอนนั้นกลมดิก ปีกเหมือนค้างคาวและมีกรงเล็บสามนิ้ว หัวกะโหลกสีขาวประทับอยู่บนหน้าผาก แม้ว่ามันจะน่าเกลียด แต่ดูไปดูมาดาร์กก็คิดว่ามันค่อนข้างน่ารักดี

ที่สำคัญคือมันมีปีกและบินได้ ซึ่งเหมาะกับเป็นวิญญาณรับใช้มาก!

เด็กชายยอมรับอย่างรวดเร็วว่าเขาอัญเชิญได้รุกกี้เดวิมอนออกมา ท้ายที่สุดแล้ววิญญาณรับใช้ของจอมมารก็เป็นปีศาจตัวน้อยไม่ใช่หรือ?

…

จากนั้นดาร์กก็เริ่มมองไปรอบ ๆ

พูดให้ดูดีคือการสังเกตความก้าวหน้าของนักเรียน แต่ความจริงคือการทำตัว ‘ขี้เกียจ’ ในชั้นเรียน!

เขาเรียนมานานกว่าหนึ่งชั่วโมงโดยไม่รู้ตัว แล้วถ้าอยากพักบ้างจะทำไม่ได้เลยหรือ?

ความคิดค่อย ๆ ก่อตัวขึ้นในจิตใจของดาร์ก

จู่ ๆ เขาก็นึกขึ้นได้!

หากเรียนมากเกินไปจะเป็นการเพิ่มค่า [โลภะ] ดังนั้นเมื่อเขากำลังเรียนอยู่ก็ควรหยุดพักเป็นระยะ ๆ เพื่อสร้างสมดุลระหว่างการเรียนและการพักผ่อน นี่เป็นทางออกที่ดีเลยไม่ใช่หรือ?

ดาร์กระงับความรู้สึกของการ ‘ชื่นชมตัวเอง’ อย่างรวดเร็วและไม่ยอมให้มันพัฒนาไปสู่ ‘เย่อหยิ่ง’

บางทีอาจเป็นเพราะเขาเป็นนักเรียนใหม่จึงกระตือรือร้นในการเรียนรู้การอัญเชิญมากกว่าปกติ

ในที่สุดคุณสาวน้อยผู้รู้ทุกเรื่องก็อัญเชิญวิญญาณรับใช้สำเร็จในการทดลองครั้งที่สอง!

…

เมื่อเอ็มม่าอัญเชิญวิญญาณรับใช้ได้สำเร็จ เธอไม่ได้สังเกตว่าเธอมีวิญญาณรับใช้ประเภทใด แต่มองกลับไปที่มุมห้องเรียนโดยไม่รู้ตัว

การแสดงออกในดวงตาของเธอเห็นได้ชัดว่าภาคภูมิใจ และดูเหมือนว่าเธอต้องการจะพูดว่า ‘ดูสิ ฉันก็ทำได้เหมือนกัน!’

อย่างไรก็ตาม ดาร์กแค่เหลือบมองเธอเพียงเล็กน้อย จากนั้นจึงเบือนหน้าหนีไปราวกับว่าเขาไม่สนใจเธอ

เอ็มม่าหันกลับมาด้วยความไม่พอใจเล็กน้อย

แต่วิญญาณรับใช้ตัวน้อยที่นั่งยอง ๆ อยู่บนโต๊ะทำให้เธอยิ้มได้อย่างรวดเร็วอีกครั้ง

มันเป็นนากตัวเล็กที่มีขนสีขาว

ไม่ว่าจะเป็นตาที่โต ขาที่สั้น หรือท่าทางขยี้หน้าขณะส่งเสียงอย่างขี้อาย ทุกท่วงท่าล้วนกระตุ้นความมันเขี้ยวของเด็กหญิงตัวน้อยด้วยความน่ารัก

…

“เป็นนากสินะ”

ดาร์กคาดเอาไว้แล้ว

นากเป็นสัตว์ที่กระตือรือร้น ตื่นตัว และขี้สงสัย เป็นผู้พิทักษ์ของคุณสาวน้อยผู้รู้ทุกเรื่องในเกมต้นฉบับ

แน่นอน เธอมักจะเรียกมันออกมา

“ดังนั้นวิญญาณรับใช้ของโรเบิร์ตก็น่าจะเป็นสุนัขล่าเนื้อ และวิญญาณรับใช้ของเวอร์เธอร์ก็คือกวาง”

ดาร์กเหลือบมองไปตรงนั้น แต่กลับพบว่าโรเบิร์ตและเวอร์เธอร์กำลังเกาหัวกันอยู่ เห็นได้ชัดว่าความคืบหน้าของพวกเขาไม่เป็นไปด้วยดี

อันที่จริง นักเรียนใหม่ของบ้านขุนนางมักจะอัญเชิญวิญญาณรับใช้ได้เร็วกว่าพวกบ้านอัศวินอยู่แล้ว

นี่เป็นข้อได้เปรียบของการศึกษาก่อนเข้าเรียน

“ว้าว!”

เสียงร้องด้วยความประหลาดใจดึงดูดความสนใจของดาร์ก

เขาพบว่าไดแอนนาก็ประสบความสำเร็จในการอัญเชิญวิญญาณรับใช้ก่อนที่ชั้นเรียนจะจบลงเช่นกัน!

มันเป็นหมีแพนด้าที่มีหัวกลม!

แพนด้าตัวเท่าตุ๊กตานอนอยู่บนโต๊ะ ดวงตาของมันยังคงดูสับสน ท่าทางคล้ายโง่เขลาและน่ารักในเวลาเดียวกัน

“มันเป็นวิญญาณรับใช้ที่เหมาะกับเธอจริง ๆ…”

ดาร์กอดกุมหน้าของเขาไม่ได้

ลูกสาวของตระกูลเกรทเบย์เยอร์ หมีที่สง่างามแห่งราชอาณาจักร ดันอัญเชิญสัตว์โง่เง่าเช่นนี้ออกมาได้

กะ…ก็คงได้แหละ

แพนด้าก็ยังเป็นหมีอยู่ดี

เห็นได้ชัดว่าไดแอนนาพอใจกับวิญญาณรับใช้ของเธอมาก และถึงกับวางมันไว้บนหัวตัวเองอยู่ครู่หนึ่ง กระทั่งถูกสายตาของศาสตราจารย์ซิลเวอร์จ้องมองถึงหยุดทำ

โรสเป็นคนเดียวที่อัญเชิญวิญญาณรับใช้ออกมาไม่ได้ เธอจึงอดไม่ได้ที่จะเป็นกังวล

…

คาบที่สองในตอนเช้าคือ เวทมนตร์พื้นฐาน

ถ้าการอัญเชิญเป็น ‘วิธีการใช้การ์ดเวทมนตร์’

แล้วทฤษฎีคู่มือเวทมนตร์คือ ‘ทฤษฎีพื้นฐานของการสร้างการ์ดเวทมนตร์’

คาบเรียนการประลองก็คือ ‘คาบเรียนการต่อสู้ภาคสนาม!’

นักเรียนได้รับคำสั่งไม่ให้อัญเชิญวิญญาณรับใช้ในทางเดินของโรงเรียน แต่ก็ยังมีคนที่ไม่ปฏิบัติตามกฎและวิ่งไปทั่วโดยอุ้มวิญญาณรับใช้ไว้

ดาร์กไม่สนใจคนเหล่านั้น แต่ตรงไปยังห้องเรียนเวทมนตร์พื้นฐานก่อน

ช่วงพักระหว่างคาบเรียนเต็มครึ่งชั่วโมง คนเกียจคร้านมักหาอะไรทำฆ่าเวลา ทว่าคนขยันจะเริ่มเตรียมตัวก่อนเข้าเรียน

เพื่อไม่ให้ถูกหาว่า [เกียจคร้าน] ดาร์กจึงหยิบตำราเรียน ‘คู่มือทฤษฎีเวทมนตร์เบื้องต้น 1’ ออกมาเปิดผ่าน ๆ อย่างไม่ให้จริงจังเกินไป

ดังนั้นเมื่อเอ็มม่า มอร์ติสรีบเข้ามาในห้องเรียน เธอก็เห็นคนที่นั่งแถวสุดท้ายของริมหน้าต่างกำลังร่ำเรียนอย่างหนักหน่วงและจริงจัง

นี่ไม่ใช่สิ่งที่ผู้คนในบ้านขุนนางจะทำจริง ๆ

โดยทั่วไปแล้วคนแบบนี้ควรไปอยู่บ้านนักปราชญ์!

เอ็มม่าพึมพำคำที่คล้ายกันแล้วหาที่นั่งในแถวแรก เธอหยิบตำราเรียนออกมาอ่านล่วงหน้าก่อนเรียนเช่นกัน

ดาร์กเหลือบมองเด็กผู้หญิงที่อยู่ทางขวาของแถวหน้าแล้วนึกสงสัยว่ามีการ์ดเวทมนตร์ที่สามารถบรรเทาสถานการณ์ปัจจุบันของเขาได้หรือไม่?

มันคงจะดีถ้ามีการ์ดที่สามารถขจัดเลือดของจอมมารออกไปได้ แต่ถ้าไม่มีการ์ดแบบนั้น ขอแค่เป็นการ์ดที่สามารถซึมซับอารมณ์ด้านลบ หรือทำให้จิตใจของผู้คนสงบลงก็ไม่เลวเช่นกัน