จอมมารแค่อยากเป็นคนดี [反派少爷只想过佛系生活] - บทที่ 90 สถาบันโรงเรียนเซนต์แมเรียนถูกผีสิง

บทที่ 90 สถาบันโรงเรียนเซนต์แมเรียนถูกผีสิง

ในเวลานี้ เอ็มม่า มอร์ติสกำลังนั่งเท้าคาง มือพลิกหน้า ‘ราชาทองคำและสมบัติลับ’ ที่อยู่บนโต๊ะ แต่อันที่จริงแล้วสายตาของเธอไม่ได้มองสิ่งตรงหน้าเลยสักนิด ทว่ากลับลอบชำเลืองมองไปทางด้านหน้าซ้ายอยู่

น่าแปลกที่รุ่นพี่สาว ผู้ทำหน้าที่เป็นบรรณารักษ์รายวันดูเหมือนจะมีความสัมพันธ์กับบุตรชายแห่งดัชเชสของอาณาจักร

โดยปกติดาร์ก เดม่อนมักจะเดินผ่านเคาน์เตอร์ไป แต่ตอนนี้เขากลับหยุดยืนอยู่ที่หน้าเคาน์เตอร์มาได้หนึ่งหรือสองนาทีแล้ว

เอ็มม่าเคยได้ยินข่าวลือมากมายเกี่ยวกับรุ่นพี่แพนดอร่า โดรากอน

เธอไม่ได้ตั้งใจถามเรื่องนี้กับคนอื่น แต่เพียงแค่นั่งอยู่ในห้องส่วนกลางของบ้านอัศวิน ก็มักจะได้ยินข่าวลือเกี่ยวกับรุ่นพี่คนนี้อยู่แล้ว

เมื่อพวกเขาพูดถึงรุ่นพี่สาวคนนี้ พวกเขามักจะพูดด้วยความเกรงใจและชื่นชม ราวกับว่าพวกเขาไม่ได้พูดถึงคนที่อายุใกล้กัน แต่… อืม เป็นเทพธิดา?

เหอะ!

เทพธิดาจะเกาะติดเด็กผู้ชายอย่างไร้ยางอายเช่นนี้ได้หรือ?

เอ็มม่าพ่นลมหายใจ

…

ดาร์กมองดูจดหมายเชิญที่รุ่นพี่แพนดอร่าส่งมาให้ ก่อนจะสงสัยว่าซองจดหมายเชิญนี้ซื้อมาจากที่ไหน?

อืม…แต่นิ้วของรุ่นพี่ก็ดูขาวนวลตามากจริง ๆ ส่วนเล็บของเธอก็ดูแคบและยาว ให้ความรู้สึกเหมือนกับว่าเธอสามารถข่วนใจของผู้คนได้

“เธออยากได้ไหม?”

แพนดอร่าโน้มตัวลงมา ชุดนักเรียนที่รัดแน่นดันส่วนหน้าอกออกมาทดสอบหัวใจของผู้คนเล่น และลมหายใจของเธอก็ล่องลอยมาพร้อมกับกลิ่นอันหอมหวาน

ดาร์กยื่นจดหมายเชิญกลับไปโดยไม่ลังเล

“ขอโทษด้วยครับ ผมมี…”

“ให้ทายนะ”

แพนดอร่ารับจดหมายเชิญกลับไป อันที่จริงมันมีแค่กระดาษเปล่าอยู่ข้างใน

แต่คิ้วของเธอกลับขมวดเข้ากันเล็กน้อย แกล้งทำเป็นหน้าเสียนิดหน่อย นิ้วเรียวของแพนดอร่าชี้ไปทางเอ็มม่าที่อยู่ข้างหลังดาร์ก ขณะที่ร่างกายท่อนบนของเธอยังคงเอนไปข้างหน้า รุ่นพี่สาวกระซิบข้างหูของดาร์กว่า “ใช่เธอหรือเปล่า?”

ดาร์กขมวดคิ้ว นี่เป็นครั้งที่สองที่รุ่นพี่แพนดอร่าจับคู่เขากับเอ็มม่า

นี่เป็นบรรยากาศระหว่างพวกเขาที่คนอื่นรู้สึกหรือเปล่า?

แพนดอร่ามีความคิดที่เฉียบแหลม ดวงตาของเธอเป็นประกายขณะที่เธอพูดว่า “ถึงเธอจะมีคู่แล้ว แต่เธอก็ยังสามารถเปลี่ยนได้นะ~”

ดาร์กพูดอย่างช่วยไม่ได้ “ธีมคือฮัลโลวีน ไม่ใช่งานเต้นรำนะครับ”

แพนดอร่าถามต่อ “แล้ววันคริสต์มาสล่ะ?”

ดาร์ก “หา?”

…

ความจริงแล้ว แพนดอร่าเพียงต้องการบรรเทาอารมณ์เครียดของเธอด้วยการหยอกล้อนักเรียนรุ่นน้องเท่านั้น เพราะหลังจากนั้นไม่นาน เธอก็ออกจากห้องสมุดไป

มันต่างจาก ‘ความง่าย’ ของนักเรียนชั้นปีแรก ๆ อันที่จริงแล้ว นักเรียนชั้นปีสูง ๆ นั้นอยู่ภายใต้แรงกดดันอย่างมาก และนี่นับว่าเป็นเรื่องจริง โดยเฉพาะกับนักเรียนชั้นยอด

การเรียนและการแข่งขันเป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเธอต้องดูแลงานของเธอในฐานะบรรณารักษ์ แพนดอร่าจึงต้องจัดสรรเวลาให้ดีกว่านักเรียนในปีเดียวกัน

คุณเบลล่าได้เสนอแนะหลายครั้งว่าเธอควรละทิ้งหน้าที่นี้ แต่เธอก็ปฏิเสธอย่างเด็ดเดี่ยวเสมอ

เพราะในช่วงปีแรกนั้น กลับเป็นงานของบรรณารักษ์ที่ได้ช่วยชีวิตเธอเอาในยามที่เธอหลงทาง

…

เราไม่ควรลืมว่าเรามาจากไหน

เมื่อเดินไปตามทาง แพนดอร่าก็อดคิดถึงนักเรียนตัวน้อยที่น่ารักไม่ได้

“อืม ความรู้สึกที่ดื้อรั้นแบบนั้นก็ดีเหมือนกันนะ”

…

ดาร์ก เดม่อนกำลังเป็นทุกข์

เขาถูกบังคับให้ทำข้อตกลงสำหรับงานเลี้ยงคริสต์มาส แม้ว่าจะเป็นเพียงฝ่ายเดียวก็ตาม

ถึงแม้ว่าดาร์กจะไม่สนใจว่าคู่ในวันคริสต์มาสของเขาจะเป็นใคร แต่ด้วยเรื่องราวที่มาถึงจุดนี้ เขาพลันรู้สึกเหมือนกับว่าตัวเองเป็นฝ่ายเสียเปรียบ

เมื่อคิดเรื่องนี้ เขาก็นึกถึงประโยคที่ว่า ‘หรือนี่คือความขมขื่นและความเศร้าโศกในช่วงวัยรุ่นใช่ไหม?’

และดาร์กก็กำจัดความคิดฟุ้งซ่านในทันที

วันนี้เป็นวันที่ 29 ตุลาคมแล้ว

และคืนวันมะรืนนี้…จะเป็นคืนวันฮัลโลวีน

…

“มะรืนนี้ก็เป็นงานเลี้ยงสวมหน้ากากแล้ว!”

ที่มุมห้องอ่านหนังสือ

เวอร์เธอร์เกือบทำปากกาหัก!

ในการทำการ์ดเวทมนตร์สำหรับงานเลี้ยงสวมหน้ากาก สองคู่หูได้มานั่งสุมหัวกันตั้งแต่บ่ายแล้ว ทว่าจนตอนนี้ก็ยังไม่ได้อะไรออกมาเป็นชิ้นเป็นอันเสียที

ยิ่งการ์ดเวทมนตร์ซับซ้อนมากเท่าไหร่ ความรู้ต่าง ๆ ที่จำเป็นต้องมีก็ยิ่งต้องแม่นยำมากขึ้นเท่านั้น อีกอย่างข้อมูลในหนังสือก็เริ่มน้อยลงแล้วด้วย

ถ้าเวอร์เธอร์ต้องการสร้างการ์ดเวทมนตร์ของตัวเอง เขาต้องเรียนรู้ที่จะคำนวณให้เป็น

มันคือเรื่องการคำนวณและคณิตศาสตร์!

ก่อนที่จะเริ่มเรียนภาษาเวทมนตร์ในปีที่สอง วิชาคณิตศาสตร์ถือเป็นฝันร้ายที่ใหญ่ที่สุดของพวกจอมเวทฝึกหัด!

ความอดทนของเวอร์เธอร์นั้นค่อนข้างดี แต่ก็ยังค่อย ๆ สูญเสียไปเมื่อเจอกับตัวเลขเยอะขึ้นเรื่อย ๆ

เมื่อความหงุดหงิดพุ่งขึ้นสมอง จู่ ๆ เขาก็มองเห็น ‘ดวงจันทร์’ ในส่วนลึกของหัวใจ

จากทางเข้าห้องอ่านหนังสือ เธอเดินเข้ามาในแสงจันทร์สีขาวของเขา

การแอบชอบใครสักคนเป็นความรู้สึกที่แปลกมาก หากคุณเก็บเขาไว้ในหัวใจ ตราบใดที่คุณไม่เปิดเผยหรือพูดมันออกมา ความรู้สึกนั้นก็จะใหญ่มากขึ้นเรื่อย ๆ…

โรเบิร์ตเคยสนับสนุนให้เวอร์เธอร์ใช้ [ความรักต้องห้าม] เพื่อตรวจสอบค่าความชื่นชอบที่รุ่นพี่แพนดอร่ามีต่อเขา

แต่ในวันนั้น แพนดอร่ากลับหายไป

ดังนั้นเขาจึงไม่มีความกล้าหาญอีกต่อไปแล้ว

→ ตราบใดที่คุณไม่ลืมตา คุณก็จะไม่ตื่นจากความฝัน

อีกทั้งเขาก็รู้ดีว่า เขาและรุ่นพี่เป็นดั่งเส้นขนานสองเส้น

แน่นอน ในจิตใต้สำนึกของเขา นั่นเป็นเพียงสภาพที่เป็นอยู่ตอนนี้

แต่ในอนาคต มันจะไม่เหมือนเดิม

งานเลี้ยงสวมหน้ากากครั้งนี้เป็นโอกาสอันดี

‘ถ้าฉันสามารถเป็นแชมป์ของปีหนึ่งได้ ฉันก็อาจจะดึงดูดความสนใจของรุ่นพี่แพนดอร่าได้ไม่มากก็น้อย’

เมื่อสิ่งนั้นเกิดขึ้น เวอร์เธอร์เชื่อว่าเขาจะมีความมั่นใจมากขึ้น

บางทีเขาอาจจะชวนเธอไปเต้นรำในงานปาร์ตี้คริสต์มาสก็ได้

→ ปาร์ตี้คริสต์มาสเป็นงานเต้นรำที่แท้จริง แบบที่งานเลี้ยงสวมหน้ากากในวันฮาโลวีนเทียบไม่ติด!

เขาไม่เปลี่ยนใจจนกระทั่งสังเกตเห็นว่ารุ่นพี่แพนดอร่าส่งจดหมายเชิญให้ดาร์กจากระยะไกล

โชคดีที่ดาร์กดูเหมือนจะไม่ได้ตกลง

แต่นี่เป็นโชคจริง ๆ เหรอ?

ดาร์กไม่ตกลง เพียงเพราะเขามีคู่แล้ว

ไม่อย่างนั้นใครจะปฏิเสธคำเชิญจากรุ่นพี่แพนดอร่า?

แล้วตั้งแต่เมื่อไหร่ที่ดาร์กกับรุ่นพี่แพนดอร่าสนิทกันขนาดนี้

แกร็ก!

ในที่สุดปากกาก็หัก

“ฉันจะชนะ”

…

ท้องฟ้ายามค่ำคืนของเซนต์แมเรียนยังคงชัดเจนเหมือนกระจกเงาที่สะท้อนถึงหัวใจของผู้คน แต่นั่นไม่อนุญาตให้พวกเขามองผ่านไปได้

ขึ้นสัปดาห์ใหม่แล้ว

ระหว่างคาบเรียนในวันจันทร์ กะจิตกะใจของนักเรียนไม่ค่อยจะอยู่ในชั้นเรียนสักเท่าไหร่ และอาจารย์ก็รู้สึกว่าการสอนเป็นเรื่องที่ยากขึ้น

ไม่มีคาบเรียนในวันอังคารและวันพุธ

แต่ในวันอังคารหลังเที่ยง นักเรียนทุกคนต้องกลับไปที่หอพัก และพวกเขาไม่สามารถออกจากหอคอยได้จนกว่าจะถึงหกโมงเย็น

นี่คือจุดเริ่มต้นของงานเลี้ยงสวมหน้ากาก!

ไม่มีพิธีเปิดงานโดยอาจารย์

กลับกัน ผีทั่วสถาบันนั้นเป็นพิธีเปิดที่ดีที่สุด!

ผี ซอมบี้ มัมมี่ แจ็กพัมพ์กิ้นส์…

เมื่อเสียงระฆังดังขึ้นตอนหกโมงเย็น จะเป็นเวลาที่ผีและปีศาจปรากฏตัว!

สถาบันขนาดใหญ่จะกลายเป็นเวทีของนักเรียน แต่ก็เป็นเวทีของผีสางด้วย!

นักเรียนหลายพันคนสวมชุดคอสตูมของพวกเขา

เหล่าเจ้าหญิงก็จะแฝงตัวเข้ากับฝูงชนที่สวมหน้ากาก

ปีศาจและผีจะเต้นรำอย่างบ้าคลั่งในความโกลาหล

โดยมีจันทราหนึ่งเดียวจ้องมองลงมายังสถาบันโบราณแห่งนี้

‘ม่านหมอกและความจริง’ จะปรากฏขึ้นบนกระดานหมากรุกเดียวกัน และในเวลาเดียวกันเสมอ

ผู้ใดกันนะ…ที่จะสามารถค้นหาความจริงของตนเองในงานเลี้ยงนี้ได้?

ผู้ใดกันนะ…ที่จะสามารถเผยความจริงสุดท้ายในช่วงแห่งความโกลาหลนี้ได้?

ผู้ใดกันนะ…ที่จะสามารถคว้าโอกาสในงานปาร์ตี้นี้ได้?

เล่นกับวีรบุรุษ!

เล่นกับเจ้าหญิง!

เล่นกับจอมมาร!

…

มาเล่นกันเถอะ!