จอมมารแค่อยากเป็นคนดี [反派少爷只想过佛系生活] - บทที่ 96 ดาร์ก เดม่อนเชี่ยวชาญการล่อมอนสเตอร์

บทที่ 96 ดาร์ก เดม่อนเชี่ยวชาญการล่อมอนสเตอร์
บทที่ 96 ดาร์ก เดม่อนเชี่ยวชาญการล่อมอนสเตอร์

องค์หญิงลำดับที่สอง แอนนารีบปีนขึ้นไปที่หน้าต่างชั้นสามของปราสาท และมองดูเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นบนสะพานชั้นสอง

ปลาหมึกสามตาตกลงมาจากฟากฟ้า และคว้าเด็กหญิงที่อยู่บนสะพานไว้ ในตอนที่เด็กชายผู้กำลังเดตกับเด็กหญิงกำลังจะเคลื่อนไหวอยู่นั้น หนวดของปลาหมึกก็ชี้ไปที่คอของเขาแล้ว

สก็อตต์สวมชุดปลาหมึกเดินออกมาจากปลายสะพานด้านหนึ่ง และพูดด้วยน้ำเสียงแหบแห้งว่า “อย่าส่งเสียงจะดีกว่า ลำคอของนายไม่ได้แข็งเท่าปากของนายหรอกนะ”

บรูเดอร์กลืนน้ำลาย มองดูคู่รักในวัยเด็กของเขาอย่างขลาดเขลา ซึ่งอีกฝ่ายกำลังถูกหนวดปลาหมึกจับไว้

แต่แมรี่ไม่ลังเลที่จะตะโกนว่า “มันคือสปิริต บรูเดอร์ รีบไปขอความช่วยเหลือจากอาจารย์เร็ว!”

บรูเดอร์ดึงความกล้าหาญออกมาแล้วตะโกนว่า “แต่ถ้าฉันไป แล้วเธอล่ะ?”

แมรี่ตอบ “อย่ากังวลไปเลย เราเป็นคู่รักที่พระเจ้ากำหนดไว้นะ นี่เป็นเพียงการทดสอบความรักของเราเท่านั้น ฉันจะไม่เป็นอะไร”

“ถ้าอย่างนั้นฉัน…” บรูเดอร์ก้าวถอยหลัง

แมรี่ขมวดคิ้ว “ไปสิ ฉันจะรอเธอ”

“รอฉันก่อนนะ!” บรูเดอร์หันหลังและรีบวิ่งไป

นี่ช่าง… แม้แต่ละครโรแมนติกเลี่ยน ๆ ก็ยังไม่กล้าที่จะใช้พล็อตนี้เลย

เมื่อเห็นแผ่นหลังของบรูเดอร์หายไปจากสะพานแล้ว ใบหน้าของแมรี่ก็ขรึมลง

เธอพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาว่า “เอาล่ะ ตอนนี้เขาไปแล้ว อีกอย่างการโจมตีคนในสถาบันเดียวกันมันไม่ใช่เรื่องสนุกเลย แต่พูดก็พูดเถอะ ตอนที่ฉันอยู่ปีหนึ่ง ฉันเห็นนายเรียนวิธีทำปลาหมึกสามตา”

สก็อตต์ ( ⊙ ꇴ ⊙ )

ปลาหมึกสามตาดูเหมือนจะรู้สึกถึงอารมณ์ของเด็กหญิง หนวดของมันที่จับแมรี่ไว้จึงคลายออกไป

แมรี่หลุดจากหนวดแล้วก็ร่วงลงกับพื้น ขณะที่ร่วงลง เธอหมุนตัวและวาดเท้าเตะออกไป

ก่อนหน้านั้น เธอบังคับให้การ์ดเวทมนตร์เลื่อนจากแขนเสื้อไปถึงปลายนิ้ว ใช้เวลาเพียงสามวินาทีในการอัญเชิญ เท้าของเธอที่เตะออกไปพลันถูกปกคลุมไปด้วยเกราะขาที่ส่องแสงระยิบระยับ

ปัง!

พลังที่ระเบิดออกมาในทันทีนั้นยากจะหาใดเทียบ

ร่างของปลาหมึกสามตาโน้มตัวไปข้างหน้าในทันทีหลังจากถูกเตะ เขากรีดร้องด้วยความเจ็บปวด จากนั้นร่างของเขาก็กระเด็นออกไปราวกับลูกบอล และกระแทกเข้ากับกำแพงปราสาทอย่างรุนแรง!

ตึง!

…

สก็อตต์ ( ‧ ̣ ̥̇ ꒪ ່ ⍢ ꒪ ່ )

…

แมรี่ปรบมือและพูดเบา ๆ ว่า “เป็นงานฮัลโลวีนที่ยอดเยี่ยมมาก ฉันไม่อยากรู้หรอกนะว่านายกับเพื่อนของนายกำลังทำอะไรกันอยู่ แต่บอกเขาให้ปล่อยบรูเดอร์ไปเถอะ แล้วฉันจะไม่สนใจในสิ่งที่นายทำ หืม…? ”

ก่อนจะทันได้พูดจบ เธอพลันเงยหน้าขึ้น เห็นเสือตัวเล็กตัวหนึ่งที่มีปีกสีขาวราวกับหิมะตกลงมาจากฟากฟ้า มือข้างนั้นตะปบใส่หัวปลาหมึกของสก็อตต์เต็มแรง

สก็อตต์กรีดร้องออกมาอีกครั้ง และหมดสติไปหลังจากนั้นไม่นาน

องค์หญิงลำดับที่สองเก็บการ์ดเวทมนตร์ [ปีก] ของเธอไป มือก็ตบฝุ่นบนชุดเสืออย่างเขินอายเล็กน้อย ก่อนจะเอ่ยทักทาย “สวัสดีพี่สาว”

พี่สาวคนนี้แข็งแกร่ง!

เดิมทีแอนนาอยากแสดงฉาก ‘สาวน้อยเวทมนตร์ผู้จุติลงมาจากฟากฟ้าและจัดการกับวายร้าย’ แต่เธอไม่คิดเลยว่า หลังจากที่เธอกระโดดออกจากหน้าต่าง วายร้ายกลับพ่ายแพ้ไปแล้ว

แมรี่เห็นความตั้งใจของแอนนา ทันใดนั้นรอยยิ้มอันอ่อนโยนก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเธอ “เธอเป็นนักเรียนปีหนึ่งหรือเปล่า?”

“ใช่!” แอนนาครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วตอบกลับ ความคิดหนึ่งพลันผุดขึ้นมาในหัวของเธออย่างรวดเร็ว

จากความเข้าใจผิดนี้ เธอจึงได้รู้จักกับเด็กหญิงผู้กล้าหาญอย่างรวดเร็ว และติดตามเธอไปจนกระทั่งช่วยชีวิตคนรักในวัยเด็กของเธอจากปลาปักเป้า

…

ในอีกด้าน องค์หญิงลำดับที่สาม แองจี้ ผู้ซึ่งกำลังสวมชุดหมีก็ส่งเสียง “ชิ” และวิ่งออกไปอีกทางหนึ่งอย่างมีความสุข

เจ้าหญิงน้อยทั้งสองจึงได้แยกทางกันในตอนนั้น

ไม่นานสก็อตต์ก็ถูกปลุกโดยปลาปักเป้าที่หนีกลับมา ทั้งสองช่วยกันพยุงตัวเองเข้าไปในปราสาท แม้จะเป็นเส้นทางที่ยาวไกล แต่พวกเขาก็ยังคงก้าวไปข้างหน้า

…

ขณะเดียวกัน…

ดาร์กได้ย้ายจากชั้นสองไปยังชั้นสามเป็นที่เรียบร้อย

ในช่วงเวลานี้ ด้วยความช่วยเหลือของรุกกี้เดวิมอนและอีบุย เขาได้เก็บเกี่ยวผลผลิตมหาศาล แม้ว่าเขาจะไม่เจอ ‘ผีลับ’ อีก แต่เขายังคงได้รับคะแนนมากมาย

ในตารางอันดับของบ้านขุนนางปีหนึ่ง อันดับของดาร์กเริ่มเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง

เรื่องนี้ดึงดูดความสนใจของเวอร์เธอร์และโรเบิร์ตอย่างไม่ต้องสงสัย จู่ ๆ เวอร์เธอร์ก็รู้สึกกดดันอย่างมาก และเขาก็รีบขึ้นจากชั้นสองไปยังชั้นสาม

ผีบนชั้นสามโดยทั่วไปจะแข็งแกร่งกว่าชั้นสอง แต่ยังจำกัดอยู่แค่หนึ่งถึงสามดาวเท่านั้น

เพียงว่าผีระดับหนึ่งดาวจะไม่ได้อยู่ตัวคนเดียวอีกต่อไป และจำนวนสามดาวก็จะเพิ่มขึ้นเช่นกัน

ดาร์กเห็นผีผ้าห่มกลุ่มใหญ่เดินอยู่ในห้องโถง!

เมื่อพิจารณาจากจำนวนการ์ดที่เขามีอย่างจำกัด ดาร์กไม่ได้เข้าไปยั่วยุพวกมัน แต่เดินอ้อมโถงทางเดินและแอบย่องไปที่ชั้นสี่อย่างเงียบ ๆ!

หลังจากการเฝ้ามองผีบนชั้นสอง ดาร์กก็พอจะเข้าใจรูปแบบการกระทำของผีเหล่านี้แล้ว

ดังนั้นตามจำนวนและประเภทการ์ดของเขา ดาร์กจึงกำหนดกลยุทธ์ใหม่และเตรียมพร้อมสำหรับการเคลื่อนไหวครั้งใหญ่!

จากชั้นสี่ของปราสาท ผีสี่ดาวที่ทรงพลังเริ่มปรากฏขึ้น และผีสองดาวและสามดาวก็เริ่มรวมตัวกัน บางครั้งจะเห็นนักเรียนโดนกลุ่มผีไล่ตามอยู่

อืม เหมือนตอนนี้!

เมื่อได้ยินเสียงผีจำนวนมากพุ่งเข้ามาใกล้อย่างรวดเร็ว ดาร์กก็รีบซ่อนตัวอยู่ในทางเดินทันที

ทันทีหลังจากนั้น เขาก็เห็นรุ่นพี่บ้านขุนนางคนหนึ่ง ดาร์กพอจะมีความประทับใจต่อรุ่นพี่คนนี้อยู่บ้าง และตอนนี้เขากำลังถูกกลุ่มมัมมี่ตามอยู่!

ความเร็วในการเคลื่อนที่ของมัมมี่นั้นช้ากว่าคนทั่วไปเล็กน้อย แต่คล้อยหลังกลุ่มมัมมี่นั้นยังมีแม่มดขี่ไม้กวาด และร่ายเวทเร่งความเร็วอย่างต่อเนื่องอยู่ด้วย

เมื่อนักเรียนรุ่นพี่วิ่งผ่านไปพร้อมกับกลุ่มมัมมี่ที่วิ่งตามเหมือนขบวนรถไฟ ดาร์กก็ค่อย ๆ ออกมาจากทางเดินและลอบปาดเหงื่อของเขา

จากนั้นดาร์กก็เริ่มคุ้นเคยกับสภาพแวดล้อมบนชั้นสี่ของปราสาท

ประมาณสิบห้านาทีต่อมา ดาร์กพบห้องเรียนว่างที่ไม่มีโต๊ะและเก้าอี้แห่งหนึ่งบนชั้นสี่

หลังจากยืนยันได้ว่าไม่มี ‘ผีลับ’ อยู่ในนั้น ดาร์กก็อัญเชิญรุกกี้เดวิมอนออกมา เขาลูบที่แก้มเจ้าตัวน้อยและพูดกับมันอย่างเคร่งขรึมว่า “ตอนนี้ฉันต้องรบกวนนายแล้ว!”

รุกกี้เดวิมอนตีหน้าเศร้า และทำท่าเหมือนตัวเองเป็นแม่ทัพแก่ที่กำลังถูกส่งไปสนามรบ มันพูดอย่างสังเวชใจ “ใช้อีบุยแทนได้ไหม รุกกี้เดวิมอนไม่แข็งแกร่ง”

ดาร์กดุ “ดูถูกตัวเองแบบนั้นไม่ดีเลยนะ เชื่อมั่นในตัวเองหน่อย นายแข็งแกร่งที่สุดแล้ว!”

รุกกี้เดวิมอน “ก็…ได้”

จากนั้นรุกกี้เดวิมอนก็บินออกจากห้องเรียน และบินไปยังฝูงซอมบี้ที่พบระหว่างการสอดแนมก่อนหน้า

ซอมบี้นั้นน่ากลัวกว่ามัมมี่มาก พวกมันไม่เพียงแต่ไม่มีทั้งจมูกและตา แต่ทั้งตัวยังเผยให้เห็นอวัยวะภายในของพวกมันด้วย หนำซ้ำตอนเวลาเดินหรือเคลื่อนที่พวกมันก็จะลากเอาพวกเครื่องในไถไปกับพื้นด้วย

รุกกี้เดวิมอนหยิบก้อนหินขึ้นมาขว้างใส่กลุ่มซอมบี้ ซึ่งกำลังยืนอยู่ใกล้กับขอบหน้าต่างและอาบแสงจันทร์ เมื่อพวกมันหันกลับมา เบ้าตาบุ๋มลึกก็จับจ้องไปที่รุกกี้เดวิมอนทันที!

การต่อสู้พลันเริ่มขึ้น!

การไล่ล่าซอมบี้เพียงโหลเดียวไม่อาจสนองความกระหายของรุกกี้เดวิมอนได้ มันจึงบินไปยังจุดหมายต่อไป ล่อกลุ่มแจ็กพัมพ์กิ้นส์ถือขวานอย่างชำนาญ จากนั้นก็ต่อด้วยการล่อกลุ่มก็อบลินหมวกแดง!

เวลานี้ ดาร์กกำลังยืนรอแม่ทัพแก่อยู่ในห้องเรียนนั้นอย่างเงียบ ๆ มือก็ถูท้องของอีบุยตัวน้อยไปพลาง หลังจากที่พลังงานของมันฟื้นฟูแล้ว ดาร์กก็อัญเชิญมันออกมาอีกครั้ง

“ช่วยด้วย!” x13

พายุพัดกระหน่ำในทันทีที่ปีศาจตัวน้อยปรี่เข้ามาในห้องเรียน แจ็กพัมพ์กิ้นส์ถือขวานซึ่งอยู่ใกล้ที่สุดก็เงื้อขวานฟันลงจนเกือบจะผ่าครึ่งหัวของรุกกี้เดวิมอนได้

“มาแล้ว!”

สายตาของดาร์กหรี่ลง และเขาก็ดึงเอา [ราคะ III] ออกมา