จ้าวแห่งเกาะ - ตอนที่ 139

ตอนที่ 139 – ฝนไม่ตก แต่เทลง (สำนวน) โชคร้ายไม่ได้มาเพีย…

คุณพระช่วย! หลินรุ่ยและหลินเจียวตะโกนด้วยความตกใจ ‘เสี่ยวเล่อซึ่งกำลังไต่ลงไปพร้อมกับเท้าของเขาแตะบนพื้น ตระหนักว่ายัยคุณหนูหนิงเลยผู้โง่เง่าได้เริ่มลงจากหน้าผาด้วยมือเปล่าข้างเชือกของเขา!

“ยัยโง่นี่บ้าไปแล้วเหรอ” กู่เสี่ยวเล่อตกใจเช่นกัน เพราะการปีนหน้าผาแบบนี้ ข้างๆ น้ำตกนั้นอันตรายมาก ไม่ใช่แค่มุมของหน้าผาเท่านั้น แต่ยังมีสาเหตุที่ความชื้นในอากาศใกล้หินสูงมากเนื่องจากน้ำตก

มันง่ายมากที่จะเกิดพืชมอสระหว่างหิน แต่อย่าประมาทสิ่งเหล่านี้ หินที่ติดกับมอสจะเรียบเนียนมาก ดังนั้นใครก็ตามที่ไม่ใส่ใจจะสะดุดและตกหน้าผา!

‘เสี่ยวเล่อโบกมือจากด้านล่างหนิงเลยและตะโกน : “คุณหนิง อย่าปืน! เร็ว เร็ว ขึ้นมา! มันอันตรายที่นี่!”

แต่เห็นได้ชัดว่าคุณหนูเอาแต่ใจคิดว่าคู่เสี่ยวเล่อมองลงมาที่เธอและรู้สึกว่าเธอไม่มีความสามารถในการปีนหน้าผาด้วยมือเปล่า

ในท้ายที่สุด มันจะดีกว่าถ้ากู่เสี่ยวเล่อไม่ตะโกนเพื่อให้นางสาวหนิงปืนขึ้นไปอย่างเร็ว

“ เหี้ยเอ่ย ทำไมเธอถึงไม่เต็มใจที่จะฟัง?” คู่เสี่ยวเล่อรู้สึกเป็นครั้งแรกว่าหนิงเลยคนนี้เป็นคนอารมณ์ร้ายจริงๆ!

หลินรุ่ยและหลินเจียวที่อยู่บนหน้าผาก็ส่งเสียงดังเพื่อให้หนิงเลยรีบขึ้นมา แต่น้ำจากน้ำตกที่อยู่ข้างๆก็ไหลออกมาและหนิงเลยไม่สนใจการร้องเรียกกล่าวเตือนของพวกเธอเลย

ฉันยังคิดอยู่ : นาย ภู่เสี่ยวเล่อเป็นวัวหรือเปล่า? กล่าวว่าฉันมีคุณลักษณะเป็นแจกันดอกไม้ตลอดทั้งวัน คราวนี้ให้นายดูความสามารถในการปีนหน้าผาของผู้หญิงคนนี้ ในขณะที่ถ้าฉันไม่ผูกเชือกและปืนลงเขาในลักษณะเดียวกัน แม้จะเร็วกว่าการบินของกู่เสี่ยวเล่อ ก็คงไม่ใช่เรื่องใหญ่

ด้วยความคิดที่น่าพึงพอใจในใจของหนิงเลย! การแกว่งแขนขาก็เร็วขึ้นและเร็วขึ้น และกู่เสี่ยวเล่อ ไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงหยุดอยู่กับที่และไม่ไต่ลงไป!

“ ฉันไม่สนใจหรอกว่าคุณจะปืนหรือเปล่า? หลังจากรอสักครู่มาดูกันว่าฉันจะทำให้คุณอายได้อย่างไร?” หนิงเลยคิดอย่างมีความสุขขณะที่เคลื่อนตัวลงไป …

แต่ในขณะนี้ จู่ๆ เธอก็รู้สึกได้ถึงก้อนหินที่เธอถืออยู่ในมือของเธอหลุดออก จากนั้นตัวเธอก็ล้มลงทันทีโดยไร้ซึ่งการควบคุม ..

หลินรุ่ยและหลินเจียวสามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจนจากหน้าผา การได้เห็นหนิงเลยในสภาพที่ตกลงมากลางอากาศ หารู้ไม่ว่ายังห่างจากพื้นดินเกือบ 20 เมตร!

ถ้าคุณตกลงมาตรงๆ แบบนี้ ถ้าคุณไม่ตายคุณก็ต้องพิการ ชะตากรรมบนเกาะร้างแบบนี้น่าจะเลวร้ายยิ่งกว่าการตาย!

ทั้งสองคนกลัวมากจนไม่อาจจะอุทานออกมาได้ พวกเธอทำได้เพียงเฝ้าดูหนิงเลยล้มลงอย่างรวดเร็ว!

แต่ในขณะที่ร่างของหนิงเลยร่วงลงอย่างรวดเร็ว เสี่ยวเล่อซึ่งไม่เคลื่อนไหวอยู่ใต้เธอก็จ้องที่เท้าของเธอ ทันใดนั้นร่างที่ถูกมัดด้วยเชือกก็แกว่งไปมาเหมือนลูกตุ้ม!

ไม่ช้าก็เร็วมันก็เกิดขึ้น ที่หนิงเลยผ่านจุดจำกัดที่เขาสามารถเข้าถึงได้และกอดหนิงเลย

ฉากนี้ดูเรียบง่าย แต่จริงๆ แล้วมันบอกได้เลยว่าน่าตื่นเต้นตั้งแต่หนิงเลยตกลงไป กู่เสี่ยวเล่อที่กระโจนไปเพื่อช่วยชีวิตใครบางคน มีระยะเวลาเพียงไม่ถึง 2 วินาที

ปากเล็ก ๆ ของหลินเจียวอ้าออก เพราะความกลัว เธอก็ระเบิดเสียงหัวเราะและตะโกนว่า “พี่เสี่ยวเล่อ เยี่ยมมาก…”

แต่ก่อนที่เธอจะตะโกนจบ การเปลี่ยนแปลงก็เกิดขึ้นอีกครั้ง สิ่งที่เธอได้ยินคือ “พรึบ” ในทันใด จากนั้นเชือกที่ผูกติดกับลำต้นของต้นไม้

ทันทีหลังจากนั้น กู่เสี่ยวเล่อและหนึ่งเลยที่ยังคงกระเพื่อมอยู่ในอากาศก็บินออกไปพร้อมกับเสียงหวีดหวิว!

“อา … “? หลินรุ่ยตกใจมากจนเธอเกือบจะกระโดดตาม!

แต่ไม่ว่าพวกเธอสองคนจะทำอะไรก็ไม่มีประโยชน์ พวกเธอทำได้เพียงเฝ้าดูสองคนด้านล่างที่พุ่งตรงไปที่ทะเลสาบด้านล่างน้ำตกและกระแทกพวกเขาลง!

“บิ๊ก!” น้ำที่สาดใส่คนทั้งสองสูงหลายเมตรแล้วทะเลสาบก็กลับสู่ความสงบอย่างรวดเร็ว

“ พี่ พี่ชายเสี่ยวเล่อและพี่สาวเสี่ยวเลยไม่ได้เป็นลมหลังจากตกลงไปใช่ไหม?” หลินเจียวที่มองไปที่ทะเลสาบโดยไม่มีการเคลื่อนไหวใด ๆ เป็นเวลาเกือบ 10 วินาทีถามด้วยน้ำตา

” พี่ พี่ก็ไม่รู้เหมือนกัน!” ตอนนี้หลินรุ่ยที่มซื้อไปแล้ว จ้องมองไปที่พื้นผิวทะเลสาบที่เงียบสงบและสงสัยว่าจะพูดอะไรเพื่อปลอบใจน้องสาวของเธอหรือเพื่อปลอบใจตัวเอง

“ไม่ พี่เสี่ยวเล่อต้องไปเป็นอะไร!” หลินเจียวร้องเสียงดังที่ด้านล่าง

เธอเศร้าจริงๆ ไม่เพียงแต่สำหรับคู่เสี่ยวเล่อและหนิงเล่ยเท่านั้น แต่ยังรวมถึงอนาคตของตัวเธอเองและหลินรุ่ยพี่สาวของเธอบนเกาะร้างด้วย

แต่ในขณะนี้ จู่ๆ ก็มีร่างปรากฏขึ้นที่ผิวน้ำด้านบนของทะเลสาบ จากนั้นกู่เสี่ยวเล่อก็ขึ้นมาพร้อมกับแขนทั้งสองข้างของหนิงเลย ….

“เยี่ยมมาก เยี่ยมมาก พี่เสี่ยวเล่อและพี่เสี่ยวเล่ย สบายดี!” หลินเจียวตะโกนอย่างตะกุกตะกักเพราะดีใจมากเกินไป หลินรุ่ยอดไม่ได้ที่จะหลั่งน้ำตาด้วยความตื่นเต้นในดวงตาของเธอ

ในความเป็นจริง ‘เสี่ยวเล่อรู้ว่าน้ำหนักของเขาบวกกับน้ำหนักของหนิงเลยในตอนนี้เมื่อล่วงหล่นลงไป และเนื่องจากพลังงานจลน์จำนวนมาก ทำให้เขาทิ้งดิ่งตัวลงมาด้วยความเร็วสูง เชือกที่ผูกไว้ที่เอวนั้นทอด้วยเถาวัลย์เท่านั้น แทบจะช่วยอะไรไม่ได้เลย!

ดังนั้นเขาจึงพยายามอย่างเต็มที่ที่จะเบี่ยงตัวไปในทิศทางของทะเลสาบ ท้ายที่สุดแล้วการตกลงไปในน้ำก็ดีกว่าการตกลงบนพื้นดินมาก!

ก่อนที่จะตกลงไปในน้ำ เสี่ยวเล่อหายใจเข้าลึก ๆ แม้ว่าน้ำหนักของคนสองคนจะตกลงมาจากความสูงมากกว่า 10 เมตร ผลกระทบขนาดใหญ่นี้ยังดังก้องในหูของกู่เสี่ยวเล่อ แม้แต่หูและจมูกของหนิงเลยก็ยังมีเลือดไหลออกมา เขารู้ว่ามันเป็นการแสดงออกของการกระทบกระแทกเล็กน้อย

ทั้งสองจมดิ่งลงสู่ก้นทะเลสาบ โชคดีที่แม้ว่าพื้นที่ของทะเลสาบเล็ก ๆ จะไม่ใหญ่นัก แต่ความลึกก็ดี ความลึกหกหรือเจ็ดเมตรทำให้พวกเขาสองคนมีกันชนเพื่อรองรับแรงกระแทกเพียงพอ

แต่ถึงอย่างนั้น เสี่ยวเล่อก็เป็นลมใต้น้ำเป็นเวลาเกือบ 3 ถึง 4 วินาทีก่อนที่จะตื่นขึ้นส่วนหนึ่งเลยที่อยู่ในอ้อมแขนของเขา เขาไม่รู้ว่าเธอเป็นลมหรือเพราะตกลงไปในทะเลสาบ ในระยะเวลาสั้นๆ เธอไม่เคลื่อนไหว

กู่เสี่ยวเล่อไม่กล้าปล่อยมือ เขาจึงทำได้เพียงจับหนิงเอ๋ยและสะบัดน้ำอย่างแรง ในที่สุดเขาก็โผล่หัวขึ้นมาจากทะเลสาบ หลังจากหายใจหอบหนักๆ เขาเงยหน้าขึ้นมองน้องสาวตระกูลหลินที่ยังคงตะโกนไปมา เขาโบกมือส่งสัญญาณว่าไม่เป็นไร

แต่ในขณะนี้ เสียงน้ำดังขึ้นอย่างกะทันหัน ทำให้กเสี่ยวเล่อตื่นตัวทันที จากที่เป็นที่นิยม เห็นจระเข้ขนาดใหญ่ความยาวกว่า 6 เมตร มันเพิ่งจมลงในน้ำจากชายฝั่งของทะเลสาบ แน่นอน เป้าหมายของมันคือตัวเขาเอง!

” ข้า แต่พระเจ้า! นี่เพิ่งออกมาจากบ่อมังกรและเข้าไปในถ้ำเสือ!” กู่เสี่ยวเล่อตีมือทำท่ากรรเชียงด้วยมือข้างเดียวอย่างสิ้นหวัง และจับหนิงเอ๋ยที่ไม่เคลื่อนไหวด้วยมืออีกข้าง ว่ายทวนน้ำไปที่ชายฝั่งของทะเลสาบอย่างสิ้นหวัง

ในเวลานี้พี่น้องตระกูลหลินที่อยู่เหนือหน้าผาน้ำตกก็เห็นจระเข้ตัวใหญ่เช่นกัน พวกเธอตกใจมากจนส่งเสียงดังแล้วตะโกนหวังว่าจะช่วยกู่เสี่ยวเล่อหันเหความสนใจของจระเข้

น่าเสียดายที่พวกมันอยู่ไกลเกินไป เห็นได้ชัดว่าจระเข้ตัวใหญ่มองว่ากู่เสี่ยวเล่อที่เพิ่งตกลงไปในน้ำเป็นอาหารอันโอชะของวันนี้ ทันทีที่หางวางลงบนน้ำ เส้นโค้งที่สมบูรณ์แบบก็ถูกวาดขึ้นและมันก็วิ่งตรงไปที่ทั้งสอง

กู่เสี่ยวเล่อเป็นกังวล แม้ว่าเขาจะยังคงแบกมีดอยู่บนหลังของเขา แต่เขาก็ไม่คิดว่าจะสามารถแข่งขันกับจระเข้ที่มีความยาวกว่าหกเมตรในน้ำได้!

ยิ่งไปกว่านั้น เขายังคงจับหนึ่งเลยที่ไม่ได้สติอยู่ ถ้าเขาปล่อยมือไป ผู้หญิงคนนี้จะต้องจมน้ำตายหรือไม่ก็เป็นอาหารของจระเข้