ฉันนี่แหละจ้าวนรก [我要做阎罗] - บทที่ 500: ประกาศเกี่ยวกับงานเฉลิมฉลอง (2)
บทที่ 500: ประกาศเกี่ยวกับงานเฉลิมฉลอง (2)
ถังอันคือวิญญาณที่อาศัยอยู่ในเขตตะวันตกเฉียงเหนือ เขาคือวิญญาณที่เพิ่งเสียชีวิตลงเมื่อสิบปีก่อนเนื่องด้วยป่วยเป็นโรคมะเร็งเม็ดเลือดขาว เมื่อเขาได้ยินเกี่ยวกับการประกาศ พระราชกฤษฎีกาของยมโลกหมายเลข 002 เขาก็เงยหน้าขึ้นมองอย่างรวดเร็วเช่นเดียวกันกับวิญญาณตนอื่น ๆ ที่อยู่โดยรอบ และจ้องมองไปยังร่างที่ปรากฏขึ้นบนท้องฟ้าอย่างคาดหวัง
ยมโลกคือสถานที่ที่ขาดความบันเทิง ดังนั้น สิ่งใดก็ตามที่อยู่นอกเหนือความปกติย่อมต้องดึงความสนใจของเหล่าวิญญาณที่อยู่โดยรอบเป็นธรรมดา
นี่คือผลจากความเบื่อหน่ายที่สะสมมานาน ทุกสิ่งทุกอย่างย้อนกลับไปสู่ยุคสมัยราชวงศ์ฉินและราชวงศ์ฮั่น เมื่อสิ่งที่พวกเขาจับตาดูมีเพียงตอนตะวันขึ้นและตะวันตกดิน หากผู้ปกครองคนป ปัจจุบันของยมโลกจะปล่อยให้ทุกอย่างเป็นอย่างนี้ต่อไปเหมือนกับตอนที่ขงโม่อยู่ เช่นนั้นมันก็คงใช้เวลาอีกไม่นานก่อนที่จะเกิดการก่อจลาจลครั้งใหญ่ขึ้นที่นครเผิงชิว
เพราะอย่างไรแล้ว วิญญาณทุกตนที่นี่ก็รู้สึกราวกับว่าพวกเขาได้ย้อนกลับไปในอดีต เปลี่ยนจากยุคข้อมูลข่าวสารไปสู่ยุคก่อนประวัติศาสตร์หลังความตาย มันเป็นเรื่องง่ายที่จะเปลี่ยนนิ สัยจากคนใช้เงินอย่างประหยัดไปเป็นคนที่ใช้เงินอย่างสุรุ่ยสุร่าย แต่การจะเปลี่ยนกลับมาเป็นแบบเดิมนั้นยากกว่ามาก
ภายในห้านาที คนทั้งเหมืองเดินออกมาจากบ้านและที่ทำงานของตน จับจ้องสายตาไปยังท้องฟ้า และมันก็เป็นตอนนั้นเองที่ฉินเย่เอ่ยต่อด้วยเสียงที่เข้มขึ้น “พระราชกฤษฎีกาของยมโ โลกหมายเลข 002 มีผลนับแต่บัดนี้เป็นต้นไป ในวันที่ 15 มีนาคมของทุกปีจะถูกกำหนดให้เป็นวันชาติ พร้อมกันกับวันชาตินั้น เทศกาลวันสารทจีน เทศกาลเสื้อกันหนาว และเทศกาลเช็งเม้งจะถ ถูกกำหนดให้เป็นวันหยุดนักขัตฤกษ์ โดยรายละเอียดทั้งหมดมีดังต่อไปนี้”
“เทศกาลวันสารทจีน เทศกาลเสื้อกันหนาว และเทศกาลเช็งเม้งจะมีวันหยุดเทศกาลละสองวัน วิญญาณทั้งหมดจะได้รับของไหว้และของสังเวย รวมไปถึงแบงค์กงเต็กในช่วงเวลานี้ ในขณะที่วันชาติจ จะได้รับวันหยุดทั้งสิ้นสามวัน มีผลนับแต่เวลานี้เป็นต้นไป”
ดวงตาของประชาชนทั้งหมดไม่แสดงถึงความรู้สึกใด ๆ เลยแม้แต่น้อย
เรื่องแค่นี้ไม่เพียงพอที่จะสร้างความตื่นตกใจให้พวกเขา
พัก…พวกเขาพักทุกวันอยู่แล้ว!! บางครั้งก็หวังว่าพวกเขาจะสามารถทำงานล่วงเวลาได้ด้วยซ้ำ!
ฉินเย่ไม่สนใจความคิดของวิญญาณทั้งหมด นี่เป็นเพียงแต่ส่วนแรกของหมัดที่เขาเตรียมจะปล่อยออกไปเท่านั้น
“ต่อไป…ข้าจะประกาศพระราชกฤษฎีกาของยมโลกหมายเลข 003”
“ในเทศกาลวันสารทจีนที่จะถึงนี้ สกุลเงินก่อนหน้านี้ทั้งหมดจะถูกยกเลิก และจะมีเพียงธนบัตรนรกเท่านั้นที่จะสามารถใช้งานต่อไปได้ เริ่มตั้งแต่วันพรุ่งนี้เป็นต้นไป พวกเจ้าสามารถ แลกสกุลเงินก่อนหน้านี้ทั้งหมดได้ที่พื้นที่ส่วนกลาง และพึงระลึกไว้ว่าสถานที่แลกเปลี่ยนจะปิดตัวลงภายในระยะเวลาหนึ่งเดือน”
ถังอันถอนหายใจออกมาและหมุนตัวกลับ แต่ทันใดนั้นวิญญาณสูงวัยที่ยืนอยู่ข้างเขาก็ถามขึ้นอย่างประหลาดใจ “มีอะไร? เจ้าจะไม่ฟังแล้วอย่างนั้นหรือ?”
“มันไม่สำคัญน่ะ” ถังอันอ้าปากหาวอย่างเกียจคร้านขณะที่พยายามแทรกตัวออกจากฝูงชน แต่มันก็เปล่าประโยชน์ มันยังมีผู้คนอีกมากที่คิดเช่นเดียวกับเขา แต่ประชาชนที่มารวมตัวอยู่ ตรงนี้นั้นหนาแน่นเกินไป และพวกเขาก็ไม่สามารถขยับตัวได้เลยแม้แต่น้อย
“เจ้ายังเด็กนัก…” ชายสูงวัยอีกคนหนึ่งเอ่ยขึ้นพร้อมส่ายหน้าไปมา “ทั้งหมดนี้คือเรื่องที่เกี่ยวข้องกับอนาคตของพวกเรา แล้วเจ้าจะมาเสียใจในภายหลัง หากไม่ฟังประกาศนี้ให้จบ ”
ถังอันกลอกตาและบุ้ยปาก
ทุกสิ่งทุกอย่างยังเหมือนเดิมอย่างที่เคยเป็นมาเมื่อตอนเขามีชีวิต เขามักจะได้ยินเกี่ยวกับการปรับระเบียบของประกันสังคม รวมถึงการลดอัตราดอกเบี้ยของธนาคาร แต่สิ่งเหล่านั้นส่งผ ผลกระทบกับการใช้ชีวิตของเขาจริง ๆ น่ะหรือ?
ประกันสังคม…คำพูดที่อาจจะฟังดูดี แต่เขาไม่เคยต้องใช้มัน ส่วนเรื่องอัตราดอกเบี้ยของธนาคาร...เงินทั้งหมดของเขานั้นถูกเก็บไว้ในอาลีเพย์ (Alipay) และวีแชท (WeChat) ที่ ซึ่งคิดดอกเบี้ยตามอัตราอิสระ ดังนั้น ในความคิดของเขา แทนที่จะมาสนใจเกี่ยวกับสิ่งเหล่านี้ เขาอยากให้ทางรัฐบาลสนใจกับการพัฒนาคุณภาพการใช้ชีวิตอยู่ของพวกเขามากกว่า!
พวกเขาไม่มีอินเทอร์เน็ต ไม่มีคอมพิวเตอร์ และไม่มีโทรศัพท์ นี่อีกฝ่ายจะรู้บ้างหรือเปล่าว่าในทุกคืนที่ผ่านมาพวกเขาทำอะไรกัน?
พวกเขาใช้เวลาว่างทั้งหมดอยู่บนท้องถนน พูดคุยกับเหล่าวิญญาณที่ตายมาตั้งแต่เมื่อ 60 ปีที่แล้ว! เขาสาบานได้เลยว่าตอนนี้ตัวเองสามารถเล่าเรื่องชีวิตของวิญญาณเหล่านั้นได้อย่าง งละเอียด!
แต่ถึงกระนั้น…ทุกคนก็ยังคงเงียบสนิท
ฉินเย่มองไปรอบ ๆ เมือง พระราชกฤษฎีกาที่เพิ่งประกาศไปได้สร้างความฮือฮาให้กับประชาชนบางส่วน แต่เห็นได้ชัดว่ามันก็เป็นเพียงระลอกคลื่นบาง ๆ บนผิวน้ำที่นิ่งสนิทเท่านั้น
เห็นได้ชัดเลยว่ามันไม่เพียงพอที่จะสร้างแรกกระเพื่อมครั้งใหญ่ได้
“ด้วยเหตุนี้ ข้าจะไปประกาศหัวข้อย่อยที่หนึ่ง” ฉินเย่สูดหายใจเข้าลึก ๆ และเลื่อนสายตาไปที่สองรายการสุดท้าย นี่คือการโจมตีอันหนักหน่วงที่จะสร้างความตื่นตะลึงให้กับประชาชน นทั้งหมดอย่างแท้จริง!
“ในช่วงเทศกาลวันสารทจีนที่กำลังจะมาถึงนี้ สถานบันเทิงขนาดใหญ่แห่งแรกจะถูกเปิดตัวขึ้นที่เกาะปี่อั้น โดยสถานที่ทั้งหมดจะกินพื้นที่ 14,562 ตารางเมตร และจะเปิดทำการตลอด 24 ชั วโมง…เงียบ!!”
คำประกาศของเขาสร้างเสียงฮือฮาให้กับผู้คนจำนวนมากทันที!
ถังอันที่กำลังจะเดินออกไปหยุดชะงัก จากนั้นเขาก็หันมองไปร่างมายาที่ลอยอยู่บนฟ้า และมันก็ไม่ใช่แค่เขาเพียงคนเดียว หากพูดกันตามตรง วิญญาณจำนวนนับไม่ถ้วน ไม่ว่าจะเสียชีวิ ตเวลาใด ล้วนจ้องมองไปยังร่างนั้นด้วยแววตาที่ลุกโชน!
ฮือฮา…
เกิดเสียงร้องดังสนั่นขึ้น!
เสียงกระซิบพูดเบาในตอนแรกกลายเป็นเสียงพูดคุยและตะโกนด้วยความตื่นเต้นในเวลาไม่นาน!
“เกาะปี่อั้น? สถานบันเทิงขนาดใหญ่? นั่นมันอะไรกัน?” “พวกเราจะมีสถานบันเทิงขนาดใหญ่? ในที่สุดยมโลกก็เริ่มพัฒนาคุณภาพชีวิตของเราแล้วอย่างนั้นหรือ?” “ข้ารู้อยู่แล้วว่ายมโลกนั นคือของจริง! เจ้าสามารถบอกได้ตั้งแต่วินาทีที่พวกเขาสัญญาว่าจะมอบหนทางในการกลับไปยังแดนมนุษย์ให้เราแล้ว! แล้วขงโม่เคยทำอะไรแบบนี้ให้พวกเราบ้างหรือไม่?!”
เสียงพูดคุยดังขึ้นเรื่อย ๆ ถังอันแน่นิ่งไปครู่หนึ่ง ก่อนจะหันไปหาวิญญาณที่อยู่ใกล้ตน “พื้นที่ 14,562 ตารางเมตรนี่ใหญ่แค่ไหนกัน?”
“ใหญ่แค่ไหน?” วิญญาณที่ตอบเองก็ดูค่อนข้างอายุน้อย ทว่าอีกฝ่ายกลับตอบกลับมาด้วยรอยยิ้มที่แทบจะฉีกถึงหู “เจ้ารู้จักห้างสรรพสินค้าแวนด้าของแวนด้ากรุ๊ปหรือไม่? [1] ห้างส สรรพสินค้าแห่งนี้ก็มีครอบคลุมพื้นที่ประมาณนี้เช่นกัน!”
อีกความหมายหนึ่งก็คือ มันคือสถานบันเทิงที่มีขนาดใหญ่เท่าห้างสรรพสินค้าแวนด้า!
ภายในหัวของถังอันมึนตื้อไปหมด ทันใดนั้น ภาพของสิ่งอำนวยความสะดวกด้านความบันเทิงทั้งหมดผุดขึ้นมาในหัวของเขา
มันจะเป็นอะไร?
แหล่งช้อปปิ้งขนาดใหญ่?
ตรอกอาหาร?
หรืออาจจะเป็นย่านการค้าเหมือนอย่างที่พวกเรามีในแดนมนุษย์?
แต่ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม นี่หมายความว่าพวกเขาจะมีที่ให้ไปแล้ว! พวกเขาไม่จำเป็นจะต้องจบลงด้วยการไปพบกับเพื่อนบ้านของตัวเองในตอนกลางคืนหรือพูดคุยกันภายใต้แสงของดวงอาทิตย์อีกต ต่อไป! พระเจ้า! สวรรค์ได้ยินเสียงวิงวอนของพวกเขา! พวกเขาไม่มีอะไรที่เหมือนกับเหล่าวิญญาณที่มีชีวิตอยู่ในยุค 30 หรือยุค 40 เลยสักนิด!
ลมหายใจของเขาติดขัด และลูกไฟชีวิตของเขาก็เริ่มลุกโชนอย่างบ้าคลั่งด้วยความรู้สึกที่แปรปรวนนี้ อย่างไรก็ตาม นี่ยังไม่ใช่จุดจบ เพราะหากมีเท่านี้จริง เหตุใดยมโลกถึงดูงานยุ่ งนักตลอดหลายสัปดาห์ที่ผ่านมา?
วิญญาณทั้งหมดจ้องไปที่ฉินเย่อย่างไปละสายตา พวกเขาต่างรอคอยสิ่งแบบนี้มานานมากแล้ว ในที่สุดความเบื่อหน่ายของพวกเขาก็จะจบลง และคำสัญญาของชีวิตยามค่ำคืนก็เริ่มปรากฏขึ้นให้ เห็นที่ปลายขอบฟ้า!
ฉินเย่เองก็ไม่พูดอะไรให้มากความ เด็กหนุ่มแค่เพียงโบกมือ และหน้าจอพลังหยินขนาดใหญ่ก็ปรากฏขึ้นรอบนครเผิงชิว
“พระเจ้า…” ถังอันแน่นิ่งไปทันที
และเขาก็ไม่ได้เป็นคนเดียวที่รู้สึกเช่นนั้น วิญญาณคนอื่น ๆ ที่จ้องไปที่หน้าจอต่างก็นิ่งงันไปเช่นกัน
หน้าจอดังกล่าวเผยให้เห็นทะเลสาบขนาดใหญ่ และมีเกาะขนาดไม่เล็กลอยอยู่ และบนเกาะแห่งนั้น…ก็คือดินแดนที่เต็มไปด้วยเครื่องเล่นจำนวนนับไม่ถ้วน!
มันมีทั้งรถไฟเหอะ กระสวยอวกาศ โรงละครงิ้ว โถงดนตรี… เพียงแค่มอง พวกเขาก็สามารถจินตนาการรูปร่างของมันได้ทันที มันคือสถานบันเทิงที่ถูกออกแบบมาเป็นอย่างดี!
ด้วยหุ่นยนต์ดิอาโบลขนาดใหญ่ที่ดูเหมือนจะตั้งอยู่ที่แกนกลาง กระสวยอวกาศทั้งหมดที่อยู่โดยรอบจึงดูเหมือนกับม้วนกระดาษที่เรียงกันอย่างเรียบร้อย มันมีแม้กระทั่งยานอวกาศขนาดให หญ่ที่ลอยอยู่บนท้องฟ้า นอกจากนี้ยังมีสนามต่อสู้โบราณ ที่ซึ่งมีอสูรกลไกที่น่าสะพรึงกลัวที่ดูเหมือนว่าจะกำลังต่อสู้กับนักรบดินเผาจำนวนนับไม่ถ้วนที่ถือหอกแหลม ยิ่งกว่านั้น. …มันมีภาพของราชินีแห่งแผ่นดินโฮ่วถู่เหนียงเหนียงที่แปลงกายเป็นวงล้อแห่งสังสารวัฏ และสิ่งอำนวยความสะดวกในความบันเทิงอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับตำนานรักนางพญางูขาว และอื่น ๆ ๆ อีกจำนวนมาก!
ถังอันสังเกตรายละเอียดทุกส่วนของเกาะ แต่ยิ่งเขามองมันมากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งตื่นเต้นมากขึ้นเท่านั้น เพราะเขาเข้าใจได้ทันทีว่าสิ่งที่เรียกว่าสถานบันเทิงดังกล่าวนั้นไม่ได ด้ถูกออกแบบมาให้เป็นย่านการค้าหรือตรอกอาหาร แต่มันถูกออกแบบมาให้เป็นสวนสนุกขนาดมหึมาที่ใหญ่กว่าสวนสนุกดิสนีย์แลนด์เสียอีก!
หากพูดกันตามตรง...มันอาจจะสุดยอดกว่าสวนสนุกดิสนีย์แลนด์ถึงสิบเท่าได้!
ดูนั่นสิ…หุ่นยนต์ดิอาโบลพุ่งสายฟ้าที่ดูเหมือนจะฉีกกระชากทุกอย่างออกมาด้วย และยังพื้นที่แห่งตำนานและเรื่องเล่าของวัดที่ถูกน้ำท่วมซึ่งถูกปกปักษ์โดยงูสีเขียวและสีขาว จำนวนมาก และเครื่องสร้างกระแสน้ำอีก ทั้งหมดนี้ดิสนีย์แลนด์สามารถทำได้หรือไม่? เขาหมายถึง…เราเคยเห็นอะไรที่สุดยอดขนาดนี้บ้างไหม?!
วิญญาณทั้งหมดต่างตื่นเต้นกับภาพอันน่าอัศจรรย์ของสวนสนุกนั้น วิญญาณที่อายุน้อยถูกดึงดูดโดยวัฒนธรรมสมัยใหม่ ในขณะที่วิญญาณที่มีอายุมากย่อมดูสะกดไปกับส่วนของตำนานและเรื องเล่าขานมากมาย รวมไปถึงโรงละครงิ้วและโรงแสดงอื่น ๆ เครื่องเล่นและสิ่งอำนวยความสะดวกทั้งหมดนี้ล้วนถูกติดตั้งด้วยเอฟเฟกต์พิเศษที่น่าตระการตาเพื่อจับกุมหัวใจของเหล่าวิญญา าณทั้งหมดให้ได้ตั้งแต่แวบแรกที่เห็น ในวินาทีนั้น ฉินเย่สัมผัสได้เลยว่าหัวใจของประชากรทั้งหมดกำลังเต้นแรงขึ้น!
จะมีวิญญาณสักกี่ตนที่เคยไปสวนสนุกดิสนีย์แลนด์?
แล้วสวนสนุกปี่อั้นจะสุดยอดกว่าเพียงใด?
นี่คือความเปลี่ยนแปลงที่ยิ่งใหญ่ของชีวิตหลังความตายอย่างนั้นหรือ?
นครเผิงชิวพลันเต็มไปด้วยเสียงตะโกนอย่างดีใจทันที ก่อนจะตามมาด้วยความเงียบเชียบเมื่อเสียงคำรามที่ดังสนั่นของฉินเย่ และตอนนี้ในหมู่ประชาชนก็ปรากฏแววของความตื่นเต้นขึ้น อีกครั้ง
ฉินเย่ยังคงเงียบขณะที่มองดูปฏิกิริยาของวิญญาณทั้งหมด หัวใจและจิตใจของเขาพลันเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น นี่คือผลของการวิเคราห์อย่างถี่ถ้วนจากเหล่าเจ้าหน้าที่ระดับสูงของยม มโลก
สิ่งอำนวยความสะดวกในด้านความบันเทิงนั้นมีปรากฏให้เห็นมาตั้งแต่สมัยอดีตกาล โทรทัศน์และคอมพิวเตอร์ถูกสร้างขึ้นบนโครงสร้างพื้นฐานของไฟฟ้าและเครือข่าย แต่ก็สามารถสร้างความพึงพอ อใจให้กับวิญญาณได้เพียงแค่กลุ่มเดียวเท่านั้น ในขณะที่อีกด้านหนึ่ง โรงละครงิ้วและการแสดงสามารถสร้างความเพลิดเพลินให้กับวิญญาณจำนวนมากได้ในคราวเดียว
แต่ในขณะที่สถานที่เหล่านี้สามารถจุวิญญาณได้จำนวนมาก เวลาที่ใช้ต่อหนึ่งรอบก็ค่อนข้างนานเกินไป คอนเสิร์ตเองก็ไม่ได้เช่นกัน ในเมื่อพวกเขาต้องเผชิญหน้ากับข้อจำกัดมากมาย แต่ สวนสนุกนั้นแตกต่างออกไปอย่างสิ้นเชิง เพราะพวกวิญญาณยินดีที่จะยืนรออย่างเป็นระเบียบ…
และการยืนรอต่อแถวก็ยังช่วยในการขับเคลื่อนของอุตสาหกรรมอาหารและเครื่องดื่มอีกด้วย!
นอกจากนี้ สวนสนุกยังเป็นสิ่งที่สามารถตอบสนองต่อจิตวิญญาณของเหล่าวิญญาณได้เป็นอย่างดี วิญญาณอาวุโสจะถูกดึงดูดโดยเทศกาลลอยโคม ปริศนาต่าง ๆ และการแสดงกายกรรม รวมไปถึงการแส สดงผาดโผนอย่างการแสดงการหายใจด้วยไฟและศิลปะการต่อสู้ต่างๆ
ในอีกด้านหนึ่ง วิญญาณสมัยใหม่ก็จะเพลิดเพลินไปกับเครื่องเล่นต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็นกระสวยอวกาศ เรือโจรสลัด รถไฟเหาะ สวนน้ำ และอีกมากมาย! รายการเครื่องเล่นจำนวนมากย่อมหมายความว่ าวิญญาณเหล่านี้ไม่สามารถทดลองเล่นมันทั้งหมดได้ภายในระยะเวลาแค่หนึ่งวัน นอกจากนี้ ข้อเท็จจริงที่ว่าสวนสนุกนั้นดำรงอยู่มาตั้งแต่ในประวัติศาสตร์ก็ย่อมหมายความว่ามันคือสิ่งที อยู่เหนือบททดสอบของเวลาอีกด้วย
เขาได้เปิดตัวบางสิ่งบางอย่างที่น่าอัศจรรย์เมื่อโลกใต้พิภพกำลังขาดแคลนในสถานบันเทิง มันเปรียบได้กับการค้นพบโอเอซิสท่ามกลางทะเลทรายอันกว้างใหญ่! จากการคาดการณ์ของเขา เกาะป ปี่อั้นจะต้องกลายเป็นสถานที่ซึ่งได้รับความนิยมในยมโลกไปอีกอย่างน้อยหนึ่งปี!
และนี่ก็เพียงพอแล้วสำหรับการปูทางให้แก่การเปิดใช้สกุลเงินใหม่ของยมโลก
ด้วยเหตุนี้ ทางรัฐบาลของยมโลกจึงได้รวมตัวกันเพื่อระดมความคิดเพื่อตอบสนองความต้องการของวิญญาณทุกวัย ตั้งแต่ช่วงปี 1920 ไปจนถึงปี 2020 คำตอบของพวกเขาก็คือการจัดสรรสิ่งบันเทิ งมากมาย ไม่ว่าจะเป็นของทางตะวันออกและตะวันตก ละครงิ้ว ตำนาน เรื่องเล่า และสงคราม หรืออื่น ๆ ฉินเย่สามารถรับรองได้เลยว่าวิญญาณทุกตนที่เดินทางมายังสถานที่แห่งนี้จะต้อง งเจอสิ่งที่พวกเขาสนใจอย่างแน่นอน
แต่… นั่นคือทั้งหมดแล้วอย่างนั้นหรือ?
แน่นอนว่าไม่!
หมัดสุดท้ายยังไม่ได้ปล่อยออกไป เพราะอย่างไรแล้ว การเปิดตัวสวนสนุกอาจจะน่าตื่นตะลึง แต่มันก็ไม่ได้เป็นการเน้นย้ำถึงความสำคัญเทศกาลวิญญาณทั้งสาม
สวนสนุกแห่งนี้ถูกสร้างขึ้นเพื่อเป็นหนึ่งในสถานบันเทิงของยมโลกที่จะเปิดทำการอยู่ตลอดเวลาเท่านั้น อย่างไรก็ตาม มันยังมีบางสิ่งบางอย่างที่ต้องทำเพื่อเชื่อมโยงมันเข้ากับเทศก กาลวิญญาณทั้งสามที่จะมีการเฉลิมฉลองตลอดทั้งปี ยกตัวอย่างเช่น…
“เงียบ” ฉินเย่หยุดความตื่นเต้นของประชาชนทั้งหมดขณะที่เอ่ยด้วยเสียงทุ้มต่ำ “เกาะปี่อั้นอาจจะเปิดตลอดเวลา แต่มันก็ยังมีพื้นที่พิเศษที่มีชื่อว่า ‘แสงแห่งหยินหยาง’ ซึ่งตั้งอ อยู่ทางตะวันตกของเกาะที่จะเปิดทำการเพียงสามครั้งต่อปี ในช่วงของเทศกาลวิญญาณทั้งสาม”
“มีเพียงแค่ช่วงเวลาในระหว่างเทศกาลวิญญาณทั้งสามเท่านั้นที่พวกเจ้าจะสามารถใช้สกุลเงินใหม่ของยมโลกในการแลกกับ…โอกาสที่จะกลับไปยังแดนมนุษย์”
“หากพูดง่าย ๆ ก็คือ โอกาสที่เจ้าจะได้เห็นบุคคลที่เจ้ารักมาสักการะเจ้าด้วยตนเอง”
“ว่าไงนะ?!” “เราทำอย่างนั้นได้ด้วยหรือ?!” “ทุกคน…ทุกคน!!! เทศกาลวันสารทจีนกำลังจะมาถึงแล้ว! ไม่ใช่ว่านี่หมายความว่าเราจะได้ไปเจอคนที่เรารักในเร็ว ๆ นี้หรอกหรือ?!” “สวร รรค์ทรงโปรด…นะ…นี่คือสิ่งที่มีเพียงยมโลกที่แท้จริงเท่านั้นที่สามารถทำได้! ขงโม่ไม่มีทางทำอะไรแบบนี้ได้!” “สามครั้งต่อไป…ข้าจะได้ไปเห็นหน้าลูกสาวแล้ว!”
ในวินาทีนั้น ทั่วทั้งนครพลันดังสนั่นไปด้วยเสียงร้องแห่งความดีใจ และฉินเย่ก็ไม่ได้บอกให้วิญญาณท้ังหมดเงียบเสียงอีกต่อไป
เพราะท้ายที่สุดแล้ว เขาก็รู้ดีว่าวิญญาณนั้นหลงใหลในแดนมนุษย์มากเพียงใด!
[1] สำนักงานใหญ่ของแวนด้ากรุ๊ป ห้างที่ใหญ่ที่สุดในเมืองฉางชุน