ฉันเป็นหัวหน้าเผ่าดึกดำบรรพ์ - บทที่ 18 ไม่มีผลตอบแทนสูง

บทที่ 18 ไม่มีผลตอบแทนสูง

เมื่อ ไป๋หยา ต้องการที่จะทดลองตักน้ํา มู่เฟิง จึงได้หยุดพักและหาอะไรกินไปด้วย ในขณะเดียวกันเขาก็ใช้โอกาสนี้ติดต่อกับระบบและมองคะแนนความสําเร็จของเขาที่มีเพียง 550 คะแนน ช่างอัตคัดยิ่งนัก

เขาจึงใช้โอกาสนี้เข้าไปในร้านค้าแลกเปลี่ยนของระบบ มีอุปกรณ์มากมายสําหรับเขามันเป็นเรื่องธรรมดาแต่ถ้าเขาเอาออกมาใช้กับเผ่าในปัจจุบันจะต้องเกิดเรื่องอีกแน่นอนเพราะสิ่งที่เขาต้องการแลกออกมานั้นมัน “ไม่ธรรมดา”

สิ่งที่เขาต้องการที่จะแลกก็คือ “ทักษะการรักษาขั้นสูง!”

ทักษะการรักษาขั้นสูงเป็นรุ่นอัพเกรดของทักษะการรักษาที่เขาแลกมาในตอนต้น

มันน่าสนใจมาก ขั้นตอนการแลกของก็เหมือนกับการเล่นเกมในยุคปัจจุบัน ในตอนแรกที่คุณมีแต้มน้อยคุณก็สามารถแลกทักษะระดับต้น และเมื่อคุณมีแต้มมากขึ้นคุณก็สามารถที่จะอัพเกรดมันให้เป็นทักษะขั้นสูง

ทักษะรักษาขั้นสูงนี้ต้องใช้แต้มทั้งหมด 3,000 คะแนน แต่ก่อนหน้านี้เขาได้ใช้คะแนนไปแล้ว 1,000 คะแนนเพื่อแลกทักษะรักษาเพราะฉะนั้นยังต้องใช้อีก 2000 คะแนนถึงจะสามารถอัพเกรดทักษะนี้ได้

ทักษะรักษาขั้นสูงไม่เพียงพอที่จะรักษาอาการบาดเจ็บให้หายขาดแต่ยังสามารถเพิ่มพลังให้กับร่างกายได้

“คะแนน 2000 คะแนน ช่างเป็นช่องว่างที่ยิ่งใหญ่!” มู่เฟิง คิด คิดใน

“นี่ยังไม่รวมที่ต่อไปนี้เขาจะต้องแลกเครื่องมืออุปกรณ์อื่นๆอีกมากมาย!”

“เฮ้อ ถ้าวันนี้ไม่ได้แลกของพวกนี้ก็ช่วยประหยัดไปอีก 150 คะแนน!” มู่เฟิง รู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อย

“ ถ้าเรามีความรู้พวกนี้สักนิดคงไม่จําเป็นที่จะต้องแลกของออกมาจากระบบ..”

เขากินเนื้อย่างไปพลางสื่อสารกับระบบไปพลางลืมเสียสนิทว่ายังมี ไป๋หยา กําลังมองเขาอยู่

“ พี่ มู่เฟิง ท่านบ่นอะไรหรอ!” ใบหน้าที่งดงามของ ไป๋หยา เต็มไปด้วยความสงสัยอดถอนใจไม่ได้

“แม้แต่ตอนกินข้าวท่านก็ยังเอาแต่คิดแต่เรื่องต่างๆ!”

“เออจริงสิ ไป๋หยา ทําไมวันนี้ไม่เห็นลุงหลี่หูเลยล่ะ?” มู่เฟิง ถามขึ้น

“ท่านพ่อนะหรอ?” ไป๋หยา สังเกตเห็นว่า มู่เฟิง กําลังมองหาพ่อของเขาทันใดนั้นนางก็นึกขึ้นได้ หน้าของนางแดงด้วยความเขินอาย แล้วพูดกับ มู่เฟิง ว่า

“เขาไปหาท่านลุง หมิงกวง เพื่อทําให้มังกรดินเชื่อง!”

“อ๋อแบบนี้นี่เอง!” มู่เฟิง เกาหัวตัวเองเบาๆ เพิ่งนึกขึ้นได้ว่าเมื่อวานก่อนที่ ฉางหนิง จะจากไป นางได้พูดคุยบางอย่างกับหลี่หู หลี่หูจึงมาบอกเขาว่ามังกรดินนั้นถูกผูกอยู่ในถ้ําเพื่อทําให้มันปรับตัว

ดังนั้นตอนนี้เขาควรที่จะหยุดพักเรื่องแหล่งน้ําไว้ชั่วคราว

ในเวลาเดียวกันเขาก็นึกบางอย่างออก

“ใช่แล้วดูเหมือนว่าภารกิจบอกว่าหากเราสามารถทําให้สัตว์อสูรเชื่องได้จะได้คะแนนถึง 300 คะแนนไม่ใช่หรอ ถ้าทําสําเร็จก็จะได้คะแนนเร็วขึ้น!”

“ตอนนี้พวกเขาอยู่ที่ถ้ําอย่างนั้นหรอ?” มู่เฟิง ถามไป๋หยา

“มันอยู่ถ้ําที่ 6 บนภูเขาตะวันออก” ไป๋หยา ต่อ

“ท่านพ่อของข้าบอกว่ามังกรดิน ยังไม่เชื่อง ตอนนี้ท่านไม่ควรไปหามัน เฮ้ พี่ มู่เฟิง ท่านกําลังจะไปไหนเนี่ย!”

ยังไม่ทันที่ไป๋หยาจะพูดจบ มู่เฟิง ก็วิ่งออกไปแล้ว

“ข้าจะไปดูมังกรดิน!”

เผ่าต้าเจียงสร้างขึ้นท่ามกลางภูเขาดังนั้นจึงมีถ้ําดินอยู่รอบเผ่าบทบาทของถ้ําแต่ละท่านไม่เหมือนกัน บางคนใช้เพื่อเก็บเนื้อบ้างก็ใช้เพื่อบูชา “เพลิงศักดิ์สิทธิ์” แล้วยังมีถ้ําที่ไม่ได้ใช้งาน

ถ้ําที่ 6 บนภูเขาตะวันออกที่ไป๋หยาพูดถึงเป็นถ้ําที่ว่างอยู่ในตอนนี้และหลี่หูกับคนอื่นๆใช้เป็น ที่อยู่อาศัยของมังกรดิน

เมื่อเขามาถึงเขาได้เห็นมังกรดินกําลังนอนอย่างเกียจคร้านที่ปากถ้ําและไม่สนใจหลี่หูหรือ หมิ งกวง เลยเมื่อเห็นว่า มู่เฟิง มาทั้งสองคนก็หันไปทําความเคารพแต่ มู่เฟิง รีบโบกมือห้ามเขา

“เป็นอย่างไรบ้างลุงหลี่?” มู่เฟิง ถาม

สีหน้าของหลี่หูดูน่าเกลียดเขาถอนหายใจอย่างจนปัญญา

“เมื่อวาน มาโด้ จากเผ่าวิหคเขียวคนนั้นไม่ได้บอกคําสั่งไว้กับพวกเราตอนนี้จึงไม่สามารถที่จะใช้มันได้”

“อะไรนะ?” มู่เฟิง เพิ่งนึกขึ้นได้การควบคุมสัตว์อสูรจําเป็นต้องใช้ภาษาและสัญญาณในการฝึกเป็นพิเศษ

หัวใจของเขาจมลงสู่ก้นบึง

“อย่าบอกนะว่าแค่เลี้ยงมังกรดินแบบนี้ก็ทําอะไรไม่ได้แล้ว มันจะมีประโยชน์อะไรที่ได้มันมา?”

เขามองไปที่มังกรดินอย่างละเอียด เกล็ดสีเทาทั้งตัว บนศีรษะและหางมีก้อนเนื้อขนาดใหญ่นูนขึ้น

หนังหนา มังกรดินเนื้อคงไม่อร่อย!

หมิงกวง ที่อยู่ด้านข้างมีสีหน้าเศร้าโศก

“ตอนแรกข้าคิดว่าการที่มีมังกรดินตัวนี้ในเผ่าจะทําให้สัตว์ป่าจํานวนมากกว่ากลัว แต่ตั้งแต่เมื่อวานจนถึงตอนนี้มันนอนหมอบอยู่กับพื้น หิวก็กินหญ้า กระหายน้าก็กินน้า ส่วนเรื่องอื่นไม่ได้ สนใจพวกเราเลย!”

“หืม?” มู่เฟิง รู้สึกประหลาดใจ “มังกรดินตัวนี้ยังสามารถจดจําผู้คนได้!”

มู่เฟิง ทดสอบโดยการตะโกนว่า “ลุกขึ้น!”

แต่มังกรดินเพียงแค่ตกใจเสียงของ มู่เฟิง มันเงยหน้าขึ้นมองและก้มศีรษะลงกินหญ้าบนพื้นต่อไป

หลี่หูและ หมิงกวง ได้แต่ส่ายหัวแล้วจึงเอ่ยว่า

“ มู่เฟิง พวกเราได้ลองวิธีนี้แล้วแต่ไม่มีประโยชน์อะไร!”

มู่เฟิง มองไปที่มังกรดินที่นอนกินหญ้าอยู่ตอนนี้อย่างอารมณ์เสีย

“ข้าไม่เชื่อว่าข้าจะไม่สามารถจัดการกับมันได้!”

ทันใดนั้นเขาก็นึกถึงวิชาฝึกสัตว์อสูรในระบบของเขา เขาสื่อสารกับระบบ

“ระบบแลกเปลี่ยนวิชาฝึกสัตว์อสูรให้กับข้า!”

ระบบแจ้งเตือน: “ทักษะการฝึกอสูรระดับเริ่มต้นต้องใช้คะแนน 500 คะแนน คุณแน่ใจหรือไม่ที่จะใช้ 500 คะแนนเพื่อแลกเปลี่ยนกับทักษะฝึกอสูรเริ่มต้น?”

“ 500 คะแนน? มันแพงมาก!” มู่เฟิง ตกตะลึง ในตอนแรกเขายังคิดอยู่ว่าเขาต้องการแลกเปลี่ยนทักษะการรักษาระดับสูงแต่ตอนนี้เขาจําเป็นต้องใช้วิชาฝึกสัตว์อสูรเริ่มต้นที่มีค่าใช้จ่ายถึง 500 คะแนนแล้วเมื่อไหร่กันเขาจะสามารถแลกเปลี่ยนกับทักษะรักษาระดับสูงได้นี่ไม่ใช่ว่าเขาจะ ต้องทํางานหนักอีกหลายปีก่อนที่จะแลกเปลี่ยนทักษะอื่นๆได้หรอกหรือ?

อย่างไรก็ตามเมื่อเห็นมังกรดินนอนอยู่บนพื้นอย่างเกียจคร้านความโกรธของเขาก็เพิ่มขึ้นอีกครั้ง

“ไม่มีของฟรีในโลก ยิ่งค่าตอบแทนสูงก็ต้องยิ่งจ่ายมากยิ่งขึ้น!”