ฉันเป็นเศรษฐีอสังหาฯในวันสิ้นโลก - ตอนที่ 321 แย่งห้องวีไอพี
ตอนที่ 321 แย่งห้องวีไอพี
ตอนที่ 321 แย่งห้องวีไอพี
ในที่สุดจั๋วเอ่อร์เฉิงตอบตกลงด้วยสีหน้าไม่สู้ดีนัก หากพวกเขาลดราคาลงอีก ครอบครัวจั๋วอาจจะเข้าร่วมการประมูลในครั้งนี้ เงินจำนวน 50 ล้าน แม้ว่าครอบครัวจั๋วจะสามารถจ่ายได้ แต่นั้นไม่ใช่จำนวนเงินเล็กน้อย พ่อของเขาที่ไม่รู้จักเถาหยางต้องไม่เห็นด้วยอย่างแน่นอน
น่าเสียดาย…
หลังจากที่หม่าต้าเพ่าจากไป จั๋วเอ่อร์เฉิงก็พลิกเอกสารของเถาหยางเพื่ออ่านซ้ำอีกครั้ง สถานที่ที่ดีเช่นนี้ ถ้าตงหยางได้ไปครอบครอง คงมีคนขุ่นเคืองไม่น้อย
……
เมื่อหม่าต้าเพ่ากลับมาพร้อมกับราคาเริ่มต้น 50 ล้านเหลียนปังและผลึกนิวเคลียส 40 อัน ซูเถารู้สึกตกตะลึง ก่อนหน้านี้ที่พูดคุยกัน ตกลงกันไว้ว่าจะตั้งผลึกนิวเคลียสไว้แค่ 30 อันไม่ใช่เหรอ หม่าต้าเพ่าลองเสี่ยงดวงขึ้นราคาดู และจั๋วเอ่อร์เฉิงก็ตกลงตามที่เขาเสนอ!
เธอยกนิ้วให้หม่าต้าเพ่า “คุณเชี่ยวชาญในเรื่องการทำกำไรจริง ๆ”
“คุณต้องรับภาระที่หนักหน่วงไม่น้อย” เฉียนหลินก็ส่งสายตาชื่นชม
เฉียนหรงหรงหน้าแดง ในฐานะผู้จัดการฝ่ายการเงิน เธอชอบที่จะได้ยินเรื่องดี ๆ แบบนี้มากที่สุด
หม่าต้าเพ่าพูดอย่างถ่อมตัวว่า “ทั้งหมดนี้ก็เพื่อเถาหยาง”
ในช่วงบ่ายโมง มีคนกลุ่มหนึ่งขับรถไปยังสถานที่ประมูลและบังเอิญพบกับสิงซูอวี่และหยางอิ๋ง
รายการประมูลของตงหยางในครั้งนี้เป็นสัตว์เลื้อยคลานที่สือจื่อจิ้นจับได้ แน่นอนว่าตงหยางไม่เต็มใจที่จะขายสัตว์เลื้อยคลานทั้งหมด พวกเขาได้ตัดกรงเล็บของสัตว์เลื้อยคลานมาหนึ่งนิ้ว และของเหลวบางส่วนจากตัวมัน
“จนถึงตอนนี้ ยังไม่มีฐานใดที่จับสัตว์เลื้อยคลานได้ ทุกคนล้วนอยากได้เนื้อเยื่อของสัตว์เลื้อยคลานกลับไปศึกษา การประมูลจะต้องดุเดือดแน่นอน” สิงซูอวี่มั่นใจมาก
ซูเถาพยักหน้าเห็นด้วย และแอบรู้สึกอิจฉาเล็กน้อยในใจ เธอยังคงไม่แน่ใจเล็กน้อยเกี่ยวกับพื้นที่เปิดโล่งในเถาหยาง สุดท้ายแล้วเถาหยางเพิ่งมีชื่อเสียงในทางใต้ มีผู้คนมากมายที่ไม่รู้จักเถาหยางของเธอ เพราะฉะนั้นแล้วก็กังวลเหมือนกันว่าถึงเวลานั้นจะไม่มีใครเสนอราคา
เจ้าหน้าที่เริ่มแจกเสื้อคลุมสีดำให้ทุกคน เพื่อใช้คลุมศีรษะ
เจ้าหน้าที่บอกว่านี่คือการปกป้องความเป็นส่วนตัวของทุกคน เพื่อหลีกเลี่ยงอุบัติเหตุจากการฆ่าและแย่งสมบัติหลังจากออกจากสถานที่ประมูล
ในเวลานี้มีฝูงชนวุ่นวายอยู่ที่ประตูทางเข้า
ซูเถาเดินตามเสียงไปเห็นรถลีมูซีนสุดหรูยืดสีดำเงาสองคันหยุดอยู่ตรงหน้า
บอดี้การ์ดคนหนึ่งเปิดประตูเบาะหลังด้วยความเคารพ และชายหนุ่มรูปร่างสันทัดสวมแว่นกันแดดและดูขี้เล่นออกมาจากรถหรู จากนั้นผู้คนที่อยู่บริเวณโดยรอบก็เริ่มส่งเสียงซุบซิบ
“คุณชายใหญ่เซียว มีแค่เขาคนเดียวที่ขับรถหรูสะดุดตาคันนี้ไปทุกที่ เขาชอบที่จะร่วมสนุกและใช้เงินไปทั่ว ไม่รู้ว่าตระกูลเซียวมีเงินมากแค่ไหนกัน”
“คุณชายใหญ่? นี่มันยุคสมัยไหนแล้ว ทำไมยังเรียกแบบนี้อีก” คนที่ไม่เข้าใจถามบราวนี่ออนไลน์
“เธอไม่รู้เหรอ ว่าตระกูลเซียวเป็นผู้ผลิตเครื่องบินขับไล่รายใหญ่ที่สุด ไม่ว่าฐานไหนต่างก็เคยซื้อเครื่องบินขับไล่ของตระกูลเขา นายท่านเซียวอายุหกสิบปีแล้ว เขาผ่านการแต่งงานมา 5 ครั้ง ฉันได้ยินมาว่าเขาเพิ่งตกหลุมรักผู้หญิงคนหนึ่งเมื่อไม่นานมานี้ และวางแผนที่จะแต่งงานกับเธอในไม่ช้า”
“ยิ่งมีภรรยามากเท่าไหร่ ลูกก็จะยิ่งมีมากขึ้นเท่านั้น บางคนแอบบอกว่าตระกูลเซียวเหมือนนักธุรกิจที่เมืองท่าในช่วงปี 1960 ถึง 1970 ก่อนถึงวันสิ้นโลกที่เหล่านางบำเรอมักจะเรียกลูกชายคนโตของตระกูลว่าคุณชายใหญ่”
….
“คุณชายใหญ่เซียวก็ชอบที่จะได้ยินชื่อนี้ เพื่อให้เขารู้สึกพึงพอใจ ผู้คนที่อยู่รอบ ๆ เขาก็จะเยินยอเขาแบบนี้เรื่อย ๆ เพื่อให้เขามีความสุขมากยิ่งขึ้น”
ซูเถาฟังคำพูดเหล่านี้อย่างระมัดระวัง จากนั้นหันไปถามสิงซูอวี่ “ตระกูลเซียวมีที่มายังไงเหรอ”
“อย่างที่ฉันพูดไปเมื่อกี้ เหตุผลหลักคือนายท่านเซียวมีอำนาจมาก ฉันไม่รู้ว่าความสามารถของเขาเป็นยังไงเหมือนกัน แต่ว่าเครื่องบินรบที่เขาผลิตนั้นทรงพลังมาก พวกมันมีประสิทธิภาพมากในการต่อสู้กับกลุ่มซอมบี้ เครื่องบินของพวกเขามีหลายรุ่นทั้งเครื่องระดับล่าง ระดับกลาง และระดับสูงโดยมียอดขายมหาศาล” สิงซูอวี่กล่าว
“สำหรับคุณชายใหญ่เซียว ฉันได้ยินมาเป็นครั้งคราวว่าเขาคนนี้ไม่ได้เรียนรู้อะไรดี ๆ มาเลย แต่เลียนแบบความเจ้าชู้ของพ่อเขามาไม่มีผิดเพี้ยน ฉันคิดว่าเขามาที่งานประมูลซินตูในครั้งนี้เพื่อมองหาของดี ๆ กลับไปเอาใจบรรดาผู้หญิงของเขา”
แน่นอนว่าทันทีที่สิงซูอวี่พูดจบ คุณชายใหญ่เซียวก็เดินผ่านไปโดยมีหญิงสาวหน้าตาดีและแต่งตัวดีเดินตามหลังเขาไป
รถหรู ลูกคนรวย มีสาว ๆ ล้อมหน้าล้อมหลัง…
ครู่หนึ่ง ซูเถารู้สึกว่าภาพตรงหน้าเธอคล้ายกับละครที่ถ่ายทำก่อนวันสิ้นโลก ความโหดร้ายของวันสิ้นโลกถูกสงวนไว้สำหรับคนรากหญ้าเท่านั้น ซูเถาไม่ได้สนใจอีกฝ่ายมากนัก หลังจากฟังข้อควรระวังแล้ว พนักงานต้อนรับก็พาพวกเขาไปที่ห้องวีไอพีบนชั้นสองทันที
ห้องวีไอพีเป็นกระจกรอบด้าน คนที่อยู่ภายในห้องสามารถมองเห็นด้านนอกได้อย่างชัดเจน แต่ผู้คนที่อยู่ด้านนอกไม่สามารถมองผ่านเข้ามาในห้องวีไอพีนี้ได้
ซูเถายืนอยู่บนพื้นกระจกและมองลงไป ตำแหน่งของห้องนี้อยู่ตรงกลางของสถานที่จัดงานพอดี และมากพอที่จะมองเห็นสถานที่จัดงานประมูลทั้งหมดโดยมีที่นั่งธรรมดาอยู่ด้านซ้ายและแท่นประมูลด้านขวา ด้านหลังโต๊ะประมูลคือหน้าจอแสดงผลขนาดใหญ่พิเศษซึ่งใช้เพื่อขยายรายการประมูล
ระหว่างที่เธอกำลังดูอย่างตั้งใจ จู่ ๆ ก็มีคนมาเคาะประตูห้องวีไอพีของพวกเขา เฉียนหรงหรงอยู่ใกล้ประตูมากที่สุดอาสาไปเปิดประตู เมื่อประตูถูกเปิดออก เธอเห็นว่าเป็นผู้จัดการการประมูลที่มากล่าวขอโทษ
“ขออภัยในความไม่สะดวก รบกวนพวกคุณช่วยย้ายไปที่ห้องข้าง ๆ แทนได้ไหม ทางเราจะมอบผลไม้หนึ่งถาดใหญ่ให้ฟรีเพื่อเป็นการแสดงความขอโทษ”
ผลไม้ฟรีไม่ใช่เรื่องแปลกสำหรับคนในเถาหยาง
ซูเถาเหลือบมองไปที่ห้องข้าง ๆ และขมวดคิ้วเล็กน้อย
“ห้องนั้นไม่ดีเท่าห้องนี้ ทำไมเราต้องเปลี่ยนมันด้วย” ทันทีที่พูดจบ เธอก็เห็นหญิงสาวแต่งกายทันสมัยที่อยู่ชั้นล่างเมื่อครู่ คาดว่าน่าจะเป็นแฟนสาวของคุณชายใหญ่เซียว เธอสวมรองเท้าส้นสูง ถอดแว่นกันแดดออก และเสยผมยาวสลวยไปด้านหลัง
“ขอโทษค่ะ ฉันกับแฟนต้องการใช้ห้องนี้ ยังไงแล้วรบกวนย้ายห้องด้วยนะคะ”
คำพูดสุภาพแต่น้ำเสียงไม่สุภาพเลยแม้แต่นิดเดียว ซูเถาเมินเฉยอีกฝ่ายและถามผู้จัดการภาคสนามโดยตรง
“ถ้าฉันจำไม่ผิด หัวหน้าจั๋วได้จองห้องรับรองนี้ไว้ให้เราเป็นพิเศษเพื่อเป็นการไถ่โทษ แต่คุณขอให้เราปล่อยห้องนี้ให้คนอื่น แบบนี้มันหมาะสมเหรอ”
ผู้จัดการสนามเหงื่อแตกพลั่ก เขาไม่สามารถรับมือกับทั้งสองฝ่ายได้
“หึ” หญิงสาวคนนั้นแค่นเสียงเย็นชา “ก็แค่เปลี่ยนห้อง ทำไมต้องทำให้ยุ่งยากด้วย คุณต้องการค่าย้ายห้องเท่าไหร่บอกฉันมา”
“คุณให้พวกเราได้เท่าไหร่” ซูเถาสวนกลับ
ห้องวีไอพีนี้ไม่สำคัญหรอก ขอแค่เงินถึงเธอก็ย้ายได้!
เธอไม่สนใจอะไรอยู่แล้ว!
หญิงสาวมองดูเด็กกะโปโลตรงหน้าทันที คนเหล่านี้เป็นใครมาจากไหนกัน เมื่อพวกเขาเห็นเงินก็ตาโตทันที และจู่ ๆ เพียงชั่วครู่หนึ่ง ก็รู้สึกขึ้นมาว่าเธอไม่อยากจะได้ห้องวีไอพีนี้แล้วเหมือนกัน การกระทำนี้ดูเหมือนจะทำให้เธอต้องลดตัวลงไปเกลือกกลั้วกับคนพวกนี้ยังไงก็ไม่รู้
“20,000 เหลียนปัง เลขบัญชีอะไร ฉันจะโอนให้คุณทันทีรีบย้ายไปซะ”
ซูเถากวาดสายตามองหญิงสาวตรงหน้าตั้งแต่หัวจรดปลายเท้าด้วยความตกใจ “แฟนสาวของคุณชายใหญ่เซียวจ่ายเงินได้แค่ 20,000 เหลียนปังเท่านั้นเรอะ”
เธอคิดว่าแฟนสาวของเศรษฐีรุ่นที่สองน่าจะเหมือนในละครทีวีหริอนวนิยายก่อนวันสิ้นโลก น่าจะได้ราคาหลายร้อยล้านซะอีก
เธอรู้สึกผิดหวังมาก
————
