ชีวิตชิวๆกับกองทัพของท่านราชาผู้พิชิต - ตอนที่ 61
Ch.61 – ราชาผู้พิชิต ตัดสินกับ[พลังเต็ม100]
Translator : ปลาดุกอเมซอน / Author
กริ๊งงงงงงง!!
ดาบยาวของผมปะทะเข้ากับหอกของโทคิ โฮเซ
ด้านพลังทางนั้นเหนือกว่าเล็กน้อย แต่ความเร็วผมที่[ปลุกเผ่ามังกร]เหนือกว่า
เพลิงของหมอนั่นก็พุ่งออกมาด้วย คลื่นเปลวเพลิงก็ถูกกันไว้ได้โดย[เกล็ดมังกร]
แถม–
“หอกมัน!? หอกของข้าบิ่นงั้นเหรอ!?”
โทคิ โฮเซตะโกนออกมา
“[หอกดาวเหนือ]นี่เป็นอาวุธชั้นเลิศที่ได้รับมาจากพระราชวังเชียวนะ! แต่มันกลับ!?”
“ถ้าคิดว่าไม่ไหวก็ทิ้งหอกแล้วหนีไปสิ [พลังเต็ม100]”
“บ้าเอ๊ยยยยยยย!!”
แกร๊งงง!!
ดาบ[โคตรแข็ง]ประทะเข้ากับ[หอกดาวเหนือ]ของหมอนั่นอีกครั้ง
และปลายหอกก็ถูกหักอีกรอบ
สมกับเป็นสกิลของจักรพรรดิมังกร[Naming Bless(เพิ่มอัตลักษณ์ชื่อ)]
ดาบที่ได้รับการ[Enchant(เสริมแกร่ง)]แกร่งไม่แพ้อาวุธชั้นเลิศของพระราชวังเลยทีเดียว
“ชิ! เปิดใช้งานสกิล[ปลดปล่อยเทพศาสตร]!!”
อยู่ๆ โทคิ โฮเซก็ตะโกนออกมา
“จะบอกให้ว่าทำไมข้าถึงใช้ชื่อว่า[พลังเต็ม100]”
แสงสีแดงเข้มมารวมกันที่หอกของหมอนั่น
“ทำให้พลังของตัวข้าคือ100 ทำให้่ท่าที่ทุ่มเต็มแรงใส่อาวุธเป็น100 รวมแล้วก็จะปล่อยพลังออกมาได้ถึง10,000 นั่นล่ะคือความหมายของ[พลังเต็ม100]ล่ะ!”
รวมกันแล้วมันก็พลัง200ไม่ใช่เหรอ?
“ตายซะเถอะ! คนต่างโลกที่ไม่ได้ถูกรับเชิญ–!!”
แต่ว่า–พลังทำลายมันรุนแรงจนตบมุกที่ว่าไม่ได้
พลังเวทสีทองก่อเป็นวังวนโดยมีหอกของโทคิ โฮเซเป็นศูนย์กลาง
แล้วปลายหอกกลายเป็นสว่านขนาดยักษ์
สมกับเป็นผู้เกิดใหม่แบบถูกต้องที่ถูกเลิอกโดยเทพธิดา สุดยอด
แน่นอนว่าทางนี้เองก็ไม่ได้ประมาทหมอนี่ แผนรับมือก็มีไว้แล้ว
“ริเซ็ต”
ผมตบแขนของริเซ็ตที่นั่งอยู่ด้านหลัง
เป็นสัญญาณว่า–[จะใช้สกิลด่วน]
“จะไปล่ะนะ! จงรับท่าที่ทำลายทั้งกองทัพได้ไปซะ ราชาผู้พิชิตแห่งต่างพันธุ์!!”
“ริเซ็ต จับแน่นๆล่ะ!”
“ค่ะ!!”
พริบตาที่โทคิ โฮเซเตรียมหอกเสร็จ–
ผมก็ปล่อยมือจากบังเหียนของม้าดำ[ซังคูโคคุโย]
ปลายหอกที่กลายเป็นวังวนที่มือของโทคิ โฮเซขยายใหญ่ขึ้น
หมอนั่นสะบัดมือ แล้ว–หอกพลังเวท ก็ถูกปล่อยออกมา
หอกที่กลายเป็นสว่าน–พุ่งเข้ามา
ม้าดำ[ซังคูโคคุโย]เป็นม้าฉลาด จึงรีบทำการหลบทันที–
“เปล่าประโยชน์! คนตั้งสองคน หลบตอนนี้ก็ไม่ทันหรอกน่า!!”
โทคิ โฮเซตะโกนออกมา–
[หอกพลังเวท]ที่ปล่อยออกมาจากปลายหอก พุ่งมากลางอากาศ–
ม้าดำ[ซังคูโคคุโย]หลบได้แบบเฉียดๆ–
แล้วหอกที่กลายเป็นสว่านก็พุ่งผ่านใต้ขาผมไป
“……หา?”
โทคิ โฮเซอ้าปากค้าง
หอกพลังเวทที่กลายป็นสว่าน พุ่งมาด้วยความเร็วราวกับจรวด
จากนั้น…ก็เกิดพุ่งไปที่พิ้นห่างไปราวๆ100เมตรแล้วก็ระเบิด
สุดยอดไปเลยนะ พลังทำลายระดับเดียวกับ[Eternal Rolling Icicle lance (เสาจักรพรรดิเยือกแข็งนิรันดร)]ของยูกิโนะเลยไม่ใช่เหรอนั่น?
สมกับเป็น[พลังเต็ม100]มีท่าลับอย่างนั้นซ่อนอยู่ด้วยเหรอเนี่ยตกใจจริงๆ
“เดี๋ยวก่อนว้อยยยยยยยย!!”
โทคิ โฮเซตะโกนมาจากบนพื้น
“โกงแล้ว!? ทำไมแกบินได้ล่ะ!?”
“ไม่ได้บินสักหน่อย แค่พยายามกระโดดขึ้นมาเอง”
โกหกน่ะ
พริบตาที่โทคิ โฮเซสร้างหอกขนาดยักษ์ขึ้นมาผมก็ใช้[ปลุกเผ่าปักษา]
จากนั้น ก็อุ้มริเซ็ตขึ้นไป
พอไม่มีคนขี่ [ซังคูโคคุโย]ที่ตัวเบาขึ้นก็สามารถหลบหอกยักษ์ได้อย่างสวยงาม เพราะรู้สึกราวกับว่าเจ้าตัวพูดว่า ถ้าไม่มีสัมภาระก็ใช้ความเร็วหลบได้ ก็เลยให้จัดการเองเลย
ตอนนี้ยกเลิก[ปลุกเผ่าปักษา]ไปแล้ว
ที่กันการร่วงหล่น เป็นอีกความสามารถ
ก่อนหน้านี้ ตอนที่ผมฟื้นวงเวทที่[วังเทพอสูร・สมบูรณ์]กับยูกิโนะ ก็ได้ผล[ลดความเร็วในการร่วงหล่น]มาด้วย ตอนนี้ก็เลยใช้มันอยู่
ถ้าเห็นปีก เรื่องที่การต่อสู้นี้มีอมนุษย์มาเกี่ยวข้องได้แตกแหงๆ
“…บ้าเอ๊ย…แฮ่ก บังอาจมองข้าจากด้านบน…จะกำแหงเกินไปแล้ว”
“หอบแล้วนะนั่นอย่าฝืนเลย ท่าในตอนนี้ กินพลังเวทไปเยอะเลยใช่ไหมล่ะ?”
“หุบปากก! เอาแต่ใช้วิชาแปลกๆอยู่ได้!!”
มือของหมอนั่น ส่องแสงสีทองอีกครั้ง
สุดยอดไปเลยนะ ตราบเท่าที่ยังเหลือพลังเวท จะยิงกี่ครั้งก็ได้เหรอเนี่ย
“จะสอนให้รู้เองว่าถึงจะใช้ลูกเล่นแบบไหน แต่ก็เอาชนะพลังเพียวๆไม่ได้หรอกว้อยย!!”
กำลังเพียวๆเหรอ
…งั้นเหรอ
งั้นทางผมเอง ก็ขอใช้พลังเพียวๆบ้างล่ะ
“…ถ้ากำลังร่วงก็หลบไม่ได้ใช่ไหมล่ะ! เอาไปกินซะ[ปลดปล่อยเทพศาสตรา]–!!”
“ปลดปล่อย[ภาชนะแห่งราชา]”
ผมทำการอัญเชิญ[ทหารมีจิตใจ]ที่เก็บไว้ใน[ภาชนะแห่งราชา]
กลางอากาศ
[เฮ!] [เฮ] [เฮฮ!] [เฮะเฮเฮ!]
ฟิ้วว ฟิ้วฟิ้วว ฟิ้ว ฟิ้ววววววว
“…ชะ เชี่ยไรวะนั่นนนนนนน!!”
พวกรั้วที่เรียกออกมาทั้ง4แผ่น ร่วงหล่นลงไปด้วยแรงโน้มถ่วง
ก็แค่รั้ว แต่ก็เป็นรั้ว
แผ่นแต่ละแผ่นก็หนักหลายร้อยกิโล แน่นอนว่าไม่ได้รับผลของ[ลดความเร็วในการร่วงหล่น]ด้วย
แต่ละแผ่นร่วงลงไปเพื่อล้อมกรอบโทคิ โฮเซที่อยู่บนพื้น
โทคิ โฮเซบอกว่า[เอาชนะพลังเพียวๆไม่ได้หรอก]
ดังนั้นผมเองก็ใช้พลังแบบง่ายๆบ้าง
จำนวนและแรงโน้มถ่วง
“อาวุธแบบผลิตจำนวนมากเนี่ยน่ากลัวจริงๆนะ”
“อึ๊กกกกกกกกก! ตะ แตกสิโว้ยยยยยยยย!!”
โทคิ โฮเซยิงหอกสว่านออกมา
[ทหารมีจิตใจ]ที่ได้รับการ[Enchant(เสริมแกร่ง)]–รับหอกนั้นเอาไว้เต็มๆ
“อ๊าาาาา! บ้าเอ๊ย! ไอ้บ้าเอ๊ยยยยยยย!!”
“เปล่าประโยชน์น่า โทคิ โฮเซ”
[ทหารมีจิตใจ] สามารถทนพลังเวทเต็มกำลังของยูกิโนะได้หลายสิบวินาที
จนกว่าจะร่วงลงไปถึงพื้นด้วยแรงโน้มถ่วงก็แค่ไม่กี่วินาที ถือว่าเหลือเฟือ
[เฮ!] [เฮ!] [เฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮ!] [เฮฮ!]
“ทำไม! ข้าคือ…[พลังเต็ม100]…ทั้งๆที่แข็งแกร่งที่สุดแท้ๆ…ทำไมถึงเป็นแบบนี้!!”
รั้วแผ่นที่1 ตกลงที่ด้านหลังของม้าของโทคิ โฮเซ
ม้าที่ตกใจจนหันกลับไปก็โดนรั้วแผ่นที่2กระแทกจนล้มลง
ทางด้านซ้ายของโทคิ โฮเซก็มีรั้วแผ่นที่3 ชายเสื้อของหมอนั่นที่หลบได้หวุดหวิดก็ถูกทับอยู่ใต้รั้ว รั้วแผ่นที่4–รั้วที่อยู่ตรงหน้า…ตกลงมารับ[หอกสว่าน] [หอกสว่าน]คือก้อนพลังเวทที่เต็มไปด้วยความร้อน
การที่สามารถทนมันได้ ทำให้เกิดคลื่นสะท้อนกลับไปที่โทคิ โฮเซที่อยู่บนพื้น–
“ว๊ากกกกกกกก! ร้อน ร้อนนน อ๊าาาาาาาาาาาา!!”
เปร๊าะ
[……เฮฮ]
รั้วแผ่นที่4ที่รับการโจมตีของ[หอกสว่าน]ก็แตกออก
กระจากออกระหว่างที่ส่งเสียง[เฮเฮเฮฮฮ]เหมือนกับหัวเราะออกมา
“ขอบคุณนะ [ทหารมีจิตใจ]”
“ขอบคุณมากเลยค่ะ จะไม่มีทางลืมเรื่องของคุณเลยค่ะ”
นายถ้าจำไม่ผิดเป็นรั้วของร้านขายเนื้อที่ปรารถนาจะเป็นทหารอาสาของบ้านหลังที่3ตรงหัวมุมของเมืองข้างปราสาทสินะ ขอบคุณมาก ขอบคุณจริงๆ ความกล้าหาญของนายจะฝากคุณขุนศึกฮิลก้าไปบอกให้กับลูกชายคนโตของร้านขายเนื้อให้…
[……เ…ฮ]
[[[เฮฮฮฮฮฮฮฮฮ!!]]]
“…ไอ้ตำนานวีรบุรุษพรรค์นี้ ข้าไม่ยอมรับหรอกว้อย!”
โทคิ โฮเซที่กลิ้งอยู่บนพื้นสบถออกมา
“อะไรคือ[เฮ]วะ อะไรคือ[เฮเฮเฮ]วะ!! ขะ ข้าคนนี้! ไม่ยอมรับความพ่ายแพ้จากท่าโง่ๆพรรค์หรอก!! ตำนานวีรบุรุษแบบนี้มันมีที่ไหนกันนนนน!!”
“ครับครับ”
ผมใช้ดาบยาว[โคตรแข็ง]ตัดปมที่รัดเกราะของโทคิ โฮเซ
เสื้อเกราะหลุดจากร่างกาย ปลดอาวุธเรียบร้อย
หอกชั้นเลิศ[หอกดาวเหนือ]มันอันตราย ดังนั้นขอเอาทับไว้ใต้รั้วก่อนละกัน
ผมเก็บ[ทหารมีจิตใจ]ที่ว่างอยู่ วางรั้ว แล้วก็เรียกออกมาทับ
หลังจากมัดตัวโทคิ โฮเซแล้ว ก็จะส่งให้คุณฮิลก้าจัดการต่อ
ผมเป็นแค่ขุนพลรับเชิญ ของของเฉลย ก็ต้องส่งให้กับผู้บังคับบัญชาอยู่แล้ว
“ยะ อย่าคิดว่าแค่นี้จะชนะแล้วนะว้อย ตอนนี้ปราสาทของแก คงจะถูกทหารม้าของพวกนีลยึดไปแล้วล่ะ”
“คุณโชมะ!” “ทหารม้าของศัตรูถูกจับหมดเรียบร้อยแล้วค่ะ!”
ได้ยินเสียงของยูกิโนะกับพริม
ทั้งสองคนขี่ม้ามา คุณขุนศึกฮิลก้าเองก็ด้วย
“นั้นขุนศึกฮิลก้าตัวจริงเหรอ…ไม่มีแผล…ก็หมายความว่า”
ตึ้ง โทคิ โฮเซทุบพื้น
“บ้าเอ๊ยยยยยยยย! ข้าคนนี้น่ะเหรอ! ข้า[พลังเต็ม100]ผู้นี้ที่จัดการศัตรูมานับไม่ถ้วนงั้นเหรอออออออออ!!”
“แกถูกจับแล้ว จะขอสอบปากคำเรื่องเกียวกับข้อมูลของ[สิบปราชญ์]กับระบบของเทพธิดาแบบละเอียดสักนิดหน่อยล่ะ”
“…นั่นสินะ”
โทคิ โฮเซหัวเราะออกมา
จากนั้นหมอนั่นก็หยิบจี้ที่ติดคริสตัลแปลกออกมาจากกระเป๋าเสื้อ
