ช้าก่อนคุณป๋อ! ครั้งนี้ขอเป็นรักสุดท้าย - ตอนที่ 427 กายกรรมเปลี่ยนหน้า / ตอนที่ 428 รวมกลุ่มไปสมัครด้วยกัน

ตอนที่ 427 กายกรรมเปลี่ยนหน้า

“ทำไมเหรอ ดูเหมือนคุณจะมีเซอร์ไพรส์วันเกิดให้ผมสินะ หืม?”

แก้มของเฉินฝานซิงเปลี่ยนเป็นสีแดงระเรื่อ “เปล่าค่ะ ฉันออกจะยุ่ง จะไปมีเซอร์ไพรส์อะไรให้คุณได้”

ป๋อจิ่งชวนมองลึกเข้าไปในแววตาเธอ ผ่านไปครู่หนึ่งก็พยักหน้าเบาๆ แววตาที่ลึกซึ้งนั้นกลับเต็มไปด้วยความอบอุ่น

“อืม แค่คุณอยู่ข้างผมก็พอแล้ว”

เฉินฝานซิงผงะไปเล็กน้อย สายตาเต็มไปด้วยความเจ็บปวดและรู้สึกผิด “เงื่อนไขคุณต่ำจริงๆ”

ป๋อจิ่งชมอมยิ้มบางๆ “ไม่ต่ำหรอก”

อยู่ข้างกายเขาได้ตลอดเวลา เงื่อนไขนี่จะเรียกว่าต่ำได้อย่างไร

“คืนนี้ยังต้องกลับไปที่บ้านสกุลเฉินไหม”

“อืม…กลับ กลับไปดูกายกรรมเปลี่ยนหน้า แต่ว่าน่าจะอยู่ไม่นานหรอก คุณรอฉันแป๊บนะ”

–

ที่บ้านสกุลเฉิน ซูเหิงส่งเฉินเชียนโหรวกลับถึงบ้าน คนในบ้านสกุลเฉินต่างก็นั่งรออยู่ที่โถงรับแขกด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม เฉินเชียนโหรวที่อยู่กับซูเหิง ใบหน้าทั้งเขินอายและมีความสุข

หลังจากที่ได้รู้ว่าเฉินเชียนโหรวผ่านเข้ารอบไปแข่งปรุงน้ำหอมระดับนานาชาติต่อ สีหน้าของเจียงหรงหรงก็เต็มไปด้วยความชื่นชมยินดี

“ฉันรู้ว่าอยู่แล้วว่าเชียนโหรวจะต้องทำได้อย่างแน่นอน”

ซูเหิงพยักหน้าเออออ พลันหันไปกุมมือเฉินเชียนโหรวไว้ “ผมก็เชื่อในตัวเธอมาตลอด”

เจียงหรงหรงพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ นิ่งไปครู่หนึ่ง ก่อนจะพูดขึ้นอีกครั้ง

“ช่วงนี้เกิดเรื่องวุ่นๆ มากมาย เรื่องงานแต่งที่หารือกันไว้ก่อนงานเลี้ยงครอบรอบ ก็วางตั้งไว้ไม่ได้พูดถึงมาตลอด ตอนนี้หลายๆ เรื่องก็ลงตัวหมดแล้ว ถึงเวลากำหนดวันเวลาที่แน่ชัดได้แล้วสินะ พวกเธอสองคนคิดเห็นยังไง”

เฉินเชียนโหรวกุมมือทั้งสองข้างไว้ด้วยท่าทางพะว้าพะวง ซูเหิงที่สังเกตเห็นก็หันไปยิ้มอย่างอ่อนโยนให้กับเธอ

“ขอแค่เชียนโหรวยอมตกลง ผมก็ไม่กล้าขออะไรไปมากกว่านี้แล้ว”

ใบหน้าเรียวเล็กของเฉินเชียนโหรวแดงก่ำ ดูงดงามและมีเสน่ห์

เจียงหรงหรงรู้สึกพอใจไม่น้อย “เชียนโหรวเป็นหลานสาวที่ฉันรักและเอ็นดูที่สุด เธอเป็นดาวนำโชคประจำบ้านสกุลเฉินก็ว่าได้ ต่อไป บ้านสกุลเฉินและหลันอวิ้นนี้ก็จะเป็นของเธอทั้งหมด ถึงแม้อาจจะไม่ได้ยิ่งใหญ่เท่าซูซื่อของเธอ แต่ยังไงเธอก็ห้ามทำร้ายน้ำใจเชียนโหรวเด็ดขาด ไม่งั้นฉันไม่ปล่อยเธอไว้แน่”

หยางลี่เวยเมื่อได้ยินเจียงหรงหรงพูดแบบนั้นก็ดีใจจนเนื้อเต้น แต่ความสุขนี้อยู่กับเธอได้ยังไม่ทันพ้นสองวินาที ด้านนอกประตูก็มีเสียงฟังดูชวนหาเรื่องดังขึ้นมา

“เอ๊ะ ทำไมฉันไม่เคยรู้เลยว่าต่อไปบ้านสกุลเฉินหลังนี้และหลันอวิ้นจะกลายเป็นของเชียนโหรวคนเดียวทั้งหมด”

เสียงของเฉินฝานซิงดังแว่วมากจากด้านนอกประตู ไม่นานนัก ร่างของเธอก็ปรากฎขึ้นที่โถงรับแขก

หลังจากที่เห็นเธอ เจียงหรงหรงและหยางลี่เวยก็หน้าดำคร่ำเครียดเป็นก้นหม้อขึ้นมาทันที

เฉินฝานซิงชอบใจที่ได้เห็นสีหน้าของทั้งสองคนเปลี่ยนไปเพียงชั่ววินาทีแบบนี้ แต่ว่าหัวข้อสนทนาของพวกเธอก็ร้ายแรงมากจริงๆ

“พี่ กลับมาแล้วเหรอ”

เฉินฝานซิงไม่หันไปมองเธอ เพียงแต่เดินตรงไปนั่งที่โซฟาด้วยท่าทางที่เฉยชากว่าปกติ

เจียงหรงหรงมองเธอตาค้อน พร้อมกับพูดด้วยน้ำเสียงแข็งกร้าว

“ไม่เห็นเหรอว่ามีแขกมาบ้าน กลับมาถึงแม้แต่คำทักทายสักคำก็ไม่พูด”

เฉินฝานซิงรินน้ำให้ตัวเองหนึ่งแก้ว จากนั้นก็จิบเบาๆ หนึ่งคำ

“ลูกเขยในอนาคตของบ้านสกุลเฉินจะเรียกว่าแขกได้ยังไงล่ะ เรื่องนี้เอาไว้ก่อน พูดถึงเรื่องเมื่อกี้ดีกว่า เมื่อกี้คุณพูดว่า…บ้านสกุลเฉินและหลันอวิ้นจะเป็นของเฉินเชียนโหรวคนเดียวหมดเลยเหรอ”

เจียงหรงหรงปรายตามองเธออย่างเหยียดหยาม “ไม่ใช่ว่าแกมีซิงเฉินกั๋วจี้แล้วหรอกเหรอ ยังจะอยากได้หลันอวิ้นอีก?”

“พูดราวกับพวกคุณคนสกุลเฉินเป็นคนให้ซิงเฉินกั๋วจี้กับฉันอย่างนั้นแหละ”

“ซิงเฉินกั๋วจี้เป็นบริษัทที่แม่แกเข้ามาอยู่ในบ้านสกุลเฉินแล้วถึงจะสร้างขึ้นมา”

“แต่เจ้าของของซิงเฉินกั๋วจี้มีเพียงฉันคนเดียว”

สีหน้าของเจียงหรงหรงเริ่มหมดความอดทน เธอพยายามระงับอารมณ์ที่พลุ่งพล่านอยู่ในอกของเธอให้กลับเป็นปกติ ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงดุดัน

“ในเมื่อแม่แกยกซิงเฉินกั๋วจี้ให้แกตามอำเภอใจ งั้นก็ห้ามไม่ได้หากฉันจะยกหลันอวิ้นให้กับเฉินเชียนโหรวทั้งหมด!”

เฉินฝานซิงค่อยๆ หันหน้าไปมองเธออย่างช้าๆ แววตาเต็มไปด้วยความเย็นชา

เจียงหรงหรงถึงกับตะลึงกับสายตาของเธอ

“แกทำหน้าแบบนั้นหมายความว่ายังไง”

เฉินฝานซิงขมวดคิ้วมุ่น ก่อนจะลุกขึ้นยืน

“อยากยกให้ก็ให้เลย ยังไงซะ ช้าเร็วก็ต้องถูกทำลายอยู่ดี”

ตอนที่ 428 รวมกลุ่มไปสมัครด้วยกัน

“อยากยกให้ก็ให้เลย ยังไงซะ ช้าเร็วก็ต้องถูกทำลายอยู่ดี”

ปัง เจียงหรงหรงตบโต๊ะเสียงดังสนั่น

“แกคิดจะทำอะไร แกคิดจะทำลายหลันอวิ้นงั้นเหรอ”

เฉินฝานซิงแสยะยิ้มพลางหันไปเผชิญหน้ากับเจียงหรงหรงโดยตรง ก่อนจะพูดออกมาอย่างเน้นย้ำทีละคำ

“ผิดแล้ว คุณต่างหาก ที่จะทำลายมัน”

ระหว่างพูด เธอก็เดินขึ้นชั้นบนไปในทันที

“มันตั้งใจจะกลับมาทวงสมบัติ นางมารผจญ มันจงใจมายั่วโมโหฉันโดยเฉพาะ”

ขณะที่เฉินฝานซิงขึ้นไปหยิบกระเป๋าสัมภาระ เสียงเกรี้ยวกราดของเจียงโหรวโหรวยังคงดังอยู่ในโถงรับแขกไม่หยุด

“คุณย่า คุณย่าอย่าโกรธเลยนะคะ ใจเย็นๆ ก่อน พี่เธอพูดไปด้วยอารมณ์”

“นั่นสิ คุณแม่ อย่าโกรธเลยนะคะ สงบสติอารมณ์…”

ตอนที่เฉินฝานซิงหยิบกระเป๋าสัมภาระลงมายังชั้นล่าง ความโกรธของเจียงหรงหรงก็ยังคงไม่ทุเลาลง

เมื่อเห็นเธอเดินลงมา สายตาที่จ้องมองเธอนั้นก็เต็มไปด้วยความเคียดแค้นลึกล้ำ

เฉินฝานซิงยกยิ้มมุมปาก ไม่พูดไม่จาเดินออกจากคฤหาสน์ไปทันที

ลึกๆ ในใจของเฉินเชียนโหรวเองก็โกรธจนแทบคลั่ง

ยัยแพศยา แข่งรอบคัดเลือกจบเธอก็ย้ายออกไป แบบนี้มันก็ชัดแล้วว่าเธอเข้ามาอยู่ในบ้านสกุลเฉินเพราะต้องการให้ฉันตกหลุมพรางเธอเท่านั้น!

เธอไม่เคยปิดบังแผนการอะไรด้วยซ้ำ

หลังจากขึ้นรถ เฉินฝานซิงก็ถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ด้วยความเหนื่อยหน่าย

ป๋อจิ่งชวนชำเลืองมองเธอปราดหนึ่ง “ต่อไปห้ามมาที่นี่อีก ทำร้ายคนอื่นไม่ได้ส่งผลดีอะไรกับตัวเองเลย”

“จะพยายามแล้วกัน”

–

หลังจากที่เพิ่งจะเกลี้ยกล่อมเจียงหรงหรงให้เย็นหลงได้ โทรศัพท์ขอเฉินเชียนโหรวก็ดังขึ้น เป็นสายจากอันน่าลี่โทรเข้ามา

“เชียนโหรว แย่แล้ว เธอรีบดูในเน็ตเร็ว พวกเราโดนเฉินฝานซิงหลอกแล้ว”

เฉินเชียนโหรวขมวดคิ้ว “เกิดอะไรขึ้น”

“ก็คือรอบคัดเลือก…เธอเปิดเน็ตดูเองดีกว่า…”

เมื่อวางสาย เฉินเชียนโหรวก็รีบเปิดเวยป๋อทันที

คำค้นหายอดนิยมอันดับ สอง สาม และสี่ในเวยป๋อล้วนแต่เกี่ยวข้องกับการแข่งขันปรุงน้ำหอมรอบคัดเลือกทั้งนั้น

เธอเลื่อนดูเวยป๋อไปเรื่อยๆ ส่วนใหญ่ก็เป็นเรื่องพวกนี้หมด

คลิปวีดีโอ รูปภาพ ถูกแชร์ออกไปอย่างล้นหลาม

มีคลิปตอนที่เฉินฝานซิงอยู่บนเวที กำลังใช้ภาษาฝรั่งเศสพูดกับเอเลน กรรมการจากฝรั่งเศสอย่างคล่องแคล่ว

มีคลิปตอนที่เอเลนให้คะแนนผลงานของเฉินเชียนโหรว

อีกทั้งยังมีคลิปตอนที่เอเลนชี้หน้าแล้วพูดใส่หน้าเธอด้วยสีหน้าไม่พอใจอย่างยิ่ง

รวมไปถึงคลิปตอนที่เธอให้สัมภาษณ์กับนักข่าวในช่วงท้ายของการแข่ง

ทว่า ความคิดเห็นใต้คลิปเหล่านี้…

[เห็นเฉินฝานซิงท่าทางดูนิ่งขรึมเย็นชาแบบนี้ คิดไม่ถึงว่าก็กวนใช่เล่นอยู่เหมือนกัน]

[เอเลนให้คะแนนผลงานของเฉินเชียนโหรวแค่ 4.9 คะแนน หัก 0.1 คะแนนเพราะกลัวเธอจะได้ใจ น่าขำจริงๆ]

[ดูเหมือนเฉินฝานซิงคนพี่นี่จะมีความสามารถเหมาะสมกับตำแหน่งจริงๆ นะเนี่ย]

[แต่สีหน้าของเฉินเชียนโหรวที่กำลังบอกว่า ที่หนึ่งไม่ใช่ฉันแสดงว่าต้องมีปัญหาแน่ๆ เห็นแล้วก็อายแทนจริงๆ]

[เรื่องนี้น่าอายเหรอ ดูหน้าเฉินเชียนโหรวหลังจากได้ยินพี่สาวแปลสิ ท่าทางทะนงตนเชียว ยังทำเป็นพูดขอบคุณเอเลนที่เมตตาอะไรอีก…โอ้โห แม่เจ้า ฉันล่ะอายจนอยากมุดดินหนี]

[วันนี้ ในที่สุดก็เข้าใจแล้วว่าการเรียนภาษาต่างประเทศมันสำคัญแค่ไหน]

[ไม่มีการศึกษานี่น่ากลัวจริงๆ]

[บ๊ายบายทุกคน ฉันจะไปเรียนภาษาฝรั่งเศสแล้ว]

[เมนต์บน พวกเรารวมกลุ่มไปสมัครด้วยกัน]

เฉินเชียนโหรวเอาแต่ไถคอมเมนต์พวกนั้นไปเรื่อยๆ ไม่หยุดด้วยคิ้วที่ขมวดมุ่น ในคอมเมนต์มีคนถามว่า ชาวฝรั่งเศสคนนั้นพูดอะไรกับเฉินเชียนโหรวกันแน่

เฉินเชียนโหรวขมวดคิ้วด้วยความสงสัย ตอนนั้นไม่ใช่ว่าเฉินฝานซิงก็อธิบายไปแล้วเหรอ

บอกว่าผลตัดสินออกมาแล้ว อย่าทำเรื่องที่ไม่จำเป็นอีก ยังชมอีกว่าผลงานของเธอโดดเด่น ให้เธอพยายามต่อไป แล้วก็จะตั้งตารอการแสดงความสามารถของเธอในการแข่งขันรอบนานาชาติอย่างไรล่ะ

แต่ตอนนี้ ดูเหมือนจะมีความผิดพลาดอะไรบางอย่าง เธอเปิดเข้าไปในความคิดเห็นนั้น ด้านล่างมีคนมาตอบกลับเยอะมาก ซึ่งล้วนแต่ตอบเป็นเสียงเดียวกัน…