ช้าก่อนคุณป๋อ! ครั้งนี้ขอเป็นรักสุดท้าย - ตอนที่ 543 เสพติดการแย่งของ / ตอนที่ 544 ไม่ควรค่าแก่การพูดถึง
ตอนที่ 543 เสพติดการแย่งของ
“สองล้านห้าแสน” เฉินเชียนโหรวเสนอราคาตามมาติดๆ อีกทั้งช่วงจำนวนเงินที่เพิ่มก็มากขึ้นกว่าเดิม
เฉินฝานซิงกะพริบตาถี่ หันหน้าไปมองแจกันหูคู่แบบเคลือบสีเพี้ยนในเตาที่วางอยู่บนเวทีด้วยสายตาเย็นชา รอให้คนอื่นเสนอราคาต่อ
จนกระทั่งท้ายที่สุด ในตอนที่เฉินเชียนโหรวเรียกราคาไปถึงสามล้านห้าแสน นักประมูลบนเวทีที่ถูกจ้างมาโดยเฉพาะเตรียมจะลงค้อนปิดการประมูล
“สามล้านหกแสน” เฉินฝานซิงยกป้ายขึ้นมาอีกครั้ง
ชัยชนะจ่อรออยู่ตรงหน้าของเฉินเชียนโหรวแล้ว แต่จู่ๆ ก็ถูกเฉินฝานซิงขัดขวางไว้อย่างกะทันหัน หน้าของเธอถอดสีในพริบตา
เธอหันไปมองซูเหิงด้วยใบหน้าที่เผยให้เห็นความกล้ำกลืนต่อความเสียใจและผิดหวัง
ท่าทางแบบนั้น เห็นได้ชัดว่าเป็นท่าทางของการถูกเฉินฝานซิงรังแก
“ทำเกินไปแล้ว เฉินฝานซิงนี่ แบบนี้มันจงใจจะแข่งกับเฉินเชียนโหรวของพวกเราชัดๆ”
“เสพติดการแย่งของของเฉินเชียนโหรวแล้วน่ะสิ”
“เฉินเชียนโหรวชอบอะไร เธอก็ดันอยากได้สิ่งนั้นด้วย คนแบบนี้นี่ช่าง…หน้าไม่อาย”
กลุ่มหญิงสาวที่ชื่นชมนับถือเฉินเชียนโหรวออกนอกหน้าวิจารณ์ออกมาด้วยความไม่พอใจจนคนอื่นได้ยินไปด้วย และคิดว่าดูเหมือนจะเป็นแบบนั้นจริงๆ
แต่ก็ยังมีคนพูดกระซิบกระซาบเสียงเบา
“แต่ว่า…คนที่เริ่มเปิดราคาคนแรกคือเฉินฝานซิงนะ…”
“ไร้เดียงสาจริงๆ เฉินฝานซิงคบกันซูเหิงมาตั้งนานหลายปี เธอจะไม่รู้ได้ยังไงว่านายท่านสกุลซูสนใจของโบราณพวกนี้ นางรู้อยู่เต็มอกว่าเฉินเชียนโหรวจะต้องประมูลของชิ้นนี้แน่ เพราะงั้นนางเลยเป็นคนเริ่มก่อนไง เข้าใจไหม”
“หา ถ้าเป็นแบบนี้จริง งั้น…ที่แท้แผนการนางล้ำลึกขนาดนี้เลยเหรอ”
“เธอเพิ่งรู้เหรอ ความคิดชั่วร้ายของนางน่ะมีเยอะจะตายไป”
เสียงวิจารณ์ของแต่ละคนยังคงไม่จบลง ดูเหมือนว่าตั้งใจมาเพื่อจะทำให้ชื่อเสียงของเฉินฝานซิงเสื่อมเสียโดยเฉพาะ
จี้อี้ที่อยู่ข้างๆ โกรธจัดจนกัดฟันกรอด “คนพวกนี้ ทำเกินไปแล้ว”
เฉินฝานซิงแสยะหัวเราะอย่างเย็นชา “โลกใบนี้มีคนโง่อยู่ทุกที่ ปล่อยพวกเธอไปเถอะ การมีชีวิตที่ดีกว่าพวกเธอต่างหาก ถึงจะสู้หน้าตัวเองได้”
ภายในใจของจี้อี้ยังคงครุกรุ่นไปด้วยความโกรธ โดยเฉพาะหลังจากที่เฉินเชียนโหรวยกป้ายขึ้นมาแล้วเสนอราคาสามล้านหกแสนห้าหมื่น เธอก็ยิ่งโกรธหนักขึ้นกว่าเดิม
นี่เห็นๆ กันอยู่ว่าพวกเธอกำลังเห็นกงจักรเป็นดอกบัวอยู่ไม่ใช่หรือ
“สามล้านหกแสนห้าหมื่น ครั้งที่หนึ่ง…”
เฉินฝานซิงเพียงแต่นิ่งเงียบ ดูเหมือนจะกำลังลังเลว่าแจกันหูคู่เคลือบสีเพี้ยนในเตาจากราชวงศ์ชิงชิ้นนี้อย่างไรแล้วก็ไม่น่าจะมีราคาขนาดนี้ จะว่าไปเธอก็ไม่ได้มีนิสัยชอบสะสมของอะไรพวกนี้อยู่แล้ว ที่ชอบก็เพียงเพราะเห็นว่าสวยดีก็เท่านั้น
เสียเงินสี่ล้านเพียงเพื่อให้ได้ความสบายตาเป็นครั้งคราวแบบนี้ ถึงแม้จะเป็นการทำกุศล แต่ว่าสุดท้ายแล้วก็ต้องขึ้นอยู่กับความต้องการของทั้งสองฝ่ายอยู่ดี ยิ่งไปกว่านั้น ทำให้ราคาสูงมาจนถึงขนาดนี้ได้ ก็นับว่าเป็นการทำเพื่อการกุศลครั้งนี้อย่างเต็มกำลังอย่างหนึ่งแล้วเช่นกัน…
เธอเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย ตั้งใจไว้ว่าจะยอมแพ้การประมูลของชิ้นนี้
“สามล้านหกแสนห้าหมื่น ครั้งที่สอง…”
สายตาของผู้ตั้งประมูลจ้องมองไปยังเฉินฝานซิงที่เป็นเพียงคนเดียวที่มีความเป็นไปได้ว่าจะเสนอราคาต่อ เฉินฝานซิงกลับถือป้ายเอาไว้อย่างนิ่งเฉย
“สามล้านหกแสนห้าหมื่น…”
“ห้าล้าน”
ในขณะที่ผู้ตั้งประมูลกำลังจะทุบค้อนลงไปได้ทุกเมื่อ ทันใดนั้นเอง เสียงเย็นชาที่คุ้นเคยก็ดังขึ้น
เฉินฝานซิงรีบหันขวับไปมองทางป๋อจิ่งชวน กลับพบว่าป้ายของเขาเพิ่งวางลงมาพอดี
เธอขมวดคิ้วมุ่นไปทางเขาด้วยความรู้สึกที่ไม่ได้เห็นด้วยสักเท่าไร ทว่าป๋อจิ่งชวนกลับไม่สะทกสะท้านอะไร
ข้างๆ จี้อี้ที่รู้สึกโมโหกับเหตุการณ์ไม่ยุติธรรมนี้มาโดยตลอด เมื่อได้ยินว่าผู้บริหารป๋อท้ายที่สุดก็ออกโรงสักที สีหน้าพลันผ่อนคลายลงมาในพริบตา ความคับแค้นที่อยู่ในใจ ในที่สุดก็มลายหายไปด้วย
จู่ๆ ก็เพิ่มขึ้นมาทีเดียวหนึ่งล้านหยวน นับว่าเป็นการเพิ่มราคาที่มากที่สุดในค่ำคืนนี้แล้ว
เฉินเชียนโหรวกัดริมฝีปากแน่น หันไปมองทางซูเหิงด้วยความเศร้าโศกเสียใจปราดหนึ่ง
ตอนที่ 544 ไม่ควรค่าแก่การพูดถึง
เฉินเชียนโหรวกัดริมฝีปากแน่น หันไปมองทางซูเหิงด้วยความเศร้าโศกเสียใจปราดหนึ่ง
ตอนนี้ซูซื่อและป๋อซื่อยังมีสัญญาที่อยู่ระหว่างการหารือยังไม่ได้ตกลงลงนามร่วมมือกัน ถึงแม้การช่วงชิงระหว่างการประมูลจะเป็นการแข่งขันที่ยุติธรรม แต่คุณชายป๋อตะโกนเสนอราคาเป็นครั้งแรก แน่นอนว่าพวกเขาจะฉีกหน้าเขาตั้งแต่ครั้งแรกไม่ได้
ดังนั้นจึงทำได้แค่เศร้าเสียใจ
ทุกคนต่างก็ไม่กล้าผิดใจกับผู้ควบคุมกิจการป๋อซื่อ ห้าล้าน ปิดการประมูล
เฉินเชียนโหรวถอนหายใจออกมา ใบหน้าซีดขาวเต็มไปด้วยความผิดหวัง
ฟ่านหรูอวิ๋นตบไหล่เธอเบาๆ พลางพูดปลอบโยน
“อย่าผิดหวังไปเลย เดี๋ยวค่อยประมูลของชิ้นอื่นก็ได้ วางใจเถอะ คืนนี้จะต้องเป็นคืนของเธอแน่”
เฉินเชียนโหรวส่ายหน้า “ของอย่างอื่นจะดีแค่ไหน แต่ก็พลาดชิ้นนี้ไปแล้ว ฉันแค่รู้สึกเสียดายแทนคุณปู่ซู”
ซูเหิงบีบมือเล็กๆ ของเธอพร้อมกับพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
“ไม่เป็นไร คุณปู่รับรู้ถึงความหวังดีนี้ของเธอแล้วจะต้องดีใจแน่”
เฉินเชียนโหรวพยักหน้ายิ้มอย่างนุ่มนวล
ฟ่านหรูอวิ๋นเห็นเธออารมณ์ดีขึ้นมาบ้างแล้ว ก็เลยชี้ไปที่ใบรายการของประมูลแล้วพูดต่อ “ดูนี่สิเชียนโหรว กำไลหยกคู่นี้ก็สวยมากเหมือนกันใช่ไหม นี่เป็นของหมิงอวี้ซวนเลยนะ เป็นฝีมือของอดีตอาจารย์แกะสลักหินหยก เหยาเพ่ย ได้ยินมาว่าหยกชนิดนี้ช่วยในเรื่องบำรุงร่างกายได้มากเลย แถมยังมีกุญแจอายุยืน[1]นั่นอีก ถึงเวลาตอนที่เธอมีเบบี๋กับคุณชายซูจะต้องได้ใช้แน่ จริงไหม”
คำพูดของฟ่านหรูอวิ๋นยิ่งพูดยิ่งฟังดูคลุมเครือ ทำเอาเฉินเชียนโหรวหน้าแดงหูแดง
“หรูอวิ๋น เธอพอได้แล้วนะ…”
ฟ่านหรูอวิ๋นหัวเราะ “พออะไรกัน นี่จะไปนับอะไร อีกประเดี๋ยวเซอร์ไพรส์ของคุณชายซูต่างหากที่สำคัญที่สุด…อุ๊บ หลุดปากเสียได้…”
เธอหันไปยิ้มขอโทษให้ซูเหิง ดีที่พิธีกรดำเนินรายการประกาศประมูลของชิ้นต่อไปเสียก่อน
เป็นชุดที่ใช้ถ่ายละครของดาราทรงอิทธิพลคนหนึ่ง เฉินฝานซิงไม่คิดจะเสนอราคา
ยิ่งเฉินเชียนโหรวยิ่งไม่ให้ค่าของพวกนี้
ไม่นานนักก็ถึงคราวประมูลกำไลหยกคู่นั้น ราคาเปิดประมูลอยู่ที่สองแสนหยวน
“สองแสนสามหมื่นหยวน”
ซูเหิงยกป้ายเสนอราคาเป็นคนแรก เฉินเชียนโหรวที่นั่งอยู่ข้างๆ ส่งยิ้มหวานออกมา
สายตาเหลือบไปมองยังเฉินฝานซิงที่อยู่ไม่ไกลออกไป เห็นเธอกำลังนั่งเอนพนักพิงด้วยท่าทางสบายๆ สองแขนวางอยู่บนที่เท้าแขนเก้าอี้ กำลังก้มหน้ามองรายชื่อของประมูลในใบรายการ ดูเหมือนว่ากำลังมองหาสิ่งของที่ควรค่าแก่การประมูลอยู่
ท่าทางดูจดจ่อโดยที่ไม่ได้สนใจกับเรื่องราวที่กำลังเกิดขึ้นตอนนี้เลยสักนิด
เธอขมวดคิ้วมุ่น ซูเหิงที่อยู่ข้างๆ ยกป้ายขึ้นอีกครั้งแล้ว “สองแสนแปดหมื่น”
“สามแสน”
“สามแสนหนึ่งหมื่น”
“…”
การประมูลดำเนินต่อไปเรื่อยๆ จนสุดท้ายราคาก็สูงขึ้นไปถึงหกแสน ระหว่างนั้นดูเหมือนว่าจะมีคนถูกใจกำไลหยกคู่นี้เช่นกัน การแข่งขันเป็นไปอย่างดุเดือด ช่วงห่างราคาที่เสนอเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
“เจ็ดแสน”
“หนึ่งล้าน”
สุดท้ายซูเหิงเพิ่มราคาขึ้นมาสามแสนในคราวเดียว กลายเป็นจุดไคลแม็กซ์เล็กๆ ในระหว่างการมูลครั้งนี้
ขณะนั้นเอง เฉินฝานซิงก็ถูกดึงดูดความสนใจไปด้วยเช่นกัน ก่อนจะหันไปมองทางซูเหิงโดยไม่ได้ตั้งใจ
เฉินเชียนโหรวเห็นสายตาที่เฉินฝานซิงมองมาจึงคล้องแขนซูเหิงด้วยท่าทางดีอกดีใจ
“พี่เหิง ขอบคุณนะคะ”
ซูเหิงหันไปมองเธอด้วยรอยยิ้มอ่อนโยน แล้วแตะมือของเธอเบาๆ
“เธอชอบก็ดีแล้ว”
“พระเจ้าช่วย ทารุณคนโสดอีกแล้ว”
“ตั้งแต่ที่สองคนนี้คบกัน ก็ไม่มีเวลาไหนที่ไม่โชว์สวีทสักครั้งเลยจริงๆ ใครๆ ก็พากันอิจฉาจะตายอยู่แล้ว”
“รอยยิ้มที่มีให้เพียงแค่หญิงงามในใจ คุณชายซูไม่เคยจะหวงสักนิดเลยจริงๆ เชียนโหรว เธอนี่โชคดีจริงๆ”
เวลานั้นฟ่านหรูอวิ๋นกลับพูดขึ้นมาว่า “พวกเธออย่าทำตัวน่าขายหน้านักสิ นี่จะไปนับอะไร สำหรับคุณชายซูแล้ว ไม่ควรค่าพอให้พูดถึงด้วยซ้ำ”
[1]กุญแจอายุยืน ของมงคลคล้ายแม่กุญแจ เอาไว้คล้องคอเด็กทารกเพื่อให้มีอายุยืน
YOU MAY ALSO LIKE
