ช้าก่อนคุณป๋อ! ครั้งนี้ขอเป็นรักสุดท้าย - ตอนที่ 597 ขอผมดูหน่อย / ตอนที่ 598 หยุดไม่ลง
- Home
- ช้าก่อนคุณป๋อ! ครั้งนี้ขอเป็นรักสุดท้าย
- ตอนที่ 597 ขอผมดูหน่อย / ตอนที่ 598 หยุดไม่ลง
ตอนที่ 597 ขอผมดูหน่อย
“อืม…”
เฉินฝานซิงกอดคอป๋อจิ่งชวนเอาไว้…
ราวกับไม่รู้ว่าควรจะรับมือกับจูบที่ทวีความหนักหน่วงขึ้นเรื่อยๆ ของเขาได้เช่นไร
แพขนตายาวสั่นระริก นัยน์ตาเคลิบเคลิ้มเบิกกว้างขึ้นอีกหลายส่วน!
เธอพบว่าเสื้อเชิ้ตบนร่างของเขาหลุดออกไปแล้ว อกแกร่งที่อยู่ใกล้แค่ตรงหน้า พาลทำให้ใบหน้าอบอุ่นขึ้นสีแดงจัดขึ้นอีกครั้ง
แม้ว่าก่อนหน้านี้จะนอนร่วมเตียงกันมานานแล้ว แต่ก็น้อยครั้งที่จะได้เห็นเขาในสภาพแบบนี้
ยิ่งไม่ต้องพูดถึงสถานการณ์ในตอนนี้
หัวใจที่เต้นโครมครามเช่นนั้นยอมให้เธอควบคุมตัวเองเสียที่ไหน เธอรู้สึกว่ามือที่วางอยู่บนไหล่ของเขากำลังร้อนผ่าว
เธอร่นมันออกมาเล็กน้อยหวังจะดึงมันกลับ ทว่าในตอนนั้น ป๋อจิ่งชวนกลับคลายมือที่โอบกอดรอบเอวของเธอเอาไว้อยู่
เมื่อไร้ซึ่งแรงพยุง สองขาอ่อนยวบก็พลันทรุดลงไปในทันใด ภายใต้ความตระหนก เธอคว้ากอดลำคอของป๋อจิ่งชวนไว้ได้อีกครั้ง ร่างของเธอแนบชิดเข้ากับร่างของเขา ทั้งสองร่างแนบสนิทกันจนไม่เหลือช่องว่าง
“หึ…”
เสียงหัวเราะเบาๆ ราวกับทำแผนชั่วร้ายได้สำเร็จดังขึ้น เรียกให้ใบหน้าของเธอแดงเถือก
เธอเงยหน้าขึ้นมองชายหนุ่มเจ้าของแผนชั่วร้ายอย่างนึกโมโห
“คุณ…”
ป๋อจิ่งชวนประชิดลงประกบจูบกับเธออีกครั้ง ท่ามกลางความสับสนปนเป…
เป็นอีกครั้งที่ร่างของเฉินฝานซิงเบาหลิวลงทันใด ป๋อจิ่งชวนช้อนร่างเธอขึ้น เขาหมุนตัวและก้าวขายาวๆ เดินออกจากห้องอาบน้ำไป…
เฉินฝานซิงถูกวางลงบนเตียงไปอย่างมึนงง เสื้อผ้าเปียกชื้นบนตัวเธอถูกเขาถอดออกไป ก่อนจะตามมาด้วยการโน้มตัวลงมากดร่างของเธอให้จมลงกับเตียงนุ่ม…
กลิ่นอายเฉพาะตัวของชายหนุ่มอวลเข้ามา เฉินฝานซิงปิดเปลือกตาลง
ตระหนักได้ว่าสิ่งที่ควรเกิดขึ้นได้มาถึงแล้ว
เธอรับรู้ได้ถึงร่างอันร้อนรุ่มของเขาที่แนบชิดอยู่กับร่างของเธอ จูบถูกป้อนลงมาอย่างไม่หยุดหย่อน และทันใดนั้นมันก็เข้าครอบครองติ่งหูนิ่มของเธอ
เฉินฝานซิงสั่นสะท้านไปทั้งกาย เธอหอบหายใจเฮือก ก่อนจะเผลอร้องเรียกออกมาอย่างห้ามตัวเองไม่อยู่
“ป๋อจิ่งชวน…”
“หืม?”
ลมหายใจหนักหน่วงเป่ารดลงบนใบหูของเธอ การปลุกปั่นครั้งแล้วครั้งเล่าทำเอาร่างของเธอค่อยๆ อ่อนระทวย
“ว่าไง”
เขารับรู้ว่าสองขาเรียวยาวตรงดิ่งคู่นั้นเกี่ยวพันเข้าหากันแน่น ดวงตาของป๋อจิ่งชวนหยุดชะงักคล้ายว่ากำลังครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่แววตาของเขาจะมืดดำลงในทันใด
เขาเงยหน้ามองเธอที่กำลังกัดริมฝีปากแน่น สองแก้มขึ้นสีแดงปลั่งอย่างสุดจะอดกลั้น ลูกกระเดือกของป๋อจิ่งชวนพลันเคลื่อนตัวหนึ่งครั้ง
เขาก้มหน้าลง มือข้างหนึ่งลูบไล้ลงบนขาทั้งสองข้างของเธอ หวังจะแยกขาคู่นั้นที่รวบเข้าหากันแน่นออก
“ไม่…” เฉินฝานซิงส่ายหน้า เพราะความเขินจัดจึงทำให้ดวงตาของเธอถูกฉาบไปด้วยประกายแสงดาวพร่างพราว
นัยน์ตาของป๋อจิ่งชวนถูกย้อมไปด้วยแรงปรารถนา
“เด็กดี…ขอผมดูหน่อย…”
เสียงนุ่มทุ้มอันแหบพร่าค่อยๆ เอ่ยดังขึ้นในห้อง ถ้อยคำฟังดูอบอุ่นทว่ากลับแฝงไปด้วยความล่อแหลมจนคนฟังอย่างเฉินฝานซิงหน้าแดงอย่างไม่น่าเชื่อ
เฉินฝานซิงยังคงกัดริมฝีปากแน่นไม่ยอมใจอ่อน
ผู้ชายที่ดูสูงส่งเช่นนี้อย่างป๋อจิ่งชวน เธอจะยอมให้เขามาเห็นสภาพเธอในตอนนี้ได้อย่างไร
ท่าทางน่าเห็นใจเช่นนั้นทำเอาป๋อจิ่งชวนชอบใจ เขาก้มลงจูบริมฝีปากเธอ ปลายลิ้นหยอกเย้าโพรงปากเธออย่างช่ำชอง และในขณะที่ความสนใจของเธอถูกเบนไปเล็กน้อย เขาก็ถือโอกาสนี้พิสูจน์ความลับนั้น
“อื้ม...”
ดวงตาเธอเบิกกว้างขึ้นทันใด เธอขัดขืนตามสัญชาตญาณ ทว่ากลับถูกป๋อจิ่งชวนบดจูบลงบนริมฝีปากของเธอหนักหน่วงยิ่งกว่าเดิม
ความลับแสนน่าอายถูกค้นพบ แต่เธอกลับเขยื้อนตัวไม่ได้ เฉินฝานซิงจึงข่มตาลงแน่นด้วยความอับอายที่จะเผชิญหน้ากับชายหนุ่ม
ทว่าหัวใจของป๋อจิ่งชวนกลับสั่นไหวรุนแรง ตามมาด้วยความรู้สึกแปลกใหม่และความชอบใจ…
ตอนที่ 598 หยุดไม่ลง
เฉินฝานซิงอับอายจนแทบจะกัดลิ้มตัวเองให้ขาด
เมื่อสิ่งสำคัญที่สุดต้องมาจบลงเช่นนี้ สิ่งอื่นก็พาลจบลงไม่ต่างกัน
ป๋อจิ่งชวนกลับจ้องเขม็ง “ตรงนี้ของคุณ…”
เฉินฝานซิงพลันเบิกตาโพลง ยื่นมือไปปิดปากของเขาไว้อย่างแรง
“คุณไม่ต้องพูดเลย!”
เสียงหัวเราะพร่าเอ่อล้นออกมาจากลำคอของป๋อจิ่งชวน
“โอเค ตามใจคุณ ผมไม่พูดแล้ว”
เธอกะพริบตาด้วยความผ่อนคลาย
ป๋อจิ่งชวนเอ่ยเสียงต่ำขึ้นอีกครั้ง
“แต่ได้ยินมาว่าครั้งแรกจะเจ็บ คุณ…ผมจะระวัง…”
เฉินฝานซิงกะพริบตาปริบๆ เมื่อเห็นว่าป๋อจิ่งชวนดูตะกุกตะกักอย่างไม่คุ้นเคย รอยยิ้มจางๆ จึงปรากฏขึ้นบนใบหน้าที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้นและความเขินอาย
“ฮึ…”
ป๋อจิ่งชวนหรี่ตาเล็กน้อย “ขำอะไร”
“คุณคงไม่ได้ไร้ประสบการณ์จริงๆ หรอกใช่ไหม”
ทั้งคู่ต่างก็ ‘หัวอกเดียวกัน’ คนหนึ่งก็หนุ่มมุทะลุ คนหนึ่งก็สาวบริสุทธิ์ ใครจะดีไปกว่ากันสักแค่ไหนกันเชียว
เฉินฝานซิงค่อยๆ ผ่อนคลายลง เธอมองป๋อจิ่งชวนแล้วจึงเอ่ยพลางยกยิ้มขึ้นด้วยความสบายใจ
“ส่วนใหญ่ครั้งแรกของผู้ชายจะเร็วมาก ดังนั้นอีกเดี๋ยวหากคุณเป็นเหมือนกัน ก็ไม่ต้องคิดมากนะคะ มันเป็นเรื่องธรรมดา”
ใบหน้าหล่อเหลาของป๋อจิ่งชวนยิ่งเขียวคล้ำลงทุกที
เฉินฝานซิงทำผิดมหันต์
แม้ว่าเธอจะหวังดีและคำนึงถึงความรู้สึกของป๋อจิ่งชวนจากใจจริง ทว่าสำหรับผู้ชายแล้ว การใช้คำว่า ‘เร็ว’ มาบรรยายในสถานการณ์เช่นนี้ ถือเป็นการดูหมิ่นกันอย่างถึงที่สุด
“เหรอ”
เนิ่นนานกว่าที่เสียงของป๋อจิ่งชวนจะค่อยๆ ถูกเปล่งออกมาอย่างเยือกเย็น บนใบหน้าของเขาประดับไปด้วยรอยยิ้มร้าย
รอยยิ้มบนใบหน้าของเฉินฝานซิงเจื่อนลงเล็กน้อย ลางสังหรณ์ที่ไม่ค่อยดีนักพลันบังเกิดขึ้นอย่างไม่ทันตั้งตัวพร้อมๆ กับความคิดที่อยากจะหนีไปให้ไกล
ทว่าชายหนุ่มกลับรู้ทันความคิดทั้งหมดของเธอได้อย่างรวดเร็ว มือหนึ่งกดลงไปบนเอวบางของเธอ เขาพลิกตัวก้มลงตรงหน้าของเธอแล้วเหยียดมองลงไปยังคนเบื้องล่าง
“งั้นก็มาลองกันสักหน่อยเถอะ”
เฉินฝานซิงยิ้มไม่ออกอีกต่อไป
ปลายลิ้นและริมฝีปากที่นำพาเปลวเพลิงมาด้วยนั้นจุดไฟบนร่างกายเธอต่อไปทีละจุดๆ ทำให้ร่างบอบบางสะท้านไปทั้งกาย
-
จนท้ายที่สุด ในสมองของเฉินฝานซิงจึงหลงเหลือความคิดอันเลือนลางไว้เพียงหนึ่งเดียวนั่นก็คือ…
ครั้งแรกของผู้หญิงมักจะเจ็บเสมอ
แต่ครั้งแรกของผู้ชายไม่จำเป็นต้อง ‘เร็ว’ เสมอไป
ป๋อจิ่งชวนไม่ต่างอะไรกับราชสีห์ที่หิวโซมาหลายวัน ความกระหายของเขามากมายเกินกว่าจะจินตนาการได้
“ไม่เอาแล้ว พอแล้ว…”
น้ำเสียงอ่อนล้าที่แฝงไปด้วยความแหบพร่าฟังดูแล้วน่าสงสารจับใจ
นัยน์ตาสีเข้มคู่นั้นของป๋อจิ่งชวนจ้องมองไปยังใบหน้าของเธอที่ซับสีแดงปลั่ง กระดูกไหปลาร้าของเธอเขยื้อนขึ้นลงตามอารมณ์ที่เขาเป็นผู้มอบให้ราวกับที่จินตนาการไว้ ทั้งยังเข้ากันได้ดีกับนัยน์ตาหยาดเยิ้ม สภาพเช่นนี้จะให้เขาปล่อยเธอไปได้อย่างไร
เสพติด
เสพติดเธอ
เสพติดใบหน้าที่เดี๋ยวยิ้มเดี๋ยวก็บึ้งตึงของเธอ
เสพติดร่างกายของเธอ
เขาโน้มศีรษะลงจุมพิตบนริมฝีปากหอมนุ่มของเธอ ก่อนที่เสียงทุ้มจะเอ่ยขึ้นข้างใบหู
“ขอโทษ ฝานซิง…”
เขาเสพติด ราวกับถูกวางยาพิษก็ไม่ปาน
หักห้ามใจไม่ได้ สูญสิ้นซึ่งความสามารถในการควบคุมตัวเอง