ช้าก่อนคุณป๋อ! ครั้งนี้ขอเป็นรักสุดท้าย - ตอนที่ 643 อัจฉริยะ / ตอนที่ 644 เดือดระอุไปทั้งงาน
ตอนที่ 643 อัจฉริยะ
Rosanna?
เฝิงซั่วกวง?
นี่นับเป็นบุคคลที่ค่อนข้างมีชื่อเสียงในโลกของการปรุงน้ำหอมจริงๆ
วงการปรุงน้ำหอมไม่ได้ใหญ่มากนัก แต่คนที่มีชื่อเสียงก็ล้วนแต่เป็นที่รู้จักทั้งนั้น
เฉินฝานซิงเพียงแค่ยิ้มนิ่งๆ สายลมอุ่นๆ พัดนำกลิ่นหอมของดอกลาเวนเดอร์มา เธอสูดหายใจเข้าไปหนึ่งเฮือก ก่อนจะเลิกคิ้วพร้อมเอ่ยถามเบาๆ
“เกี่ยวอะไรกับฉันเหรอ”
“เธอ…”
อันลี่น่าเห็นว่าทำอะไรเธอไม่ได้จึงคิดจะพูดต่อ แต่เฉินฝานซิงกลับไม่ให้โอกาสนั้นกับเธอ หันหลังเดินจากไปทันที
อันลี่น่าราวกับปล่อยหมัดลงไปบนฝ้าย ทั้งยังถูกท่าทางที่ไม่เห็นเธออยู่ในสายตาเลยสักนิดของเฉินฝานซิงทำให้หงุดหงิดจนคับอกคับใจ
เธออยากจะรบกวนสมาธิเฉินฝานซิงก่อนการแข่งขันสักหน่อย แต่ปรากฏว่าเฉินฝานซิงกลับไหวตัวทันแล้วหนีไปอย่างรวดเร็ว
ตอนอยู่ที่บริษัทถูกท่าทีแข็งกร้าวเผด็จการของเธอกดจนลืมตาอ้าปากไม่ได้ ทุกวันนี้กลายมาเป็นคู่แข่ง แน่นอนว่าเธอย่อมไม่อยากให้เฉินฝานซิงได้ดี
“ช่างเถอะอันลี่น่า เดี๋ยวเชียนโหรวก็มาถึงแล้ว พวกเราไปรับเธอกันเถอะ”
“นั่นสิ ที่ที่สวยงามโรแมนติกแบบนี้ ทำไมจะต้องให้ใครก็ไม่รู้มากระทบกระเทือนอารมณ์ด้วย”
“สถานที่แข่งขันจัดให้อยู่ใกล้กับทุ่งลาเวนเดอร์ริมชายฝั่งโกตดาร์ซู คืนนี้ทางฝ่ายผู้จัดมีการจัดงานเลี้ยงอาหารค่ำขึ้นก่อนการแข่งขัน พรุ่งนี้วันที่จัดงานแข่งขันก็คือวันพระราชสมภพของพระมเหสีมาทิลด้า บรรยากาศคงจะคึกคักติดกันหลายวันเลย ตั้งตารอเลยเนี่ย…”
“อื้อ อยู่ในสถานที่ที่โรแมนติกขนาดนี้ ถ้าได้พบรักโดยบังเอิญ ชีวิตนี้ก็คุ้มค่าแล้ว”
พูดถึงตรงนี้ สีหน้าของอันลี่น่าก็เริ่มดูดีขึ้นมาบ้าง
“ไปกันเถอะ ไปดูกันว่าเฉินเชียนโหรวถึงหรือยัง”
“อืม ไปกัน ไปกัน”
–
ตกดึก ริมชายฝั่งโกตดาร์ซู ผู้คนหลั่งไหล ถึงแม้จะเป็นเพียงแค่งานเลี้ยงอาหารค่ำง่ายๆ แต่ก็มีคนจำนวนไม่น้อยที่ใส่ชุดราตรีสวยงามมาปรากฏตัว
เฉินเชียนโหรวก็มาในชุดกระโปรงเกาะอกยาวสีน้ำเงินทั้งตัว ทรงผมก็ผ่านการจัดการอย่างพิถีพิถัน บนใบหน้ามาพร้อมกับรอยยิ้มสวยหวาน ในมือถือแก้วไวน์แดงอยู่หนึ่งแก้ว กำลังยืนคุยกับพวกอันลี่น่าด้วยหน้าตายิ้มแย้มอยู่ทางด้านหนึ่ง เสียงหัวเราะคิกคักที่ดูมีความสุขดึงดูดสายตาผู้คนได้ไม่น้อย
“เชียนโหรว ผลงานที่ใช้ในการแข่งขันของเธอเรียบร้อยหรือยัง” อันลี่น่าถามด้วยความคาดหวังและตื่นเต้น
เฉินเชียนโหรวพยักหน้า “แน่นอนสิ ที่จริงฉันมีแนวคิดตั้งนานแล้ว หลังจากนั้นก็เอาสูตรไปให้อาจารย์ ตอนแรกตั้งใจจะให้เขาช่วยชี้แนะเพื่อจะแก้สักหน่อย แต่ปรากฏว่าอาจารย์บอกว่าไม่ต้องแก้…”
สีหน้าบนใบหน้าของเธอดูใจเย็นและเต็มเปี่ยมไปด้วยความมั่นใจ
“ดูท่าทางเธอแล้ว แชมป์ปีนี้คงไม่พ้นตกเป็นของเธอแน่เลย”
เฉินเชียนโหรวส่ายหน้าด้วยท่าทางถ่อมตัว “จะเป็นไปได้ยังไง คนที่มาเข้าร่วมมาจากที่ต่างๆ ทั่วโลกมากมายขนาดนี้ มีเยอะแยะที่เก่งกว่าฉัน ตำแหน่งแชมป์ขอไม่พิจารณาก่อนก็แล้วกัน…”
“มีเป้าหมายถือเป็นเรื่องดี รุ่นน้องคิดไว้สักหน่อยก็ไม่เป็นไรหรอกนะ”
สิ้นเสียงพูดของเฉินเชียนโหรว สำเนียงภาษาอังกฤษที่คล่องแคล่วของหญิงสาวคนหนึ่งก็ดังขึ้น
รอบข้างพากันส่งเสียงฮือฮาเบาๆ
“นั่นคือ Michelle ใช่ไหม แชมป์ปรุงน้ำหอมสองสมัยติดก่อนหน้านี้…”
“งั้นเมื่อกี้ Michelle เรียกผู้หญิงคนนั้นว่ารุ่นน้อง นั่นคือ…”
“คือ Rosanna ไง อัจฉริยะที่ได้ที่สี่ตั้งแต่เข้าร่วมการแข่งขันปรุงน้ำหอมรอบแรกไงล่ะ”
คำชื่นชมและสายตาอิจฉาของหลายๆ คนทำให้ใบหน้าของ Michelle และเฉินเชียนโหรวเผยให้เห็นความภูมิใจและมั่นใจชัดเจนขึ้น
Michelle เดิมทีก็เป็นคนที่เย่อหยิ่งอวดดีมากๆ คนหนึ่ง เธอคว้าแชมป์สองสมัยรวดของการแข่งขันปรุงน้ำหอมระดับนานาชาติด้วยความสามารถของตัวเอง ซึ่งนั่นเป็นคุณสมบัติเพียงพอที่จะทำให้เธอรู้สึกทะนงตน
คะแนนที่เฉินเชียนโหรวได้รับตั้งแต่ในการแข่งขันครั้งแรกก็ถือว่าพบได้น้อย แน่นอนว่าก็เป็นคุณสมบัติอย่างหนึ่งของเธอไปโดยปริยาย
ตอนที่ 644 เดือดระอุไปทั้งงาน
“รุ่นพี่…” เฉินเชียนโหรวเข้าไปคล้องแขน Michelle ด้วยท่าทางสนิทสนม ราวกับเป็นพี่น้องกันจริงๆ พร้อมกับพูดด้วยรอยยิ้ม
“พรสวรรค์และประสบการณ์ของรุ่นพี่ไม่รู้ว่าแข็งแกร่งกว่าฉันตั้งกี่เท่า มีพี่อยู่ ตำแหน่งแชมป์ ฉันไม่อาจแม้แต่จะคิด”
Michelle ได้ยินดังนั้นก็ยิ้มออกมาด้วยความพอใจ “มีเป้าหมายถือเป็นเรื่องที่ดี”
เฉินเชียนโหรวเพียงแค่ยิ้มตอบโดยไม่ได้พูดอะไร ภายในใจกลับแอบดูถูก Michelle ไปแล้ว
“Michelle Rosanna ที่แท้พวกคุณก็คือรุ่นพี่รุ่นน้องอาจารย์เดียวกันนี่เอง พวกเราโชคดีจริงๆ ที่วันนี้ได้เจอพวกคุณพร้อมกัน Michelle ฉันคือแฟนตัวยงของคุณเลยนะ”
อันลี่น่าตื่นเต้นเป็นอย่างมาก อย่างไรเสียเมื่อเทียบกับเฉินเชียนโหรวแล้ว Michelle เป็นถึงแชมป์สองสมัยซ้อนเลยนะ
คนที่อยู่รอบๆ ก็พากันส่งเสียงร้องตกใจ “ดูเหมือนอาจารย์ของทั้งสองคนจะเก่งมากจริงๆ…”
“อ้อ พูดถึงอัจฉริยะ ไอดอลของฉันล่ะ? ซุปเปอร์ไอดอลของฉัน Star ล่ะ”
เมื่อ Starชื่อนี้ถูกพูดออกมา ทั้งงานก็เริ่มเดือดระอุ ต่างก็ชะเง้อมองซ้ายขวาพยายามหาเงาร่างของ Star
“ใช่ ใช่ ใช่ Star เธอคืออัจฉริยะ อัจฉริยะ Rosanna เข้าร่วมการแข่งขันครั้งแรกก็ได้อันดับที่สี่ ถึงแม้จะเก่งมาก แต่ Star เธอเข้าร่วมการแข่งขันปรุงน้ำหอมระดับนานาชาติครั้งแรกก็คว้ารางวัลแชมป์มาได้เลยนะ จริงด้วย อีกอย่าง ยังเป็นแชมป์ของครั้งที่แล้วอีกด้วย เป็นแชมป์สองสมัยซ้อนเหมือนกัน Satr คนนี้ต่างหากถึงจะเรียกว่าสุดยอดของจริง”
เมื่อ Michelle ได้ยินประโยคนี้ก็กัดฟันกรอด
พูดถึง Star คนนี้ทีไร เธอก็รู้สึกโกรธเกลียดขึ้นมา ถ้าหากไม่ใช่เพราะเธอที่จู่ๆ ก็ปรากฏตัวออกมา ตอนนี้ตำแหน่งในวงการปรุงน้ำหอมของเธอก็คงจะมั่นคงไม่สั่นคลอนไปนานแล้ว
ทุกวันนี้ กระแสความนิยมถูกเธอแย่งครองไปหมด ผลงานก็ดันไม่ยอมวางตลาด ต่อให้ Michelle อยากจะรู้ความสามารถที่แท้จริงของ Star ก็ไม่อาจรู้
อีกอย่าง ไม่ใช่แค่ผลงาน เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่า Star คนนี้…
“ไม่น่าจะได้เจอนะ Star คนนี้ลึกลับมาก แม้แต่ตอนได้แชมป์สองสมัยก็ไม่มีใครเห็นเธอขึ้นเวทีไปรับรางวัลมาก่อน ยิ่งไปกว่านั้นก็ไม่รู้เลยว่าเธอเป็นผู้ชายหรือผู้หญิง…เฮ้อ พูดแบบนี้แล้ว ฉันอยากรู้จัก Star คนนี้จะแย่อยู่แล้ว ไม่รู้เลยว่าชั่วชีวิตที่เหลืออยู่นี้จะได้พบเจอหรือเปล่า”
“ฉันก็อยากจะเห็นกับตาสักครั้ง Star คนนี้เป็นใครมาจากไหนกันแน่ ไม่ได้ รีบๆ หาเร็วเข้า ตอนนี้เธอจะต้องปะปนอยู่ในกลุ่มคนแน่ๆ”
ดังนั้นสถานที่จัดงานชั้นดาดฟ้าก็เริ่มมีเสียงดังอึกทึกในพริบตา ต่างก็พากันไถ่ถามชื่อของกันและกัน เพื่อใช้เป็นเครื่องมือในการวิเคราะห์เลือกหาตัว star ออกมา
เมื่อมีคนไปถามกับพวกเฉินเชียนโหรว Michelle ก็โมโหจนหน้าบูดบึ้ง
ตอนที่เฉินฝานซิงมาถึง ภายในงานก็ยังคงโกลาหลวุ่นวาย บรรยากาศยามค่ำคืนของชายฝั่งโกตดาร์ซูค่อนข้างหนาว เฉินฝานซิงเข้างานมาด้วยเพียงเสื้อเชิ้ตสีขาวตัวเดียวเท่านั้น
เมื่อเห็นเธอที่แต่งตัวดูเรียบง่ายธรรมดาจนเกินไป หลายๆ คนก็หันมามองเธอปราดหนึ่ง แทบจะไม่หยุดรอเลยสักนิดก็เดินจากไปในทันที
เฉินฝานซิงเดินไปยังข้างโต๊ะอาหาร หยิบจานขึ้นมาเพื่อจะไปหาของกิน
“เอ๊ะ เชียนโหรว ดูสิ…”
อันลี่น่ากระทุ้งเฉินเชียนโหรวเบาๆ อยู่ด้านข้าง ปลายคางชี้ไปทางเฉินฝานซิง
ทุกคนก็มองตามไปด้วย จึงได้เห็นเฉินฝานซิงยืนอยู่ข้างโต๊ะตัวยาว กำลังเลือกอาหารอยู่คนเดียวจริงๆ
ภายในดวงตาของเฉินเชียนโหรวฉายประกายความร้ายกาจและเกลียดชังออกมาในทันที
สุดท้ายเธอลังเลอยู่ครู่นึ่ง ก่อนจะวางแก้วเหล้าในมือแล้วเดินเข้าไป
“พี่คะ…”
เฉินฝานซิงไม่ได้เงยหน้าขึ้นมา เพียงแค่คีบองุ่นมาวางไว้ในจานสองลูก
จากนั้นก็ขยับไปด้านหน้า เฉินเชียนโหรวรีบถอยไปหนึ่งก้าวเพื่อหลีกทางให้เธอแต่สีหน้ากลับเต็มไปด้วยความน้อยใจ
พล็อตละครน้ำเน่าแบบนี้ กลับยังมีคนใช้อยู่อีกเหรอเนี่ย
“เฉินฝานซิง ทำไมเธอถึงได้เย็นชาไร้เยื่อใยขนาดนี้ เฉินเชียนโหรวเป็นฝ่ายเข้ามาทักทายเธอก่อน ตามมารยาทแล้ว เธอก็ควรจะตอบกลับสักหน่อยสิ” เห็นได้ชัดว่าอันลี่น่าก็คือคนคนนั้นที่ยังอินกับอะไรแบบนี้อยู่
“นั่นสิ ไร้เยื่อใย”
“ท่านนี้คือ?”
YOU MAY ALSO LIKE
