ช้าก่อนคุณป๋อ! ครั้งนี้ขอเป็นรักสุดท้าย - ตอนที่ 699 สับสนแล้ว / ตอนที่ 700 สัมผัสอวบอิ่ม
ตอนที่ 699 สับสนแล้ว
ทุกส่วนถูกกอบกุมไว้อย่างแน่นหนา
ตามธรรมเนียมแล้ว ยามที่สุภาพบุรุษจับมือกับสุภาพสตรี จะใช้แค่เพียงแรงที่เหมาะสมจับลงบนตำแหน่งนิ้วมือของสุภาพสตรีเท่านั้น จากนั้นจึงรีบปล่อย
ดังนั้นการกระทำนี้ของเฉินฝานซิง ยิ่งทำให้หัวใจของจี้อี้กระตุกวูบไปสองครั้ง
เธอก้มหน้าลงต่ำยิ่งกว่าเก่า
“สวัสดี”
จี้อี้ได้ยินเช่นนั้นจึงขยับมือของตัวเอง หวังจะเตือนให้อีกฝ่ายปล่อยมือของตน แต่สุดท้ายเฉินฝานซิงก็ไม่ได้ปล่อยมือเธอ
จี้อี้เขินจนหน้าแดงลามไปถึงหู
เซียวหมิงเจี๋ยที่อยู่อีกด้านหนึ่งก็ระเบิดเสียงหัวเราะออกมา “ฮ่าๆ ฮ่า เห็นรึยังประธานเฉิน เสน่ห์ของคุณ ทำเอาศิลปินตัวน้อยของตัวเองสับสนเข้าให้แล้ว”
ร่างของจี้อี้แข็งทื่อไป
ประธานเฉิน?
ประธานเฉินคนไหน?
เธอเงยหน้าขึ้นด้วยความสงสัย จ้องมองชายหนุ่มที่สูงกว่าเธอไม่กี่เซ็นต์
เธอนำใบหน้าที่อยู่ในใจมาเปรียบเทียบกับใบหน้าที่อยู่ตรงหน้านี้ ก่อนที่มันจะทับซ้อนกันอย่างลงตัวทุกประการ!
“ป...ประธานเฉิน?!”
ความประหลาดใจท่วมท้นขึ้นบนดวงหน้าเล็กๆ ของจี้อี้ ดวงตาคู่งามสดใสจดจ้องใบหน้านั้นของเฉินฝานซิงอยู่ค่อนวัน ความประหลาดใจในดวงตาเกินจะหาคำมาพรรณนาได้
ไม่เพียงแต่จี้อี้ แม้แต่อวี๋ซงที่ยืนอยู่ตรงหัวบันใดก็แทบจะม้วนหน้าลงบันไดไป
ว่าไงนะ!
ประธานเฉิน?
ใช่ประธานเฉินคนเดียวกับที่อยู่ในใจ ในสมอง ในความคิดของเขารึเปล่า
เขากะพริบตาปริบๆ แล้วมองให้ละเอียดถี่ยิบอีกครั้ง เครื่องหน้านั้น ท่าทางเช่นนั้น…
มาคิดดูอีกที กลิ่นอายความเยือกเย็นที่มืดฟ้ามัวดินเช่นนั้นจากตัวของคุณผู้ชายของเขา ยิ่งเพิ่มความมั่นใจให้เขายิ่งขึ้น!
นั่นก็คือประธานเฉินคนเดียวกับที่อยู่ในใจ ในสมอง ในความคิดของเขา!
สวรรค์…สวรรค์!
ไม่นึกไม่ฝันเลยจริงๆ!
นึกไม่ถึงเลยว่าว่าที่คุณหญิงของเขาจะเปลี่ยนไปได้มากขนาดนี้
คนทั้งสตูดิโอต่างก็ตะลึงงัน
“แม่เจ้า ไม่คิดเลยว่าจะเป็นประธานเฉิน!”
“แต่ดูเป็นเจ้าชายยิ่งกว่าเจ้าชายจริงๆ เสียอีกนะ ประธานเฉิน แต่งงานกันเถอะค่ะ!”
“เป็นเจ้าชายขี่ม้าขาวเวอร์ชั่นคนจริงไง หุ่นดี ใบหน้าสูงส่ง ฝีมือเก่งกาจ แถมยังเป็นผู้บริหารสูงสุดของซิงเฉินกั๋วจี้อีก! นี่หากเป็นผู้ชายล่ะก็ คงจะทำให้สาวๆ เป็นบ้าได้แน่ๆ”
“ตอนนี้ก็ทำเอาคนคลั่งมากพอแล้ว! ประธานเฉิน คุณต้องการแฟนสาวไหมคะ ขัดหลังเป็น นวดเป็น อุ่นเตียงก็เป็นน้า…”
เฉินฝานซิงถูกพวกเธอแซวจนอดขำไม่ได้ สาวๆ พวกนี้น่ารักเกินไปแล้ว!
มุมปากกระตุกยิ้มขึ้นน้อยๆ ภายในดวงตาสุกใสที่ย้อมไปด้วยรอยยิ้มพราวแสงระยับ สว่างไสวจนกระชากใจคนทั้งสตูดิโอ
ผู้คนรอบข้างส่งเสียงอื้ออึงอีกครั้ง สายตาชวนฝันนั้น ทำเอาใครต่อใครแทบโผเข้าไปจับเธอรวบหัวรวบหางแล้วกลืนลงท้องไปเสีย!
อวี๋ซงรับรู้ได้ถึงไอเย็นที่ทวีความรุนแรงขึ้นยามที่คุณผู้ชายของเขาได้เห็นรอยยิ้มบนใบหน้าของเฉินฝานซิงได้อย่างง่ายดาย
ยิ่งทุกคนรอบข้างต่างก็เพ่งความสนใจและหลงใหลในตัวเฉินฝานซิง ก็ยิ่งเพิ่มความเยือกเย็นและโทสะในแววตาขึ้นอีกหนึ่งส่วน
สายตาของหลานซีที่อยู่ข้างๆ กันก็ถูกเฉินฝานซิงดึงดูดความสนใจไปเช่นกัน และเธอเองก็ไม่รู้เลยว่าประธานเฉินที่คนพวกนั้นพูดถึงคือใคร
เพียงแค่รู้สึกว่าผู้ชายตรงหน้าคนนั้นมีเสน่ห์เป็นเอกลักษณ์อย่างเกินล้น แทบจะไม่แพ้ผู้ชายที่ยืนอยู่ข้างกายของเธอคนนี้เลยแม้แต่น้อย
เธอหันมองชายหนุ่มข้างกายอีกครั้ง แม้ว่าจะเป็นเพียงซีกหน้าเดียว ทว่าความเคร่งขรึมบนใบหน้านั้นก็ทำให้ใจของเธอสั่นสะเทือน
เธออยากจะขยับกายไปข้างๆ อีกหน่อย แต่กลับพบว่าทั้งร่างกายไม่อาจเคลื่อนไหวได้
นึกไม่ถึงว่าแรงกดดันอันมหาศาลที่แผ่ขยายออกมาจากทุกส่วนในร่างกายของป๋อจิ่งชวนจะแข็งแกร่งถึงขั้นนี้
“เอาละๆ ตอนนี้เราเริ่มทำงานกันเถอะ เอาแหวนเซตนั้นที่เราต้องใช้ในวันออกมาให้บ่าวสาวคู่นี้ใส่!”
เซียวหมิงเจี๋ยปรบมือ ออกคำสั่งให้เริ่มงาน
ทุกคนเริ่มลงมือทำงานกันแล้ว จี้อี้ผ่อนลมหายใจออกมาในตอนนั้น เงยหน้าขึ้นมองเฉินฝานซิงวูบหนึ่ง ก่อนรีบมุดหน้าลงไป แล้วถามขึ้นเสียงต่ำว่า
“เป็นประธานเฉิน…ไปได้ยังไงคะ”
ตอนที่ 700 สัมผัสอวบอิ่ม
เฉินฝานซิงเลิกคิ้วขึ้น “ไม่ใช่ว่าวันนี้เธอขอให้ฉันมาหรอกเหรอ”
ประโยคย้อนถามนั้นถูกตวัดหางเสียงขึ้นสูง แฝงไปด้วยความหยอกเย้า
จี้อี้หน้าขึ้นสีแดงระเรื่อ “ฉันหมายถึงที่แต่งตัว…”
ก้มหน้าลงมองตัวเองวูบหนึ่ง เฉินฝานซิงรู้สึกระอาอยู่เล็กน้อย “บังเอิญว่านายแบบของวันนี้ดันล่มนัด อาจารย์เซียวเลยขอให้ฉันลองดู เป็นไงบ้าง ใช่ได้ไหม”
“ใช้…ใช้ได้ค่ะ!” แทบจะดีเกินไปด้วยซ้ำโอเคไหม!
เฉินฝานซิงคลี่ยิ้ม “งั้นก็ดี”
“อ่ายโหยว ผู้จัดการหลาน คุณมาได้ไงครับเนี่ย”
ขณะที่เฉินฝานซิงและจี้อี้กำลังคุยกันอยู่ จู่ๆ เสียงแหลมโดดของเซียวหมิงเจี๋ยก็ดังขึ้น
เฉินฝานซิงเงยหน้าขึ้นมอง นัยน์ตาที่แฝงไปด้วยรอยยิ้มสบเข้ากับนัยน์ตาดำขลับที่มืดมิดไร้ที่สิ้นสุดคู่นั้นเข้าพอดี
ความเยือกเย็นในดวงตาคู่นั้น ทำให้เฉินฝานซิงใจหายวาบในทันที
เขามาที่นี่ได้ยังไง
ท่ามกลางความสงสัย สายตาพลันเหลือบมองไปยังผู้หญิงข้างกายเขาเล็กน้อย
“มาดูความคืบหน้าการถ่ายแบบค่ะ ไม่นานโปรดักส์ใหม่ก็จะวางตลาดแล้ว หวังว่าจะทันการณ์นะคะ”
“วางใจได้ครับผู้จัดการหลาน การโฆษณานิตยาสารครั้งนี้ จะต้องประสบความสำเร็จอย่างแน่นอน”
หลานซีเผยยิ้มขึ้นอย่างสง่า “งั้นก็เยี่ยมไปเลยค่ะ”
“อ้อ นี่คือประธานใหญ่ของสมาคมสกุลป๋อ คุณชายป๋อค่ะ ไม่ต้องเกร็งหรอกนะคะ วันนี้พวกเราสองคนแค่มาเที่ยวเล่นกัน”
แค่ได้ยินคำว่าสมาคมสกุลป๋อ สีหน้าของเซียวหมิงเจี๋ยก็เคร่งขรึมและจริงจังขึ้นทันที
“ประธานป๋อ สวัสดีครับ!”
ป๋อจิ่งชวนถอนสายตากลับมาอย่างเชื่องช้า เขาก้มหน้าลงมองมือที่เซียวหมิงเจี๋ยยื่นมาให้ หลังจากที่เงียบไปครู่หนึ่ง เขาก็ค่อยๆ ยื่นมือออกไป
“สวัสดีครับ”
หลังจากที่เอ่ยไปอย่างราบเรียบเสร็จแล้ว สายตาของเขาก็หันกลับมามองที่เฉินฝานซิงอีกครั้ง
การปรากฏตัวของป๋อจิ่งชวนทำให้เกิดเสียงฮือฮาขึ้นในสตูอีกครั้ง!
“ยังเช้าอยู่แท้ๆ วันนี้ฉันไปเหยีบโดนขี้หมาให้โชคก้อนไหนมานะ ถึงทำให้ฉันได้เจอกับผู้งดงามและสูงส่งถึงสองคน!”
“หรือปลาคราฟที่ฉันปล่อยไปเมื่อวานได้ส่งผลแล้ว หรือว่านางฟ้าแม่ทูลหัวของฉันจะสำแดงเดชแล้วกันนะ”
“ฉันจะตายเพราะความหล่ออยู่แล้ว! รีบมาประคองฉันเร็ว ขาอ่อนแล้ว! ขาอ่อนแล้ว!”
ป๋อจิ่งชวนยืนอยู่ที่เดิมราวกับไม่ได้ยินอะไร เขามองไปยังเฉินฝานซิงอย่างนิ่งเฉย นัยน์ตาเจือปนไปด้วยความหนาวเหน็บ
เฉินฝานซิงเฉียดสายตามองผ่านมายังหลานซี หว่างคิ้วของเธอมุ่นเข้าหากันเล็กน้อย
เขามาได้ยังไง
ไหนจะมากับผู้หญิงอีกคนหนึ่งอีก
“เอาละ เริ่มถ่ายกันเลย ประธานเฉิน คุณไปนั่งกับจี้อี้ตรงหน้าเปียโนนะ พวกคุณสองคน…เล่นเปียโนมือเดียวก็แล้วกัน เดี๋ยวผมจะลองถ่ายดูว่ามันจะออกมายังไง อย่าลืมว่าต้องโชว์แหวนที่มือของพวกคุณด้วย ทั้งคู่ชิดๆ กันหน่อย!”
เธอกวาดตามองป๋อจิ่งชวนวูบหนึ่ง นัยน์ตาเรียบเฉยฉาบทับไปด้วยความสงสัยและเจือไปด้วยความรู้สึกที่ยากจะอธิบาย
“คุณป๋อ เราไปนั่งตรงนั้นกันเถอะค่ะ”
หลานซีเข้าใกล้ป๋อจิ่งชวนอีกสองสามก้าว เฉินฝานซิงมองดูความนุ่มนิ่มน่าหลงใหลคู่นั้นของหลานซีถูไถกับแขนของป๋อจิ่งชวน
หว่างคิ้วพลันกระตุกวูบ กองไฟร้อนระอุลุกพรึ่บขึ้นกลางใจ เธอชักสีหน้าไปวูบหนึ่งก่อนจะกลับมาเย็นลงอีกครั้ง
สายตาเย็นเยียบถูกส่งไปให้ป๋อจิ่งชวนอีกครั้ง กลิ่นอายความเยือกเย็นค่อยๆ แผ่ปกคลุมไปทั่วร่างกาย
ทำเอาจี้อี้ที่อยู่ข้างๆ รู้สึกหนาวจนใจสั่น
“ประธานเฉิน…คุณเป็นอะไรไปเหรอคะ”
เฉินฝานซิงถอนสายตากลับมา แล้วเอ่ยขึ้นเสียงทุ้ม “ไม่มีอะไร”
“อ๊ายยย ตอนนี้ประธานเฉินอย่างหล่ออะ ดูท่าทางเย็นชานั่นสิ กระชากใจสุดๆ เลยว่าไหม!”
“เอาง่ายๆ นะ นี่มันมาดท่านประธานจอมโหดเจ้าเผด็จการชัดๆ เลย!”
“เธอดูท่าทางน่าเอ็นดูนั่นของจี้อี้สิ ประธานจอมเผด็จการกับลูกแกะน้อย โคตรจะ…เหมาะสมกันเลย”
YOU MAY ALSO LIKE
