ตัวของผมในต่างโลก…. แม่งบ้า!!! - ตอนที่ 10 หมู่บ้านต้องสาป อิสรัน (5) - novel-lucky

มีดพิธีกรรม

คืออุปกรณ์เวทแรงก์ B มีความคมในระดับที่สามารถตัดหินได้เหมือนกับเนย และมีความสามารถในการเชื่อมวิญญาณกับผนึกวิญญาณ

แต่หากมันมีความสามารถเพียงเท่านี้ คงไม่ถูกประเมินให้อยู่ในแรงก์ B

มีดพิธีกรรมมันมีอีกชื่อหนึ่งว่ากริซลบอาคม ซึ่งความสามารถอีกอย่างที่ทำให้มันน่ากลัวก็คือ..

การลบสกิลที่มีผลในการบัพ ฟื้นฟู หรือดีบัพ ให้หายไปถาวร

โดยการสุ่มสกิลที่ใช้งานอยู่ให้ถูกลบหายไป สกิลไหนจะหายไปก็ขึ้นอยู่กับดวงแล้วล่ะ

ฉึก!-

“ อ๊าก!?- ”

อยู่ๆผมก็รู้สึกชาที่ขาขวา เมื่อผมหันกลับไปก็เห็นร่างของพวกบูชาลัทธิคลั่งที่ตอนนี้แม่งไม่น่าจะใช่คนแล้ว ใช้มีดพิธีกรรมแทงมาที่ขาของผม ก่อนที่มันจะสิ้นใจไป

มันเล่นเอาผมใจเต้นตึกตักเลยแฮะ

คผมมีวามรู้สึกชาที่ขาขึ้นมาก่อนจะรู้สึกตัว พอได้สติแล้วความเจ็บปวดจากการโดนมีดแทงก็ได้แล่นเข้ามายังโสดประสาททันที มันเป็นความประมาทของผมเองที่ไม่เช็คดูให้ดีก่อนว่าฆ่ามันมันตายรึเปล่า ทำให้ตอนนี้ต้องมาเจ็บตัว ผมไม่ได้คิดอะไรมากเพราะคิดว่าฟื้นฟูฉับพลันจะช่วยให้ผมเอาตัวตัวรอดมาได้

จริงๆแล้วผมก็กลัวอยู่บ้างเหมือนกัน ไอ้การฆ่าคนเนี่ยแต่เหมือนว่าความรู้สึกของกอร์ตลอดเวลาที่อยู่ในสงครามมันจะทับกับอารมณ์ของผมจนกลายเป็นว่าผมไม่รู้สึกผิดแม้แต่น้อยเวลาที่ต้องสังหารคนชั่วพวกนี้แล้ว

ทันใดนั้นหน้าต่างลิสต์สกิลก็ได้มาปรากฏตรงหน้า สิ่งที่เห็นนั้น.. ทำให้ผมถึงกับหน้าซีด และใจหายร่วงไปอยู่กับตาตุ่ม

…สกิลที่โคตรสำคัญของผมมัน.. หายไป

[ ลิสต์สกิล :

–

(พาสซีพ) – จุติ ????????????? (ล็อค) [NEW!!]

คำอธิบายสกิล – พลังทุกอย่างจะไร้ขีดจำกัดเมื่ออยู่ในสภาวะจุติ

เงื่อนไขปลดล็อค – ตาย

(แอ็คทีพ) ผลาญชีพ S (ล็อค) [NEW!!]

คำอธิบายสกิล – ผลาญพลังชีวิตของเจ้าของ แลกกับการเพิ่มกำลัง ความเร็ว และความอึด ให้เกินขีดจำกัดสูงสุด

เงื่อนไขปลดล็อค – บาดเจ็บเจียนตาย โดยที่จิตใจไม่ย่อท้อ

(แอ็คทีพ) ยุทธศาสตร์จำลอง SS / ต้องห้าม (ล็อค) [NEW!!]

คำอธิบายสกิล SS – สกิลที่เมื่อใช้งานเจ้าของจะสามารถจำลอง กลยุทธ์ที่ใช้ในการเอาชนะศัตรูได้อย่างแม่นยำ และยังสามารถแบ่งทัศนวิสัยของผู้ที่อยู่ภายใต้ระยะแสดงผลของสกิลให้ผู้อื่นได้ตามความต้องการของตน ไม่เพียงแค่นั้น สกิลนี้ยังมองเห็นทุกสกิลของคนที่ต้องการจะส่องสกิลอีกด้วย

คำอธิบายสกิล ต้องห้าม – ศาสตร์ลับลำนำเผด็จการสามารถล็อคสกิลของศัตรได้ 2 สกิลจนกว่าจะมีคนใดคนหนึ่งตาย หรือเจ้าของสกิลยกเลิกเอง โดยไม่สนเงื่อนไขใดๆหรือแม้แต่ไม่ว่าสกิลนั้นจะอยู่สูงกว่าแรงค์ EX ก็ตาม

เงื่อนไขปลดล็อคสกิลระดับ ต้องห้าม – ทำความเข้าใจบุคคลใดก็ได้ ให้เข้าใจในตัวคนคนนั้นอย่างลึกซึ้ง ]

บ้าเอ้ย! ทำไมต้องเป็นฟื้นฟูฉับพลันด้วยวะเนี่ย!

แย่แล้ว… นี่มันแย่สุดๆไปเลย

แม้พวกบูชาลัทธิที่กลายเป็นครึ่งมอนสเตอร์พวกนี้จะตายกันไปหมดแล้ว ก็ยังเหลือหนึ่งปัญหาให้ผมต้องจัดการ คือเจ้าลอกอช เพียงแต่ว่าตอนแรกผมมั่นใจมากเกินไปหน่อย พอมาตอนนี้ที่ตัวเองสูญเสียสกิลฟื้นฟูไปแล้วมันเหมือนกับว่าผมเป็นพวกน่าสมเพชที่เอาแต่พึ่งพาสกิลตลอดเลย

ผมมันก็.. น่าสมเพชจริงๆนั่นแหละ แต่ก็นะ ยังดีกว่าที่จะถูกลบยุทธศาสตร์จำลองไป

ตอนนี้ผมต้องทำใจดีสู้เสือแล้วล่ะ

ผมฝืนยิ้มออกมา แล้วหยิบมีดพิธีกรรมออกมาจากขาของผมที่มันปักไว้ก่อนหน้านี้ออก แม้มันจะเจ็บและเสียเลือดอย่างมากเลยก็ตามที

“ … ”

ผมคอยดูท่าทีของมันทุกย่างก้าว ตอนนี้ผมทำได้เพียงใช้ยุทธศาสตร์จำลองแค่ X1 เท่านั้นไม่งั้นสติผมได้ดับไปก่อนแน่ ทั้งผมและลอกอชต่างก็ยังยืนเฉยเพื่อลองเชิงฝั่งตรงข้าม

ดูเหมือนว่าเจ้านี่มันจะไม่ได้ไร้สติแบบพวกมอนสเตอร์ไปซะทีเดียว แต่มันเป็นพวกมอนสเตอร์ที่พอมีปัญญาต่างหาก แบบนี้มัน.. งานยากแล้วสิ

ฟุ่ม!!

หนวดหรือสายระยางของมันพุ่งมาที่ผมรวดเดียวทั้งสิบเส้น จากขนาดตัวที่ใหญ่ของมันแล้วทำให้หนวดของมันใหญ่ตามขนาดตัว ซึ่งนั่นเป็นเรื่องที่ดีที่จะให้ผมปีนป่ายตามหนวดพวกนั้นไปให้ถึงตัวของเจ้าลอกอช

ตึง!!

หนวดทั้งสิบโจมตีมาที่ผมจุดเดียว ผมที่มีสกิลในการอ่านสถานการณ์ทำให้รู้ได้ว่ามันกำลังจะทำอะไร แม้ผมจะไม่มีแรงเต็มที่ก็ตาม ผมก็กระโดดขึ้นฟ้าเพื่อหลบการโจมตี และเพื่อให้ผมสามารถขึ้นไปเหยียบตามหนวดของมันได้

ผมวิ่งผ่านหนวดพวกนั้นไปด้วยความเร็วสูง ระหว่างทางหนวดอีก 9 เส้นที่เหลือก็คอยโจมตีผม

แต่ดูเหมือนว่ามันจะรู้ว่าผมกำลังใช้หนวดของมันเพื่อเข้าประชิดตัว จึงยกหนวดเส้นที่ผมกำลังยืนอยู่ขึ้น และสบัดขึ้นฟ้าทำให้ผมกระเด็นขึ้นไปบนฟ้าสูง

ยังดีที่ซากปรักหักพักนี้เป็นแบบเปิด ทำให้เพดานของมันมีรูไว้สำหรับแสงแดด ทำให้ผมไม่ได้รับดาเมจจากเพดาน แต่แบบนี้ก็แย่เหมือนกัน เพราะผมไม่สามารถเคลื่อนที่กลางอากาศได้

กลับกันนั้น ลอกอชใช้หนวดทุกเส้นของมันรัดตัวผมเอาไว้จากภาคพื้น ก่อนจะกระโดดตามขึ้นมา ด้วยความใหญ่โตของมันแล้วแล้วให้แรงกระแทกจากลมที่พุ่งขึ้นมามีสูงมาก จนทำให้ผมแทบจะเวียนหัว

ทันใดนั้น ขณะที่พวกเรากำลังอยู่กลางฟ้ามันดึงหนวดพวกนั้นที่รัดตัวผมอยู่เข้าหาตัวอย่างแรงขณะที่มันง้างแขนออกราวกับกำลังจะตบผม

ทันใดนั้นเปลวไฟสีเขียวก็ปรากฏขึ้นที่ฝ่ามืออันเน่าเฟะของมัน

ขยี้ + เพลิงเผาผี

“ เหี้ยยยย!!! อ๊ากกกกกก— ปล่อยกู!!! ”

ป๊าบบบ–

ผมรับแรงกระแทกอย่างจัง ความรุนแรงของมันทำเอาผมแทบสลบไปเลย อีกทั้งเพลิงเผาผีของมันยังคอยแผดเผาร่างของผมอยู่ด้วย แต่การโจมตีของมันได้ได้จบเพียงเท่านั้น

แม้จะตบผมจนผมกระเด็นไปจนสุดปลายหนวดที่มันจะดึงได้แล้วนั้น มันยังเหวี่ยงผมหมุนเป็นลูกข่าง

“ เหวอออ ”

“ หวาาาา ”

“ ว๊ากกกกก!!! ”

แล้วทุ่มผมลงพื้นอย่างรุนแรงจนพื้นดินตรงนั้นเป็นรู ไม่เพียงแค่นั้นหลังจากที่ลงพื้นมาได้สักพัก มันยังจะใช้หนวดจับร่างของผมแล้วหมุ่นไปรอบๆเพื่อให้ผมกระแทกกับต้นไม้ใหญ่โดยรอบทำให้เกิดความเสียหายมากๆ

บอกตามตรง ผมไม่เคยเจออะไรน่าหวาดเสียวและเจ็บปวดทรมาณขนาดนี้มาก่อนเลย มันทำเอาผมแทบจะเป็นบ้าเลยล่ะ

แต่ถึงผมจะเป็นแบบนี้ผมก็พยายามใช้แรงของตัวเองดิ้นให้หลุด หลังจากนั้นก็ใช้มีดนี่กรีดหนวดมันจนขาดออกจากกัน แล้วผมก็สามารถหลุดออกมาได้ในที่สุด

ผมรีบกระโดดถอยจากร่างของมันแล้วกลับขึ้นไปบนต้นไม้ทันที

พอดูดีๆแล้วร่างของมันเต็มไปด้วยศพอย่างที่สกิลบอกจริงด้วย อีกอย่างตอนนี้ผมก็พอบาดเจ็บสาหัสเอาการอยู่..

ตอนนี้ผมควรจะเอาจริงได้แล้วไหมนะ?

…

“ คุณนาร์!! เข้าไปหลบในบ้านหลังนั้นก่อนแล้วค่อยหาจังหวะสวนกลับ!! ”จิลล์

“ ครับ! ”นาร์

ตามที่คุณอัลเลียนบอก เราจะแยกไปกันสองทาง ทางคุณอัลเลียนจะไปจัดการบอส ผมไม่รู้ว่าเขาแข็งแกร่งแค่ไหนแต่หากเขามั่นใจขนาดนั้นก็คงต้องปล่อยเขาไป ส่วนพวกเราจะมาคอยซุ่มโจมตีและถอยไปเรื่อยๆอยู่ในหมู่บ้าน

แม้มันจะมีจมูกที่เอาไว้ดมกลิ่นดีเยี่ยมแค่ไหน มันก็ต้องพุ่งมาจากทางใดทางนึงแน่นอน

ทางคุณนาร์เองที่เป็นเพียงเด็กอายุ 15 ผมไม่ควรปล่อยให้เขาสู้มากเกินไปเพราะมันอันตรายเกินไป ในกรณีนี้ที่มันมากันมาก เป็นผมเองที่จะจัดการพวกมัน

ส่วนหนึ่งของพวกมันหากหลุดจากแผนที่ผมวางไว้ คุณอลันจะเป็นคนจัดการพวกมันเอง

ส่วนแผนที่วางไว้นั้นมันก็แสนจะเรียบง่าย.. นั่นคือ การที่ผมจะซัดพวกมันทุกตัวให้หายไปจากโลกนี้เลยไงล่ะ!!

“ ฮ่ะ!! ”

แรงจากหมัดสั่นสะท้านไปทั่วบริเวณ อีกทั้งยังส่งคลืนพลังศักดิ์สิทธิ์ที่มีความเข้มข้นสูงออกไปเป็นเวฟคล้ายคลื่นเสียง ทำให้พวกวีโกร์ฟที่ถูกปกคลุมด้วยคลื่นศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย ถูกเพลิงสีทองแผดเผาจนดิ้นทุกรนทุราย

เพราะแบบนั้น การใช้หมัดที่ปล่อยคลื่นศักดิ์สิทธิ์ออกไปดูจะมีประสิทธิ์ภาพมากกว่าการใช้กริซซะอีก

ทันทีที่มีพวกมันเข้ามาในพื้นที่ของผม ผมก็จะใช้ศิลปะการต่อสู้ซัดหน้าพวกมันกลับไปทุกตัว ผมจะให้คุณนาร์เป็นคนคอยจัดการพวกมันทันทีที่เผลอ ส่วนผมจะเป็นคนประจัญหน้ากับพวกมันตรงๆเอง

เพราะผมเป็นพรีสต์นักสู้ไงล่ะ!

“ คุณอลัน! มีสองตัวไปทางนั้น!! ”จิลล์

อีกอย่าง เจ้าวีโกร์ฟพวกนี้เหมือนจะถูกดึงดูดมาด้วยแสงไฟจากโรงเตี๊ยม ทำให้มีพวกมันแห่กันมาที่นี่ในรวดเดียว แบบนั้นก็ถือเป็นเรื่องดีเช่นกัน เพราะพวกเราจะได้จัดการพวกมันให้หมดในคราวเดียวเลยยังไงล่ะ

“ เฟลมแอโร่! ”อลัน

เยี่ยม! ทางนั้นก็จัดการพวกมันไปได้โดยง่ายเลย!

แต่เหมือนว่าจำนวนพวกมันที่แห่กันมานี่จะมีมากเกินไปสักหน่อยแฮะ.. ในสถานการณ์แบบนี้คงต้องงัดไอ้นั้นมาใช้

“ ฝากทางตะวันตกด้วยนะครับคุณอลัน ”จิลล์

ส่วนคุณนาร์น่ะ นั่งดูอยู่ตรงนั้นไปเถอะครับ

ผมยกกริซเล่มนั้นขึ้นมา การที่ผมได้ยกมันขึ้นมานั้นทำให้ผมเปิดช่องโหว่ ไม่มีการป้องกันอะไรเลย

ผมตั้งท่าราวกับว่าเจ้ากริซด้ามเล็กนี่มันเป็นดาบยาวของอัศวิน

ขณะที่พวกวีโกร์ฟมันกำลังกรูเข้ามาใกล้ผมมากขึ้นเรื่อยๆ อยู่ๆพลังศักดิ์สิทธิ์มันก็ระเบิดขึ้นมาจากกริซเล่มนั้น ห้อมล้อมผมเอาไว้ราวกับการคุ้มครองของเทพธิดา

“ด้วยนามของสาวกของเทพธิดาอิกนิสอันเกรียงไกร ข้าจิลล์ อิลแวนน์ ขอเปิดเผยนามแท้อันศักดิ์สิทธิ์!”จิลล์

ทันใดนั้นผมก็ประกาศกร้าวถึงเทพธิดาผู้ศักดิ์สิทธิ์ เพื่อเป็นการเปิดเผยนามแท้ของกริซเล่มนี้ ผมจึงต้องได้รับการอนุญาตจากพระองค์

ราวกับว่าเทพธิดากำลังประทับอยู่เบื้องหน้าของผม ความอบอุ่นอันหาที่สุดไม่ได้ ได้ครอบงำพื้นที่แห่งนี้ด้วยกริซของเทพธิดา แต่มันไม่ใช่เพียงแค่นั้น เจ้ากริซนี่นั้นกำลังเปลี่ยนสภาพเป็นดาบยาวเล่มหนึ่ง ที่ประดับไปด้วยออร่าสีทองงามสง่า

“ นานน์ซันน์เดร์! ”จิลล์

กริซศักดิ์สิทธิ์ B → ดาบศักดิ์สิทธิ์นานน์ซันน์เดร์ S++

ในตอนนี้ผมก็ได้อาวุธของพระองค์มาแล้ว เพราะฉะนั้นการกวาดล้างน่าจะเป็นไปได้โดยง่าย

“ …คุณจิลล์.. คุณเป็นใครกันแน่ ..”นาร์

และใช่ เพียงแค่การวาดดาบเพียงครั้งเดียว กองทัพของวีโกร์ฟในทิศตะวันออกหายไปมากกว่าครึ่ง ในส่วนของทางทิศตะวันตกนั้นผมไม่ได้กังวลเกี่ยวกับมันเลย นั่นก็เป็นเพราะว่าทางฝั่งนั้นเป็นตัวของจอมเวทระดับ 5 เองที่จะเป็นคนหยุดเอาไว้ เช่นนั้นก็ไม่น่าจะมีปัญหา

“ มหายุคน้ำแข็ง.. แล้วก็ เพลิงปะทุ ”อลัน

ในขณะนั้นเองเป็นเวลาเดียวกันที่คุณอลันได้ร่ายเวทมหายุค มันคือเวทที่ใหญ่สุดที่อจมเวทขั้นที่ 5 สามารถทำได้ กับเวทเพลิงปะทุที่ซึ่งเป็นเวทระดับ 4 ไปพร้อมๆกัน ตอนนี้มานาของเขาน่าจะแทบหมดตัวแล้วล่ะ

แต่ก็แลกมากับการที่วีโกร์ฟของทางฝั่งตะวันตก โดนจัดการไปหมดทุกตัว..

จะสุดยอดเกินไปแล้ว..

ชนะได้แน่ แบบนี้เราชนะได้แน่!!

ว่าแต่ว่า.. ถ้าหากคุณอลันแบบนี้ได้ ทำไมไม่จัดการเรื่องนี้ไปตั้งแต่แรกกันล่ะ? ผมล่ะงง

แต่ก็ช่างมันเถอะ …ตอนนั้นเขาอาจจะยังไม่ได้เก่งเท่านี้ล่ะมั้ง

….

การต่อสู้ระหว่างผมกับลอกอชนั้นกินเวลาไปอย่างยาวนาน ผมสามารถทำความเสียหายใส่มันได้บ้าง แต่ก็ไม่ได้มีประโยชน์อะไรเท่าไหร่เพราะมันอึดมาก ด้วยเหตุนั้นหมัดเปล่าๆของผมเลยต่อยมันไม่ค่อยเข้าเท่าไหร่

ผมเลยไม่มีทางเลือก นอกเสียจากจะต้องล่อมันไปที่หมู่บ้านเพื่อที่จะได้ขอความช่วยเหลือจากคุณจิลล์

อีกอย่าง พละกำลังของผมในตอนนี้ก็แทบจะไม่มีเหลืออีกแล้วด้วย.. ผมใช้เวลาในการตั้งรับสู้รบปรบมือกับมันมากเกินไป อากาารบาดเจ็บของผมก็ยังไม่ทุเลาลงเลย

ตอนนี้ผมสัมผัสได้เลยว่าความเร็วในการเคลื่อนที่ของผมไม่ได้ไวเหมือนตอนแรกที่พึ่งมาสู้ใหม่ๆ

สิ่งที่ทำได้ในตอนนี้ก็คงมีแค่การล่อลอกอชไปจัดการที่หมู่บ้านสินะ

อ่ะ- เห็นคุณจิลล์แล้ว..

แล้วนั่นมันอะไรน่ะ?? ดาบเรืองแสงยักษ์?????

“ คุณอัลเลียน!! หลบ!!! ”จิลล์

ทันทีที่ผมได้ยินเสียงนั้น ผมก็รีบกระโดดขึ้นฟ้าทันที คุณจิลล์ยกดาบขึ้นมาเหนือหัวก่อนที่จะตะโกนชื่อท่าออกมา

“ โฮลี่ครอส!!! ”จิลล์

เขาทำการโจมตีมาจากระยะไกลด้วยดาบเรืองแสงสีทองนั่น คลื่นดาบศักดิ์สิทธิ์ที่ออกมาเป็นรูปไม้กางเขนโดนตัวของลอกอชเข้าจังๆ

เหตุผลในการที่มันไม่หลบท่าโจมตีที่ใหญ่แบบนั้น เป็นเพราะมันพึ่งเข้าสถานะเบอร์เซิร์กไปเมื่อไม่นานมานี้ทำให้มันไม่มีสติในการคิดวิเคราะห์อะไรเลย ตอนนี้มันทำได้แต่ไล่ตามผมไปเรื่อยๆอย่างไร้สติ

“อีกครั้งนะ! ”จิลล์

“ คุณอัลเลียนเตรียมซ้ำมันได้เลย! ”จิลล์

ผมฟังที่คุณจิลล์พูด แล้วร่ายเวทเสริมพลังโจมตีกำลัง 5 ไว้ที่หมัดเนื่องจากว่ามันเป็นการร่ายเวทที่เฉพาะจุด มันเลยทำให้ใช้ปริมาณเวทน้อยกว่าเดิม 4 เท่า แล้วผมก็ร่ายเวทเสริมความเร็วอีกครั้งใส่ที่ขาของผมบวกกับเวทเสริมกำลังกายเพิ่มเข้าไปด้วย

คราวนี้ถึงเวลาที่ผมจะต้องอิมเมจภาพแล้วล่ะ ผมร่ายเวทเสริมพลังโจมตีซ้ำๆๆๆๆๆใส่ที่หมัดเพื่อที่จะให้มันต่อยหัวเข้าลอกอชนี่ทีเดียวแหลกไปเลย

คราวนี้คุณจิลล์ตั้งดาบเอาไว้กลางอกของเขาก่อนจะยกสูงขึ้นเหนือหัวของเขาอีกครั้ง

แต่คราวนี้ต่างไปจากเดิม ความหนักแน่นในปริมาณพลังศักดิ์สิทธิ์นั้นมีสูงมาก ราวกับว่าเขากำลังจะผ่ามันในฉับเดียว ซึ่ง.. ก็น่าจะเป็นแบบนั้นแหละ

“ สะบั้นศักดิ์สิทธิ์!!!!!! ”จิลล์

คลื่นแสงศักดิ์สิทธิ์ขนาดใหญ่ซัดเข้าร่างของเจ้าลอกอชเต็มๆ แล้วมันก็ได้กรีดร้องโอดครวญขึ้นมาจากความเจ็บปวด

กร๊ากกกกกกกก!!!!!!!

“ คุณอลัน!! ”จิลล์

คุณอลันที่พอฟื้นมานาขึ้นมาได้บ้าง ก็ได้ใช้สกิลพันธนาการที่ใหญ่ที่สุดของเขาทันที

“ กักขังปีศาจ!!! ”อลัน

โซ่ตรวนขนาดยักษ์สีแดงปรากฏขึ้นมาจากวงเวท และเข้าพันธนาการลอกอชนั่นเอาไว้ คาดว่าภายในไม่กี่นาทีมันก็จะหลุดแล้ว และนี่เองที่เป็นเวลาของผม

“ ด้วยนามแห่งข้า ขอพระองค์ทรงคุ้มครองเด็กหนุ่มผู้กล้า ขอองค์เทพธิดาทรงมอบพลังให้กับผู้กล้าหาญที่ต่อต้านมาร ขอเทพธิดาอิกนิสทรงอำนวยพร ”จิลล์

ผมกระโดดเข้าใส่มันพร้อมๆกับพรที่ได้รับมาจากเทพธิดา ที่ซึ่งคุณบาทหลวงอิกนิสอำนวยพรให้ ก่อนที่จะต่อยลงไปบนใบหน้าที่เป็นกะโหลกกวางมูสของมัน จนมันเริ่มแตกร้าวออก และด้วยแรงแห่งนามแท้ บวกกับเวทมนตร์ ได้ทำให้การต่อยในครั้งนั้น ทำให้เกิดแรงกระแทกราวกับพสุธากัมปนาท

ผมที่คิดว่ามันจะจบแล้ว ..เลยหยุด และยืนอยู่บนหัวมันทั้งแบบนั้น

แต่ผมคิดผิด มันยังเหลือสกิลประจำตัวอีก 2 สกิลที่มันยังไม่ได้แสดงให้ผมดู

หลังจากนั้น ร่างกายมันเริ่มขยับอีกครั้ง แล้วส่งเสียกรีดร้องอย่างทุกข์ทรมาณ

กว๊ากกกกกกกก!!!!!!!

“ ไอ้บ้าเอ้ย!! มันยังไม่จบหรอเนี่ย!! ”

ผมรีบถอยออกมาในทันที และมุ่งตรงไปที่ที่คุณจิลล์อยู่เพื่อให้เขาช่วยรักษาแผลให้ในตอนนี้ผมต้องได้รับการรักษาบ้างเล็กน้อย ไม่งั้นแย่แน่

ลา ลอกอช ลา วีโกรฟีโอรี-

เกิดการสั่นสะเทือนครั้งใหญ่ขึ้นในพื้นที่ที่เราอยู่ ก่อนที่เหล่าวีโกร์ฟทั้งหลายจะกลับมาจากความตาย และพากันเดินมาจากทางด้านหลังของลอกอช โดยที่ตัวของพวกมันมีเปลวไฟสีเขียวปกคลุมอยู่

ไม่เพียงแค่นั้น จำนวนของพวกมันยังทวีคูณขึ้นมาเรื่อยๆด้วย ยิ่งเป็นคืนบลัดมูนความแข็งแกร่งของพวกมันยิ่งทวีคูณ แบบนี้แย่ของจริงแล้วล่ะ

ลอกอช ชอกอร่า-

ถัดจากนั้นจะเป็นการคำรามและกรีดร้องครั้งใหญ่ของมัน มันค่อยๆฉีกร่างเนื้อของมันออกช้าๆ คุณจิลล์ที่เห็นแบบนั้นจึงได้บอกผม

“ คุณอัลเลียน!! อย่าให้มันเปลี่ยนร่าง!!! ไม่งั้นเราจะตายกันหมด!!!!!”จิลล์

ผมมีเหงื่อไหลลงมาท่วมหน้าแล้วล่ะตอนนี้ แต่ผมก็ยังต้องพยักหน้าก่อนจะรับดาบมาจากคุณจิลล์

ดูแล้วนี่คงจะเป็นดาบศักดิ์สิทธิ์เป็นแน่แท้.. หวังว่าผมจะพอใช้สกิลของดาบได้นะ

ฟังจากคำของคุณจิลล์แล้ว ถ้าไอ้ตัวนั้นมันเปลี่ยนร่างขึ้นมาเราคงจะแย่ของจริงแน่ เพราะงั้นในตอนนี้ผมจึงรีบวิ่งเข้าประชิดตัวมันทันที ผมที่ได้รับการรักษามาบ้างได้วิ่งฝ่าวงแล้วของพวกวีโกร์ฟเข้าไปเพื่อที่จะจัดการตัวหัวหน้ามัน

ผมฆ่าพวกมันทุกตัวที่เข้ามาขวางทางก่อนที่จะกระโดดขึ้นมาใบหน้า.. ไม่สิ กระโหลกกวางมูสของมัน

พอผมมองไปที่นัยน์ตามันแล้ว ราวกับว่ามีดวงตานับพันกำลังจ้องผมอยู่เลย น่าขนลุกชะมัด

ยังไม่ทันที่ผมจะได้ปักดาบลงไป หนวดหรือสายระยางพวกนี้ก็เข้ามาขวางเอาไว้

“ อึก-… สะบั้น.. ศักดิ์สิทธิ์!!!!!!!! ”

ขวับ-

ผมใช้ท่าใหญ่แล้วหมุนตัวตัดหนวดของมันทิ้งทั้งหมด จากนั้นผมก็กระโดดขึ้น ใช้ประโยชน์จากนามแท้ของผมในการสะตั้นมันเอาไว้ 10 วินาที

“ กอร์!!!! ”

เวลาเพียงแค่นี้ ก็พอที่จะใช้สะบั้นศักดิ์สิทธิ์อีกรอบแล้วล่ะ

“ สะบั้น… ศักดิ์สิทธิ์!!!!!!!!! ”

ฉับบบ—

ผมผ่าครึ่งร่างของมันจนมันไม่สามารถทำอะไรได้อีก.. ก่อนที่จะร่างของลอกอชจะถูกชำระล้างด้วยแสงสีทอง ขณะเดียวกัน เหล่าวีโกร์ฟก็ถูกปลดปล่อยเช่นเดียวกัน..

ละอองแสงสีทองสวยสดลอยขึ้นบนท้องฟ้าที่ในยามนี้พระจันทร์ไม่ใช่สีแดงอีกต่อไปแล้ว.. เพราะว่ามันเช้าแล้วยังไงล่ะ

แต่ก่อนรุ่งสางนั้น ขณะที่ผมกำลังถือนานน์ซันน์เดร์อยู่นั้น ละอองแสงสีทองเหล่านั้นได้ก่อรูปขึ้นเป็นผู้หญิงผมยาวสลวยที่ไร้ซึ่งรูปร่าง หากเป็นตามที่ผมคิด นั่นคือเทพธิดาอิกนิสแน่นอน

สมกับชื่อของเทพธิดาของเธอเลย กิริยาของเธอราวกับว่าสามารถโอบอุ้มโลกทั้งใบ และมอบความอบอุ่นให้ทุกคนได้ ผมที่เห็นแบบนั้นก็ไม่ได้เกิดอาการตกใจอะไรเพราะเรื่องแบบนี้ก็พอมีบ้างในไลท์โนเวลของโลกก่อนล่ะนะ

ทว่า เธอนั้นได้ขยับปากอยู่สองสามครั้ง ผมหรี่ตามองเพื่อที่จะได้เห็นลักษณ์การขยับปากของเธอ ก่อนที่ละอองแสงสีทองเหล่านั้นจะกระจายตัวออกไป

“(ไว้พบกัน)… หรอ อะไรล่ะนั่น ”

ผมทิ้งเรื่องนั้นไปก่อนที่จะกลับไปหาทุกคน

…

พอเรื่องสงบลง คุณอลันเขาได้ไปเยี่ยมหลุมศพพ่อแม่ของเขา ภรรยาและลูกสาวอาการดีขึ้นจนหายเป็นปกติ นาร์กลายเป็นนายพราน ส่วนหมู่บ้านนี้ก็ค่อยๆมีคนย้ายเข้ามาเรื่อยๆเนื่องจากการค้าขายที่ดี อนึ่งเป็นเพราะเป็นทางผ่านไปออลการ์ดด้วยแหละ

ส่วนทางคุณจิลล์นั้น..

“ บ- บิช็อป!! ”

เขาหลอกสถานะของตนเองน่ะ ความจริงแล้วเขาคือบิช็อปผู้ดูแลโบสถ์ของเมืองออลการ์ด อีกทั้งเขายังเป็นพรีสต์ A แรงก์อีกด้วย

เขาบอกว่ากริซที่เขาพกมามันเป็นของที่ประทานให้โดยเทพธิดา ที่เมื่อปลดนามแท้แล้วจะแสดงพลังที่แท้จริง ผมเข้าใจได้ถึงเรื่องนั้นจึงพยักหน้าตามน้ำไป หลังจากที่ผมได้ลากับคุณอลันและนาร์แล้ว ก็ได้ตัดสินใจที่จะออกเดินทางต่อ

ไม่นานพวกเราก็ได้ไปที่เมืองออลการ์ดด้วยกัน เป็นเพราะว่าผมมากับรถม้าเร็วด้วยแหละ มันเลยเร็วกว่าการเดินเท้าธรรมดา

ผมต้องขอบคุณเขาให้มากแล้วสิ ที่พาผมมาด้วย

“งั้นก็ไว้เจอกันนะคุณอัลเลียน ”จิลล์

“ ครับ ไว้พบกันใหม่”

ผมมองภาพของเมืองนี้ด้วยตาเป็นประกาย มีคนมากหน้าหลายตา และหลายเผ่าพันธ์จริงๆ

สมกับที่เป็นเมืองแห่งการค้าเลยแฮะ

“ ที่นี่สินะ.. ออลการ์ด! ”

ตัดจบตอน

ผมมือใหม่เรื่องบรรยาฉากสู้สุดๆเลยล่ะ