ตัวเอกพวกนั้นฉันฆ่าเองแหละ (The Protagonist Are Murdered by Me) - ตอนที่ 2 - novel-lucky

นี่ฉันกำลังจะเป็นบ้าไปแล้วหรือเนี่ย?

ในห้วงความคิดนั้น ‘อายุขัยที่เหลืออยู่’ ก็กำลังลดลงอย่างต่อเนื่อง

“แล้วฉันต้องทำอะไรบ้าง?”

ในขณะที่ฉันถามคำถามนี้ออกไปด้วยเสียงดังเหมือนคนบ้า โฮโลแกรมโปร่งแสงก็เปลี่ยนไปและได้ตอบคำถามกลับมา

<ล่า ทำทุกอย่างเหมือนอย่างที่คุณเคยได้ทำมา>

<แต่ในตอนนี้แค่เปลี่ยนเป็นล่าเหล่าตัวเอก>

<ถ้าคุณทำสำเร็จคุณจะได้รับสิ่งตอบแทนเป็นอายุขัยเพิ่มขึ้น>

<คุณสามารถดูดกลืนความสามารถของเหล่าตัวเอกที่คุณล่าได้>

“ห๊ะ แล้วอะไรคือความหมายของตัวเอกกันแน่ฟระ”

<มันไม่ใช่คำสามัญที่มีความหมายตรงตัวในโลกของคุณอย่างนั้นหรอ?>

<มันคือ ‘เหล่าตัวละครหลัก’ที่ปรากฏตัวขึ้นในนิยาย หนัง ดราม่า การ์ตูน และสิ่งต่าง ๆ>

<คนเหล่านี้นั้นเป็นคนที่ไม่เคยแพ้ เป็นคนที่ลุกยืนขึ้นมาไม่ว่าจะเผชิญหน้ากับภยันอันตรายแค่ไหนก็ตาม และเป็นคนที่ได้รับความช่วยเหลือโดยโลกของพวกเขา>

“ฉันเคยเห็นพวกเขาหลายคนในชีวิตจริง คุณต้องการให้ฉันล่าพวกเขา? มันเป็นไปไม่ได้หรอกน่า”

แค่คุณเปิดดูทีวีในตอนนี้คุณจะเจอคนหลายๆคนที่เป็นแบบนั้น

พวกเขาไม่เคยล้มเหลวในชีวิตของพวกเขา

เอาอย่างอาชีพของฉันเป็นตัวอย่าง ไม่ใช่ว่าฮันเตอร์แรงค์ SS ที่อยู่บนจุดสูงสุดก็นับได้ว่าเป็นตัวเอกอย่างงั้นหรือ?

“แล้วฉันจะไปรับมือกับฮันเตอร์แรงค์ SS ได้อย่างไรกัน”

<มันไม่ได้ถูกจำกัดไว้แค่โลกของคุณ>

<เหล่าตัวเอกมีตัวตนอยู่ในหลายๆโลก และหลายๆมิติ>

“โอ้ววว”

ใจฉันเริ่มเต้นรัวฉันรู้ว่าฉันไม่ควรที่จะรู้สึกแบบนี้แต่มันทำให้ฉันรู้สึกตื่นเต้นแปลกๆ

“…โอเค แล้วฉันจะเริ่มได้เมื่อไหร”

<คุณสามารถเริ่มได้ตั้งแต่ตอนนี้>

“แต่มันมีปัญหาอยู่อย่างหนึ่ง คุณรู้ใช่ไหมว่าร่างกายของฉันในตอนนี้อยู่ในสภาวะที่เลวร้ายเป็นอย่างมาก”

ร่างกายของฉันไม่ได้อยู่ในสภาวะที่สามารถใช้เรี่ยวแรงเป็นจำนวนมากได้

มันเป็นร่างกายที่แย่มาก แย่ขนาดที่ฉันอาจจะหัวใจวายได้ถ้าฉันเริ่มวิ่งเพียงแค่นิดเดียว

<ปัญหานี้สามารถแก้ได้ด้วยการใช้อายุขัยของคุณ>

<อายุขัย 10 วันสามารถนำมาใช้เพื่อหยุดสภาวะหัวใจของคุณได้ชั่วคราวเป็นเวลา 1 วัน>

‘…บ้าเอ้ย’

มือของฉันสั่นสะท้าน ถ้าฉันใช้เวลา 10 วัน ฉันจะมีเวลาแค่ 21 ชั่วโมงที่เหลืออยู่

ฉันควรจะมีชีวิตอยู่ไปอีก 10 วันดี? หรือฉันควรจะพนันทุกสิ่งทุกอย่างสำหรับชีวิตที่ดีกว่าเดิม?

มันไม่ใช่ตัวเลือกตั่งแต่แรกอยู่แล้ว

“ได้ จ-จัดการเลย”

[อายุขัย 10 วันได้ถูกใช้เพื่อระงับสภาวะหัวใจของคุณเป็นการชั่วคราว]

ไม่นานหลังจากนั้น อกของฉันรู้สึกเหมือนมีบางอย่างหายไป

มีเครื่องหมายสีฟ้าปรากฏที่ขึ้นรอบๆท้องของเขา

หลังจากนั้นไม่นานหัวใจของฉันเต้นได้สะดวกสบายมากขึ้น

ถึงแม้ว่าฉันจะไม่ได้ปาตี้ลงดันเจี้ยนมากนานแล้ว ฉันจะยังรู้สึกได้ถึงความสดชื่นเหมือนกันว่าฉันได้กลับได้เป็นหนุ่มอีกครั้ง

“…เอาหละ ฉันพร้อมแล้ว แต่ก่อนหน้านั้น ฉันสามารถเอาพวกอุปกรณ์ไปด้วยได้ไหม?”

“20 กิโลกรัม? ขี้เหนี่ยวจริงๆเลย”

จะทำต้องอย่างไรเพื่อที่จะให้ฮันเตอร์ที่อ่อนแอ่อย่างฉันสามารถทำงานที่แนวหน้าได้?

คำตอบของมันก็คือ มันจะเป็นไปได้ด้วยอุปกรณ์ที่ล้ำสมัยยังไงหละ

เกราะหนังเคลือบด้วยอีเทอร์และเสื้อโค้ทที่เคลือบด้วยอีเทอร์สวมทับไปอีกที

กระสุนปืนพกอีเทอร์ 4 นัด

กระสุนระเบิด 8 นัด

และ ปืนสไนเปอร์ไรเฟิลด้านหลังของฉันอีก 1 กระบอก

หลังจากแพ็คบางส่วนของระเบิดชนิดต่างๆฉันหยุดลงก่อนที่มันจะขีดจำกัด 20 กิโลกรัม

ฉันหยิบดาบอีเทอร์ อาวุธหลักของฮันเตอร์ และกดลงที่ปุ่มด้านใต้

ตัวโลหะสีขาวเด้งขึ้นมาและกลายเป็นดาบยาวประมาณ 120 เซนติเมตร

และเมื่อแหล่งพลังได้ถูกเปิดแสงเลเซอสีฟ้าได้เคลือบไปที่ขอบดาบอีกที

ชริงงง!!

“ฟู้”

ฉันถอนหายใจออกมาเมื่อมองไปที่แสงสีฟ้าของดาบอีเทอร์เป็นเวลานาน

ฮันเตอร์ล่ามอนสเตอร์ด้วยการใช้อีเทอร์ พลังงานที่ถูกสกัดออกมาจากหัวใจของมานสเตอร์

และในตอนนี้ด้วยพลังงานนี้ฉันกำลังจะไปฆ่าคน

‘ฉันไม่อยากจะเชื่อว่าฉันจะต้องไปสู้ด้วยอุปกรณ์เหล่านี้’

มันมีรูปร่างเหมือนกับเครื่องแบบทางการทหารปกติที่ฉันได้ใส่พร้อมด้วยอุปกรณ์ที่เชื่อใจได้ ฉันคงทำได้เพียงแค่ถอนหายใจเท่านั้นเมื่อฉันเห็นสภาพ ณ ปัจจุบันของอุปกรณ์ที่มันดูสุดแสนจะทรุดโทรด

ครั้งสุดท้ายที่ฉันได้สู้มันก็ผ่านมาครึ่งปีได้แล้ว

แม้ว่าเสือไม่เคยลืมวิธีการล่าแต่ฉันก็ยังประหม่าอยู่ดี

‘ฉันหวังว่าฉันจะเอาปืนใหญ่บลาสเตอร์เข้าไปได้นะ…’

มันช่วยไม่ได้

ก่อนอื่น ไม่มีใครที่พอใจกับสิ่งที่เขามีหรอกถ้าเขาเคยได้ลิ้มลองรสชาติของอุปกรณ์ชั้นเลิศมาแล้ว

“ชั้นพร้อมแล้ว”

[กำลังเดินทาง สู่ จักรวรรดิอีราคอน โลกของตัวเอกเลเวล 33 กิลิเทนเดอร์]

[10…9…8]

มองไปที่เลขที่กำลังนับถอยหลังฉันหายใจเข้าลึกๆ

อีกคนที่เป็นตัวเอก

สิ่งมีชีวิตที่ได้รับการอวยพรโดยโลก

ฉันหวังว่า “คุณลูกค้า” คนนี้จะจับคู่ฉันให้เจอกับตัวเอกที่ฉันสามารถล่าสำเร็จได้ด้วยความสามารถที่ฉันมีนะ

[2…1…0]

พร้อมด้วยข้อความที่ขึ้นมาว่า ‘การเดินทางเสร็จสมบูรณ์’ เสียงที่ดังคล้ายเสียงฟ้าผ่าได้ดังขึ้นมาในหูของฉัน

ชั่วเวลาไม่นาน

โลกได้แยกออกจากกัน

[คุณได้กลายมาเป็นผู้ท้าชิงใน อีราคอนทัวร์นาเม้น]

…เฮฮฮฮ้!!!

เสียงเชียร์ดังมาจากทุกทิศทาง

‘เดียวนะ อะไรนะ?’

เข้าสู่การตั้งท่าสำหรับการต่อสู่อย่างรวดเร็ว ฉันก้าวถอยหลังไปเล็กน้อยและมองไปรอบๆ

พื้นที่กว้างใหญ่ที่ดูคล้ายกับโคลอสเซียมบนโลก

ผู้ชมนับหมื่นคนกำลังมองลงมาที่ฉัน หรือตรงที่ที่ฉันอยู่

“โอ้ววมาย ที่ประตูทางเข้าของฝ่ายตรงข้ามมันสุดยอดไปเลยนะ มีสายฟาดลงมาด้วย เอ๊งทำมันได้ไงฟระ?”

มองตรงไปที่หนุ่มน้อยน่ารักพร้อมด้วยผิวสีดำที่กำลังยิ้มมาที่ฉัน

เขาตัวเตี้ยวกว่าฉันแต่ตัวเขาดูกล้ามเนื้อแน่นเกินไป แน่นจนฉันไม่สามารถคิดไม่เลยว่าจะเขาจะเป็นคนที่อ่อนแอไปได้เลย

และอะไรนะ ที่กำลังลอยอยู่บนหัวเขา?

แฮชแท็ก?

#โลก_ที่_ดาบ_เป็นที่สุด

#ตัวเอก #กำจัดสิ่งที่ดี #เกิดใหม่ครั้งที่ 2

#พรสวรรค์ที่สมบูรณ์แบบ

ฉันอ่านมันด้วยความระมัดระวังใน ขณะที่อีกฝ่ายมองมาแบบเบื่อๆ

“แกไม่ได้ดูแข็งแกร่งเลยสำหรับทางเข้าที่ดูยอดเยี่ยมนี้ แกชื่ออะไร?”

“หืม โอ้ ฉันควรจะพูดอะไรดี คือเรื่องมันยาวนะ”

“ในที่สุดแกก็ตอบ แกอาจจะยังไม่รู้แต่ชื่อของฉันคือ กิลิเทนเดอร์”

ทันทีที่คำพูดจบลง คำบรรยายของใครบางคนได้ดังขึ้นมาจากที่ไหนสักที่

[อ่า มันช่างเป็นทางเขาที่สวยงามที่ผู้ท้าชิงได้ทำขึ้น]

[หน้าใหม่! ผู้ท้าชิงคนแรกที่ปรากฏตัวในวันนี้ ชื่อของเขาคือออออ….ยู! ซอ! ดัม!]

[เขาจะสามารถล้มแชมป์ของเรากิลิเทนเดอร์ผู้ที่สามารถล้มผู้ท้าชิงคนอื่นๆไปอย่างต่อเนื่องไปแล้วถึง 30 คน ได้หรือไม่?]

[ถ้าไม่ มันคงจะเป็นชัยชนะที่แสนง่ายดายของกิลิเทนเดอร์อีกครั้งใช่ไหม?]

กิลิเทนเดอร์สแสยะยิ้มและชี้ดาบมาที่ฉัน

“มันไม่สำคัญไม่ว่าแกจะทำอะไรก็ตาม แม้กระทั้งแกจะกินโดป วางยาพิษหรือข่มขู่ครอบครัวข้า หรือไล่ล่าข้าด้วยตัวเจ้า ลองล้มข้าให้ได้ซะก่อนเถอะ”

สิ้นคำ เขาพุ่งเข้ามาที่ฉันพร้อบกับไลฟ์คิกและพูดว่า

“ถ้าทำได้อะนะ”

“….!”

ชริงงงง!

เร็วเท่าที่บาเรียอีเทอร์ถูกเปิดใช้งาน 20 % ของพลังงานได้หายไปในทันทีเนื่องจากแรงระเบิดที่รุนแรง

เกราะอีเทอร์ที่ควรจะต้านทานการโจมตีจากมอนสเตอร์ระดับกลางในระยะกลางได้ แต่ตอนนี้มันเกือบจะถูกตัดด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว

ฉันเอาดาบอีเทอร์ออกมาเหวี่ยงมันอย่างรวดเร็วพร้อมกับพลังงานสีฟ้าที่เคลือบอยู่และก้าวถอยหลังไปสามก้าว

“นั้นมันอะไร? บาเรียเวทย์มนต์? แล้วนั้นมันดาบเวทย์หรือที่อยู่ในมือแก?”

ไม่เหมือนก่อนเมื่อเขาได้หัวเราะออกมาอย่างหนัก กิลิเทนเดอร์ในตอนนี้มองกลับมาอย่างแปลกประหลาด

ฉันได้แก้ไขท่าทางของฉันจากการประทะกับเมื่อกี้ที่ดูเหมือนว่ามันจะทำให้ฉันบาดเจ็บภายในเล็กน้อยและพูดออกมา

“มันก็แค่ดาบอีเทอร์นะ ไอ้ระยำ!”

เขาย่อตัวลงเตรียมพร้อมสำหรับการโจมตีแต่ก็ถึงกับงงงวยในทันทีที่เห็นฉันวิ่งแล้วใส่

“นี่ นี่คืออะไร? การใช้เทคนิคที่ควรจะปรากฏขึ้นในตำนานเท่านั้น นี่มัน……อุบาทมาก!”

“…!”

ชวูดดด!!!

แรงเสียดทานที่มาจากอากาศของดาบอีเทอร์ที่กำลังเหวี่ยงลงมายังไม่ทันถึงตัว อีกฝ่ายก็ได้เข้ามาถึงตัวฉันแล้วกำลังจะเตะใส่ฉันแล้ว

“อักก!”

หลังจากนั้นฉันก็กลิ้งไปบนพื้นสอง สามรอบเท่านั้นเอง ฉันรู้แล้วว่าฉันไม่สามารถสู้กับเขาได้ถ้าไม่ใช่ปืน

ที่ฉันไม่สามารถรู้ได้เพียงแค่มองเพราะว่าเขาไม่ได้ใส่อะไรเลยแต่ที่ระดับนี้ มันต้องมีอย่างน้อยที่สุดก็ทักษะเสริมความสามารถด้านกายภาพระดับ A

ชวิงงง!

“อักก!”

ฉันคิดว่าเขาควรที่จะยืนอยู่ตรงหน้าของฉันแต่ไม่เลยกิลิเทนเดอร์ได้หายไปจากสายตาของฉัน

ฉันไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้มาก่อนเลยในชีวิตนี้

ฉันกำลังคิดว่าฉันจะใช้ประโยชน์จากสิ่งนี้ได้อย่างไรโดยที่ไม่รู้ว่าเขาอยู่ที่ไหน

ฉันเป็นฮันเตอร์ผ่านศึกนะ

เป็นฮันเตอร์ผ่านศึกที่มีชีวิตรอดจากสถานการณ์เลวร้ายโดยการจัดการกับคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่งกว่าเสมอ!

ในตอนที่ฉันกำลังกลิ่งหลบอย่างเร่งรีบระเบิดได้ถูกกลิ้งไปด้านหน้า ฉันพยายามที่จะแทงคนที่เข้ามาด้านหลังฉันแต่การแทงนั้นแทงโดนอากาศเหมือนที่คาดไว้

ปิ๊บ ปิ๊บ ตู้ม!!

“อักก!”

ในชั่วขณะที่ระเบิดอีเทอร์ได้ระเบิดออกมาฉันได้หยิบปืนพกออกมาจากเอวและยิงไปที่มัน

กระสุนแต่ละลูกคือเลือดเนื้อของฉันแต่ตอนนี้มันไม่ใช่เวลาที่จะมาประหยัด

ปิ่ง ปิ่ง ปิ่ง ปิ่ง

กิลิเทนเดอร์ ยกดาบเหล็กของเขาขึ้นและบล็อกกระสุนทั้งหมดแม้ว่าเขาจะอยู่ในท่าทางที่แย่ก็ตาม เขาได้พยายามที่จะเข้าใกล้ฉันอีกครั้ง

ในตอนที่เขาวิ่งได้มีประกายไฟถูกจุดขึ้นที่พื้น

ฟาชช!!

“ห่าเอ้ย มันเป็นนักเวทย์ใช่ไหมเนี่ย!?”

กระสุนนั้นแม้แต่ช้างก็สามารถหลับได้ในครั้งเดียวแต่เขาแค่สะดุ้งแปบเดียวทำให้ฉันต้องรีบแผ่นออกมาอย่างรวดเร็ว

“ฮึบ!”

แล้วก็เหมือนมีนรกสาปส่ง

[ตัวเอกกิลิเทนเดอร์ได้รับสกิลต้านทานสายฟ้า (F)]

ได้สกิลในระหว่างที่สู้กันเนี่ยนะ?

‘ฟัค! นี่มันเมคเซนแล้วหรอ?’

ทักษะและพลังพิเศษเป็นสิ่งที่ฉันไม่เคยได้รับเลยในชีวิตฉัน

แต่นี่ไม่ใช่เวลาที่จะมาคิดเกี่ยวกับมันเพราะมันพุ่งมาหาอีกแล้ว

อย่างไรก็ตามในตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าจะรับมือกับกิลิเทนเดอร์ได้อย่างไร

แนวทางการรับมือก่อนหน้านี้ไร้ประโยชน์ ดังนั้นหลังจากที่ถอนดาบอีเทอร์ออกมาแล้วดึงสไนเปอร์มาแทน

มันช่างเป็นเรื่องที่น่าเสียใจที่ฉันไม่สามารถเอาไรเฟิลจู่โจมมาได้ แต่ฉันก็พอใจแล้วกับสิ่งที่มีในตอนนี้

ฉันกลั้นลมหายใจและเล็งไปที่มันคนที่กำลังวิ่งไปด้านข้าง

มันเป็นความเร็วที่บ้ามากๆมันเร็วยิ่งกว่าเสือชีต้า แต่ถึงยังไงซะฉันก็เคยล่ามอนสเตอร์ที่เร็วกว่านี้มาแล้ว

ป่างง!!

“เคร้ง!”

หนึ่งนัดยิงไปที่ท้องของอีกฝ่ายแต่เขาสามารถเบี่ยงมันได้ด้วยดาบเหล็กของเขา

‘เชี่ยย ดาบห่านั้นมันทำมาจากอะไรหวะ?’

ฝ่ายตรงข้ามงุนงงจากความตกใจ

ฉันไม่คิดว่าเขาจะสามารถเบี่ยงมันได้

ซวยแล้วว อีเทอร์สไนเปอร์เป็นปืนที่ดีแต่มันมีข้อเสียคือระยะเวลาการเต็มกระสุนที่นานเกินไป

ไม่ ตอนนี้เองที่ฉันได้เห็นมันบางสิ่งที่กำลังเคลื่อนไหวบนดาบของกิลิเทนเดอร์

มันดูคล้ายดาบอีเทอร์แต่มันดูแตกต่างออกไป

สิ่งที่เห็นมันดูคล้ายกับ “พลังฉี” เพราะมันคือสิ่งที่ทุกๆคนบนโลกที่มีพลังพิเศษสามารถใช้ได้

ไม่มีเวลาให้โหลดกระสุนนัดต่อไป ดังนั้นฉันจึงปล่อยม่านพลังงานรอบปืนและเหวียงไปทางด้านขวา

ทันเวลาพอดีที่กับที่มันไปชนเข้ากับดาบของกิลิเทนเดอร์ที่โผล่มาด้านข้าง

แล้วทั้งคู่ก็เด้งถอยหลังกลับไป

ติ่ง!!

“นี่..”

เมื่อดาบของเขามีรอบขูดกิลิเทนเดอร์เบิกตากว้างด้วยความประหลาดใจ

“มันคืออะไรกันแน่หวะเนี่ย มานาไม่ได้ให้พลังงานที่น่ากลัวมากขนาดนั้นด้วย”

“แกไม่จำเป็นต้องรู้หรอก”

“มันแปลกนะ มันไม่ใช่เวทย์มนต์ มันเป็นการใช้เทคนิคแปลกๆบางอย่าง แกมาจากที่ไหนกันแน่?”

“ฉันมาเพื่อฆ่าแก”

แกไม่จำต้องที่จะต้องดิ้นรน

ในขณะเดี่ยวกันเขาก็วิ่งซิกแซกเข้ามาหาฉันแล้วก้าวไปด้านข้าง

ฉันควรเตรียมพร้อมรับมือกับมัน

ถ้าฉันให้โอกาสเขา กิลิเทนเดอร์จะจัดการฉัน

หลังรับจากการโจมตีที่ผ่านมาทำให้เหลืออีเทอร์อยู่เพียงแค่ 60 % เท่านั้น

ถ้าโดนตีอีกอย่างน้อยที่สุดอีกแค่สามที ฉันจะตาย

กับการพุ่งเข้ามาอย่างรวดเร็วของเขามีหลุมขนาดเล็กที่ถูกติดตั้งไว้ในระยะที่ห่างจากเท้าของเขาเพียงเล็กน้อย

กิลิเทนเดอร์ไม่รู้ว่ามันคืออะไรแต่เขาถอยโดยที่ไม่ไปเหยียบมันเพราะว่าเขาสัมผัสได้ถึงความอันตรายจากมัน

มันเป็นเหตุผลที่เพียงพอแล้วที่เขาจะไม่เหยียบลงบนมัน

ฉันเอาปืนพกอีกอันออกมาและยิงไปอีกหลายนัดแต่ไอ้บ้านั้นมันหลบไม่ก็เบี่ยงกระสุนออกเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ใช่ มันสามารถหลบได้

มันเป็นสิ่งที่แม้กระทั้งผู้มีพลังวิเศษบนโลกก็ทำมันได้

อย่างไรก็ตามผู้มีพลังวิเศษแรงค์ A ไม่สามารถปัดกระสุนแต่ละนัดได้อย่างนี้

เห็นได้อย่างชัดเจนว่าความแข็งแกร่งของเขามันเทียบจะไม่ถึงแรงค์ C ด้วยซ้ำ ไม่ต้องพูดถึงแรงค์ A เลย

แต่การควบคุมของเขามันสุดยอดเกินไป

เป็นบางสิ่งที่ไม่มีอยู่บนโลก วิชาดาบที่พิเศษเป็นอย่างมาก ทำให้มีความสามารถที่เลยขีดจำกัดของตนเองได้

บูม บูม!

อีกหนึ่งการปะทะกัน

เขาลองที่ตีแล้วที่คอของฉันด้วยดาบ และได้ถูกดันออกไปอย่างรวดเร็วหลังจากที่ฉันเปิดใช้งานบาเรียอีเทอร์อย่างเต็มที่แต่ครั้งนี้ดาบนั้นมันเข้ามาใกล้คอฉันมาก

ฉันเห็นรอยยิ้มที่บิดเบี้ยวของกิลิเทนเดอร์เหมือนกันว่าเขาสังเกตเห็นว่าพลังงานมันหดลงอย่างรวดเร็ว

“อ่า เยี่ยม ข้าไม่สนใจแล้วในท้ายที่สุด เจ้าจะต้องตายเพื่อข้า เจ้าเป็นชายที่น่าทึ่งจริง ๆ”

ตูม!

ดาบพลังงานถูกปล่อยออกในช่วงเวลานี้และพวกเขาก็แยกออกจากกันไม่กี่ก้าว

กิลิเทนเดอร์ผู้ที่จนมุมอีกครั้งเริ่มต้นที่จะร่ายรำ

ใช่ พูดได้อย่างเต็มปากเลยว่าเขากำลังร่ายรำจริงๆ

ที่ปลายของดาบดูเหมือนจะตกลงแล้วมันก็ขึ้นอีกครั้งและตัดไปข้างหน้าคล้ายกับว่ามันกำลังจิ่มอะไรสักอย่าง

‘บ้า…!’

ฉันไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้ในชีวิตมาก่อน ไม่มีฮันเตอร์คนไหนที่ทำแบบนี้

นี้มันคือวิชาดาบที่แท้จริงเป็นสิ่งที่ไม่เป็นที่รู้จักของคนในปัจจุบัน

[อีเทอร์คงเหลือ : 7%]

ฉันเปิดใช้งานบาเรียอีเทอร์อย่างรวดเร็วบนข้อมือของฉันเพราะว่าหากฉันไม่ใช้มันฉันคงจะตายไปจริง ๆ ถ้ายังเก็บมันไว้อยู่

คริง คริง!

รอบ ๆ ของบาเรียเวทย์มนต์ด้วยรัศมีประมาณ 30 เซน ได้แตกออกในทันที แต่มันก็ได้บล็อคการโจมตีของดาบไปอย่างน้อยที่สุดหนึ่งครั้ง

ในเวลาเดียวกัน ฉันได้เตะไปที่เขาตรงที่อกและแกะสลักระเบิดออก

แก๊ก!

“…หืม?”

มันเป็นทริคที่จะพลักเขากออกไปและระเบิดเขาแต่เขากับเขามาใกล้ขึ้นเหมือนกันว่าเขาไม่ได้ถูกดันออกไปด้วยลูกแตะที่อ่อนแอของฉันเลย

“หยุดใช้แผนการกิ๊กก๊อกได้แล้ว!”

คาบูม!

ในท้ายที่สุดเราทั้งคู่ถูกกวาดออกไปด้วยแรงระเบิด

ความถี่ของอีเทอร์ได้ถูกตั้งค่าไว้แล้วดังนั้นอุปกรณ์ของฉันจะไม่ทำล้ายตัวฉันเอง

“แค่ก แค่ก!”

เสียงไอของกิลิเทนเดอร์หลุดออกมาจากปากของเขา

ดูเหมือนว่าเขาจะมีความคิดที่จะโจมที่ไปที่จุดอ่อนของฉันแต่ใครก็ตามที่ฉลาดหน่อยก็คงจะทำแบบนั้น

เขาคงจะไม่สามารถเตรียมการได้มากมายถ้าไม่ใช่การถูกทุบตีแค่ครั้งสองครั้ง

“ห่าเอ้ย!”

กิลิเทนเดอร์กรีดร้องออกมาและก้าวถอยหลังไปในตอนนี้เองที่ฉันได้กดปุ่มลง

วูฟฟฟ!!

ทันทีทันใดก็มีเสาไฟขนาดใหญ่พุดขึ้นมาจากใต้เท้าของกิลิเทนเดอร์

บอลไฟล์ที่เกิดจากอีเทอร์บริสุทธ์ทรงพลังมากกว่าเปลวไฟธรรมดา

“ไงหละไอ้ระยำเอ้ย แกไม่สามารถต้านไฟได้ใช่ไหมหละ?”

ฉันหายใจอย่างหนักหน่วงและก้าวถอยหลังไปอย่างช้าๆ

ไม่เว้นแม้แต่พวกยอดมนุษย์คนที่มีร่างกายที่แข็งแกร่งที่สามารถต้านทานไฟล์บอลแบบนี้ได้

มันเป็นของที่แพงที่สุดที่ฉันมี

แต่

อีกฝ่ายคือ ตัวเอก

ฉันไม่เคยเข้าใจความหมายจริงๆของมันจนกระทั้งตอนนี้

[ตัวเอกกิลิเทนเดอร์ได้ใช้จิตวิญญาณที่ทรหดและไม่ย่อท้อของเขาต่อท้านกับเปลวเพลิงอย่างเต็มที่]

[ตัวเอกกิลิเทนเดอร์ได้รับสกิลด้านไฟ (D)!]

ในตอนที่เปลวไฟหายไปกิลิเทนเดอร์ได้เดินออกมา

มีเขม่าอยู่ทั่วทุกที่แต่เขาดูจะไม่ประหลาดใจกับสิ่งเหล่านี้เลย

“โห่…มันน่ากลัวจริงๆ…”

“ฮ่าฮ่า ฉันไม่รู้ว่ามันเกิดขึ้นได้ยังไง แต่ฉันเดาว่าฉันรอดจากไฟล์บอลนั้นและตอนนี้แกจะทำอะไรต่อหละทีนี้”

อย่างไรก็ตามฉันได้ถอยออกไป 20 ก้าวเรียบร้อยแล้ว

“ความต้านทานสินะ สมมุติว่ามันเป็นแบบนั้นหละกัน”

นอนราบไปกับพื้นฉันกดลงไปบนปุ่มระเบิด

“แต่แกคงไม่ทนทานพอที่จะต้านทานระเบิดเครมอ M18E17 ใช่ไหมหละ”

“….หืมม?”

ทันทีทันใดเสียงระเบิดก็ตามมา

คาบูม…!!

ทุกสิ่งอย่างด้านหน้าของฉันกลายเป็นขึ้นเถ้า

หลังจากช่วงแต่สั้นๆแห่งความเงียบสงบ

วูๆๆๆ!!!

เสียงเชียร์ประทุขึ้นจากทุกทิศทาง

[โอ้มายก็อด! มันเกิดบ้าอะไรขึ้นกันแน่! แชมป์เปี้ยนที่ชนะต่อเนื่องกัน 30 ครั้ง! ชายที่อยู่คงกระพันโดยสมบูรณ์! แชมป์เปี้ยนหน้าใหม่ได้ถือกำเนิดขึ้นด้วยการปราบกิลิเทนเดอร์ลง! เขาจะถูกเลือกโดยจักรพรรดิหรือไม่?…]

เสียงดังกล่าวไม่ได้เข้าหูฉันเลย

ฉันกำลังจมอยู่บนกองข้อความที่เด้งขึ้นมาในหัวของฉัน

[คุณประสบความสำเร็จในการล่าตัวเอกเลเวล 33]

[เลเวลของคุณเพิ่มเป็น 12]

[ภารกิจลุล่วง กำลังดำเนินการกลับสู่โลกเดิม]

เสียงดังๆโดยรอบได้หายไปและฉันได้กลับมาที่ห้องอีกครั้ง

แต่ถึงอย่างไรก็ตามข้อความยังคงเด้งขึ้นอย่างต่อเนื่อง

[ 330 วันของอายุขัยได้ถูกเพิ่มเข้ามา]

[อายุขัยคงเหลือ : 330 วัน 15 ชั่วโมง 2 นาที]

[คุณสามรถสุ่มดูดกลืนหนึ่งในพรสววค์หรือทักษะของเป้าหมายได้]

[คุณต้องการที่จะดูดกลืมมันไหม]

อย่างไรก็ตามเหมือนกำลังตกอยู่ในภวังค์ฉันอาศัยเพียงสัญชาติยานเพื่อที่จะเปิดปากของฉัน