ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี - บทที่ 977 สังหารมังกรเขียว
เยี่ยนจ้าวเกอสังหารมังกรก่อน จากนั้นค่อยฟันทะเลด้วยกระบี่เดียว
ประกายคมสีม่วงช้ำจำนวนนับไม่ถ้วนพุ่งออกมาจากในร่างของมังกรเขียว เหมือนกับโลหิตมังกรสาดกระเซ็น
เลือดมังกรย้อมจิตกระบี่ แก่นชีวิตอันโชติช่วงล้วนกลายเป็นปราณทำลายล้าง ก่อเกิดเป็นบุปผากระบี่ที่โหดเหี้ยมสุดเปรียบปาน เต็มไปด้วยจิตสังหาร
บุปผากระบี่นี้ทำลายสรรพสิ่ง ดุร้ายและเหี้ยมเกรียมถึงขีดสุด ทำลายประกายกระบี่ทะเลม่วงของจ้าวเจินอย่างหักโหม!
‘นี่เป็นวิชากระบี่อะไร สี่กระบี่รัตนา วิชากระบี่เหนือพิสุทธิ์หรือ ไม่ถูกต้อง!’ จ้าวเจินแตกตื่น เห็นประกายกระบี่ที่น่าสะพรึงกลัวทำลายสภาวะกระบี่ของเขา กำลังพุ่งมาหาตัวเขาและกระบี่ทะเลม่วง
เขาไม่กล้าเพิกเฉย ถอนกระบี่ถอยหลัง ป้องกันตัวเองก่อน
ประกายกระบี่ที่น่าพรั่นพรึงสีม่วงช้ำรุกคืบไม่หยุด ทำลายปราณกระบี่ทะเลม่วงทีละชั้น กดดันให้จ้าวเจินถอยต่อ
จอมยุทธิ์ทิศใต้เห็นดังนั้นก็ตื่นตระหนกกว่าเดิม
ที่แล้วมาจ้าวเจินมือกระบี่คลื่นม่วงได้ชื่อว่าเป็นมือกระบี่อันดับหนึ่งในภาคตะวันออกของเขตเพลิงทักษิณ โลดแล่นบนทะเลเจิดจ้าไร้ผู้ต่อต้าน
แต่ว่าในตอนนี้กลับใช้กระบี่สู้เยี่ยนจ้าวเกอที่อยู่ในขั้นเทวะสำแดงไม่ได้!
เยี่ยนจ้าวขณะที่ใช้หนึ่งกระบี่กดดันจ้าวเจินให้ถอยหลัง อีกมือหนึ่งก็ไม่ได้รับผลกระทบแม้แต่น้อย รอยตราพลิกนภาร่วงหล่นจากท้องนภา พุ่งใส่นักพรตตงเฉวียน
หยวนเสี่ยนเฉิงจากเนินต้นจักรพรรดิยามนี้ในที่สุดก็นั่งไม่ติดที่อีกต่อไป
เงาแสงหงส์เพลิงในม่านตาทั้งสองข้างของเขาบินออกมา!
มันกลายเป็นสิ่งที่จับต้องได้ หงส์เพลิงอมตะบินวนอยู่รอบๆ หยวนเสี่ยนเฉิง
แสงม่วงบารมีกับคลื่นบุญบารมีแยกกันปรากฏขึ้นบนตัวหงส์เพลิงสองตัวนั้น สองสิ่งต่างเวียนวน ก่อนจะห้อมล้อมหยวนเสี่ยนเฉิงเอาไว้
บนร่างของหยวนเสี่ยนเฉิงมีเปลวเพลิงผุดขึ้นมา ครอบคลุมทั่วร่าง กลายเป็นหงส์เพลิงตัวหนึ่ง
ปราณขาวกุศลซ่อนและปฐพีอานิสงส์โผล่ขึ้นมาพร้อมกัน
สี่จริยะหนุนนำร่าง!
หยวนเสี่ยนเฉิง ‘เนตรหงส์’ เคยได้รับวาสนายิ่งใหญ่ หลอมดวงตาสองข้างของตัวเองเป็นหงส์เพลิงสองตัว แต่ละตัวครอบครองหนึ่งจริยะ
นี่ทำให้เขามีสี่จริยะหนุนร่างตั้งแต่ตอนเป็นเพียงจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นเทวะสำแดง บัดนั้นเขาอายุน้อยยิ่ง ขนาดประมุขทักษิณจวงเซินก็ยังทำไม่ได้!
เขาเป็นจอมยุทธ์เพียงหนึ่งเดียวที่พลังฝึกปรือยังไม่เลื่อนไปอยู่ในระดับจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นเก้า ขั้นสะพานเซียนระยะท้าย ทว่าก็มีสี่จริยะหนุนเสริมร่างแล้ว
หลังจากพลังฝึกปรือยิ่งมายิ่งสูงขึ้น การฝึกฝนม้วนคัมภีร์ร่างหงส์เพลิงและการหลอมจิตจริงแท้ห้าจริยะของเขา จะมีการสั่งสมมากกว่าและง่ายดายกว่าจอมยุทธ์เนินต้นจักรพรรดิด้วยกัน
ถึงแม้ว่าจวงเจาฮุยจะเป็นบุตรของประมุขทักษิณจวงเซิน แต่ผู้คนต่างยอมรับว่าหยวนเสี่ยนเฉิง ลูกศิษย์แห่งเนินต้นจักรพรรดิต่างหาก ถึงเป็นคนที่ได้รับการถ่ายทอดจากจวงเซินอย่างแท้จริงที่สุด
คลื่นบุญบารมี สรรพวิชาไม่อาจกล้ำกราย
ปฐพีอานิสงส์ เสริมฟ้าสืบเต๋า
แสงม่วงบารมี รอดพ้นจากภัยพิบัติ
ปราณขาวกุศลซ่อน พลังชีวิตไม่ขาดสะบั้น
หยวนเสี่ยนเฉิงลงมือทันเวลา ฝืนต้านรับรอยตราพลิกนภาของเยี่ยนจ้าวเกอแทนนักพรตตงเฉวียน!
อานุภาพการพังทลายของท้องฟ้าสั่นสะเทือนอดีตส่องสว่างปัจจุบัน แต่ถึงอย่างไรหยวนเสี่ยนเฉิงก็มีพลังฝึกปรือสูงกว่า อีกทั้งยังมีสี่จริยะ พลังป้องกันจึงน่าตระหนก ถึงกับต้านทานรอยตราพลิกนภาของเยี่ยนจ้าวเกอได้
“ฮ่าๆ ได้ยินมิสู้พบพาน หยวนเสี่ยนเฉิง ‘เนตรหงส์’ มีชื่อเสียงสมคำร่ำลือ” เยี่ยนจ้าวเกอหัวเราะฮ่าๆ “รับกระบี่ของข้าดู”
เยี่ยนจ้าวเกอหันคมกระบี่ของกระบี่ประกายฟ้าเมฆาเคลื่อนในมือ มันกลายเป็นมังกรเขียวอีกครั้ง ก่อนจะพุ่งเข้าใส่หยวนเสี่ยนเฉิง
มังกรเขียวกับหงส์เพลิงปะทะกันกลางอากาศ หงส์เพลิงมีสี่จริยะหนุนเสริม มังกรเขียวจึงทำอะไรไม่ได้
กระนั้นในตอนนี้เอง เหมือนกับมีกระบี่ไร้รูปร่างบังเกิดขึ้นจากด้านในร่างของมังกรเขียว สังหารมังกรเขียวอีกครั้ง!
ประกายคมสีม่วงช้ำระเบิดจากด้านในร่างมังกรเขียว จิตสังหารเด็ดขาด โหดเหี้ยมไร้ขอบเขต
แม้นจะเป็นหงส์เพลิงที่มีสี่จริยะอยู่บนร่าง มีพลังชีวิตไร้สิ้นสุด ตอนนี้พอเผชิญกับประกายกระบี่สีม่วงช้ำที่เหมือนกับโลหิตมังกร ก็เริ่มรับไม่ไหวอยู่บ้าง!
สังหารมังกรเขียว วรยุทธ์มรรคากระบี่ที่เยี่ยนจ้าวเกอสร้างขึ้นมาด้วยตัวเอง!
หลายปีมานี้ เยี่ยนจ้าวเกอฝึกฝนสามพิสุทธิ์ร่วมกัน ศึกษาวรยุทธ์มรรคากระบี่สายเหนือพิสุทธิ์ ได้รับสิ่งต่างๆ มากมาย
ก่อนหน้านี้ยังได้ประโยชน์จากด้านในอารามเอกนิกาย หลังจากกลับโลกซ้อนโลกแล้ว ตลอดทางที่เข่นฆ่าจากเทือกเขายาวเหยียดมาถึงเทือกเขาสันติภาพ จิตกระบี่ก็ค่อยๆ แปรเปลี่ยนเป็นสิ่งใหม่
หลายปีมานี้เยี่ยนจ้าวเกอไม่ได้ใช้สภาวะของกระบี่มังกรเขียวในแขนเสื้อ ที่ศึกษาตั้งแต่ช่วงปีแรกๆ อีกแล้ว
แต่ว่าไม่นานมานี้ เขาก็เกิดความคิดใหม่
เยี่ยนจ้าวเกอใช้สภาวะกระบี่มังกรเขียวในแขนเสื้อเป็นหนึ่งในสารอาหาร ผสมเข้าไปในท่ากระบี่ที่ตนคิดขึ้นใหม่
ใช้คัมภีร์นภารังสรรค์ชีวิตหล่อเลี้ยงมังกรเขียว จากนั้นก็ใช้กระบี่สายเหนือพิสุทธิ์สังหารมังกรเขียว เปลี่ยนชีวิตเป็นความตายในชั่วพริบตา ให้กำเนิดกระบี่แห่งการทำลายล้าง
การศึกษาวิชากระบี่กลับแตกต่างกับมรรคากระบี่สายเหนือพิสุทธิ์
กระบี่สายเหนือพิสุทธิ์ไม่ปรากฏภายนอก กลับกลายเป็นกระบี่ทำลายล้างที่เป็นกระบวนท่าสายหยกพิสุทธิ์ และสายเอกพิสุทธิ์
นี่เป็นมรรคผลจากการฝึกฝนสามพิสุทธิ์ร่วมกัน และการศึกษาทั้งกลางวันและกลางคืนของเยี่ยนจ้าวเกอ คนอื่นๆ ยากเลียนแบบ เป็นมรรคากระบี่ที่เป็นของเขาเพียงคนเดียว ไม่เคยมีที่ใดมาก่อน
ท่าสังหารมังกรเขียวเพียงท่าเดียวก็แทบจะทำลายสรรพสิ่งจนหมดสิ้น
กระบี่ทะเลม่วงของจ้าวเจินยังพอทำเนา ญาณจริงแท้ซึ่งมีพลังชีวิตเปี่ยมล้นของหยวนเสี่ยนเฉิง ถูกท่าสังหารมังกรเขียวของเยี่ยนจ้าวเกอกดข่มในระดับหนึ่งพอดี!
ดังนั้นกระบี่นี้พอสังหารมังกรเขียวเสร็จ ก็สังหารหงส์เพลิงต่อทันที
หยวนเสี่ยนเฉิงครางหนักๆ คำหนึ่ง ร่างถูกกดดัน โซเซไปด้านหลัง
“หยุดโอหังได้แล้ว!” จ้าวเจินเห็นดังนั้นก็รีบโจมตีใส่อีก
ขณะที่หัวเราะอยู่นั้น เยี่ยนจ้าวเกอก็ยังคงใช้คมกระบี่กดดันหยวนเสี่ยนเฉิงไม่หยุด
พร้อมกันนั้นเขาชักอีกมือหนึ่งกลับมา แล้วทิ่มนิ้วออกเบาๆ ปราณหยินหยางสองสายกลางอากาศไหลเวียน เคลื่อนย้ายมหามรรคา
ภายใต้ผลของดัชนีหยินหยาง ปราณกระบี่ทะเลม่วงที่ยิ่งใหญ่นั้นเปลี่ยนทิศอย่างฉับพลัน กลับโจมตีใส่นักพรตตงเฉวียนแทน!
นักพรตตงเฉวียนที่เพิ่งจะได้ผ่อนคลายพลันหน้าเปลี่ยนสี รีบร้อนกระโดดปราดหลบหลีก
หลังจากเยี่ยนจ้าวเกอใช้หนึ่งกระบี่กดดันหยวนเสี่ยนเฉิงให้ถอยเสร็จ ก็ใช้ออกอีกหนึ่งกระบี่ เป้าหมายคือนักพรตตงเฉวียน
ทะเลม่วงพลิกตัว คลื่นทะเลซัดโหม มังกรเขียวตัวหนึ่งบินทะยานอยู่ด้านใน โจมตีนักพรตตงเฉวียนพร้อมกัน
นักพรตตงเฉวียนแทบจะสิ้นหวัง
เขาได้แต่ผลักดันฝ่ามือยันต์แปดทิศวนฟ้าถึงขีดสุด วูบไหวหลบหลีก เหมือนกับเรือน้อยในทะเลคลั่งที่พร้อมจะถึงกาลพินาศตลอดเวลา
หยวนเสี่ยนเฉิงพอตั้งหลักได้ สีหน้าก็เคร่งขรึมอย่างไม่เคยมีมาก่อน โบกสองแขน หงส์เพลิงสยายปีก ปีกเปลวเพลิงกลายเป็นดาบสองเล่ม ฟันใส่เยี่ยนจ้าวเกอพร้อมกัน
แต่ว่าเยี่ยนจ้าวเกอทิ่มดัชนีหยินหยางออกไปอีกครั้ง เป้าหมายของดาบเปลวเพลิงสองเล่มกลายเป็นจ้าวเจิน
ชั่วขณะนั้น บนยอดเขามหาวิญญาณมีทั้งทะเลม่วงซัดกระหน่ำ ยันต์แปดทิศเวียนวน หงส์เพลิงกางปีก
จอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นสะพานเซียนสามคนรุมเยี่ยนจ้าวเกอ ใช้กระบวนท่าพร้อมกัน กลุ้มรุมเขาไม่หยุดราวกับโคมม้าวิ่ง
แต่ว่าเยี่ยนจ้าวเกอกางสองแขน มือหนึ่งใช้วิชาสังหารมังกรเขียว มือหนึ่งใช้ดัชนีหยินหยางตามใจนึก กลับเล่นงานจนพวกหยวนเสี่ยนเฉิงจนเหน็ดเหนื่อยแทบขาดใจ
หยวนเสี่ยนเฉิงใบหน้าชรามากขึ้น หลังยิ่งมายิ่งงอ พลังชีวิตกำลังเลือนหายไปไม่หยุด
แม้จะเป็นยอดฝีมือที่อยู่ในระดับจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นเก้า ขั้นสะพานเซียนจำนวนมาก ก็ไม่แน่ว่าจะทำร้ายหยวนเสี่ยนเฉิงที่มีสี่จริยะอยู่ด้วยกันได้
แต่ว่าพอเผชิญหน้ากับวิชาสังหารมังกรเขียวของเยี่ยนจ้าวเกอ เพลิงแห่งชีวิตของหงส์เพลิงที่ทระนงผู้นี้ก็เริ่มร่อยหรอลงเรื่อยๆ!
เยี่ยนจ้าวเกอหัวเราะร่า ตราประทับตะวันร่วงหล่นลง พุ่งใส่จ้าวเจิน
นักพรตตงเฉวียนพอเห็นตราประทับตะวันก็หยุดสะกดค่ายกลสำนักของตัวเอง รีบร้อนรวมพลังค่ายกลมาคุ้มครองร่าง พร้อมกับโจมตีเยี่ยนจ้าวเกอไปด้วย
ทว่าเขาในตอนนี้ได้รับบาดเจ็บ จึงไม่สะดวกในการเหนี่ยวนำพลังของค่ายกล
เยี่ยนจ้าวเกอรู้จักทัศนะยันต์แปดทิศสยบมังกรดี อีกทั้งระดับความรู้ในเรื่องค่ายกลยังเหนือกว่านักพรตตงเฉวียน
เขาสืบเท้าออกก้าวหนึ่ง เหยียบลงบนฐานการเปลี่ยนแปลงของค่ายกลเขามหาวิญญาณ
ดัชนีหยินหยางพอบรรลุถึง ก็พลันเหนี่ยวนำพลังฝ่ามือของนักพรตตงเฉวียนและพลังในค่ายกลคุ้มครองสำนัก จากนั้นก็เปลี่ยนมาโจมตีหยวนเสี่ยนเฉิง
พร้อมกันนั้น เยี่ยนจ้าวเกอก็ใช้กระบี่สังหารมังกรอีกครั้ง!
พลังที่ยิ่งใหญ่และน่าสะพรึงโจมตีพร้อมกัน ร่างหงส์เพลิงของหยวนเสี่ยนเฉิงในที่สุดก็รับไม่ไหวโดยสิ้นเชิง!
………………..
YOU MAY ALSO LIKE
