ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี - บทที่ 1236 มีหนึ่งไม่มีสอง สายฟ้ากวาดทำลาย!

ถึงแม้จะสำเร็จร่างเซียนจริงแท้ สำเร็จวรยุทธ์อย่างหมัดเซียนย้ายขุนเขา แต่ว่านักศึกษวัยกลางคนผู้นี้ยังถูกพลังจิตของเยี่ยนจ้าวเกอกดทับ ไม่อาจเคลื่อนไหวได้โดยสมบูรณ์

เขาตกอยู่ระหว่างสภาวะโจมตีของเยี่ยนจ้าวเกอกับจักรพรรดิแพรอาภรณ์ดำ อย่าพูดถึงการหลบหลีก คิดจะป้องกันยังทำไม่ได้

ทุกอย่างอยู่เหนือการป้องกัน กำลังตั้งท่าขึ้นก็ถูกพลังฝ่ามือของเยี่ยนจ้าวเกอกระแทกสลายไป ดังนั้นจึงได้แต่มองจักรพรรดิแพรอาภรณ์ดำทิ่มแทงนิ้วเข่นฆ่าเข้ามา!

จักรพรรดิแพรอาภรณ์ดำสีหน้าเคร่งขรึม เก็บและใช้ดัชนีเทพปฐมกำเนิดได้ดังใจนึก น่าอัศจรรย์ไร้ขอบเขต

ในห้วงคับขัน เขาฝืนหยุดกระบวนท่า

เขาไม่สนใจความเป็นความตายของอีกฝ่าย แต่หากทิ่มแทงสังหารจักรพรรดิโถงเซียนผู้นี้ แทนที่จะช่วยเหลือ ไม่ส่งผลดีต่อเขา ยังก่อให้เกิดเพทภัยเสียเปล่า

แต่เขาเอาชนะเยี่ยนจ้าวเกอไม่ได้ การใช้การปล่อยนี้จึงสูญเสียโอกาสไป

หมัดของเยี่ยนจ้าวเกอคงอยู่ทุกที่ จุดสำคัญปรากฎขึ้นด้านหลังจักรพรรดิแพรอาภรณ์ดำ

พลังที่แข็งแกร่งปะทะกัน พลันกระแทกจักรพรรพแพรอาภรณ์ดำที่อุตส่าห์ทิ้งห่างไปได้เล็กน้อย ให้พุ่งกลับมาหาพวกหร่วนหมิงเหยียน

จักรพรรดิแพรอาภรณ์ดำไม่ลนลาน หมายจะอาศัยสภาวะ หนีไปยังอีกทิศทางหนึ่ง เพราะฝึกฝนร่างกาลอวกาศจุดกำเนิด ท่าร่างของเขาจึงมีความเร็วไม่ต่ำต้อย

แต่ว่าเยี่ยนจ้าวเกอประสานมุทรากระบี่ ประกายกระบี่สีแดงก่ำปรากฏ ทำลายมิติเวลา ไล่ตามติดไปทันที

กระบี่ลวงเซียน หนึ่งในสี่กระบี่ล้ำค่า การสืบทอดกระแสตรงสายเหนือพิสุทธิ์!

ถึงแม้จะยังไม่ได้รับการพิสูจน์ แต่คนมากมายบนโลกซ้อนโลกต่างสงสัยว่า ความจริงเยี่ยนจ้าวเกอบรรลุวรยุทธ์สายเหนือพิสุทธิ์ จึงค่อยมีกระบี่สังหารมังกรเขียวและกระบี่สังหารเสวียนอู่

หากแต่เขาเป็นลูกหลานของตี๋ชิงเหลียนจักรพรรดิกระบี่สายเหนือพิสุทธิ์ จึงเป็นกรณีพิเศษ

ตอนที่ยังไม่ได้ฉีกหน้ากัน ผากิเลนไม่นำเรื่องนี้มาเล่นงาน ในเวลาส่วนใหญ่แล้วปิดตาข้างหนึ่งหลับตาข้างหนึ่ง ขอแค่เยี่ยนจ้าวเกอไม่ใช้วรยุทธ์สายเหนือพิสุทธิ์อย่างเปิดเผยท่ามกลางคนมากมายบนโลกซ้อนโลก ก็ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้เสีย

หลังจากเยี่ยนจ้าวเกอสังหารหวังเจิ้งเฉิง ฉีกหน้าสายสืบทอดของกษัตริย์ดินโดยสิ้นเชิง เขาย่อมไม่จำเป็นต้องใส่ใจคำสั่งเกี่ยวกับผู้สืบทอดสายเหนือพิสุทธิ์ของกษัตริย์ดินอีก

ถึงอย่างไรต่อให้ไม่มีเรื่องนี้ สองฝ่ายก็ต้องมีการตัดสินอยู่ดี

ตอนนี้เยี่ยนจ้าวเกอใช้วิชากระบี่สายเหนือพิสุทธิ์โดยไม่มีข้อกริ่งเกรงใดๆ อีก

กระบี่ลวงเซียนที่ทำลายมิติเวลา มีการศึกษาความลี้ลับของกาลเวลาและมิติช่องว่าง ถือเป็นหนึ่งในระดับสุดยอด

เยี่ยนจ้าวเกอคนกลายเป็นแสงสีแดงสายหนึ่ง ทะลวงการขวางกั้นทางมิติในชั่วพริบตา

คัมภีร์นภากาลเวลา การสืบทอดกระแสตรงสายหยกพิสุทธิ์

แสงแปรปรวน วิชาที่สี่ในสิบสองวิชาประกายกาฬ

เคล็ดวิชาลมกรด

นอกจากระบี่ลวงเซียนแล้ว จิตแห่งหลักการที่อยู่ด้านในวรยุทธ์ที่ขึ้นชื่อในเรื่องความเร็วมากมายล้วนถูกเยี่ยนจ้าวเกอหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวกัน เมื่อเขาระเบิดความเร็ว ต่อให้เป็นเหล่าเซียนจริงแท้ก็เกิดความรู้สึกตอบสนองไม่ทัน

เยี่ยนจ้าวเกอไล่ตามถึงด้านข้างจักรพรรดิแพรอาภรณ์ดำในชั่วอึดใจ ก่อนจะต่อยหมัดหนึ่งใส่ หมัดแกร่งที่คงอยู่ทุกที่ในที่สุดก็กดดันให้จักรพรรดิแพรได้แต่ต้องรับกระบวนท่า

ขณะมองนักศึกษาวัยกลางคนที่สิ้นหวังผู้นั้น จักรพรรดิแพรอาภรณ์ดำสีหน้าไร้ความรู้สึก ผลักฝ่ามือออกไปด้านหน้า

นักศึกษาวัยกลางคนผู้นั้นถึงแม้จะได้ผลักเปิดประตูเซียนแล้ว แต่คิดต้านทานพลังฝ่ามือของจักรพรรดิแพร พลังกลับถูกเยี่ยนจ้าวเกอกระแทกสลายระหว่างที่ออกกระบวนท่า ก็ได้แต่ถลึงตาถลน มองดูตนถูกหยินหยางอันน่าสะพรึงกลืนกิน

ยินหยางไท่จี๋ที่ทำลายสรรพวัตถุหมุนวน จักรพรรดิโถงเซียนที่น่าสงสารไม่อาจหลบหลี ไม่อาจปิดป้อง พลันถูกสังหารคาที่ แม้แต่กระดูกก็ไม่เหลือ!

พวกหร่วนหมิงเหยียนเห็นเหตุการณ์นี้ จิตใจบังเกิดความเย็นเยียบ

จักรพรรดิอาทิตย์เทียนไขที่กำลังถ่วงเวลาทวนพระอังคารอยู่ไกลออกไปเห็นดังนั้น หัวคิ้วก็ขมวดมุ่น

เยี่ยนจ้าวเกอบรรลุคัมภีร์นภาหยินหยาง เรื่องนี้เขากับจักรพรรดิแพรอาภรณ์ดำต่างทราบ

คัมภีร์นภาหยินหยางชักนำหยินเปลี่ยนแปลงหยาง เคลื่อนย้ายทิศทาง ไม่กลัวการกลุ้มรุม

แต่ถึงอย่างไรเยี่ยนจ้าวเกอก็เป็นจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ อีกฝ่ายเป็นยอดฝีมือระดับเซียนที่ได้ผลักเปิดประตูเซียน กอปรกับมีปราณเซียนเสริมพลัง ความสามารถของคัมภีร์นภาหยินหยางไม่ได้แสดงออกมาง่ายดายขนาดนั้น

ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ห่วงว่าเยี่ยนจ้าวเกอจะอาศัยดาบฆ่าคน ใช้หอกของอีกฝ่ายแทงใส่โล่ของอีกฝ่าย

แต่ดูจากตอนนี้ เยี่ยนจ้าวเกอไม่ได้ยืมดาบจริงๆ แต่ว่าแย่งไปตรงๆ!

จักรพรรดิโถงเซียนที่เหมือนนักศึกษาวัยกลางคนผู้นั้นพอสิ้นชีวิต พลันมีพลังศรัทธาแสงวิเศษหลายสายทะลุร่างพุ่งออกมา จากนั้นก็แหวกอากาศจากไป

แสงวิเศษไม่ได้มีคุณสมบัติโจมตี ทั้งไร้พลังและกลิ่นอาย เพียงแต่เต็มเปี่ยมสุดขีด

พลังศรัทธาแสงวิเศษนี้ไม่เห็นฝ่ามือหยินหยางไท่จี๋ของจักรพรรดิแพรอาภรณ์ดำในสายตา เหมือนกับว่าต่างฝ่ายอยู่กันคนละโลก ไม่สัมผัสและไม่ส่งผลกระทบต่อกัน เหมือนกับภาพลวงตา

เยี่ยนจ้าวเกอไม่ได้ยกเปลือกตาขึ้นด้วยซ้ำ ยังคงกำมือขวาเป็นหมัด ปล่อยจิตหมัดออกมา

หมัดแปลงกำเนิดครอบคลุมจักรวาลในสี่ทิศ ทำลายพลังศรัทธาแสงวิเศษนั้น ไม่อาจพุ่งจากไปได้อีก สลายลงที่นี่

‘…ไม่ใช่แค่หมัดแปลงกำเนิดเท่านั้น เขายังใช้คัมภีร์มารไร้รูป และอาจจะยังใช้กระบี่ลงทัณฑ์เซียนได้ด้วย’ จักรพรรดิแพรอาภรณ์ดำเห็นดังนั้นก็ส่ายหน้าติดต่อกัน

จักรพรรดิอาทิตย์เทียนไขเงยหน้าถอนใจยาว ไม่พัวพันทวนพระอังคารต่ออีก คิดหันกายจากไป

มาถึงขั้นนี้ เขาไม่มีความจำเป็นต้องยืดหยัดต่อ แต่ว่าในวินาทีนี้เขาคิดไป ทวนพระอังคารกลับไม่ยอมแล้ว

พอเห็นเยี่ยนจ้าวเกอควบคุมสถานการณ์ไว้ได้โดยสิ้นเชิง ทวนพระอังคารกลับไม่รีบรวมตัวกับชายหนุ่มอีกอีก หันไปโต้ตอบจักรพรรดิอาทิตย์แทน!

เยี่ยนจ้าวเกอวูบไหวร่าง บรรลุถึงด้านหน้าหร่วนหมิงเหยียนในพริบตา จากนั้นก็ตบฝ่ามือเข้าตรงกลาง

หร่วนหมิงเหยียนที่อยู่ระหว่างฝ่ามือสองข้างของเยี่ยนจ้าวเกอพลันรู้สึกว่าตนเหมือนร่วงหล่นจากอากาศไปอยู่ในบึงโคลน คิดขยับแขนขายังลำบาก จากนั้นบึงโคลนนี้ก็เปลี่ยนเป็นสิ่งที่แข็งเหมือนกับหินผา และนางก็เหมือนกับแมลงที่อยู่ผนึกในอำพัน ไม่อาจขยับเขยื้อน

เยี่ยนจ้าวเกอวูบไหวร่างอีกครั้ง ต่อยอีกหมัดใส่จักรพรรดิแพรอาภรณ์ดำที่คิดหนี

เห็นประกายแสงสีแดงตวัดเป็นเส้นสายมากมายกลางอากาศ เหมือนกับเฉือนมิติเวลา และเหมือนกับผนึกมิติเวลา

ร่างของเยี่ยนจ้าวเกอพลันปรากฏขึ้นเบื้องหน้าจักรพรรดิโถงเซียนที่ฝึกฝนวิชาเทพอาทิตย์แผดร้อนผู้นั้น

อีกฝ่ายยังคงสู้กลับ ต่อยหมัดหนึ่ง อากาศกลายเป็นนรกพสุธาร้อนแรง แต่ว่าเยี่ยนจ้าวเกอตบมือลง ทำลายนรกจนกลายเป็นฝุ่นควันหายไป จากนั้นแสงที่ไม่สว่างและไม่มืดก็กลืนกินจักรพรรดิโถงเซียนผู้นั้น

ประกายกระบี่สีแดงก่ำกะพริบขึ้นทั่วทุกที่ เยี่ยนจ้าวเกอมาถึงด้านหน้าจักรพรรดิแพรอาภรณ์ดำอีกครั้ง ไม่ให้อีกฝ่ายมีโอกาสหนีรอด

จักรพรรดิแพรอาภรณ์ดำสูดหายใจลึก ส่งเสียงกู่ร้องยาวนาน

จักรพรรดิอาทิตย์ที่อยู่ไกลออกไปหันโคมในคันฉ่อง ส่องประกายกระจกมา เปลวเทียนส่ายไหว

เขาพลันตบฝ่ามือหนึ่งใส่ผิวกระจก ผิวกระจกพลันปรากฏรอยร้าว

จากนั้นอากาศที่อยู่ใกล้ๆ จักรพรรดิแพรอาภรณ์ดำก็พลันปรากฏร่องแยกร่องหนึ่ง

จักรพรรดิแพรอาภรณ์ดำไม่ปกป้องอีก โจมตีสุดกำลัง สังหารจักรพรรดิโถงเซียนที่ถูกเยี่ยนจ้าวเกอส่งมาด้านหน้าเขาผู้นั้น

จากนั้นเขาก็วูบไหวร่าง คิดพุ่งเข้าไปในร่องแยกมิติเวลา

เยี่ยนจ้าวเกอยิ้มขึ้น มือซ้ายใช้หมัดแปลงกำเนิด มือขวาใช้ธงเบิกนภา

สภาวะบังเกิดแปลงกำเนิด ความขมุกขมัวถูกเปิด กวาดล้างสี่ทิศ กระแทกจักรพรรดิแพรอาภรณ์ดำที่ได้เข้าไปในร่องแยกมิติเวลาจนติดอยู่ตรงกลาง

ร่างซีกหนึ่งของจักรพรรดิแพรอาภรณ์ดำได้เข้าไปในร่องแยกมิติเวลาแล้ว ร่องแยกมิติเวลากับมิติที่อยู่รอบๆ กลับถูกเยี่ยนจ้าวเกอทำลายทิ้ง

ร่างของเขาซีกหนึ่งอยู่ในจักรวาล ซีกหนึ่งอยู่ในสุญญตา พลังแห่งการบิดเบี้ยวทำให้เซียนจริงแท้ผู้ยิ่งใหญ่อย่างเขาทนทานไม่ได้

นี่ไม่ใช่การโจมตีของเยี่ยนจ้าวเกอ แต่เป็นการทำลายประตูมิติเวลาในตอนที่เขาข้ามประตูไปได้ครึ่งเดียว

ผลลัพธ์อันเลวร้ายที่จะเกิดขึ้น ทำให้จักรพรรดิแพรอาภรณ์ดำรู้สึกว่าตนเหมือนกับถูกเขตแดนที่บิดเบี้ยวผ่าออกเป็นสองซีก!

อีกด้านหนึ่ง หร่วนหมิงเหยียนขมวดคิ้ว ใบหน้าดุดัน ระเบิดพลังทั้งหมดอย่างต่อเนื่องไม่หยุด ในที่สุดก็สลายจิตหมัดที่เยี่ยนจ้าวเกอใช้ผนึกนาง พร้อมกับทำลายกรงขังไร้รูปรางนั้นได้!

แต่ว่าพริบตาที่นางกระตุ้นหอกเทพอัสนีซ่อนเร้นทะลวงกรงขังออกมาเป็นครั้งสุดท้าย ด้านหน้าก็มืดมิดลง

เยี่ยนจ้าวเกอมาถึงด้านหน้านางอีกครั้ง ต่อยหมัดออกอีกหมัดหนึ่ง

ในแสงที่ทั้งมืดทั้งสว่าง จักรพรรดิโถงเซียนที่ฝึกฝนวิชาไม้เฉาผู้นั้นปรากฏร่างขึ้น

แสงสายฟ้าสีเงินยวงสาดส่องต้องใบหน้าที่สิ้นหวังของเขาจนซีดขาว

เยี่ยนจ้าวเกอควบคุมเวลาได้อย่างแยบยลถึงระดับสูงสุด

หร่วนหมิงเหยียนต่อให้เป็นเซียนจริงแท้ไร้ช่องโหว่ ตอนนี้ก็ไม่อาจเก็บพลังได้ทัน แทงหอกทะลุสหายของตัวเอง ค้างเติ่งอยู่กลางอากาศ!

………………..