ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี - บทที่ 1300 โอกาสสุกงอม

พวกเซียนจากเส้นทางนอกรีตทราบว่า เมื่อสั่วหมิงจางเลื่อนสู่ระดับเซียนสวรรค์ไร้สิ้นสุด เทวกษัติรย์ไร้ประมาณจะต้องไม่นิ่งดูดาย

สั่วหมิงจางทราบเรื่องนี้ดีเช่นกัน

ดังนั้นเขาจึงไม่พัวพันกับพวกเทวกษัตริย์จ้าว เทวกษัตริย์ตักตวงวิเศษ ลงมือด้วยพลังทั้งหมด มอบการโจมตีชนิดทำลายล้างแก่อีกฝ่าย

หลังจากการโจมตีนี้ สั่วหมิงจางมิได้อยู่ดูผลลัพธ์ หายไปจากที่เดิมทันที

ทะเลเพลิงไร้สิ้นสุดหายไปจากความว่างเปล่าไร้สิ้นสุดในชั่วพริบตา คล้ายกับไม่เห็นร่องรอยอีก

ในขณะเดียวกัน แสงดาวยิ่งใหญ่ที่จักรพรรดิโกวเฉินสร้างขึ้น ก็สาปสูญไปในความว่างเปล่าไร้สิ้นสุดเช่นกัน ไม่มีร่องรอยเหลือแม้แต่น้อย เหมือนกับไม่เคยปรากฏขึ้นมาก่อน

กลางทะเลเพลิงที่เริ่มหายไป เหมือนกับมีเงาร่างสูงใหญ่สายหนึ่งยืนตระหง่าน

เขาหันกลับไปมองจักรวาลสำนักเต๋า สายตาค้นหาตำหนักโอสถ มองดูต้นผมขาวที่สูงชะลูดนั้น

ในจักรวาลสำนักเต๋า กิ่งใบของต้นผมขาวส่ายไหวเบาๆ

เหมือนกับมีเสียงกระดิ่งลมดังขึ้นโดยที่มองไม่เห็น ราวกับกำลังอำลา

ในทะเลเพลิง บุรุษผมสั้นยิ้มเล็กน้อย หมุนกายผละไป หายไปตามทะเลเพลิง

ถึงจะไร้วี่แวว และไร้การเปลี่ยนแปลงอย่างอื่น ทว่าในจักรวาลสำนักเต๋า ตอนนี้พวกเยี่ยนจ้าวเกอต่างทราบว่า เทวกษัตริย์ไร้ประมาณมาถึงแล้ว

ที่มองไม่เห็น เป็นเพราะสองฝ่ายอยู่คนละระดับโดยสิ้นเชิง พวกเขามิอาจสังเกตและสัมผัสถึงการคงอยู่ของอีกฝ่าย

แต่ว่าสั่วหมิงจางกับจักรพรรดิโกวเฉินเห็นได้ชัดว่าทำได้

สำหรับสั่วหมิงจาง ตอนนี้จึงเป็นช่วงที่อันตรายกับเขาอย่างแท้จริง การต่อสู้ที่แท้จริงของเขาตอนนี้เพิ่งจะเริ่มต้นเท่านั้น

เหล่าเซียนจากเส้นทางนอกรีตที่มาถึงจักรวาลสำนักเต๋าก่อนหน้านี้ ต่างกระจัดกรจะายเป็นนกแตกรัง

เมื่อก่อนหน้านี้ตาข่ายเพลิงได้จับยอดฝีมือโถงเซียนระดับสูงสุดหลายสิบคนที่อยู่รอบๆ ไว้

นอกจากเทวกษัตริย์จ้าว เทวกษัตริย์ตักตวงวิเศษ เทพสีครามจ้าวฝีดาษและเทวกษัตริย์ดาวเคราะหร้ายเซียนสวรรค์ทั้งสี่แล้ว เหล่าจ้าวสวรรค์ที่มายังสำนักเต๋าในครั้งนี้ ต่างติดในตาข่ายเกือบหมดสิ้น ถึงขั้นที่ยังมีกษัตริย์โถงเซียนระดับเซียนลี้ลับอีกจำนวนหนึ่ง

จากนั้น ภายใต้ทวนธารดาวสาปสูญของสั่วหมิงจาง เหล่าเซียนเส้นทางนอกรีตที่ติดอยู่ในตาข่ายเพลิง ล้วนตกตายหมดสิ้น

เทวกษัตริย์สี่คนจากโถงเซียนที่เป็นแนวหน้า ตายจนไม่อาจตายซ้ำได้อีก เป็นการอธิบายที่ดีที่สุดต่อคำกล่าวก่อนหน้าของสั่วหมิงจาง

ในเส้นโถงเซียนเส้นทางนอกรีต ผู้ที่อยู่ต่ำกว่าระดับเทวกษัตริย์ลงไป เมื่ออยู่ต่อหน้าเขาก็ไม่จำเป็นต้องกล่าวถึง

เทวกษัตริย์นี้ หมายถึงเทวกษัตริย์ไร้ประมาณ

เป็นเพราะสั่วหมิงจางเน้นเล่นงานผู้ที่มีระดับพลังฝึกปรือค่อนข้างสูงของอีกฝ่าย ดังนั้นยอดฝีมือโถงเซียนเส้นทางนอกรีตที่มีระดับพลังฝึกปรือค่อนข้างน้อยจำนวนหนึ่งจึงรอดภัยพิบัติ มิได้ถูกตาข่ายเพลิงครอบคลุม ไม่โดนการโจมตีทะลายฟ้าดินนั้น

ทว่าแค่คลื่นหลงเหลือที่ส่งผลกระทบ ก็ทำให้พวกเขาแทบล้มทั้งยืนแล้ว

มีคนโชคร้ายที่อยู่ใกล้เกินไป ถูกคลื่นโหลงเหลือกระแทกตาย!

คนที่โชคดีรอดชีวิตมาได้ ตอนนี้ต่างจิตใจสั่นสะเทือน ปราณเซียนในร่างพลุ่งพล่าน ต่อให้สั่วหมิงจางกับจักรพรรดิโกวเฉินจะจากไปแล้ว ก็ยังคงทำให้พวกเขาพรั่นพรึง ทั้งแตกตื่นทั้งหวาดกลัว

อีกฝ่ายหายตัวไปเพราะการมาของเทวกษัตริย์ไร้ประมาณแท้ๆ พวกเขาต้องการให้เทวกษัตริย์ไร้ประมาณมีโอกาสไล่กวาดเซียนสวรรค์สองคนจากสำนักเต๋าสายหลัก

ทว่าขณะนี้ยอดฝีมือโถงเซีนซึ่งรอดชีวิตเหล่านี้กลับไม่มีสีหน้าได้ใจแม้แต่น้อย

ในจักรวาลสำนักเต๋า ขณะที่เยี่ยนจ้าวเกอชื่นชมผลการรบของสั่วหมิงจาง ก็มิได้สูญเสียความสุขุม

เขาหันไปพูดกับกษัตริย์กระบี่เยว่เจิ้นเป่ย “อาจารย์ลุง พวกเราลงมือ!”

ถึงเทวกษัตริย์ไร้ประมาณจะมาเพราะสั่วหมิงจาง แต่ตอนนี้จักรพรรดิโกวเฉินก็มิอาจไม่หลบไปเช่นกัน

แม้ว่าจะมิได้มีท่าทีต่อโถงเซียนรุนแรงเท่าเจ้าแม่อู๋ตังและจักรพรรดิอายุวัฒนาหนานจี๋ แต่ว่าความระวังที่ควรจะมีจักรพรรดิโกวเฉินย่อมไม่ขาดไป ไม่มีทางเชื่อใจเทวกษัตริย์ไร้ประมาณและโถงเซียน

ดังนั้นเขาจึงต้องหลบซ่อนตัวไปก่อน

เมื่อเป็นแบบนี้ ในระยะเวลาอันสั้น จักรพรรดิโกวเฉินมิอาจให้ความสนใจโลกซ้อนโลกได้อีก

ครั้งกระโน้นจักรพรรดิโกวเฉินต่อสู้กับจักรพรรดิอายุวัฒนาหนานจี๋ เป็นเพราะว่าโถงเซียนเข้ามาแทรก จักรพรรดิโกวเฉินที่มีท่าทีค่อนข้างนุ่มรวล ย่อมเหนือกว่า พวกจักรพรรดิอายุวัฒนาหนานจี๋ได้แต่ออกจากโลกซ้อนโลก

ตัวจักรพรรดิโกวเฉินก็มักจะซ่อนตัวอยู่ในมิตินอกเขตแดน ไม่ถามไถ่รายละเอียดเรื่องราวบนโลกซ้อนโลก

แต่ถ้าโลกซ้อนโลกมีการเปลี่ยนแปลงใหญ่ เขาจะสัมผัสได้ทันที จะลงมือจัดการหรือไม่ ขึ้นอยู่กับสถานการณ์

ด้วยเหตุนี้ ไม่ว่าจะเป็นพวกเยี่ยนจ้าวเกอหรือว่าพวกเกาหานราชันพระอาทิตย์ สามารถเคลื่อนไหวเล็กๆ น้อยๆ ได้ แต่ถ้าทำเรื่องใหญ่ย่อมไม่มีโอกาสสำเร็จอย่างไม่ต้องสงสัย

มีเพียงแต่สถานการณ์ในตอนนี้เท่านั้น จักรพรรดิโกวเฉินเมื่อถูกกดดันให้จากไปชั่วคราว ถ้าทางโลกซ้อนโลกมีการเคลื่อนไหวใหญ่อะไร เขาไม่มีทางได้รับข่าวทันเวลา

ต่อให้ทราบแล้ว ยังงมีการคุกคามจากเทวกษัตริย์ประมาณอยู่ ในระยะเวลาอันสั้นไม่อาจเคลื่อนไหววู่วามได้

คิดจะดำเนินแผนการ มีแต่ตอนนี้จึงเป็นโอกาส

สถานการณ์เช่นนี้เป็นเป้าหมายที่เกาหานราชันพระอาทิตย์ต้องการจะเห็น และพยายามทำให้เกิดขึ้น

และเป็นโอกาสสำหรับเยี่ยนจ้าวเกอเช่นกัน!

ในขณะที่ทะลเพลิงหายไป หลังจากที่คำนับแสงเพลิงที่ออกห่างไปแล้ว ร่างแยกสมุทรสุดขอบโลกก็เหาะร่างลงทันที ทะลายมิติเวลาตามหาบาดแผลแห่งกำแพงสวรรค์ กลับโลกซ้อนโลก

หลังจากมาถึงโลกซ้อนโลก เขาก็ไปตามหากษัตริย์ดาราเฉินเสวียนจงที่เฝ้าอยู่ที่นี่ก่อน

มิคาดพอติดต่อไป กษัตริย์ดารามิได้อยู่ที่เดิม แต่ไปยังเขากว่างเฉิงในเขตชางเทียนตะวันออก

ถึงมารเงาจะถูกสั่วหมิงจางกับจักรพรรดิโกวเฉินขับไล่ แต่ว่าการปรากฏตัวของมันก็ยังนำผลกระทบที่เลวร้ายสุดขีดมาให้

จอมมารระดับสุดยอดที่เทียบได้กับระดับเซียนสวรรค์ชั้นมหาชาลของสำนักเต๋า มิหนำซ้ำยังเป็นหนึ่งในสิบสองเทพมารสวรรค์ที่เก่าแก่และแข็งแกร่งที่สุด มารเงาไม่จำเป็นต้องตั้งใจ เพียงแต่หยุดสะกดปราณมารของตัวเอง เผยสภาวะออกมา ก็สามารถล่อลวงคนจำนวนนับไม่ถ้วนให้กลายเป็นมารได้แล้ว

เคราะห์ดีที่ก่อนหน้านี้จักรพรรดิโกวเฉินปกป้องโลกซ้อนโลก ไม่ปล่อยให้มารเงาเชือดเฉือนสิ่งมีชีวิตทั้งหลาย

แต่ว่าคนที่เหล่ามารสิงสู่อยู่ในตอนแรก มิอาจหลีกเลี่ยงไม่โดนผลกระทบ

นอกจากกษัตริย์ดาราแล้ว ยังมีสือจวินสองแม่ลูก

ยังเป็นสั่วหมิงจางในตอนที่อยู่ในระดับเซียนกำเนิด เคยสร้างยันต์ปกปักษ์สามใบ มอบให้เฉินเสวียนจง สือจวิน อิ๋งอวี่เจิน

โชคดีที่มียันต์ปกปักษ์สามใบนี้คอยช่วยเหลือ คนทั้งสามจึงไม่ถูกสำนึกมารในร่างตัวเองเปลี่ยนจากผู้อยู่อาศัยเป็นเจ้าของ

กษัตริย์ดารามีพลังฝึกปรือค่อนข้างสูง จึงฝืนสะกดได้ แต่สือจวินสองแม่ลูกมีสถานการณ์ย่ำแย่แล้ว

แม้ไม่แน่ใจว่าไฉนจอมมารที่แข็งแกร่งอย่างมารเงาจึงแอบเข้ามาในโลกซ้อนโลก แต่พริบตาแรกที่สัมผัสได้ถึงการดำรงอยู่ของมัน เฉินเสวียนจงก็เร่งรุดมายังเขากว่างเฉิงทันที

ภายใต้การคุ้มกันของกษัตริย์ดารา ในที่สุดก็หยุดความผิดปกติของพวกสือจวินไว้ได้

เพียงแต่พอได้รับผลกระทบนี้ กษัตริย์ดาราก็แบ่งแยกสมาธิไปเรื่องอื่นไม่ได้ชั่วคราว

หลังจากทราบว่ายังไม่มีอุปสรรคใหญ่อันใด เยี่ยนจ้าวเกอก็ผ่อนลมหายใจคำหนึ่ง

ร่างแยกสมุทรสุดขอบโลกกลับเขากว่างเฉิงในเขตชางเทียนตะวันออกเช่นกัน จากนั้นก็มาถึงเขาหลัง ก่อนจะกระทืบเท้าลง!

ในขณะเดียวกัน เยี่ยนจ้าวเกอตัวจริงที่อยู่ในตำหนักโอกาส กลางจักรวาลสำนักเต๋าด้านนอกโลกซ้อนโลก กำนิ้วเป็นท่ามุทรา ตวาดเสียงต่ำ “ขึ้น!”

ในจักรวาลด้านในตำหนักโอสถ ลวดลายค่ายกลและยันต์อาคมหลายสายลอยขึ้น ตัดสลับกันกลางความว่างเปล่าอันมืดมิด

ด้านในโลกซ้อนโลกมีลวดลายค่ายกลหลายสายลอยขึ้นโดยมีเขากว่างเฉิงมีศูนย์กลาง กลายเป็นค่ายกลที่ครอบคลุมเขากว่างเฉิงในชั่วพริบตา ก่อนจะแผ่ขยายออกไปรอบๆ

ขุนเขาธารานับล้านล้านลี้บนโลกซ้อนโลก ตอนนี้มีแสงสว่างขึ้นทั่วทุกที่

………………..