ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี - บทที่ 1301 แผนการของเยี่ยนจ้าวเกอ

ในเขากว่างเฉิง ร่างแยกสมุทรสุดขอบโลกเงยหน้าขึ้นมอง เห็นท้องฟ้าเต็มไปด้วยแสงสว่าง

แสงสว่างผนึกตัว เริ่มกลายเป็นอักขระอาคมสายแล้วสายเล่า จากนั้นก็รวมตัวกัน

ค่ายกลมากมายเริ่มผสมผสาน สร้างการเชื่อมต่อขึ้นมา

สุดท้ายแล้วค่ายกลที่มหึมาถึงขีดสุด ชนิดคนในโลกซ้อนโลกไม่เคยเห็นมาก่อนก็ปรากฏขึ้น และแทบจะครอบคลุมโลกซ้อนโลกทั้งใบ

คนธรรมดามองดูปรากฎการณ์ประหลาดกลางท้องฟ้า ส่วนใหญ่สับสน

ในวันนี้วันเดียว พวกเขาเห็นเหตุการณ์น่าอัศจรรย์มากเกินไปแล้ว ในชีวิตของคนส่วนใหญ่ก่อนหน้านี้ไม่เคยเห็นภาพอันน่าอัศจรรย์ต่อเนื่องกันอย่างในวันนี้มาก่อน

พวกเขายากจะเข้าใจถึงความยิ่งใหญ่ด้านใน เพียงรู้สึกว่าฟ้าดินเปลี่ยนแปลงอีกครั้ง ทำให้คนธรรมดาจำนวนนับไม่ถ้วนอกสั่นขวัญแขวน

จอมยุทธ์จำนวนมากในโลกซ้อนโลก ไม่ว่ามีพลังฝึกปรือสูงหรือต่ำ ตอนนี้ต่างรู้สึกได้ว่า การไหลเวียนโดยรวมของปราณวิญญาณบนโลกซ้อนโลกที่มีขนาดใหญ่โตคล้ายกับบังเกิดสัญญาณของการเปลี่ยนแปลง

“วันนี้เกิดอะไรขึ้นกันแน่…”

ทุกคนสบตากัน ติดต่อกันไปทั่ว

ก่อนหน้านี้จักรพรรดิราชันฟ้าตำหนักสวรรค์โกวเฉินปรากตัว ราชันพระอังคารสั่วหมิงจางขึ้นสู่สวรรค์ชั้นมหาชาล เป็นเรื่องน่ายินดีอันยิ่งใหญ่สำหรับจอมยุทธ์สำนักเต๋าอย่างมิต้องสงสัย

ทว่าต่อจากนั้นติดๆ กันก็เกิดการเปลี่ยนแปลงอีกครั้ง ทุกเรื่องราวรวมกันในวันเดียว ทำให้ผู้คนรู้สึกสงสัย

เหล่าเซียนสวรรค์ชั้นมหาชาลซึ่งทราบว่าเกิดอะไรขึ้น ตอนนี้เต็มไปด้วยความกังวลใจ เพราะพวกเขามองไม่ออกว่าต่อจากนี้สถานการณ์จะเป็นไปอย่างไร

จนกระทั่ง ในมือของพวกเขาพลันเกิดการเปลี่ยนแปลงที่อยู่เหนือความคาดหมาย

ป้ายคำสั่งที่ได้จากตึกความลับฟ้า วินาทีนี้ถึงกับเกิดความผิดปกติ

บนยันต์คำสั่งมีแสงทะลักออกมา จากนั้นก็พุ่งสู่ฟากฟ้า หายไปที่สุดขอบความว่างเปล่า ถึงกับพากันข้ามการขวางกั้นของเขตแดนแห่งโลกซ้อนโลกมาถึงกลางจักรวาล

เส้นแสงสายหนึ่งยื่นออกมาจากป้ายคำสั่งทุกชิ้น จากนั้นเส้นแสงหลายเส้นก็พุ่งไปยังส่วนลึกของจักรวาล เหมือนกับกำลังนำทางให้กับตัวตนบางอย่าง จากนั้นกลางลวดลายค่ายกลแสงสว่างทุกที่ทั่วโลกซ้อนโลกก็พากันมีเสาแสงเชื่อมสู่ฟากฟ้า

เสาแสงหยาบใหญ่ข้ามผ่านอาณาเขตของโลกซ้อนโลก พุ่งไปยังกลางความว่างเปล่าอันมืดมิดที่อยู่ส่วนลึกของจักรวาลสำนักเต๋าด้วยการนำทางของเส้นแสงหลายสายนั้น

เสาแสงหยาบใหญ่หลายต้นเชื่อมต่อโลกซ้อนโลกเข้ากับตัวตนบางอย่างที่อยู่ในส่วนลึกของจักรวาล ราวกับเชือกหลายเส้น ก่อนที่เสาแสงเริ่มหดกลับ เหมือนกับรั้งดึงเชือก ค่อยๆ ลากตัวตนจากส่วนลึกจักรวาลออกมา

แสงสีทองหลายสายส่องสว่าง ควันสีม่วงกระจายทั่วความว่างเปล่า ตำหนักหยกที่ไม่ทราบว่ากว้างใหญ่เท่าไร มองไปถึงกับมหึมากว่าโลกซ้อนโลกตำหนักหนึ่งค่อยๆ ปรากฏขึ้นมาจากส่วนลึกจักรวาลอันมืดมิด

เป็นตำหนักโอสถของวังเทพเมื่อครั้งกระโน้นนั่นเอง

เหล่าเซียนเส้นทางนอกรีตอนนี้สะกดความทุลักทุเลจากคลื่นหลงเหลือ ที่สั่วหมิงจางโจมตีเมื่อครู่อยู่ด้านนอกจักรวาลสำนักเต๋า

ทว่าขณะนี้ราชันพระเสาร์เจี่ยงเซิ่นกลับจักรวาลสำนักเต๋าแล้ว

เขาสีหน้าซีดขาว แต่ดวงตายังคงหนักแน่น

พอเห็นตำหนักใหญ่วังเซียนที่ค่อยๆ ปรากฏรูปร่างในจักรวาลอันกว้างใหญ่ เจี่ยงเซิ่นก็มีสีหน้าเคร่งขรึม ‘นั่นคือตำหนักฟ้าฟื้นในตำนาน…’

ขณะมองดูตำหนักโอสถ สายตาของเขาเหลือบเห็นเสาแสงที่เหมือนเชือกหลายสาย จากนั้นก็เห็นโลกซ้อนโลกที่เชื่อมต่อกับตำหนักโอสถเพราะเสาแสงเหล่านี้ เจี่ยงเซิ่นดวงตาสั่นไหว ‘ความสามารถที่ยิ่งใหญ่นัก! หรือคิดจะเชื่อมต่อโลกซ้อนโลกกับตำหนักโอสถ แต่ทำไม่ได้แน่นอน ขอแค่หยกหรูอี้ไตรรัตนะยังอยู่ในจักรพรรดิโกวเฉิน นั่นก็ถูกกำหนดไว้แล้วว่าไม่มีทางทำได้…’

เจี่ยงเซิ่นสีหน้าแปรเปลี่ยน ‘รอประเดี๋ยว…นี่คิดจะแยกโลกซ้อนโลกเป็นสองส่วนหรือ’

เขาพลันพุ่งเข้าหาตำหนักโอสถ แต่ว่าเงาร่างสายหนึ่งขวางอยู่ด้านหน้าเขา

มงกุฎยกสูงอาภรณ์โบราณ ขวางกระบี่กลางอากาศ

เป็นกษัตริย์กระบี่ เย่ว่เจิ้นเป่ย!

“พวกเจ้าถึงกับคิดแยกโลกซ้อนโลกเลยหรือนี่!” เจี่ยงเซิ่นกระวนกระวาย “พวกเจ้าไม่ทราบผลลัพธ์จากการพังทลายของโลกใบหนึ่งหรือ”

เขาต่อยหมัดออก หนาหนักเหมือนกับโลกซ้อนโลกทั้งใบกดทับใส่เยว่เจิ้นเป่ย

ห้าปราณมุ่งสู่ต้นกำเนิดถูกสั่วหมิงจางทำลาย พลังฝึกปรือของเจี่ยงเซิ่นถดถอยมาอยู่ในระดับเซียนลี้ลับชั่วคราว

ไม่ใช่ไม่มีโอกาสเพิ่มระดับอีกครั้ง แต่ต้องสิ้นเปลืองจิตใจและเรี่ยวแรงกว่าเดิม

กระนั้น ถึงระดับห้าปราณมุ่งสู่ต้นกำเนิดจะลดลง ทว่าพลังของเจี่ยงเซิ่นก็ยังคงเหี้ยมหาญ

ที่สามกษัตริย์บนโลกซ้อนโลกเมื่อครั้งอดีตมีกษัตริย์ดินเป็นผู้นำ เหตุผลข้อหนึ่งคือคุณสมบัติและวัยวุฒิ เหตุผลอีกข้อคือมีกษัตริย์เร้นลับสนับสนุน

แต่สิ่งที่สำคัญยิ่งกว่าอยู่ที่ กษัตริย์ดินแข็งเจี่ยงเซิ่นแกร่งกว่าอีกสองคน!

หมัดแกร่งกระจายไปทั่ว มิติพังทลาย ถูกพลังหนักอึ้งบดขยี้

“จ้าวเกอคิดจะแยกโลกซ้อนโลกจริงๆ” เยว่เจิ้ยเป่ยสีหน้าไม่เปลี่ยนแปลง ยกกระบี่ขึ้นปะทะ “แยกให้ห่าง ไม่ใช่หั่นออกมา เมื่อไม่แตะต้องรอยตราที่หยกหรูอี้ไตรรัตนะทิ้งไว้ใต้เขาคุนหลุน โลกซ้อนโลกไม่มีทางพังทลาย กระนั้้นเมื่ออาศัยตำหนักโอสถ ก็ยังคงแบ่งเขตจากหนึ่งเป็นสอง เปลี่ยนโลกใบหนึ่งให้กลายเป็นโลกสองใบได้”

เยว่เจิ้ยเป่ยกล่วอย่างเคร่งขรึม “ผู้อาวุโสเจี่ยงโปรดเข้าใจ ในเมื่อจุดยืนไม่เหมือนกัน มิสู้เดินทางใครทางมัน เหมือนกับจักรพรรดโกวเฉินกับจักรพรรดิอายุวัฒนาหนานจี๋ในอดีต ”

ปัจจุบันจักรพรรดิโกวเฉินไม่อาจสนใจทางจักรวาลสำนักเต๋า ถือเป็นโอกาส

ตำแหน่งของจักรวาลสำนักเต๋ากับโลกซ้อนโลก สำหรับโถงเซียนเส้นทางนอกรีตแล้วเป็นสิ่งที่ทราบแน่นอน ยิ่งไปกว่านั้น จักรพรรดิโกวเฉินยังสามารถจับตาดูมันได้ตลอดเวลา

วันนี้แม้ว่าโถงเซียนจะได้รับความพ่ายแพ้เพราะจากสั่วหมิงจาง จักรพรรดิโกวเฉินต้องจากไป หนีเสือปะจระเข้ ทว่าขอแค่ยังอยู่บนโลกซ้อนโลก หรือขอแค่ยังอยู่ในจักรวาลสำนักเต๋า ภัยคุกคามจะยังคงอยู่ตลอดกาล

หลังจากเข้าในสภาพการณ์แล้ว เยี่ยนจ้าวเกอก็เริ่มแผนการที่กล้าหาญ

ออกจากโลกซ้อนโลก สร้างเส้นทางใหม่ สร้างที่อยู่ของตัวเอง!

เขาไปคนเดียวง่ายดาย กระนั้นพาสหายในเขากว่างเฉิงไปด้วยก็ไม่ใช่เรื่องยาก

แต่ว่าในโลกซ้อนโลกมีเขานครหยกของเยว่เจิ้นเป่ย มียอดเขาเมฆมรกตของเฉินเสวียนจง มีคนที่มีความสนิทชิดเชื้อกับพวกตนอย่างเขาโถงทองทิศตะวันออกเฉียงใต้

ในเมื่อจะสร้างที่อยู่เอง เช่นนั้นเยี่ยนจ้าวเกอถือโอกาสกระทำให้อลังการ

ถึงจะเป็นเพราะเกี่ยวข้องกับหยกหรูอี้ไตรรัตนะ เขาจึงไม่อาจทำให้โลกซ้อนโลกหลอมรวมกับตำหนักโอสถได้ แต่ว่าหลังจากวางแผนเสร็จสรรพ เขาก็ขอเอาโลกซ้อนโลกไปครึ่งหนึ่ง!

โลกซ้อนโลกเป็นความพยายามของพวกเยี่ยนซิงถาง เซ่าจวินหวง สั่วมิงจาง และเฉินเสวียนจง คนที่อาศัยอยู่ในนี้ นอกจากจอมยุทธ์สำนักเต๋าจำนวนมากจากสามพิสุทธิ์สายหลักแล้ว ยังมีคนธรรมดาทั่วไปนับล้านล้านคน

ถึงแม้เยี่ยนจ้าวเกอจะสำนึกตัวว่าตนไม่ได้มีระดับจริยธรรมอะไรมากนัก แต่ไม่ว่าจะเป็นเพราะสาเหตุใด เขาก็ไม่มีทางผลักโลกซ้อนโลกให้ถึงการการล่มสลายจนทุกชีวิตมลายสิ้น

ทว่าไม่เพียงแต่แค่นี้เท่านั้น เขาไม่คิดจะทำให้พวกจักรพรรดิโกวเฉินกับเจี่ยงเซิ่นได้ประโยชน์

ดังนั้นไม่เพียงแต่โลกซ้อนโลกเท่านั้น เขาอาศัยมรรคาการเปลี่ยนแปลงของมิติเวลา นำโลกเบื้องล่างจำนวนมากที่เกาะเกี่ยวกับโลกซ้อนโลกและอยู่ในการปกครองของมันไปมากกว่าครึ่ง

จำนวนคนและทรัพยากรเหล่านี้ เขาต่างนำไปจนหมดสิ้น

ถึงอย่างไรก็เป็นการสร้างสิ่งใหม่ เยี่ยนจ้าวเกอไม่คิดจะเริ่มจากศูนย์ ต้องเลือกอยู่กับความเป็นจริง

ก่อนหน้านี้อิทธิพลของเขากว่างเฉิงต่อโลกซ้อนโลกทวีขึ้น ไม่จำกัดที่เขตตะวันออกอีกต่อไป แม้กระทั่งเทียบเคียงกับเขาคุนหลุนได้บ้าง กลายเป็นศูนย์กลางสองแห่งบนโลกซ้อนโลก

ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป คุนหลุนกลางและกว่างเฉิงบูรพาต่างก็จะเป็นใหญ่ในเขตของใครของมันอย่างแท้จริง

ท่านอยู่ที่โลกซ้อนโลกคุนหลุนของท่าน ข้าจะอยู่ที่ฟ้าเหนือฟ้ากว่างเฉิงของข้า!

………………..