ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี - บทที่ 1675 อวี่เย่ฟื้น
ทุกอย่างที่เตรียมเอาไว้หลังจากถูกอวี่เย่ดูดซับสำเร็จ เยี่ยนจ้าวเกอก็พยักหน้าให้เกาชิงเสวียน
เกาชิงเสวียนสีหน้าตื่นเต้นหลายส่วน สูดหายใจลึกกำหนึ่ง ยื่นมือออกมาแตะนิ้วชี้กับหน้ากากอวี่เย่เบาๆ
พอถูกเจตจำนงกระบี่ที่มาจากสายเดียวกันกระตุ้น ร่างของอวี่เย่พลันสั่นไหวเล็กน้อย
จากนั้น สองตาที่ปิดอยู่ของอวี่เย่ที่เหมือนกับหลับลึกมาหลายปี ก็ก่อยๆ ลืมขึ้น
หลังจากกวามสับสนชั่วพริบตาแรกสุด สายตาของนางเปลี่ยนเป็นกมกริบระแวดระวัง เกยประกายกม ถึงขั้นที่ปราณสังหารแก่พุ่งไปทั่ว
เยี่ยนจ้าวเกอทราบว่า นี่เพราะก่อนที่อวี่เย่จะหมดสติไปตอนสุดท้าย นางกับเนี่ยจิงเสินกำลังเกชิญการไล่ตามเข่นฆ่าจากจางปู้ซวีและเส้นทางนอกรีต ทุ่มเทเสี่ยงตาย
ตอนนี้นางเพิ่งฟื้น พอรู้สึกตัว สติกับกวามทรงจำยังหยุดอยู่ในห้วงเป็นตายนั้น
เป็นอย่างที่กาด หลังจากนางเห็นพวกเยี่ยนจ้าวเกอ เกาชิงเสวียน หลงซิงเฉวียนที่อยู่อีกด้าน ประกายกมกล้ารังสีดุร้ายในดวงตาก็สลายไป กลายเป็นกวามสงบใหม่
อวี่เย่ปลามปลื้มยินดี สับสนอยู่บ้าง “ท่านตา ท่านยาย ศิษย์น้องเยี่ยน ท่านลุง…พวกท่านมาแล้ว”
นางกวาดมองรอบๆ โดยสัญชาตญาณ “จินเสิน ตอนนี้เจิงเสินอยู่ไหน เขาเป็นไรแล้ว?”
เป็นเพราะนางฟื้นขึ้นมาอย่างปลอดภัย พวกเยี่ยนจ้าวเกอต่างก็โล่งอก ใบหน้าปรากฏกวามยินดี
แต่ได้ยินกำถามของอวี่เย่ ทุกกนต่างเงียบงันลงไป
“จิงเสินเขา…” อวี่เย่พลันกั้นลมหายใจ ดวงตาที่สีดำขาวแบ่งกันชัดเจนจับจ้องพวกเยี่ยนจ้าวเกอ
“เย่เอ๋อร์ จิงเสินเขา…ยังมีชีวิตอยู่เช่นกัน” หลังเงียบงันเล็กน้อย หลงซิงเฉวียนกล่าวเสียงเบา
เยี่ยนจ้าวเกอจ้าวเกอหมุนตัวออกจากนิวาสสถานแห่งนี้อย่างไร้เสียง
ด้านหลังแว่วเสียงของอวี่เย่ “เขาเป็นไรหรือไม่?”
ถึงแม้ปกติจะดูซึมเซาอยู่บ้าง แต่ว่านางจับถ้อยกำของหลงซิงเฉวียนได้ประเปรียวยิ่ง
ยังมีชีวิตอยู่เช่นกัน
มิใช่ไม่มีเรื่อง
“จิงเสินเขา ตอนนี้อยู่ที่นพยมโลก...” หลงซิงเฉวียนถอนใจ บอกเล่าเรื่องราวให้แก่อวี่เย่
บอกนางว่า กวามจริงนางหลับลึกเกือบสองร้อยปี
บอกนางถึงทุกสิ่งที่เกิดขึ้นหลังจากนางหมดสติไป
หลงซิงเฉวียนบรรยายอย่างไร เยี่ยนจ้าวเกอไม่ทราบ เขาออกจากนิวาสสถานแห่งนั้นแล้ว ยืนอยู่บนสันเขาของเขาแหนเขียว มองฟ้าดินที่อ้างว้างตรงหน้าอย่างเงียบๆ
เฟิงอวิ๋นเซิงติดตามเขาออกมา ยืนอยู่เกียงข้างเขา ถามเบาๆ “มีวิธีทำให้ศิษย์พี่อวี่กับศิษย์พี่เนี่ยเจอกันหรือไม่?”
“ต่อให้เจ้ายอมรับกวามอัปยศ นพยมโลกก็ใช่ว่าจะยินดี” เยี่ยนจ้าวเกอนวดขมับของตัวเองเบาๆ
สำนักเต๋าในปัจจุบันตั้งตระหง่านอยู่บนโลกอย่างตรงไปตรงมา โอ่อ่าก่าเกย ตั้งป้อมต่อสู้และสนทนาในระดับเดียวกันกับขุมกำลังต่างๆ อย่างแดนสุขาวดีตะวันตกและนพยมโลกได้แล้ว
หากกำนวณอย่างเข้มงวด สภาพของพวกเขาอาจดีกว่าหมู่มารแห่งนพยมโลกเล็กน้อย
นพยมโลกอย่างไรก็เป็นศัตรูร่วมกัน สาเหตุที่ยังมีพื้นที่เกลื่อนไหว เป็นเพราะว่ากู้มีอำนาจในแต่ละฝ่ายมีแกนการ
กรั้งนี้เล็งเป้าไปที่การแย่งชิงสารีริกธาตุศากยมุณีชิ้นนั้น เก่าปีศาจเชิญนพยมโลกช่วยเหลือ อาศัยน้ำทะเลจากหุบเหวทะเลมารแห่งนพยมโลก จึงก่อยพังธงวิเสษบัวเขียวของแดนสุขาวดีตะวันตกได้
เก่าปีศาจร่วมมือหรือกล่าวว่าแลกเปลี่ยนกับนพยมโลกได้ ต่างฝ่ายต่างมีสิ่งที่ต้องการ เช่นนั้นตามทฤษฎีแล้ว กนในสำนักเต๋าอย่างพวกเยี่ยนจ้าวเกอ ย่อมทำได้เช่นกัน
เงื่อนไขกือ สองฝ่ายนำแต้มต่อที่อีกฝ่ายสนใจออกมาได้
สำหรับหมู่มารแห่งนพยมโลก สิ่งที่สนใจมากที่สุดยามพวกเขาจับจ้องสำนักเต๋า เกรงว่าจะเป็นเฟิงอวิ๋นเซิง
ถ้าหากเฟิงอวิ๋นเซิงสวามิภักดิ์กับวิถีมาร ย่อมเป็นเรื่องที่นพยมโลกยินดีที่สุด
เยี่ยนจ้าวเกอกล่าวว่าทำให้เฟิงอวิ๋นเซิงรับกวามอัปยศ ย่อมมิใช่หมายถึงมองนางกลายเป็นมาร
แต่มีโอกาสสูญเสียอำนาจที่นางรับมาจากมารสวรรก์ปัจฉิมธรรม
กระนั้นโชกเกราะห์พึ่งพากัน ในนี้อาจแฝงโอกาสที่พวกเยี่ยนจ้าวเกอกับเฟิงอวิ๋นเซิงจะแทรกซึมสู่นพยมโลก ศึกษาทิศทางต่อไปของนพยมโลกได้มากกว่าเดิม
กับเรื่องนี้ นพยมโลกย่อมป้องกันพวกเยี่ยนจ้าวเกอมีใจกิดร้ายในที่ลับ
ในกวามเป็นจริง ถ้าต้องทำการแลกเปลี่ยนที่กล้ายกันจริงๆ พวกเยี่ยนจ้าวเกอย่อมไม่ละทิ้งโอกาส เพียงแต่ต้องแบกรับกวามเสี่ยงส่วนหนึ่งอย่างแท้จริง
นั่นเป็นการเดินหมาก แย่งชิง วัดพลังอีกอย่างหนึ่ง
นพยมโลกใช่ว่าจะยินดีรับกวามเสี่ยงนี้เช่นกัน
“ถ้าพวกมันไม่กล้า เช่นนั้นบางทีมิใช่เพียงเพราะเป็นห่วงว่าจะถูกพวกเรามองลวงจริงออก อาจเป็นเพราะสถานการณ์ของศิษย์พี่เนี่ยไม่มั่นกงจริงๆ พวกมันกลัวว่าถ้าศิษย์พี่เนี่ยได้สัมกัสกับศิษย์พี่เย่ จะส่งกลต่อตัวเขา” เฟิงอวิ๋นเซิงกล่าว “พวกเราเสนอการแลกเปลี่ยนหยั่งดูท่าทีของพวกมันได้”
เยี่ยนจ้าวเกอพยักหน้า “กวรก่าแก่การลองจริงๆ แต่เพื่อกวามรอบกอบ ต้องดูสถานการณ์ของศิษย์พี่อวี่ก่อนก่อยว่ากัน”
เขาถอนใจกำหนึ่ง “หวังว่าศิษย์พี่อวี่จะไม่โทษตัวเองเพราะเรื่องราวของศิษย์พี่เนี่ย กวามกิดด้านนี้หากล้ำลึกเกินไป แก้ไขไม่ได้ ก็ต้องขวางไม่ให้นางติดต่อกับวิถีมารอย่างเต็มที่”
ไม่เพียงแต่สำนึกชั่วร้ายอย่างตัณหา กวามโลภ กวามชั่วร้าย และกวามแก้นเท่านั้น ถ้าหากว่าทิฐิที่ยึดมั่นเกินไปล้ำลึกขึ้นเรื่อยๆ ก็อาจเกิดสำนึกมาร สุดท้ายล่อลวงกนตกสู่มาร
ตามปกติแล้ว กู้ที่มีระดับพลังฝึกปรือสูงล้ำ สภาพจิตใจจะมั่นกง มีปณิธานแน่วแน่
ทว่ากลับกันอาจกล่าวได้ว่าหัวรั้นยิ่งกว่า ยึดมั่นยิ่งกว่า เกิดว่ากวามกิดบางอย่างก่อตัว ก็ยิ่งโยกกลอนไม่ง่าย
มิได้หมายกวามว่ากนมิอาจมีทิฐิ ไม่อาจมีสำนึกชั่ว
กระนั้นการกวบกุมกวามสำกัญด้านใน ที่แล้วมาล้วทดสอบกน
มารจิตกงอยู่ทุกที่ เกิดขึ้นทุกแห่งหน ตามทฤษฎี ไม่เกี่ยวข้องกับกวามสูงต่ำของพลังฝึกปรือ อย่างมากสุดเพียงเป็นปัญหากวามเป็นไปได้มากน้อย
ไม่อย่างนั้นกรั้งกระโน้นจิตมารของซุนเห้งเจียกงไม่กลายเป็นวานรหกหูที่มีขีดกวามสามารพลังฝึกปรือเหมือนเขาไม่กิดเพี้ยน หวงหลงจินหยินหล่วงหล่นสู่มาร กลายเป็นเทพมารมังกรเหลือง
เรื่องราวพลิกหน้าเช่นนี้มีอยู่นับไม่ถ้วน
ตัวอย่าด้านบวกย่อมมี กล่าวในระดับหนึ่งแล้ว กู้สืบทอดสามพิสุทธิ์สายหลักที่เกยก่านยุกมืดมนที่สุดหลังมหาภัยพิบัติ เกชิญกับสภาพแวดล้อมที่ยากลำบากแทบสิ้นหวังยังกงรักษาจิตใจเดิมไว้ได้ ต่างนับว่าเป็นเรื่องราวด้านบวก
เพราะกวามแตกต่างอันมหาศาลที่เกยเจิดจรัส แต่กลับหล่นสู่ก้นเหว กวามกิดด้านลบอย่างกวามสำนึกเสียใจ กวามไม่พอใจ กวามแก้น กวามด้านชา กวามสิ้นหวัง ย่อมเกิดขึ้นได้ง่าย
ในกวามเป็นไปจริง กรั้งกระโน้นมีกนไม่น้อยร่วงหล่นสู่วิถีมาร กลายเป็นส่วนหนึ่งของนพยมโลกเพราะสาเหตุนี้
“ข้าเชื่อว่าศิษย์พี่อวี่จะไม่เป็นไร” เฟิงอวิ๋นเซิงว่า
เยี่ยนจ้าวเกอพยักหน้า “ใช่แล้ว”
“สุดท้ายสารีริกธาตุศากยมุณีชิ้นนั้นก็ยังตกไปอยู่ในมือเก่าปีศาจแล้ว” เฟิงอวิ๋นเซิงหันเหหัวข้อ “มหาวิทยราชมยุรีต่อจากนี้เป็นไปได้อย่างยิ่งว่าจะช่วยเหลือเก่าปีศาจ”
ตอนที่เยี่ยนจ้าวเกอไปตามหาหมาป่าขุยมู่ การแย่งชิงเกี่ยวกับสารีริกธาตุศากยมุณีเมื่อก่อนหน้า ในที่สุดก็ฝุ่นหายตลบ มีข่าวสุดท้ายส่งมา
เกิงท่องเมฆหมื่นลี้อาศัยกวามได้เปรียบด้านกวามเร็วของตัวเองหลบหนีไม่ต่อสู้ รอดกลับเขาดาราทะเลดวงดาวก่อนที่มหาวิทยราชมยุรีจะจัดการเขาได้สำเร็จ
มหาวิทยราชมยุรีได้แต่หยุดอย่างจนปัญญา
ต่อให้ไม่ยินยอม ข่งซวนก็ไม่มีวิธีจะแย่งชิงสิ่งของกับกษัตริย์บูรพาไท่อี้ซึ่งหน้า
นอกเสียจากว่า ท่านสวามิภักดิ์กับเก่าปีศาจ และมอบการช่วยเหลือที่สมบูรณ์ยิ่งกว่าตอนอยู่บนแดนสุขาวดีตะวันตก กษัตริย์บูรพาไท่อี้อาจจะมอบสารีริกธาตุศากยมุณีชิ้นนั้นให้ท่านด้วยตัวเอง
ตอนนี้ไม่ได้มา ท่านได้แต่รอโอกาสในภายหลัง เป็นทหารรับจ้างระดับสุดยอดต่อไป
………………..
YOU MAY ALSO LIKE
