ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี - บทที่ 1686 แผนการที่แท้จริงของนพยมโลก
ได้ยินคำพูดเหน็บแนมของเยี่ยนจ้าวเกอ มารจิตแรกเริ่มไม่มีโทสะ เพียงแต่มองเยี่ยนจ้าวเกออย่างล้ำลึกแวบหนึ่ง
เป็นเพราะพิธีผสมฟ้าขับไล่มาร มันมีการเตรียมตัวต่อความสามารถเหมือนยอดเขาโผล่พรวดของเยี่ยนจ้าวเกอ ก่อนหน้านี้ความจริงใคร่ครวญเนิ่นนาน ปรับปรุงวิธีการของตัวเองอย่างต่อเนื่อง ป้องกันไม่ให้เยี่ยนจ้าวเกอมุดช่องว่าง
แต่มันกลับคิดไม่ถึงจริงๆ ว่า เยี่ยนจ้าวเกอถึงกับใช้น้ำทะเลที่เพิ่งได้มา
ตอนนี้นึกดู ตั้งแต่แรกเริ่ม เยี่ยนจ้าวเกอต้องการให้น้ำทะเลจากหุบเหวทะเลมารนพยมโลกเป็นส่วนหนึ่งของการแลกเปลี่ยน เดิมมิใช่เอาไว้รับมือของวิเศษอย่างธงเหลืองโบ่วกี้ แต่ใช้ในวันนี้โดยเฉพาะ
มารจิตแรกเริ่มวินาทีนี้มีความรู้สึกหัวเราะไม่ออกร้องไห้ไม่ได้อย่างหนึ่ง
ในตอนที่สองฝ่ายเพิ่งเจอกัน น้ำทะเลในทะเลเหวนพยมโลก เป็นมันมอบให้พวกเยี่ยนจ้าวเกอด้วยตัวเอง ผลคือกลายเป็นส่งทรัพยากรให้ศัตรู ช่วยให้เฟิงอวิ๋นเซิงยึดครองความได้เปรียบในการต่อสู้เมื่อครู่
ถึงขั้นที่การให้สั่วหมิงจางเก็บน้ำทะเลไว้แต่แรกก็ก่อให้เกิดผลลวงตาแล้ว
มารจิตแรกเริ่มที่ถูกหลอกตอนนี้กลับไม่โกรธ แต่ว่าสายตาที่มองเยี่ยนจ้าวเกอยากจะไม่ระแวดระวังกว่าเดิม
สายตาวาดผ่านพวกเยี่ยนจ้าวเกอ เฟิงอวิ๋นเซิง สั่วหมิงจาง มารจิตแรกเริ่มบัญชามารตนอื่นๆ หายไปในความมืด
พวกเยี่ยนจ้าวเกอไม่ได้ไล่ตามโจมตี แต่เหลียวไปมองอีกด้าน
ไกลออกไปกลั้นด้วยพันเขาหมื่นวารี มีแสงพุทธกับปราณปีศาจบัดเดี๋ยวสูญหายบัดเดี๋ยวปรากฏ ถึงต่างฝ่ายต่างระวังกัน แต่ว่าความสนใจส่วนใหญ่เพ่งอยู่ทางนพยมโลกและสำนักเต๋า
ตอนนี้เห็นสำนักเต๋ากับนพยมโลกไม่สู้กันแล้ว แสงพุทธกับปราณปีศาจก็ค่อยๆ แยกย้าย
ผู้ยิ่งใหญ่เซียนสวรรค์สำนักเต๋าคนอื่นๆ ก็หายตัวไป หยุดการลงมาเช่นกัน
เรื่องราวเกี่ยวพันถึงสถานการณ์ใหญ่โดยรวม ครั้งนี้มีผลลัพธ์อะไร ต่อจากนี้พวกเยี่ยนจ้าวเกอย่อมต้องแจ้งข่าวกับทุกคน
ดังนั้น ความว่างเปล่าที่ก่อนนห้านี้เกิดลมเมฆพัดพรู วินาทีนี้เหมือนกับเปลี่ยนเป็นไร้สิ่งใด เหลือเพียงพวกเยี่ยนจ้าวเกอ
ชายฝั่งยมโลกในตอนแรกแตกกระจาย ไม่คงอยู่อีก
เยี่ยนจ้าวเกอขณะนี้มองเฟิงอวิ๋นเซิงกับสั่วหมิงจาง “ไม่เป็นไรกระมัง?”
“ไม่เป็นไร” สั่วหมิงจางยกมือขวาขึ้นมา ด้านบนยังมีประกายน้ำชั้นหนึ่งซึมอยู่
ประกายน้ำที่ก่อนหน้านี้โปร่งใส ตอนนี้กลับเต็มไปด้วยสีสันนาๆ ลำแสงสาดไปทั่ว
กระนั้น ขณะคัมภีร์ตัดนภาของสั่วหมิงจางโคจร ประกายน้ำห้าแสงสิบสีเหล่านี้ก็ค่อยๆ ถดถอยไป สุดท้ายก็สลายหาย
เฟิงอวิ๋นเซิงตอนนี้กลับปิดตา ไม่เปล่งวาจาไม่เคลื่อนไหว ยืนนิ่งอยู่ในความว่างเปล่า
บนใบหน้านางกลับไม่มีสีหน้าเจ็บปวดรวดร้าว เหมือนกับพยายามใช้ความคิด
เนิ่นนานให้หลัง เฟิงอวิ๋นเซิงค่อยลืมตา พยักหน้าให้แก่เยี่ยนจ้าวเกอกับสั่วหมิงจาง “ข้าเองก็ไม่เป็นไร”
เว้นครู่หนึ่ง ประโยคต่อมาของนางกลับทำลายศิลาสะท้านฟ้า “นพยมโลกคิดจะทำลายตราผนึกที่สะกดมารจิตแรกเริ่ม”
“อ้อ?” เยี่ยนจ้าวเกอกับสั่วหมิงจางได้ยิน ดวงตาต่างกลายเป็นคมกริบเล็กน้อย
ถึงแม้จะถูกสะกดตั้งแต่ยุคบุพากาล ไม่เคยปรากฏตัว แต่การดำรงอยู่ของมารจิตแรกเริ่มยังทำให้คนทั้งหมดกริ่งเกรง
นั่นเป็นปฐม แหล่งกำเนิด บรรพบุรุษแห่งวิถีมารตามความหมายอย่างแท้จริง ตัวตนที่ถูกจัดอยู่ในอันดับหนึ่งท่ามกลางสิบสองเทพมารสวรรค์ บรรพมารตนแรก ผู้นำแห่งหมื่นมาร
ฉายาแรกสุดสมควรเป็นมารสวรรค์บรรพกำเนิดถึงจะถูก
เพียงแต่ภายหลังล้มเหลวในการช่วงชิงการสำเร็จแห่งบรรพกำเนิดในการเปิดฟ้าสร้างโลกกับเทวกษัตริย์บรรพกำเนิด บรมครูสายหยกพิสุทธิ์ จึงค่อยเปลี่ยนเป็นมารสวรรค์บุพกาล
ทว่าแม้จะเป็นเช่นนี้ อิทธิฤทธิ์ของบรรพมารตนแรกแห่งวิถีมารตนนี้ก็มีอยู่ไพศาล ถึงจะผ่านมาแล้วเป็นหมื่นปี ยังคงทำให้คนบนโลกกริ่งเกรงและเล่าขาน
ถึงจะถูกเทวกษัตริย์บรรพกำเนิดสะกดมาถึงวันนี้ แต่ว่านั่นก็เป็นเพราะหลังจากล้มเหลวในการช่วงชิงชื่อบรรพกำเนิด เทวกษัตริย์บรรพกำเนิดในฐานะผู้ชนะมีการสะกดข่มโดยกำเนิดในระดับใหญ่หลวงต่อมารสวรรค์บุพกาลซึ่งเป็นผู้แพ้
ไม่อย่างนั้นในฐานะผู้ยิ่งใหญ่ระดับมรรคาเหมือนกัน ต่อให้แบ่งแข็งแกร่งอ่อนแอแพ้ชนะได้ แต่ไหนเลยจะถูกสะกด ไม่ได้รับอิสระ?
ภายหลังเทวกษัตริย์บรรพกำเนิดหลุดพ้น ทำให้ความยากในการได้รับอิสระของมารสวรรค์บุพกาลเพิ่มขึ้นขั้นหนึ่ง
ไม่เหมือนกับตอนที่มหาเทวะเสมอฟ้าถูกพระยูไลสะกด คนอื่นๆ เกรงกลัวพระยูไลพุทธเจ้าที่หลุดพ้นไป
ด้วยความสำคัญที่มารสวรรค์บุพกาลมีต่อวิถีมาร หมู่มารนพยมโลกย่อมหวังจะช่วยเหลือมันแก้ไขผนึกได้โดยไม่สนใจผลที่จะตามมา
ถึงวิถีมารจะได้รับการปราบปรามเป็นปกติ แต่โชคดีที่มีมารสวรรค์ไร้พันธนา ทว่าคิดทำลายตราผนึกของเทวกษัตริย์บรรพกำเนิด ไม่ได้ดูที่ระดับพลังเพียงอย่างเดียว ยังมีการพิจารณาอื่นด้วย
“ที่แท้เป็นเช่นนี้…” เยี่ยนจ้าวเกอพ่นลมหายใจเบาๆ “ที่ทำทุกอย่างเพื่อให้ศิษย์พี่เนี่ยกลายเป็นมาร จุดสำคัญความจริงมิได้อยู่ที่มารทองแก แต่เพื่อมารสวรรค์บุพกาล”
สั่วหมิงจางเลิกคิ้ว “บรรพครรภ์ก่อนกำเนิด?”
เยี่ยนจ้าวเกอพยักหน้า “บรรพครรภ์ก่อนกำเนิด ไม่ล่วงหล่นสู่หลังกำเนิด จุดเริ่มต้นของสรรพสิ่ง รวมกับสภาพไร้ขอบเขตบรรพกำเนิด”
ดังนั้นการศึกษาไร้ขอบเขตของเนี่ยจิงเสิน จึงมิได้มีเส้นทางคดเคี้ยวเหมือนอิ่นเทียนเซี่ย
อิ่นเทียนเซี่ยหรือคนอื่นๆ ที่ใช้หลักการไร้ขอบเขตเป็นรากฐาน ถ้าหากไม่มีคัมภีร์นภาไร้ขอบเขตปฐมคัมภีร์แห่งคัมภีร์นภาแรกเริ่มสายหยกพิสุทธิ์ เส้นทางจะยิ่งเดินยิ่งลำบาก เซียนลี้ลับสงบนิ่งเป็นไปได้อย่างยิ่งว่าจะเป็นจุดหมาย
การฝึกฝนหมัดแปลงกำเนิดสายเอกพิสุทธิ์หรือว่าคัมภีร์โกลาหลสูญสายเหนือพิสุทธิ์ย่อมมีผลลัพธ์อีกแบบ แต่ว่าหลักการถึงจะคล้ายกัน ความจริงเป็นเส้นทางอีกเส้น เทียบได้กับการเปลี่ยนแปลงรากฐาน
ส่วนเนี่ยจิงเสินต่อให้ไม่มีคัมภีร์นภาไร้ขอบเขต แต่เขาศึกษากระบี่หยกไร้ขอบเขต ไม่ลำบากเหมือนคนอื่น ถึงแม้ระดับมรรคาจะยังไม่แน่ แต่อย่างน้อยมหาชาลก็มีความหวัง ขอแค่เขามีความสามารถเดินไปถึงระดับนั้นก็จะสำเร็จ เส้นทางเดิมทีก็ถูกต้องและปลอดโปล่งอยู่แล้ว
นี่เป็นจุดที่น่าอัศจรรย์จุดหนึ่งของบรรพครรภ์ก่อนกำเนิด
จุดนี้จึงเป็นสาเหตุหลักที่เขาถูกนพยมโลกหมายตา!
เปลือกร่างที่เหมาะแก่การคืนชีพของมารทองแกเป็นความบังเอิญ
“นี่จึงเป็นแผนการที่แท้จริงของนพยมโลก” เฟิงอวิ๋นเซิงกล่าวอย่างเคร่งขรึม “ศิษย์พี่เนี่ยไม่เพียงแต่เป็นเปลือกร่างที่เหมาะกับมารทองแก ยิ่งเป็นเปลือกร่างที่เหมาะกับมารสวรรค์บุพกาล”
“เนี่ยจิงเสินมิใช่คนที่เป็นบรรพครรภ์ก่อนกำเนิดคนแรกบนโลก คุณสมบัติร่างชนิดนี้ถึงจะหายากสุดขีด แต่ในประวัติศาสตร์ก็ใช่ว่าไม่มีเลย” สั่วหมิงจางกล่าวอย่างแช่มช้า “ก่อนหน้านี้นพยมโลกไม่เคยมีการเคลื่อนไหว เพราะเหตุใด? มารสวรรค์บุพกาลทำลายผนึกออกมา เงื่อนไขที่จำเป็นดูเหมือนมีไม่ต่ำกว่าหนึ่งข้อ”
“จำเป็นต้องเข้าใกล้ช่วงเวลาที่มารสวรรค์ปัจฉิมธรรมจุติ” เฟิงอวิ๋นเซิงถอนใจคำหนึ่ง “”จุดจบ ก็คือการเริ่มต้นเช่นกัน
สั่วหมิงจางใบหน้าราบเรียบไม่เปลี่ยนแปลง พยักหน้า “ที่แท้เป็นเช่นนี้ นพยมโลกดูเหมือนกำลังเสาะหาค่ายกลสิบสองเทพมารสวรรค์จริงๆ”
“ค่ายกลสิบสองเทพมารสวรรค์…” เยี่ยนจ้าวเกอกล่าวอย่างแช่มช้า “สถานการณ์ที่ทุกคนกำลังวางแผนต่อการวางหมากบนนพยมโลกตานี้ นพยมโลกก็ทำอย่างเดียวกัน”
“ช่วงเวลาที่ใกล้ความสำเร็จที่สุด ก็เป็นช่วงเวลาที่ใกล้ความล้มเหลวที่สุดเช่นกัน ในทางตรงกันข้ามก็เป็นเช่นนี้”
ได้ยินคำพูดของเยี่ยนจ้าวเกอ เฟิงอวิ๋นเซิงพยักหน้า “ถูกต้อง…”
การตัดขาดสุดท้ายของนางกับนพยมโลก ดูจากตอนนี้ อยู่ที่นี่เช่นกัน
รู้แต่แรกแล้วว่าจะมีภัยพิบัติ บัดนี้ค่อยๆ แลเห็นความจริง
เยี่ยนจ้าวเกออยู่ๆ ก็หันเหหัวข้อ “ทุกคนกำลังวางแผนการวางหมากตานี้ เรื่องราวของเจ้า เรื่องราวของศิษย์พี่เนี่ยในตอนนั้น มีหลายคนที่รู้ มีหลายคนที่นั่งมองให้ทุกอย่างเกิด ถึงขั้นผลักเรือตามน้ำหรือ?”
เขาสายตามืดสลัว แผ่ความเย็นเยียบออกมา
………………..
YOU MAY ALSO LIKE
