ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี - บทที่ 1748 ของขวัญอวยพรของเซียนสวรรค์
ของขวัญที่นางเซียนอวิ๋นเซียนส่งมาเป็นผังค่ายกลผังหนึ่ง
เสี่ยวอ้ายคุ้นเคยกับมัน เป็นเพราะนั่นคือค่ายกลแม่น้ำเหลืองเก้าโค้ง ค่ายกลสังหารของที่เกาะสามเซียนใช้สร้างชื่อไปทั่วใต้หล้าในอดีต
เยี่ยนจ้าวเกอมีผังค่ายกลแม่น้ำเหลืองเก้าโค้ง เคยใช้มันกวาดล้างศัตรูมากมาย
เสี่ยวอ้ายร่ำเรียนกับเสวี่ยชูชิง มีพรสวรรค์ด้านค่ายกลสูงอย่างน่าประหลาด และเคยได้รับการอนุญาตจากเยี่ยนจ้าวเกอให้ศึกษาค่ายกลอยู่ใกล้ๆ ได้ประโยชน์ไม่ธรรมดา
นางเป็นคนรู้จักสิ่งของ เพียงแค่มองของขวัญของนางเซียนอวิ๋นเซียวคร่าวๆ ก็สัมผัสได้ถึงความไม่ธรรมดาจากด้านใน
ผังค่ายกลที่นางเซียนอวิ๋นเซียวส่งมาในครั้งนี้ เทียบกับผังค่ายกลของค่ายกลแม่น้ำเหลืองเก้าโค้งที่แพร่หลายก่อนหน้า เหมือนยอดเยี่ยมกว่ามาก
ในฐานะปรมาจารย์ค่ายกลแห่งยุคโบราณตอนต้นที่งอนิ้วนับได้ หลายปีมานี้นางเซียนอวิ๋นเซียวแสดงให้เห็นว่าได้ปรับปรุงค่ายกลแม่น้ำเหลืองเก้าโค้ง ทำให้มันยอดเยี่ยมยิ่งขึ้น
เสี่ยวอ้ายเห็นการล่ารู้สึกชอบใจ สองตาติดอยู่ที่ผังไม่อาจละกลับมาได้
วันนี้ได้รับของวิเศษล้ำค่านับไม่ถ้วน สำหรับนางแล้ว รู้สึกว่าของขวัญทั้งหมดก่อนหน้ามาล้วนเปรียบเทียบกับผังค่ายผลผังนี้ไม่ได้
ในที่สุดนางก็จดจำหน้าที่ของตัวเองได้ ฝืนไม่นึกถึงอีก เก็บผังค่ายกลที่เป็นของขวัญอวยพร ต้อนรับแขกชุดต่อไป
แขกชุดต่อมา กลับเป็นผู้ยิ่งใหญ่คนหนึ่งมาถึง
สายฟ้าแลบอัสนีกัมปนาท รถสายฟ้าคันหนึ่งมาถึงโลกใบนี้
“ยินดีต้อนรับใต้เท้าอายุวัฒนาหนานจี๋” ขณะที่รถสายฟ้ามาถึง ร่างของสวีเฟยก็โผล่ขึ้นด้านข้างเสี่ยวอ้าย “และยินดีต้อนรับราชันพระอาทิตย์กับราชันพระจันทร์ทั้งสองท่าน”
บนรถสายฟ้า เมฆงามกระจายทั่ว ชายชราคนหนึ่งสวมมงกุฎ ใส่ชุดนักพรต เป็นจักรพรรดิอายุวัฒนาหนานจี๋
เยื้องไปเบื้องหลัง เกาหานกับหลิงชิงแยกกันยืนอยู่ซ้ายขวา
ปฐมเทวะนพวิญญาณ กับพระโพธิสัตว์กวนอิมในฐานะแขกภายนอกมาถึงแต่แรก หลีกเลี่ยงไม่ให้คนเข้าใจผิดว่ามาหาเรื่อง ส่วนพวกจักรพรรดิอายุวัฒนาหนานจี๋ที่เป็นศิษย์สามพิสุทธิ์ มาในวันงานก็หาเป็นไรไม่
วันนี้เป็นวันจัดพิธีแต่งงาน เยี่ยนจ้าวเกอกับเฟิงอวิ๋นเซิงย่อมไม่อาจออกมาต้อนรับได้โดยตรง
สวีเฟยรับแขกแทนพวกเขา ออกมานอกประตู ต้อนรับจักรพรรดิอายุวัฒนาหนานจี๋
“สหายน้อยสวีเกรงใจแล้ว” จักรพรรดิอายุวัฒนาหนานจี๋ดวงตาน่าเกรงขาม แต่ว่าน้ำเสียงอ่อนโยน “ของขวัญเล็กๆ น้อยๆ ขอให้สหายร่วมเส้นทางเยี่ยนกับเฟิงยกถาดเสมอคิ้ว[1] อยู่ร่วมกันจนแก่เฒ่า”
สวีเฟยรับมา กลับเป็นแสงสายฟ้ากลุ่มหนึ่ง
เพียงแต่แสงสายฟ้านี้แตกต่างกับสายฟ้าทั่วไป ใจกลางสายฟ้าเหมือนความโกลาหลจุดหนึ่ง ขมุกขมัว ยากจะคว้าจับ
“สายฟ้าต้นกำเนิด?” ปัจจุบันสวีเฟยมีโลกทัศน์เปิดกว้างสุดขีด แวบเดียวก็จดจำได้ว่าสายฟ้านี้เป็นสายฟ้าต้นกำเนิด อันดับแรกในสายฟ้าเซียนทั้งเก้า
สายฟ้าถูกจักรพรรดิอายุวัฒนาหนานจี๋หลอมเปลี่ยน ดังนั้นตอนนี้มองไปสงบนิ่งสุดขีด แต่ว่าพลังงานอันน่ากลัวที่แฝงอยู่ด้านใน เหมือนกับป่นทำลายความยุ่งเยิง เปิดฟ้าผ่าดินได้
“ขอบคุณใต้เท้าอายุวัฒนาหนานจี๋” สวีเฟยสีหน้าเหมือนเดิม นอบน้อมมีมรรยาท
แต่ว่าเขากลับครุ่นคิดขึ้นในใจ
ความสัมพันธ์ระหว่างจักรพรรดิอายุวัฒนาหนานจี๋กับเยี่ยนจ้าวเกอความจริงไม่ธรรมดา
หุบเขาเจิดจรัสที่เสวี่ยชูชิงมารดาของเยี่ยนจ้าวเกอถือกำเนิด เป็นสายสืบทอดกระแสตรงของจักรพรรดิอายุวัฒนาหนานจี๋
ดังนั้นจริงๆ แล้วจักรพรรดิอายุวัฒนาหนานจี๋นับได้ว่าเป็นผู้อาวุโสในครอบครัวกึ่งหนึ่ง
คนมาเข้าร่วมพิธีก็พอแล้ว จะมีของขวัญอวยพรหรือไม่ไม่สำคัญ
เหมือนกับเจ้าแม่อู๋ตังที่ก่อนหน้านี้พาผู้สืบทอดเหนือพิสุทธิ์ได้แก่พวกเกาชิงเสวียนกับอวี่เย่มาก่อนก้าวหนึ่ง ตี๋ชิงเหลียนย่าของเยี่ยนจ้าวเกอเป็นผู้สืบทอดในสำนักของนาง ดังนั้นพวกนางไม่อาจนับเป็นแขกได้โดยสิ้นเชิง
แน่นอนว่าของขวัญของพวกเกาชิงเสวียนไม่ได้ขาดพร่อง ทั้งหมดตระเตรียมอย่างตั้งใจ
แต่เป็นเพราะวัยวุฒิและตำแหน่ง เจ้าแม่อู๋ตังทำตามใจได้เล็กน้อย ของขวัญอวยพรที่เตรียมไว้เป็นม้วนหนังสือที่นางเขียนด้วยลายมือตัวเอง ดูอ่อนด้อยหากเปี่ยมด้วยน้ำใจ แค่นึกถึงก็พอแล้ว
สถานการณ์ของจักรพรรดิอายุวัฒนาหนานจี๋ ตามเหตุผลคล้ายกับเจ้าแม่อู๋ตัง
แต่ว่าสายฟ้าต้นกำเนิดของขวัญที่เขาเตรียมในตอนนี้ เห็นชัดว่ามีค่ามากกว่า
นี่ทำให้สวีเฟยอดใช้ความคิดส่วนหนึ่งไม่ได้
“เทวกษัตริย์น้อยทำความเข้าใจอนุมานย้อนกลับถึงคัมภีร์นภาไร้ขอบเขต มีคุณูปการไร้สิ้นสุดสำหรับสายหยกพิสุทธิ์ของพวกเรา ข้าต้องการช่วยเหลือเขาอีกแรง” จักรพรรดิอายุวัฒนาหนานจี๋ยามนี้เอ่ยขึ้น “พอดีเขากับสหายร่วมเส้นทางเฟิงแต่งงาน สายฟ้าต้นกำเนิดนี้เป็นของขวัญที่เหมาะสมที่สุด”
สวีเฟยรับสายฟ้าที่เหมือนกลุ่มเมฆนั้นไว้ จากนั้นก็ประสานมือคารวะจักรพรรดิอายุวัฒนาหนานจี๋ “ใต้เท้าเอาใจใส่แล้ว”
“เทวกษัตริย์น้อยกับเทวกษัตริย์หุบเหวปัจฉิมธรรมแต่งงานกัน เป็นเรื่องใหญ่ที่พันปียากพบพาน พวกเราได้เป็นสักขีพยานด้วยตาตัวเอง เป็นเรื่องน่ายินดีจริงๆ” ตอนนี้เกาหานกล่าวด้วยรอยยิ้มด้านข้าง “น้ำใจเล็กๆ น้อย ไม่อาจแสดงความเคารพนับถือได้”
ของขวัญที่เขาตระเตรียม เป็นแกนไฟดวงดาวชิ้นหนึ่ง หายากและมีค่ายิ่ง
ของขวัญที่หลิงชิงซึ่งอยู่อีกฝั่งเตรียมไว้ เป็นผลึกม่วงจันทราชิ้นหนึ่ง ล้ำค่าเหลือประมาณเช่นกัน
ของขวัญของทั้งสองรวมกันแล้ว เหมือนอาทิตย์จันทราส่องสว่างแก่กัน แสงเจิดจ้าเป็นพิเศษ
ของขวัญของพวกเขาสองคนถึงแม้ว่าจะมีค่า แต่เทียบกับสายฟ้าต้นกำเนิดของจักรพรรดิอายุวัฒนาหนานจี๋ ค่อนข้างธรรมดาแล้ว
สวีเฟยขอบคุณคนทั้งสอง หลังมอบของขวัญให้เสี่ยวอ้ายเก็บไว้ ตนเองพาพวกจักรพรรดิอายุวัฒนาหนานจี๋เข้าสู่ตำหนักใหญ่
ในตำหนัก พวกเยี่ยนจ้าวเกอ เยี่ยนตี๋ หยางเจี่ยน เจ้าแม่อู๋ตังต่างก็อยู่ พอเห็นพวกจักรพรรดิอายุวัฒนาหนานจี๋เข้ามา ทุกคนก็ลุกขึ้นต้อนรับ
หลังจากคารวะกันแล้ว ต่างพากันนั่งลง
สวีเฟยส่งกระแสเสียงให้เยี่ยนจ้าวเกอ เยี่ยนจ้าวเกอสีหน้าไม่แปรเปลี่ยน หลังจากดวงตาเป็นประกายเล็กน้อย ก็ส่งกระแสเสียงตอบสวีเฟย “ข้าทราบแล้ว ศิษย์พี่ไม่ต้องเป็นห่วง ข้าจะคุยกับเขาเอง”
ทุกคนนั่งสนทนา วันนี้เป็นวันแต่งงาน แต่ละคนกลับพูดถึงสถานการณ์ใหญ่ภายนอกน้อยยิ่ง
ครั้งนี้เยี่ยนจ้าวเกอแต่งงาน ผู้คนมาแสดงความยินดี ผู้ยิ่งใหญ่สำนักเต๋าทั้งหลายความจริงเพิ่งรวมตัว ต้องมีการปรึกษาหารือถึงการพัฒนาของสถานการณ์ต่อจากนี้
แต่ว่านั่นย่อมรอถึงหลังพิธีวิวาห์ ไม่จำเป็นต้องทำลายบรรยากาศในตอนนี้
ดังนั้นเนื้อหาสนทนาของพวกเขากลับพูดถึงเรื่องน่าสนใจส่วนหนึ่งในกาลเวลาไร้สิ้นสุด
เซียนสวรรค์มหาชาลสำนักเต๋าที่อยู่รอบๆ ไม่ว่าผู้ใดต่างเคยตะลุยทั่วใต้หล้าในกาลเวลาไร้สิ้นสุดอันยาวนาน ย่อมไม่ขาดคุณสมบัติพูดคุย
คนรุ่นใหม่อย่างพวกเยี่ยนจ้าวเกอได้ยิน ต่างรู้สึกสนใจ
พร้อมกับเวลาที่ผ่านไป แขกเหรื่อยิ่งมายิ่งมาก
จักรพรรดิโกวเฉินกับสั่วหมิงจางมาถึงสวรรค์จู๋ลั่วหวงเจียพร้อมกันในเวลาที่บังเอิญอยู่บ้าง
จากการเป็นปรปักษ์กันในตอนที่โลกซ้อนโลกแบ่งแยก มาถึงการเคียงบ่าเคียงไหล่ต้านศัตรูตอนช่วงชิงค่ายกลลงทัณฑ์เซียน ปัจจุบันบุญคุณความแค้นของสองฝ่ายเจือจางลงแล้ว แต่เพราะพบกันทางคับแคบ จะมากจะน้อยก็กระอักกระอ่วนอยู่บ้าง
หลังมาถึงสวรรค์จู่ลั่วหวงเจีย มายังบริเวณพิธีแต่งงาน เขากว่างเฉิงย่อมมีคนรีบต้อนรับเทวกษัตริย์สำนักเต๋าทั้งสอง
ของขวัญอวยพรที่จักรพรรดิโกวเฉินเตรียมไว้ เป็นเถาตูลาประหลาดที่สูญพันธุ์ไปในความทรงจำของทุกคน
เถาตูลาเป็นของล้ำค่าทั้งเถา ผลทำเป็นยา ดอกและเถาหลอมของวิเศษ หนวดไม่เพียงไม่แย่งปราณวิญญาณใต้พื้น ยังค่อนข้างหายาก
ของขวัญอวยพรของสั่วหมิงจางสบายๆ กว่ามาก เป็นมงกุฎดอกไม้เล็กๆ ใบหนึ่ง สานขึ้นจากกิ่งไม้สีน้ำเงินกับดอกไม้สีขาว
มาจากต้นผมขาว
เยี่ยนจ้าวเกอเห็นแล้ว ย่อมไม่มองข้าม รู้ว่านั่นหมายถึงการอวยพรร่วมกันของสั่วหมิงจางและเซ่าจวินหวง
………………..
[1] ยกถาดเสมอคิ้ว หมายถึง สามีภรรยาให้เกียติกันและกัน
YOU MAY ALSO LIKE
