ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี - บทที่ 1765 สู้เผิงยักษ์!
ปราณเหลืองดำฟ้าดินถูกใช้ พระอาจารย์เสวียนตูไม่เพียงแต่ไม่เกรงกลัวมีดบินสังหารเซียนของลู่ยาเต้าจวิน แม้แต่แสงศักดิ์สิทธิ์ห้าสีของมหาวิทยราชมยุรีก็ทำอะไรเขาไม่ได้เช่นกัน
แต่ว่าขณะใช้วิชานี้ พระอาจารย์เสวียนตูไม่อาจโต้กลับศัตรู ถึงขั้นยากขยับเขยื้อนดั่งใจ
คิดจะกระตุ้นหลอมเปลี่ยนฟ้าดินนพยมโลกต่อ ย่อมไม่อาจสำเร็จ ถูกกดดันให้หยุดการเคลื่อนไหวของตนกลางทาง
ทว่าไม่รอลู่ยาเต้าจวินกับทีปังกรพุทธะระบายลมหายใจ หยางเจี่ยนโจมตีเผิงท่องเมฆหมื่นลี้ถอยไป คุ้มครองพระอาจารย์เสวียนตูอีกครั้ง ต้านทานมีดบินสังหารเซียนหรือการคุกคามที่คนอื่นๆ นำมา
พระอาจารย์เสวียนตูเห็นดังนั้น สลายปราณเหลืองดำฟ้าดินทันที แล้วหมุนวนรูปไท่จี๋บนศีรษะ หลอมเปลี่ยนเขตมารนพยมโลกใหม่
เผิงท่องเมฆหมื่นลี้ต้องการพุ่งเข้าไป อยู่ๆ ลูกตุ้มโกาลาหลก็ฟาดลงมา!
“หือ?” เผิงท่องเมฆหมื่นลี้หลบลูกตุ้มโกลาหล เพ่งตามองไป เยี่ยนจ้าวเกอยืนอยู่ในทะเลเหวสีดำ โบกมือให้เขาอย่างเรียบเฉย
ทางหนึ่งเซ่นลูกตุ้มโกลาหลฟาดใส่เผิงท่องเมฆหมื่นลี้ เยี่ยนจ้าวเกอทางหนึ่งออกฝ่ามือ ปะทะกับมหาเทวะอีกาทองหนึ่งกระบวนท่า กระแทกมหาเทวะเผ่าปีศาจตนนั้นถอยหลัง
“หาที่ตาย!” คู่แค้นพบกันเลือดขึ้นหน้า เผิงท่องเมฆหมื่นลี้วูบไหวร่าง เหมือนหยุดอยู่กับที่ แต่มีเขาอีกคนหนึ่งปรากฏขึ้นบนศีรษะเยี่ยนจ้าวเกอแล้ว!
กลองไต่สวรรค์บนศีรษะเยี่ยนจ้าวเกอดังขึ้น สั่นสะเทือนสี่ทิศ
เขาตั้งนิ้วชี้นิ้วกลางดุจกระบี่ ประกายกระบี่สายหนึ่งสว่าง ทั้งขาวทั้งแดง ล่องลอยไม่แน่นอน ป้องกันกรงเล็บเหล็กของเผิงท่องเมฆหมื่นลี้
‘คัมภีร์กระบี่ลวงเซียน คัมภีร์นภาความว่างเปล่า กายอวกาศจุดกำเนิด…’ ความคิดมากมายแวบขึ้นในห้วงสมองของเผิงท่องเมฆหมื่นลี้ หงุดหงิดเหลือทน เพิ่มความเร็วของตัวเองอย่างต่อเนื่อง
พูดถึงด้านพลัง หัวหน้าเผ่าเผิงยักษ์ตนนี้นั่งอยู่บนเก้าอี้อันดับสามท่ามกลางมหาเทวะเผ่าปีศาจ
นอกจากคนจำนวนน้อยนิดที่เป็นคู่ต่อสู้ได้แล้ว ความเร็วของเขาแทบเป็นหนึ่งในระดับมหาชาล ต่อให้อยู่ต่อหน้าเซียนสวรรค์มหาชาลจำนวนมาก ความเร็วก็เป็นความได้เปรียบชนิดบดขยี้
เยี่ยนจ้าวเกอรวมสามวรยุทธเป็นหนึ่ง แผ้วเส้นทางขึ้นมาใหม่ ใช้กระบี่ลวงสามพิสุทธิ์ที่สร้างขึ้นใหม่สู้กับอีกฝ่าย เขาที่เป็นเซียนกำเนิดสุญญตายังคงมีพลังไม่พอ
เขารับการโจมตีของนกเผิงยักษ์ได้ทั้งหมด
ทว่าอีกฝ่ายเร็วเกินไป ไม่เพียงแต่ความเร็วในการเคลื่อนย้ายแบะการลอบโจมตีอย่างฉับพลันเท่านั้น ความเร็วในการโจมตีที่เปลี่ยนแปลงตำแหน่งต่อเนื่องก็ทำให้คนรู้สึกปวดหัวเช่นกัน
ยังดีที่เยี่ยนจ้าวเกอรักษาความมั่นคงไว้ ไม่เสี่ยงบุก ภายใต้การช่วยเหลือจากอาวุธเซียนมหาชาลอย่างกลองไต่สวรรค์กับลูกตุ้มโกลาหล ทำให้เผิงท่องเมฆหมื่นลี้ไม่อาจทะลวงได้ในระยะเวลาอันสั้น
อีกด้านหนึ่ง หยางเจี่ยนไร้การสะกดจากนกเผิงยักษ์ ทั้งไม่ห่วงการคุกคามจากมีดบินสังหารเซียน พลันย้ายที่ต่อสู้ตามใจ
ไม่เพียงทางพระอาจารย์เสวียนตูจะปลอดภัย หยางเจี่ยนยังพัดกระพือคลื่นโต้กลับได้
เขาที่ตะลุยไปทั่วสี่ทิศใช้พลังของตัวเองสู้พุทธและปีศาจ สองฝ่ายต้องถอยร่นติดต่อกัน
ลู่ยาเต้าจวินจนปัญญา ได้แต่กลายเป็นรุ้ง พัวพันหยางเจี่ยน ทำให้เขาไม่อาจเคลื่อนไหวได้ตามใจ
ทว่าหยางเจี่ยนหันหัวหอก เริ่มไล่ตามโจมตีลู่ยาเต้าจวินอย่างบ้าคลั่ง
ลู่ยาเต้าจวินต้านทานไม่ไหว ผลคือกลับถูกหยางเจี่ยนไล่หวดจนต้องเตลิดหนี
เห็นพระอาจารย์เสวียนตูที่อยู่ตรงข้ามปลอดภัยสุดขีด หลอมเปลี่ยนฟ้าดินนพยมโลกโดยไม่สนใจสิ่งใด ลู่ยาเต้าจวินได้แต่ยิ้มขื่นขม
เผิงท่องเมฆหมื่นลี้เห็นดังนั้น ในใจร้อนรนกว่าเดิม
เขาต้องการไปช่วยลู่ยาเต้าจวิน แต่เพียงเห็นเยี่ยนจ้าวเกอตรงหน้า เปลวเพลิงก็ลุกไหม้ขึ้นในใจ ปราถรถนาใคร่แค้แก้นแก่บุตรชาย
นอกจากนี้สิ่งที่ทำให้เขาสนใจก็คือ เยี่ยนจ้าวเกอในตอนนี้นี้มีพลังแข็งกล้าขนาดนี้ในระดับสุญญตา ถ้าภายหลังขึ้นสู่มหาชาล เกรงว่ายากสะกดกว่าเดิม
เพลิงโทสะลุกไหม้ขึ้นในใจ แต่เผิงท่องเมฆหมื่นลี้มิได้โจมตีอย่างคลุ้มคลั่งเท่านั้น
เขาแสร้งเป็นถอย ทำเป็นปล่อยเยี่ยนจ้าวเกอแล้วไปช่วยคนอื่น
ความได้เปรียบด้านความเร็วของเผิงท่องเมฆหมื่นลี้มากพอจรักษาอำนาจควบคุมฝ่ายรุก คิดสู้ก็สู้ คิดหนีก็หนี
เยี่ยนจ้าวเกอก็ไม่คิดไล่ตามไปสกัดเผิงท่องเมฆหมื่นลี้อย่างหน้ามืดตามัว หลีกเลี่ยงไม่เผยช่องโหว่วของตัวเอง
เขาเพียงกระตุ้นลูกตุ้มโกลาหล ฟาดใส่เผิงท่องเมฆหมื่นลี้อยู่ห่างๆ อีกครั้ง
แต่เผิงท่องเมฆหมื่นลี้หันหัวม้ากลับมาแทงใส่โดยฉับพลัน!
ในเสียงกู่ร้อง เผิงท่องเมฆหมื่นลี้เหมือนบินหนี ลูกตุ้มโกลาหลพุ่งใส่เงาหลังของเขา
ทว่าเวลาเดียวกัน เงาร่างอีกร่างของเขาก็กลับมาถึงบนศีรษะเยี่ยนจ้าวเกอแล้ว!
ต่อให้เป็นอาวุธเซียนมหาชาลที่แกร่งอย่างลูกตุ้มโกลาหล ก็ฟาดไม่โดนเขา
เผิงท่องเมฆหมื่นลี้เข้าประชิดตัวในพริบตา เยี่ยนจ้าวเกอระวังป้องกันมาโดยตลอด แทงดัชนีกระบี่ขึ้นเฉียงๆ ปะทะกับกรงเล็บเหล็กกล้าที่คว้าดินจับฟ้านั้น
หากแต่เผิงท่องเมฆหมื่นลี้เปลี่ยนแปลงกระบวนท่ากลางทาง ไม่ได้โจมตีเยี่ยนจ้าวเกอต่อ กลับเปลี่ยนเป็นคว้าใส่หน้ากลอกของกลองไต่สวรรค์!
ตั้งแต่สู้กันว่า เยี่ยนจ้าวเกอใช้ระดับเซียนกำเนิดสุญญตาหักหาญความเร็วสุดขั้วของเผิงท่องเมฆหมื่นลี้ อาศัยความน่าอัศจรรย์ไร้ขอบเขตของกระบี่ลวงสามพิสุทธิ์ การเปลี่ยนแปลงหลักการมิติเวลาเหนือวกว่าวรยุทธอย่างคัมภีร์กระบี่ลวงเซียน และคัมภีร์นภาความว่างเปล่า
นอกจากนี้แล้ว เขายังพึ่งพาการช่วยเหลือจากอาวุธเซียนระดับมหาชาลสองชิ้นในระดับสูง จะมากจะน้อยก็ยังคงแก้ไขความพิสดารส่วนหนึ่งของคู่ต่อสู้ที่เป็นเซียนสวรรค์มหาชาลได้
หนึ่งเพิ่มหนึ่งลด ความต่างด้านความเร็วของสองฝ่ายมิได้มากมายเหมือนเดิมอีก
เผิงท่องเมฆหมื่นลี้ไหนเลยมองเรื่องนี้ไม่ออก?
ดังนั้นตอนนี้เขาจึงคิดทำลายเสียงกลองที่ทำให้เขารำคาญก่อน!
กรงเล็บของนกเผิงยักษ์ฉีกทำลายหน้ากลองของกลองไต่สวรรค์โดยตรง!
อาวุธเซียนมหาชาลชิ้นหนึ่งถูกทำลายใต้กรงเล็บของเผิงท่องเมฆหมื่นลี้เช่นนี้
กระนั้นหน้ากลองเพิ่งถูกทำลาย เผิงท่องเมฆหมื่นลี้สีหน้าเปลี่ยนแปลงโดยพลัน!
“โจรน้อยเจ้าเล่ห์!”
นกเผิงยักษ์สัมผัสความผิดปกติได้ทันที คิดจะรั้งกรงเล็บหนี
ทว่าในกลองใหญ่ที่พังลงนั้น กลับมีแสงเจ็ดสีสว่างขึ้น
ในแสงสว่างเป็นท่อนไม้ท่อนหนึ่งที่ยาวเพียงสามสี่ชุ่น บนท่อนไม้มีห่วงเหล็กคล้องอยู่
“เสามังกรหลบเร้น!”
“บัวทองเจ็ดวิเศษ!”
คนอื่นๆ เห็น ต่างโพล่งขึ้นด้วยคำเรียกที่แตกต่าง กลับหมายถึงของล้ำค่าชิ้นเดียวกัน ทุกคนท่าทางเหมือนเห็นผี “ตอนกลองไต่สวรรค์ยังไม่ถูกทำลาย เขายัดซ่อนของเล่นชิ้นนี้ไว้ด้านในได้อย่างไร?”
ท่อนไม้ต้านลมยาวขึ้น ใหญ่ขึ้นในพริบตาเดียว
ห่วงเหล็กเล็กๆ สามห่วงที่คล้องบนกระบองขยายใหญ่กลายเป็นวงแสงเจ็ดสีสามสายด้วยความเร็วสูง ครอบใส่เผิงท่องเมฆหมื่นลี้
แม้เผิงท่องเมฆหมื่นลี้จะเร็วกว่านี้ ครั้งนี้ก็หลบไม่พ้นแล้ว!
เมื่อครู่เท่ากับตัวเขาส่งกรงเล็บไปด้านบนเสามังกรหลบเร้นของเยี่ยนจ้าวเกอด้วยตัวเอง!
แสงทองสาดแวบ แต่ยังมีแสงสว่างเจ็ดสีรัดโดน
ห่วงแสงสามสาย สองสายถูกความว่างเปล่า ยังคงมีสายหนึ่งรัดบนกรงเล็บของเผิงท่องเมฆหมื่นลี้
เป็นเพราะเผิงท่องเมฆหมื่นลี้มีความเร็วมากพอ เปลี่ยนเป็นคนอื่น ครั้งนี้สมควรถูกรัดติดกับเสามังกรหลบเร้นแล้ว
เผิงท่องเมฆหมื่นลี้เดือดดาลเหลือแสน ทางหนึ่งกระพือปีกสลัดหลุดจากศัตรู ทางหนึ่งออกแรงที่เล็บเท้า หมายจะกระแทกพันธนาการจากเสามังกรหลบเร้นออกไป
ทว่าเสามังกรหลบเร้นยังส่งผลต่อการเคลื่อนไหวของเขา
ในความว่างเปล่า เงาแสงนกเผิงยักษ์ปีกทองที่ปรากฏในตำแหน่งอื่นๆ ยามนี้พากันอับแสง กำลังจะหายไป
เผิงท่องเมฆหมื่นลี้ตรงหน้ามีแสงอัคคีสาดขึ้น ไท่อี้จินหยินที่อยู่ด้านบนยกฝาอัคคีเทพเก้ามังกร ครอบลงใส่ศีรษะเขา!
นกเผิงยักษ์สะดุ้งสุดตัว สะบัดสองปีก ลมพายุเย็นเยือก
ลมปีศาจที่รุนแรงปัดเป่าฝาอัคคีเทพเก้ามังกร ทำให้ของวิเศษหยุดสภาวะตกลง เผิงท่องเมฆหมื่นลี้ฉวยโอกาสเพิ่มความเร็วหลบหนี พุ่งออกจากอาณาเขตครอบคลุมของฝาอัคคีเทพเก้ามังกร
ทว่าในตอนนี้เอง เยี่ยนจ้าวเกอแสดงร่างมรรคาสูงส่ง ขับขานบทเพลงมหามรรคาสูงส่ง!
………………..
YOU MAY ALSO LIKE
