ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี - บทที่ 1794 ความห่วงสุดท้าย

ประกายกระบี่บดขยี้กลางอากาศ สับร่างมารจิตแรกเริ่มเป็นผง โดยสมบูรณ์

มารจิตแรกเริ่มที่ตอนแรกได้รับบาดเจ็บสาหัสถูกฉัตรดูดไว้ ทั้งยาก ป้องกัน และไม่อาจหลบหลีก จะต้านกระบี่นี้ของเยี่ยนจ้าวเกอได้อย่าง ไร?

ถูกคิดบัญชี ไม่อาจขัดขืนได้อีก

ตั้งแต่ยุคโบราณ ในหกสุดยอดมาร นอกจากมารไม้อิกก็มีมารจิต แรกเริ่มที่ยังไม่เคยดับสูญ

ทว่าวันนี้ มันก็ตายเป็นครั้งแรกเพราะเยี่ยนจ้าวเกอ เหมือนกับมาร ไม้อิก

ในฐานะบรรพบุรุษและต้นกําเนิดของมารภายในทั้งใต้หล้า มารจิต แรกเริ่มไม่กลัวการดับสูญ

ขอแค่ธรรมชาติยังอยู่ สิ่งมีชีวิตที่กอปรด้วยสติปัญญายังไม่สูญ พันธุ์ มารจิตแรกเริ่มต่อให้ดับสูญ ก็อาศัยจิตมารในตัวสิ่งมีชีวิตเพื่อคืน ชีพได้

ความแตกต่างมากสุดอยู่ที่ความเร็วช้าในการเกิดใหม่และการฟื้ น คืนพลัง

หนําซ�ายังแตกต่างกับการดับสูญของจอมมารตนอื่นๆ ที่การคืน ชีพจําเป็นต้องมีเปลือกร่างที่เหมาะสม การคืนชีพของมารจิตแรกเริ่ม ไม่จําเป็นต้องใช้เปลือกร่าง

นพยมโลกในปัจจุบันพินาศ วิถีมารสิ้นสูญ จอมมารตนอื่นๆ แม้แต่ จอมมารที่เป็นสุดยอดมารเหมือนกันเช่นมารไม้อิก และมารน�ากุ่ยก็ สูญเสียโอกาสคืนชีพใหม่

กระนั้นยังคงไม่ส่งผลต่อมารจิตแรกเริ่ม

ทว่าฉัตรบนศีรษะเยี่ยนจ้าวเกอพิเศษพิสดาร จองจํามารจิต แรกเริ่มไว้ด้านบน

มารจิตแรกเริ่มตายบนฉัตร ภายหลังถึงจะเกิดใหม่ ก็ยังคงเกิดบน ฉัตร

มันเห็นชะตาชีวิตในอนาคตได้แล้ว ทุกๆ ครั้งที่มันคืนชีพบนโลก จะถูกเยี่ยนจ้าวเกอฆ่าทิ้งทันที!

หลังการดับสูญอันยาวนาน ในที่สุดคืนชีพกลับโลกมนุษย์ แต่แค่ชั่ว ครู่ก็ดับสูญใหม่ ถึงขั้นอาจไม่มีโอกาสมองดูโลกใบใหม่

อนาคต เทพมารที่แกร่งที่สุดระดับมหาชาลตนนี้ จะหยุดอยู่ในวัฏ

จักรเชื่อมต่อของความเป็นความตายชั่วกาลนาน ไม่อาจถอนตัว เยี่ยนจ้าวเกอยืนอยู่ในความว่างเปล่า หันไปมองอีกด้าน ณ ที่แห่งนั้น ลู่ยาเต้าจวินกําลังปราบมารไฟปิ่ ง จอมปีศาจตนอื่น

คอยช่วยเหลือด้านข้าง มารไฟปิ่ งรุ่นนี้ ใช้เผ่าปีศาจเป็นเปลือกร่าง คืนชีพกลับมาบนเขา

ดาราทะเลดวงดาว ตอนนั้นเป็นเพราะการจัดการของลู่ยาเต้าจวิน มารไฟปิ่ งกลับสู่นพ

ยมโลกอย่างปลอดภัย ปัจจุบันผ่านไปหลายปี ฟื้ นคืนสู่ระดับพลัง

ฝึกปรือสูงสุดในอดีต พลังแข็งแกร่งเหี้ยมหาญ เป็นผู้โดดเด่นท่ามกลาง

เทพมาร หากแต่ตอนนั้นลู่ยาเต้าจวินวางอุบายไว้ ปัจจุบันมารไฟปิ่ งพบเขา

อีกครั้ง ยากกระทําการใด ได้รับการสะกด ทั้งเผชิญการคุกคามอย่างมีดบินสังหารเซียน มาร

ไฟปิ่ นพลิกคลื่นลมไม่ได้โดยสิ้นเชิง บทสรุปถูกกําหนดไว้แล้ว ลู่ยาเต้าจวินปราบมารไฟปิ่ ง ไม่แสดงความลําพอง อีกด้านหนึ่ง เยี่ยนจ้าวเกอกวาดล้างเหล่ามาร

นอกจากมารทองแกกับมารไฟปิ่ ง อีกสี่ตนในหกสุดยอดมารถึงกับ ตายด้วยมือเขา!

หลังจากเหล่าพุทธะแห่งแดนสุขาวดีตะวันตก เยี่ยนจ้าวเกอพกห นึ่งหอกควบหนึ่งม้า กวาดล้างจอมมารนพยมโลกทั้งหมด

ผู้ชมดูไม่ว่าศัตรูหรือฝ่ายตัวเอง ตอนนี้ต่างมีความรู้สึกตกตะลึง

ถึงจะมีฉายาอย่างเทวกษัตริย์น้อยมานาน ถึงจะแสดงพลังน่าทึ่งใน ระดับสุญญตา ถึงทุกคนจะคาดเดาว่าหลังเยี่ยนจ้าวเกอขึ้นสู่มหาชาล จะต้องไม่ธรรมดากว่าเดิม

แต่เมื่อการคาดเดากลายเป็นจริง ยังทําให้จิตใจคนได้รับการ กระทบกระเทือน

โดยเฉพาะทุกคนยังรู้สึกว่า การคาดเดาต่อเยี่ยนจ้าวเกอก่อนหน้า นี้ อาจระมัดระวังไปบ้าง…

แม้แต่ประตูหยกกับบัวขาวบนความว่างเปล่า ต่างมีจิตอันแข็งกล้า เดี๋ยวโผล่เดี๋ยวหาย จับตาดูเยี่ยนจ้าวเกอ

มารตนอื่นๆ ตอนนี้ที่ถูกฆ่าก็โดนฆ่า ที่ถูกจับก็โดนจับ

มารร้ายส่วนใหญ่ถูกโถงเซียนกับแดนสุขาวดีบัวขาวแบ่งกันชําระ ล้าง

เป็นเพราะว่าก่อนหน้านี้พระศรีอาริย์เสียท่า ตอนนี้ไม่ได้แกร่ง เหมือนเดิม เทวกษัตริย์ไร้ประมาณยึดครองความได้เปรียบ ค่อนข้างมาก โถงเซียนรวบรวมสะกดมารมากกว่า

เทียบกับจํานวนและพลังของยอดฝีมือเส้นทางนอกรีตสองเส้นทาง เป็นไปได้อย่างยิ่งว่าจะเกิดการเปลี่ยนแปลงเพราะสาเหตุนี้

ทว่านั่นเป็นแค่การต่อสู้กันและกันระหว่างพวกเขาสองฝ่าย

เทียบกับผู้สืบทอดสํานักเต๋า ศาสนาพุทธสายหลัก และเผ่าปีศาจ แล้ว ยังคงมีความแตกต่างโดยกําเนิดอยู่

ไม่ต้องพูดถึงคนอื่น เพียงแค่เยี่ยนจ้าวเกอที่ยืนตระหง่านอยู่กลาง จักรวาลธรรมชาติใหม่ ก็มากพอจะทําให้เส้นทางนอกรีตรับประทาน ข้าวไม่ลงนอนไม่หลับแล้ว

ประตูหยกกับบัวเขียวหยุดบนความว่างเปล่าไม่เคลื่อนไหว เกิด ความรู้สึกกดดันมหาศาล

สําหรับพระศรีอริยเมตไตรย ก่อนหน้านี้ที่ช่วยเหลือเยี่ยนจ้าวเกอห ยุดเทวกษัตริย์ไร้ประมาณ ก็เพื่อให้มหาเทวะเสมอฟ้าเลื่อนขึ้นสู่ระดับ มรรคาสําเร็จ

ตอนนี้เจ้ามรรคาคนใหม่ถือกําเนิดแล้ว พระศรีอริยเมตไตรยไม่ จําเป็นต้องหยุดเทวกษัตริย์ไร้ประมาณอีก

ไม่มีพระศรีอริยเมตไตรยคอยขัดขวาง เทวกษัตริย์ไร้ประมาณคิด จะลงมา ย่อมไม่เป็นปัญหา

เพียงแต่เหล่าจวินกับมหาเทวะเสมอฟ้าที่เหมือนตั้งใจต่อสู้อย่าง เดียว ไม่สนเรื่องอื่นทางด้านนั้น กลับยังคงเป็นตัวตนที่ไม่อาจมองข้าม

ตอนนี้ค่ายกลลงทัณฑ์เซียนบัดเดี๋ยวปรากฏบัดเดี๋ยวสูญหายบน โถงเซียน

ในความเงียบสงัดเนิ่นนาน ประตูหยกขาวในที่สุดก็ไม่ได้ลงมา

เวลานี้พวกเยี่ยนจ้าวเกอจับตาดูการปะทะระหว่างผู้ยิ่งใหญ่ระดับ มรรคาทั้งหลายที่อยู่อีกด้าน

ผลลัพธ์ของสงครามนี้จะกําหนดสถานการณ์โดยรวมของโลก ปัจจุบันในระยะเวลาอนาคตอันยาวนาน

“การวางหมากตานี้มาถึงตอนนี้ ใกล้จะจบลงแล้ว เพียงรอให้ฝุ่น หายตลบ ดูผลลัพธ์ของมารสวรรค์บรรพกําเนิดกับมารสวรรค์ไร้ พันธนา” ค่ายกลสิบสองเทพมารสวรรค์สลาย เฟิงอวิ๋นเซิงค่อยๆ กลายเป็นปกติ

นางมองที่ไกล การต่อสู้ของเหล่าเจ้ามรรคาตรงนั้นมองไปไม่มี ความดุเดือดแม้แต่น้อย

หากแต่สมรภูมิคล้ายอยู่ในดินแดนที่สูงไกลไร้สิ้นสุด

คนอื่นๆ เห็นผู้ยิ่งใหญ่ระดับมรรคาได้ชัดเจน แต่เหมือนไม่อาจ สัมผัสการต่อสู้ได้ชั่วนิรันดร์

“ถ้าหากมารสวรรค์บรรพกําเนิดหลุดจากผนึกไม่สําเร็จ เช่นนั้นตา นี้นพยมโลกจะพ่ายแพ้ไม่เป็นท่า ต้องสิ้นสูญ” ไท่อี้จินหยินพูดอย่าง ช้าๆ กับนาจาผู้เป็นศิษย์ที่อยู่ด้านข้าง “แต่ตอนนี้มารสวรรค์บรรพ กําเนิดหลุดจากผนึกสําเร็จ ต่อให้นพยมโลกพินาศ เหล่ามารสิ้นสูญ วิถี มารใช่ไม่มีโอกาสรุ่งเรืองอีก”

นาจาพยักหน้า ถึงที่แล้วมาเขาจะมือเร็วกว่าสมอง ใจร้อนบุ่มบ่าม แต่ยังมองสถานการณ์ตรงหน้าออก

ขอแค่มารสวรรค์บรรพกําเนิดในฐานะปฐมแห่งหมื่นมาร และ บรรพบุรุษของเหล่ามารยังอยู่ มาตรว่าความหวังของวิถีมารจะน้อยนิด ปานใด อนาคตก็ยังคงมีโอกาส

ก่อนหน้านี้นพยมโลกมีแค่มารสวรรค์ไร้พันธนาคอยดูแล ตอนนี้ กลับมีบรรพมารสองตนอยู่ร่วมกัน

ถึงแม้ค่ายกลสิบสองเทพมารสวรรค์จะพังทลาย นพยมโลกล่ม สลาย เหล่ามารดับสูญ แต่ว่าน�าหนักของบรรพมารสองตนยังอยู่ตรงนั้น

กล่าวอย่างไม่เกรงใจแม้แต่น้อยคือ พลังต่อสู้ที่มองเห็นได้โดยตรง วิถีมารถึงขั้นแข็งแกร่งกว่าก่อนหน้า

เป็นเพราะแบบนี้ ตอนนี้มารสวรรค์บรรพกําเนิดกับมารสวรรค์ไร้ พันธนาจึงเผชิญการโจมตีหนักหน่วงจากเหล่าจวิน กษัตริย์บูรพาไท่อี้ และวานร

อามิตาภพุทธเจ้าคิดจะตามหาพระศรีอริยเมตไตรยต่อ แต่ว่า หลังจากก่อนหน้านี้เสียท่า ตอนนี้พระศรีอริยเมตไตรยจึงระวังตัวแจ อา มิตาภพุทธเจ้ากับเทวกษัตริย์ไร้ประมาณยากจะขวางท่านได้อีก

หนําซ�าแม้ว่ากษัตริย์บูรพาไท่อี้จะลงมือสร้างความลําบากแก่วิถี มาร แต่ขณะเดียวกันก็จับตาดูอามิตาภพุทธเจ้าอย่างใกล้ชิดไปด้วย

บัวเขียวทิ้งตัวลงหลังลอยวนเหนือความว่างเปล่าหลายรอบ ผลลัพธ์ไม่เหนือความคาดหมาย ช่วยเหลือสองบรรพบุรุษวิถีมาร

อามิตาภพุทธเจ้าหลุดพ้น มารสวรรค์ไร้รูปจึงจุติอย่างแท้จริง

ปัจจุบันค่ายกลสิบสองเทพมารสวรรค์ถูกทําลายไปแล้ว วิถีมาร กลายเป็นพลังช่วยเหลือโดยธรรมชาติของอามิตาภพุทธเจ้า

บัวขาวกับประตูหยกบัดเดี๋ยวสูญหายบัดเดี๋ยวปรากฏ สะกดกัน และกัน

กษัตริย์บูรพาไท่อี้ที่ระวังอามิตาภพุทธเจ้ามาโดยตลอด ตอนนี้ขึ้น ไปด้านหน้า ปะทะกับอามิตาภพุทธเจ้าผู้เป็นคู่แข่งโดยตรง

ไท่ซ่างเหล่าจวินหัวเราะเหอะๆ ผลักมงกุฎเต๋าบนศีรษะอีกครั้ง ปราณพิสุทธิ์พุ่งออก หนึ่งแยกเป็นสาม