ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี - บทที่ 1795 ฝุ่นหายตลบ

การต่อสู้ระหว่างเจ้ามรรคาทั้งหลายยิ่งดําเนินยิ่งรุนแรง สองฝ่าย ก่อนหน้านี้ต่อสู้กันในค่ายกลสิบสองเทพมารสวรรค์ สัมผัสจากภายนอก ยังไม่ชัดเจนพอ

 

ตอนนี้ค่ายกลสิบสองเทพมารสวรรค์ถูกทําลาย นพยมโลกพินาศ ความน่ากลัวในการต่อสู้ระหว่างผู้ยิ่งใหญ่ระดับมรรคา สั่นสะเทือน จิตใจคนเป็นพิเศษ

 

ดูเหมือนไม่หนักหนารุนแรง แต่ความจริงทําลายฟ้าดิน

 

เหล่าเจ้ามรรคาเหมือนอยุ่ในจุดที่สุงไกลซึ่งคนอื่นๆ เอื้อมไม่ถึง

 

คนอื่นๆ เอื้อมไม่ถึงพวกเขา แต่พวกเขากลับเอื้อมถึงธรรมชาติ ทั้งหมด

 

ไม่ว่ามหาจักรวาลดั้งเดิม หรือว่าธรรมชาติแห่งใหม่ที่วนเปลี่ยนเก่า ต้อนรับใหม่สร้างขึ้นขณะขึ้นสู่ระดับมรรคา ตอนนี้ต่างสั่นไหวเบาๆ

 

มารสวรรค์บรรพกําเนิดกับมารสวรรค์ไร้พันธนาไร้ข้อกริ่งเกรงโดย สมบูรณ์ เพียงหวังว่าตัวเองเป็นอิสระ จะได้ลงมือเต็มที่ได้ความเกรง กลัว

 

กระนั้นการต่อสู้กับการคุมเชิงระหว่างกษัตริย์บูรพาไท่อี้ อามิตาภ พุทธเจ้า เทวกษัตริย์ไร้ประมาณ และพระศรีอริยเมตไตรย เจ้ามรรคาสี่ คนไม่ได้รุนแรงขนาดนั้น ขณะที่พวกเขาเป็นศัตรูต่อกัน ก็กลายเป็น ม่านกั้น หยุดคลื่นหลงเหลือจากการต่อสู้ของผู้ยิ่งใหญ่สํานักเต๋า

 

ไม่อย่างนั้น หากรังตกก็ไม่เหลือไข่ เขาดาราทะเลดวงดาว แดน สุขาวดีตะวันตก โถงเซียน หรือแดนสุขาวดีบัวขาวอาจจะโดนลูกหลงไป ด้วย

 

เมื่อเป็นแบบนี้ สภาพของผู้ยิ่งใหญ่ระดับมรรคาทั้งหลายกลายเป็น ล่องลอยไม่แน่นอน ค่อยๆ มองร่างจริงไม่ออกอีกครั้ง

 

บนความว่างเปล่า เห็นเพียงประตูหยกกับบัวขาวประจัญหน้ากัน ระฆังโบราณกับบัวเขียวตรึงกําลังกัน

 

สถานที่ที่ไกลออกไป รูปไท่จี๋รูปหนึ่งกางออก กระบองทองท่อน หนึ่งควงระบํา ต่อสู้กับคันฉ่องดําและมุกกลมเม็ดหนึ่งไม่หยุด

 

กระจกสีดําย่อมเป็นมารสวรรค์ไร้พันธนา กระบองทองคือวานร

 

สภาพในตอนนี้ของมารสวรรค์บรรพกําเนิดเป็นมุกกลมๆ ชิ้นหนึ่ง

 

ของวิเศษชิ้นนี้ผิวไม่เปล่งแสงสี ด้านในไม่สว่างและไม่มืดมัว แต่ โกลาหลพร่าเลือน

 

มุกโกลาหลเปลี่ยนแปลง บางครั้งยุบกลายเป็นจุดหนึ่งจนเหมือน ไม่มี บางครั้งขยายจนกว้างใหญ่ไร้ขอบเขต ริมขอบพร่ามัวคล้ายกลุ่ม เมฆ

 

ตอนนี้รูปไท่จี๋ที่สู้กับมารสวรรค์บรรพกําเนิดก็เปลี่ยนมาจากไท่ซ่าง เหล่าจวิน

 

สองฝ่ายพัวงพัน ท่านมาข้าไป

 

รูปไท่จี๋กับกระบองทองร่วมมือกัน ได้เปรียบมั่นคง สะกดคันฉ่องสี ดําสนิทกับมุกโกลาหล

 

“มหาเทวะถึงจะเพิ่งขึ้นสู่ระดับมรรคา แต่ไม่เกรงกลัวเจ้ามรรคาที่ เกิดขึ้นก่อนฟากฟ้าทั้งหลาย” เฟิงอวิ๋นเซิงยืนข้างเยี่ยนจ้าวเกอ เงยหน้า มองสิ่งที่อยู่บนความว่างเปล่า

 

“มิผิด” เยี่ยนจ้าวเกอมองสมรภูมิที่สูงไกลแห่งนั้นเช่นกัน

 

เห็นสองฝ่ายสู้กันรอบหนึ่ง หลังรูปไท่จี๋โจมตีมุกโกลาหลให้ถอย ก็ เปลี่ยนไปโจมตีคันฉ่องสีดําสนิทใบนั้นพร้อมกระบองทอง

 

กระจกสีดํายากจะต่อต้าน ถอยหนีอย่างหวาดหวั่น

 

มุกโกลาหลม้วนดินกลับมาใหม่ ทว่าขณะรูปไท่จี๋หมุนวน เหมือน บังเกิดฉากกั้นไร้รูปร่าง ขวางมุกโกลาหลไว้

 

แม้คนที่ชมดูมองไม่เห็นรายละเอียด แต่เห็นดังนั้นต่างทราบ กระจ่างว่ามารสวรรค์บรรพกําเนิดทําอะไรเจดีย์เหลืองดําฟ้าดินหลิง หลงบนศีรษะเหล่าจวินไม่ได้

 

ขณะที่มุกโกลาหลได้รับการขัดขวาง รูปไท่จี๋ก็ม้วนกลางอากาศ ม้วนคันฉ่องโบราณสีดําสนิทใบนั้นไว้

 

กระบองทองสภาวะดุร้าย ฟาดใส่กระจกทันที

 

มุกโกลาหลสกัดกระบองทอง กระบองทองพลันต่อสู้กับเขา

 

อีกด้านหนึ่ง รูปไท่จี๋ม้วนคันฉ่องสีดําไว้ไม่ปล่อย รูปปลาหยินหยาง หมุนวน คันฉ่องดําสนิทผิวพลันฝุ่นจับ ไม่ส่องสว่างอีก หนําซ�ายิ่งมายิ่ง ขุ่นมัว

 

พร้อมกับเวลาที่ผ่านไป บนคันฉ่องถึงขั้นเริ่มปรากฏรอยแตก!

 

รอยแตกจากเล็กถึงสะดุดตา ขยายใหญ่ไม่หยุด ยิ่งมายิ่งชัดเจน

 

มุกโกลาหลลอยมาอีกครั้ง กลับยังคงถูกรูปไท่จี๋กั้นไว้ด้านนอก ยาก จะทําร้ายรูปไท่จี๋

 

กลับกันกรองทองไล่ฟาดตามหลัง ฟาดมุกโกลาหลจนสั่น สภาพที่ โกลาหลไร้ประมาณก็คล้ายจะจางลงหลายส่วนเพราะสาเหตุนี้

 

บัวเขียวในที่สุดอดทนไม่ไหว สลัดระฆังโบราณพุ่งมา

 

อามิตาภพุทธเจ้าไม่ได้โจมตีเหล่าจวิน แต่ว่ารวมตัวกับมารสวรรค์ ไร้พันธนา ช่วยมันให้หลุดจากสภาวะโจมตีของเหล่าจวิน

 

มารสวรรค์บรรพกําเนิดเคลื่อนไหวเหมือนกัน

 

บัวเขียว มุกโกลาหล คันฉ่องดําเผชิญการโจมตีจากรูปไท่จี๋ กระบองทอง ระฆังโบราณ ต่างจ่ายค่าตอบแทนที่แตกต่าง

 

บนแท่นบัวสีเขียวมีกลีบดอกแตกร้าวหลุดร่วง สภาพในมุกโกลาหล ราวกับกระจ่างขึ้นมาก บนคันฉ่องสีดําสนิทยิ่งเต็มไปด้วยรอยแตก

 

มารสวรรค์ไร้พันธนากับมารสวรรค์บรรพกําเนิดทุ่มเทเสียท่า เล็กน้อย ในที่สุดหนีรอดจากการช่วยเหลือของอามิตาภพุทธเจ้าได้

 

ประตูหยกเขาที่เปลี่ยนมาจากเทวกษัตริย์ไร้ประมาณก็หายไป เช่นกัน

 

ในที่สุดสงครามใหญ่ก็สงบลง ธรรมชาติจักรวาลที่สั่นไหวค่อยๆ กลับคืนสู่ความสงบ

 

“อืม ข้ากําลังคิดอยู่ว่ามารสวรรค์บรรพกําเนิดกับมารสวรรค์ไร้ พันธนาจะแทงหอกกลับ ช่วยกษัตริย์บูรพาสังหารอามิตาภพุทธเจ้า หรือไม่” เยี่ยนจ้าวเกอลูบคาง

 

การแข่งขันระหว่างอามิตาภพุทธเจ้ากับกษัตริย์บูรพาไท่อี้ อามิ ตาภพุทธเจ้ากําจัดพระศรีอริยเมตไตรยก็สามารถชนะได้โดยปริยาย

 

นอกจากนั้นวิธีการที่ตรงไปตรงมากว่า ย่อมเป็นการกําจัดตัว กษัตริย์บูรพาไท่อี้

 

ตรงกันข้าม หลักการความจริงก็เหมือนกัน

 

กษัตริย์บูรพาไท่อี้คิดจะเอาชนะ นอกจากปกป้องพระศรีอริย เมตไตรยแล้วยังมีอีกวิธี และนั่นย่อมเป็นการกําจัดอามิตาภพุทธเจ้า

 

มารสวรรค์บรรพกําเนิดกับมารสวรรค์ไร้พันธนาคิดจะทําให้มาร สวรรค์ไร้รูปจุติ จําเป็นต้องทําให้อามิตาภพุทธเจ้าไม่อยู่บนโลกนี้ต่อ

 

พระพุทธเจ้าหลุดพ้นย่อมเป็นวิธีการหนึ่ง แต่ทําให้ท่านหายไปเป็น วิธีการที่สอง…

 

เฟิงอวิ๋นเซิงหันไปมองเยี่ยนจ้าวเกอที่รู้สึกอับจนหนทางอยู่บ้าง เยี่ยนจ้าวเกอยักไหล่ “ในเงื่อนไขที่จะทําสําเร็จ สองบรรพบุรุษวิถีมาร มิใช่ไม่อาจทําอย่างนี้”

 

“เมื่อไร้อามิตาภพุทธเจ้า มารสวรรค์บรรพกําเนิดกับ มารสวรรค์ไร้ พันธนาอยู่หรือไม่ ใต้เท้ากษัตริย์บูรพาก็ใช่ว่าจะสนใจ” เยี่ยนจ้าวเกอ

 

เอ่ย “เพียงแต่เหล่าจวินกับมหาเทวะเรงว่าจะสร้างความลําบากให้พวก

 

มันต่อ” ถึงแม้จะใช้พวกมากกลุ้มรุม ส่งอามิตาภพุทธเจ้าสู่การดับสูญได้

 

แต่สมควรต้องจ่ายค่าตอบแทนส่วนหนึ่ง เมื่อไม่มีอามิตาภพุทธเจ้าคอยช่วยเหลือ จอมมารสองตนเผชิญกับ

 

เหล่าจวินและวานร ยากจะเป็นอิสระมากกว่าเดิม ถ้ามาสวรรค์ไร้รูปจุติอย่างแท้จริงไม่ทัน สภาพของมารสวรรค์

 

บรรพกําเนิดกับมารสวรรค์ไร้พันธนามีแต่จะเลวร้ายกว่าเดิม ความเสี่ยงในนี้มีมากเกินไป มิสู้หนีก่อนค่อยวางแผนใหม่ นี่บางทีจึงเป็นสาเหตุที่จอมมารสองตนไม่ได้แทงหอกกลับ “นอกจากนี้ความคิดของเหล่าจวินยังยากหยั่งคาด ผู้ใดทราบว่าจู่ๆ

 

เขาจะเปลี่ยนใจกลางทางหรือไม่” เยี่ยนจ้าวเกอแยกเขี้ยว “สุดท้ายมารสวรรค์บรรพกําเนิดกับมารสวรรค์ไร้พันธนายังรอด

 

จาภัยพิบัติในวันนี้” เฟิงอวิ๋นเซิงขมวดคิ้ว “พวกมันยังคงมีความหวัง

 

ม้วนดินกลับมา”

 

“การวางหมากในวันนี้ วิถีมารสุดท้ายได้กําไรหรือขาดทุนตอนนี้ ยากจะบอก” เยี่ยนจ้าวเกอพูด “แต่ว่าแค่ตอนนี้ ถือว่าขาดทุนอย่างไร้ ข้อสงสัย”

 

ถึงมารสวรรค์บรรพกําเนิดจะทําลายผนึกออกมาสําเร็จ วิถีมารมีผู้ ยิ่งใหญ่ระดับมรรคาสองคนดํารงอยู่ในเวลาเดียวกัน

 

แต่ว่ามารสวรรค์สองตนล้วนเสียท่าในการศึกเมื่อครู่

 

โดยเฉพาะมารสวรรค์ไร้พันธนาเกือบตายลง ไม่ทราบว่าอีกนาน เท่าไหร่ถึงจะฟื้ นพลังมาได้ ถึงขั้นที่ว่าจะกลับคืนสู่สภาวะสูงสุดในอดีต ได้หรือไม่ ก็ต้องทิ้งเครื่องหมายคําถามไว้

 

มารสวรรค์บรรพกําเนิดที่เป็นปฐมแห่งหมื่นมารและต้นกําเนิดวิถี มารมีชีวิตอยู่ ทิ้งโอกาสผงาดง�าถือกําเนิดขึ้นใหม่ไว้ให้วิถีมาร

 

แต่ว่าในสถานการณ์ที่มันเองก็เสียท่าครั้งใหญ่ในวันนี้ เกรงว่า โอกาสในการผงาดขึ้นมาใหม่ของวิถีมารจะต้องยืดเวลาไปโดยไร้ จุดสิ้นสุด

 

ทางแดนสุขาวดีตะวันตก็เชื่อว่ายากจะพอใจกับผลลัพธ์จากการ วางหมากในวันนี้เช่นกัน

 

…………………………..…..

 

บทที่ 1796 พานพบความสุขหลังความตรากตรํา

 

ถึงจะชนะพันธมิตรชั่วคราวสองฝั่ งได้ แต่เพื่อช่วยให้มารสวรรค์ไร้ พันธนาหนีรอด อามิตาภพุทธเจ้าจึงเสียท่าอยู่บ้าง

 

มารสวรรค์ไร้พันธนาเกือบตาย ในกาลเวลาอันยาวนานในอนาคต ไม่อาจช่วยเหลือามิตาภพุทธเจ้าได้อีก

 

พันธมิตรใหม่ของอามิตาภพุทธเจ้าที่แสดงความสามารถในตอนนี้ ได้ ความจริงเพิ่มมารสวรรค์บรรพกําเนิดตนหนึ่ง

 

ถึงอย่างไรมารสวรรค์บรรพกําเนิดตนแรกก็เป็นตัวแทนวิถีมาร ภายหลังค่อยร่วมมือกับอามิตาภพุทธเจ้า

 

เป็นไปตามการคาดการณ์ของเยี่ยนจ้าวเกอ ถ้าสถานการณ์ เปลี่ยนแปลง ในสถานการณ์ที่สภาพการณ์อํานวย วิถีมารอาจกลายเป็น ภัยคุกคามด้านหลังอามิตาภพุทธเจ้าได้ตลอดเวลา

 

อามิตาภพุทธเจ้าย่อมเข้าใจเรื่องนี้ดี ขณะที่ปรนนิบัติมารสวรรค์ สองตน ช่วยเหลือพวกมัน ก็ระวังตัวด้วย

 

นี่ย่อมไม่อาจเทียบกับการเพิ่มพระพุทธเจ้าองค์ใหม่ให้แก่แดน สุขาวดีตะวันตก

 

การวางหมากบนนพยมโลกในวันนี้ ผู้ทําสําเร็จคือวานร เผ่าปีศาจ รับได้กับผลลัพธ์เช่นนี้ สํานักเต๋าเองก็รับได้เช่นกัน แต่แดนสุขาวดี ตะวันตกไม่ได้ประโยชน์ใดๆ เลย

 

ในข้อพิพาทระหว่างอามิตาภพุทธเจ้ากับกษัตริย์บูรพาไท่อี้ วานร จะต้องช่วยฝ่ายหลังอย่างไม่ต้องสงสัย

 

หนําซ�าเทียบกับการที่มารสวรรค์สองตนอยู่กับอามิตาภพุทธเจ้า แล้ว วานรช่วยกษัตริย์บูรพาไท่อี้ พึ่งพาได้มากกว่าอย่างไม่ต้องสงสัย

 

ทีปังกรพุทธะลําบากวางแผนแย่งชิงการวางหมากบนยพบมโลก ตานี้มาหลายปี วันนี้พ่ายแพ้ พลาดโอกาสครั้งนี้ เป็นไปได้อย่างยิ่งว่าจะ ไร้ความหวังอีกตลอดชีวิต

 

ท่านที่สูญเสียมุกค�าทะเลไปหมด แม้แต่พลังส่วนตัวก็ไม่อาจ ป้องกันไม่ให้ตกต�าลง

 

ขณะเดียวกันเยี่ยนจ้าวเกอกวาดล้างเหล่าพุทธแห่งตะวันตก ผู้ ยิ่งใหญ่แห่งศาสนาพุทธเช่นวัชรอภิณฑ์พุทธะ มหาสถามปราปต์ โพธิสัตว์ ที่มรณะก็มรณะ ที่บาดเจ็บก็บาดเจ็บ แดนสุขาวดีตะวันตก สูญเสียใหญ่หลวง พลังชีวิตได้รับความเสียหายในการวางหมากบนนพ ยมโลกในวันนี้

 

เทียบกันแล้ว สถานการณ์ของเผ่าปีศาจคู่ต่อสู้เก่าของพวกท่าน ดีกว่าส่วนหนึ่ง

 

ถึงเผิงท่องเมฆหมื่นลี้จะได้รับบาดเจ็บหนักหน่วง ลู่ยาเต้าจวินพ ลาดการวางหมากบนนพยมโลกในวันนี้ หนทางข้างหน้ารางเลือน แต่ การขึ้นสู่ระดับมรรคาของวานรเป็นข่าวดีเทียมฟ้าสําหรับเผ่าปีศาจ

 

ในระดับหนึ่งแล้ว การแย่งชิงเกี่ยวกับวาสนาระดับมรรคาในวันนี้ ลู่ ยาเต้าจวินแพ้แล้ว แต่เขาดาราทะเลดวงดาวของเผ่าปีศาจกลับชนะ แล้ว

 

ความแตกต่างที่ใหญ่ที่สุดระหว่างวานรกับมารสวรรค์บรรพกําเนิด อยู่ที่ มารสวรรค์บรรพกําเนิดเป็นพันธมิตรส่วนตัวของอามิตาภพุทธ เจ้า หลังอามิตาภพุทธเจ้าหลุดพ้นไป ศาสนาพุทธสายหลังไม่อาจหวัง ในตัวมารสวรรค์สองตน และไม่อาจฝากความหวังไว้ที่มารสวรรค์ไร้รูป

 

กลับกัน ต่อให้กษัตริย์บูรพาไท่อี้หลุดพ้น วานรยังคงดูแลเผ่าปีศาจ บนเขาทะเล

 

เผ่าปีศาจยังมีเสาหลัก

 

ขณะเดียวกัน การวางหมากบนนพยมโลกในวันนี้ อามิตาภพุทธ เจ้ากับเทวกษัตริย์ไร้ประมาณก็กลุ้มรุมพระศรีอริยเมตไตรยไม่สําเร็จ เช่นกัน

 

สําหรับกษัตริย์บูรพาไท่อี้และเผ่าปีศาจแล้ว วันนี้เรียกได้ว่าได้รับ ประโยชน์ใหญ่หลวง กําชัยในทุกด้าน เป้าหมายที่กําหนดไว้ล้วน กลายเป็นจริงแล้ว

 

ปัญหาเพียงหนึ่งเดียวก็คือ พวกเขาจําเป็นต้องแบ่งปันชัยชนะนี้ กับคนอื่นๆ

 

ถึงจะชนะ แต่หากกล่าวให้ถูกต้อง เพียงชนะครึ่งหนึ่ง

 

วานรนับเป็นเจ้ามรรคาคนใหม่ของเผ่าปีศาจที่ถือกําเนิดขึ้นหลัง การสร้างฟากฟ้า แต่ก็นับเป็นเจ้ามรรคาคนใหม่ของสํานักเต๋าสายหลัก ได้ด้วย

 

หลังเหล่าจวินลงมือในวันนี้ ภายหลังจะเป็นอย่างไร ยังคงบอกได้ ยาก

 

แต่ส่วนใหญ่แล้ววานรจะสนับสนุนกําลังของสํานักเต๋า

 

บวกกับการดํารงอยู่ของค่ายกลลงทัณฑ์เซียน ตอนนี้สํานักเต๋าสาย หลักแข็งแกร่งกว่าเดิม

 

พร้อมกับที่เยี่ยนจ้าวเกอขึ้นสู่มหาชาล พลังของสั่วหมิงจาง และเฟิงอวิ๋นเซิงพัฒนาขึ้นไม่หยุด พลังโดยรวมของผู้เข้มแข็งระดับ มหาชาลของสํานักเต๋าสายหลักปรากฏสภาวะอันน่าสะพรึง

 

ถึงแม้มหาวิทยราชมยุรีจะร่วมศึกด้วย เซียนสวรรค์มหาชาลสํานัก เต๋ายังคงมีขีดความสามารถอาศัยพลังของฝั่ งตัวเอง ต่อสู้กับเหล่า วีรบุรุษในใต้หล้า

 

ผู้ยิ่งใหญ่ระดับมรรคาไม่ออกมา สํานักเต๋าสายหลักปรากฏ อานุภาพเป็นผู้นําในโลกปัจจุบัน เทียบกับช่วงเวลารุ่งโรจน์ในอดีตได้ แล้ว

 

สํานักเต๋าสายหลักบรรลุเป้าหมายที่กําหนดไว้เช่นกัน

 

ถึงแม้ถ้าเกิดความขัดแย้งกับเผ่าปีสาจ วานรไม่อาจยืนอยู่ฝั่ งสํานัก เต๋าได้อย่างแน่วแน่ แต่ผลลัพธ์ก็ดีมากพอแล้ว

 

ถึงอย่างไรตัวเลือกถ้าไม่ใช่วานร พระศรีอาริย์ก็ไม่แน่ว่าจะลงแรง ขัดขวางเทวกษัตริย์ไร้ประมาณที่คิดทุ่มเทชีวิต

 

แน่นอนว่า ครั้งนี้สองศาสดาเส้นทางนอกรีต ความจริงร�ารวยอย่าง เงียบๆ ได้กําไรเป็นกอบเป็นกํา

 

ถึงก่อนหน้านี้พระศรีอริยเมตไตรยจะถูกอามิตาภพุทธเจ้าและเท วกษัตริย์ไร้ประมาณกลุ้มรุม เสียท่าไปบ้าง แต่การเทศนามารร้าย จํานวนมากในภายหลังยังคงได้ผลอุดมสมบูรณ์

 

เพียงแต่ดอกผลเหล่านี้ ตอนนี้ยังเป็นสิ่งลวงตา

 

โดยเฉพาะในเวลาปัจจุบันที่สํานักเต๋าแข็งแกร่งมากขึ้น คุกคาม เส้นทางนอกรีตสองฝั่ งถึงขีดสุด

 

โถงเซียนถึงขั้นที่กล่าวได้ว่ากินไม่ได้นอนไม่หลับ

 

มีวานรสนับสนุน มีค่ายกลลงทัณฑ์เซียนในมือ มีเซียนสวรรค์สํานัก เต๋าในระดับมหาชาลที่บดขยี้ทุกฝั่ ง สามพิสุทธิ์สายหลักเริ่มมี ความสามารถเปิดการโต้กลับและคิดบัญชีโถงเซียน!

 

“พวกเราเตรียมตัวเถอะ” นาจามองรอบๆ ในสองตาเหมือนมี เปลวไฟกลุ่มหนึ่งลุกโชน

 

“ปัจจุบันเหล่าจวินเพิ่งลงมือ อานุภาพยังไม่ทันหาย ต่อจากนี้จะมี ท่าทีอย่างไร จะต้องสร้างคามสงสัยให้ทุกฝ่าย ความหวาดกลัวที่ฝ่าย อื่นๆ มีต่อเหล่าจวิน จะรุนแรงกว่าในวันวาน” ไท่อี้จินหยินพ่นลม หายใจออกยาวๆ “จังหวะเวลาพอดีจริง แต่พวกเราไม่อาจประมาท ศัตรู”

 

เขามองพวกปีศาจอย่างลู่ยาเต้าจวินที่ถอยไป “พระศรีอริย เมตไตรยไม่เป็นไร เป็นแบบนี้ต่อไป ตอนจบของยุคสมัยนี้ใต้เท้ากษัตริย์ บูรพาจะต้องหลุดพ้นก่อนอามิตาภพุทธเจ้าก้าวหนึ่งแน่”

 

“ในสถานการณ์ปัจจุบัน ท่าทีของเผ่าปีศาจเกรงว่าจะอ่อนลง กว่าเดิม”

 

สํานักเต๋าสายหลักในปัจจุบันแข็งแกร่งเกินไป

 

เผ่าปีศาจมีแรงกกดันไม่น้อยเหมือนกัน

 

อย่าว่าแต่หลังกษัตริย์บูรพาไท่อี้จะหลุดพ้นจะเป็นอย่างไร ต่อให้ กษัตริย์บูรพาไท่อี้ไม่หลุดพ้น สํานักเต๋ากับเผ่าปีศาจเกิดความขัดแย้ง กัน วานรจะมีท่าทีอย่างไรก็บอกได้ยากเช่นกัน

 

ถึงเวลานั้นไม่มีการข่มขวัญจากกษัตริย์บูรพาไท่อี้ เขาดาราทะเล ดวงดาวไร้พลังต้านทานพวกเยี่ยนจ้าวเกอที่แข็งแกร่ง เกรงว่าต่อให้ถูก รับประทานจนตาย ล้วนไม่มีพลังโต้ตอบ

 

ถึงตอนนั้นพระพุทธเจ้าคิดช่วยเหลือ ต้องเกรงกลัวค่ายกลลงทัณฑ์ เซียน

 

อานุภาพหลงเหลือในปัจจุบันของเหล่าจวินยังไม่สูญหาย ยิ่งทําให้ คนกริ่งเกรง

 

แต่เขาจะลงมือต่อหรือไม่ ยังคงไม่ทราบ เหล่าจวินไม่ใช่คนวางหมาก เพียงเดินวนรอบๆ เขาสุดท้ายเพียงชอบโยนก้อนหินไปบนกระดานหมากของคนอื่น เหล่าจวินไม่ออกมา กษัตริย์บูรพาไท่อี้นั่งเฉยๆ ไม่สนใจ

 

ถึงแม้สภาพในปัจจุบันของอามิตาภพุทธเจ้ากับมารสวรรค์บรรพ กําเนิดจะไม่สู้ดี แต่พวกเขากับเทวกษัตริย์ไร้ประมาณ ผู้เข้มแข็งระดับ มรรคาสองคนกลับอาจร่วมมือกัน

 

ถึงเวลาแม้สํานักเต๋ามีวานรคอยดูแล มีค่ายกลลงทัณฑ์เซียนอยู่ใน มือ ผลลัพธ์เกรงว่ายังคงไม่น่าดูชม

 

เรื่องราวเกี่ยวพันถึงโถงเซียน กลับเกี่ยวข้องโดยตรงกับพระศรีอา ริย์ ท่านอาจเข้าร่วมด้วย

 

ทว่าจะเข้าร่วมอย่างไร เข้าร่วมตอนไหน เข้าร่วมถึงระดับไหน กลับเป็นปริศนาแล้ว

 

ดังนั้นในนี้ยังมีเรื่องมากมายให้ต้องตั้งใจคิด ติดต่อสื่อสารกับทุก ฝ่าย

 

“การล้อมคอกก่อนวัวหายและการปรับปรุงแผนการย่อมเป็น

 

สิ่งจําเป็น” เยี่ยนจ้าวเกอเอ่ยด้วยรอยยิ้ม “แต่ว่าจังหวะเวลากําจัดความ วุ่นวาย กวาดล้างจักรวาลของพวกเราสํานักเต๋าสายหลัก มาถึงจริงๆ แล้ว”

 

ทุกคนมองหน้ากัน ต่างยิ้มยินดีหน้าบาน

 

หลังจากตกสู่ก้นเหวเพราะมหาภัยพิบัติ สํานักเต๋าทรุดโทรม ผู้สืบ ทอดดิ้นรนอย่างลําบาก บาดเจ็บล้มตายหนักหน่วง

 

จนกระทั่งให้หลัง ในการวางหมากแย่งชิงค่ายกลลงทัณฑ์เซียน วีรบุรุษผู้สืบทอดที่ยังมีชีวิตของสํานักเต๋าทุ่มเทสุดกําลัง ในที่สุดทําให้ ค่ายกลลงทัณฑ์เซียนกลับคืนสามพิสุทธิ์สายหลัก ความรุ่งเรืองของ สํานักเต๋าได้เห็นรุ่งอรุณแรก

 

วันนี้ หลังการวางหมากบนนพยมโลก สํานักเต๋าสายหลักในที่สุดก็ พบพานความสุขหลังค